Κυβερνητικό σχήμα...

 Γράφει ο Δημήτρης Κακογιάννης. Οι εκλογές έγιναν, οι πολίτες μίλησαν, τα κόμματα εισέπραξαν τις προτιμήσεις και γενικά τα μη...

 Γράφει ο Δημήτρης Κακογιάννης.

Οι εκλογές έγιναν, οι πολίτες μίλησαν, τα κόμματα εισέπραξαν τις προτιμήσεις και γενικά τα μηνύματα έφυγαν προς όλες τις κατευθύνσεις.

Το ζητούμενο πια είναι αν τα μηνύματα αυτά να ερμηνευθούν σωστά από τους αποδέκτες.

Οι όποιες «ματσαραγκιές» των κομμάτων με την είσοδο σε σχηματισμούς στελεχών που αποχώρησαν για να γίνουν «ηγέτες», σπάσανε τα μούτρα τους και επανήλθαν σαν μετανοούσες Μαγδαληνές μπουκάροντας από το παράθυρο στο σπίτι που μέχρι χτες προσπαθούσαν να κατεδαφίσουν, προκειμένου να μη μείνουν στην «απέξω», θα πρέπει να αξιολογηθούν δεόντως, να απομονωθούν και να παραμείνουν εκεί που τους έταξε ο λαός με την ψήφο τους και όχι να τους δοθούν πάλι «πόστα» λες και δεν έγινε τίποτα.

Ο σχηματισμός κυβέρνησης κατά τα φαινόμενα καθίσταται όσο περνάνε οι ώρες όλο και περισσότερο προβληματική, καθώς απ ότι πληροφορούμαστε «κορυφαία» στελέχη του ΠΑΣΟΚ αντιδρούν στη μη συμμετοχή τους σ αυτήν.

Αυτά δηλαδή τα στελέχη που απότυχαν παταγωδώς στη άσκηση των καθηκόντων τους, αυτά τα στελέχη που φρόντισαν με την ανικανότητα τους να αποδομήσουν ότι σωστό είχε δημιουργηθεί σ αυτή τη χώρα σε θέματα υγείας, εσωτερικής ασφάλειας, εργασιακών θεμάτων, αυτά τα στελέχη που έγιναν αιτία να μη λειτουργούν βασικές συνταγματικές λειτουργίες στην παροχή της υγείας, ιατρική, φαρμακευτική και νοσοκομειακή περίθαλψη, εργασιακές σχέσεις, έχουν το απύθμενο θράσος να απαιτούν την εκ νέου «αξιοποίησή»  τους για να ολοκληρώσουν το καταστροφικό τους έργο.

Μη ξεχνάμε και την περίφημη «ρήση» του τότε υπουργού υγείας Λοβέρδου ότι τα έξοδα περίθαλψης είναι αυξημένα γιατί υπάρχουν πολλοί συνταξιούχοι που «δεν πεθαίνουν και αυτοί οι άνθρωποι». Για τόση κτηνωδία μιλάμε.

(Το σχετικό video υπάρχει στο you tube).

Αν επιμένουν στην υπουργοποίηση τους, μπορούν να διαγραφούν από τώρα.

Αυτοί λοιπόν που πασχίζουν να σχηματίσουν κυβέρνηση, θα πρέπει να απαλλαγούν από το αρρωστημένο σύνδρομο της υπουργοποίησης κομματικών στελεχών άσχετων η/και ανίκανων να προσφέρουν έργο σε υπουργικές θέσεις και να επιλέξουν ανθρώπους ικανούς μεν από τα κόμματα (αν υπάρχουν) αλλά και εξωκομματικούς παράγοντες που έχουν τη γνώση και την ικανότητα να ανταπεξέλθουν στις προκλήσεις της εποχής μας.

Άνθρωποι σαν τον νυν υπηρεσιακό υπουργό Εθνικής Άμυνας, με αξιολογότατο βιογραφικό και δραστηριότητες, άνθρωπο με ακαδημαϊκά προσόντα που δεν αμφισβητούνται είναι χρήσιμοι σε κάθε κυβέρνηση και πρέπει να αξιοποιούνται.

Αν θυμάστε είναι ο αρχηγός του ΓΕΣ που αποστρατεύθηκε την 1 Νοεμβρίου 2011 από τον τότε υπουργό Εθνικής Άμυνας Πάνο Μπεγλίτη, το κομματικό πασοκικό στέλεχος που δεν έχει να παρουσιάσει κανένα έργο στην πολιτική του ζωή και που οι ψηφοφόροι του τον έστειλαν σπίτι του.

Είναι καιρός να καταλάβουμε ότι σε ορισμένους τομείς θα πρέπει να διοικούν κατάλληλοι και όχι «αρεστοί». Ικανοί και όχι «κολλητοί». Γνώστες και όχι «ωραίοι». Τα σικ κουστούμια το «υφάκι» και οι φανταιζί γραβάτες που συνοδεύονται με αυτάρεσκα χαμόγελα, τα σινιέ συνολάκια και κροκοδείλιες τσάντες μόνο αυταρέσκεια και ματαιοδοξία μαρτυρούν, όχι ικανότητα.

Δεν αρκεί οι «καθ ύλην» αρμόδιοι να «εισπράττουν» το στρατιωτικό χαιρετισμό, την παρουσίαση όπλων από τιμητικό άγημα, το τιμητικό παιάνισμα του εμβατηρίου της σημαίας και τις επάρσεις της σημαίας αν αυτά δεν συνοδεύονται και από τον σεβασμό και την αναγνώριση της αξίας του τιμωμένου και όχι όλα αυτά να γίνονται επειδή το επιτάσσει το τελετουργικό.

Οι καιροί και οι καταστάσεις δεν επιτρέπουν «πειραματισμούς».

Η κυβέρνηση που θα σχηματισθεί θα πρέπει να εμπνέει εμπιστοσύνη στους πολίτες αλλά και στους ανά τον κόσμο συνομιλητές μας μια που τα παγκόσμια στόχαστρα έχουν νετάρει πάνω μας, θα πρέπει να έχουν κοινές απόψεις, αποτελεσματικές ενέργειες και βούληση για επιτυχία.

Η ανάπτυξη θα πρέπει να πάψει να είναι καραμέλα που δεν λειώνει στα στόματα των ανευθυνοϋπεύθυνων αξιωματούχων και να πάρει σάρκα και οστά με την δημιουργία των κατάλληλων συνθηκών και περιβάλλον για την προσέλκυση και την πραγματοποίηση επενδύσεων.

Το τέρας της γραφειοκρατίας που δεκαετίες ταλανίζει την εθνική οικονομία θα πρέπει να αποκεφαλιστεί μια και καλή. Οι μανδαρίνοι με τις υπογραφές τους θα πρέπει να ξεδοντιαστούν. Επίσης θα πρέπει να πάψει η ποινικοποίηση της κερδοφορίας των επιχειρήσεων που τις οδηγεί να αλλάζουν έδρα και χώρα με ότι αυτό συνεπάγεται σε θέσεις εργασίας και δημοσίων εσόδων.

Συνέπειες που τις ζήσαμε και τις ζούμε καθημερινά.

Δεν θέλει μόνο η ελευθερία αρετή και τόλμη. Τα ίδια αγαθά απαιτούνται για την ανάταση και τον εκσυγχρονισμό του κράτους.

Όλα αυτά πρέπει να γίνουν «χτες» και όχι αύριο.

Τα εργαλεία και οι χειριστές τους υπάρχουν. Αν υποχωρήσουν οι άρρωστες κομματικές σκοπιμότητες και επικρατήσει η κοινή λογική κάτι μπορεί να γίνει. Διαφορετικά «τι έχεις Γιάννη, τι είχα πάντα».