ΔΙΑΚΟΠΑΙ...(τεμάχιον δεύτερον)

"Τα δυό σου χέρια πήρ a νε, βεργούλες και με δείρανε..... "Το οποίον, Μαρικάκι δεν ξηγήθηκες σωστά ,να πούμε, στον Μήτσο τον Τ...

"Τα δυό σου χέρια πήρaνε, βεργούλες και με δείρανε....."Το οποίον, Μαρικάκι δεν ξηγήθηκες σωστά ,να πούμε, στον Μήτσο τον Τούφα ή Χλεμπόνα ή και τα λοιπά. Φέρθηκες σκληρά και άπονα  σε μένανε που για πάρτη σου μέχρι και κοντοβράκι φόρεσα μέχρι και κλαδωτή πουκαμίσα(εκ Βαρδαρίου αφικνούμενη)  κι έμαθα να πίνω και φραπέ μετά καλαμακίου(σαν τον Βασίλη Λεβέντη) και να πασαλείβομαι με λαδόξιδο, ανάθεμα το μουστάκι μου μέσα , μη και σε προσβάλω  σε θέματα  κυκλοφορίας καθ ότι μη δείξουμε και οπισθοδρομικοί. Νομίζω?
 Εσύ όμως, την ώρα που τσακωνόμουν με ντεγλαράδες δυο, με κίνδυνο να με κάνουνε παστό μπακαλιάρο ,για μια πλαστική ξαπλώστρα, βλεφάριζες των τρίτο εκ των μαντραχαλαίων και τάψησες στο πιτς φιτίλι  το ίδιο βράδυ , ζούλα και στα μουλωχτά και  την έκανες  μαζί του για Μύκονο λέει καθ ότι βαρέθηκες τη μιζέρια μου, την φτώχεια μου,και την ξεροκεφαλιά  μου και  ήθελες να ζήσεις ,νέα γεναίκα,εντόνως,με συγκινήσεις και με μπόλικο θεαθήναι  και άλλα τέτοια παλαβά. Ήθελες ν ανοίξεις πανιά σε κοσμικές πλαζ ομού με τους celebrities,να γνωρίσεις εκ του σύνεγγυς την Ελένη Μενεγάκη και την Ελεονόρα Μελέτη ,να κονήσεις κώλον στα μπαρ με την Νικολέτα Ράλλη(ποια ειν τούτη ρε μάγκες κι έχω μείνει πίσω?)να δεις τον μεγάλο Αλέξη Κούγια,  και τον πρίγκιπα Γερουλάνο και άλλους λαϊκούς ήρωες και σωτήρες αυτού του τόπου, που αφού μας έσωσαν ήρταν εδώ ξεκουρασθώσι και ολίγον τι. Όχι σαν εμένα που σε τραβολογούσα σε μπας κλας τόπους, β' εθνική, με ούλους τους μπουρτζόβλαχους να κωλοπλένονται στριμωγμένοι χωρίς ούτε  έστω έναν παπαράτσι στη γύρα .Ήταν και ο μουστερής καμιά εικοσαετία μικρότερος μου και άτριχος και χτισμένος και μαυρισμένος ομοιόμορφα και αλυσίδαι χρυσαί τον αριθμό τέσσερις να κρέμονται από πάνω του και χα, χα, χα και χου, χου, χου, και βλεφαρίσματα και αναστεναγμικά  και παντόφλα επώνυμη και μαγιό τραβηγμένο ως τα μπούνια και κάργα μόστρα , οπότε  πήρες τα συμπράγκαλα σου  το ίδιο βράδυ απέ το ενοικιασθέν δωμάτιο  μας όπου και έμπαινες με την όπισθεν γιατί περί μανούβρας εντός του ολίγον τι δύσκολον, επιβιβάσθηκες εντός διθεσίου οχήματος,  χαχανίζοντας , κάτι σαν τον επαναστάτη Χρήστο(τον Παπουτσή ντε)όταν βόλευε τον σοσιαλιστικό του κώλο στα δέρματα της   θωρακισμένης  μπέμπας των 650.000 ενώ πριν έκοβε τις  συντάξεις απ τα γερόντια ίνα σώσει την χώρα (λέμε τώρα,μάλλον την πάρτη του) ομού με τον άλλον ανασφαλή τον  Παπακωνσταντίνου  και μ αφήκες στα κρύα του λουτρού  μόνον κι έρημο με τον τζίτζικα να σκάει έξω, να δέρνομαι για ένα πουκάμισο αδειανό για μια ξαπλώστρα, με  την καρδιά σε κομματάκια άπειρα στο σύμπαν διασπαρμένα (άλλα τις ο ποιητής!!!)και τις φωνές της κυρά-Σουλτάνας  από πάνω ''Γιαννάκη άσε κάτω ρε σκασμένο το λάστιχο, που κατάβρεξες όλον  τον κόσμο,  ανάθεμα τον πατέρα σου''
Κι έκανες την καρδιά σου γραφείο διερχομένων σαν του Σταϊκούρα καλή ώρα, όπου περνούσε κατά λόχους το στράτευμα  προς εξυπηρέτησιν κι έμενα μ άφησες απ έξω. Κακούργα!!!!!
 Και κατάπινα μπύρες αβέρτα,  all night long  μόνος κι  έρημος σε παρακείμενο κατέστημα,  μέχρι που και ο χοντρός ιδιοκτήτης του,  που αντί για χέρια είχε ταμειακές  μηχανές , έστειλε μπυρόνι κερασθέν λέει(σκέψου πως έδειχνα)κι ο Γύφτουλας απέναντι που έψηνε καλαμπόκια για τους τουρίστες ,μου αφιέρωσε εξαιρετικά απ το μεγάφωνό του το το''τι να την κάνω την καρδιά μου, έτσι που την κατάντησες''. Ωραία!! Μάθαν πως γαμιόμεθα πλάκωσαν κι απ την Σάμο. Οποία κατρακύλα. Να κάτι σαν  τον Άκη να πούμε, από τα ζεϊμπεκλίκια στα παχιά χαλιά, στα τσιμέντα του Κορυδαλλού. Γένηκα κορκόδειλος . Σύρθηκα ίνα κατακλιθώ  επί της  αμμουδιάς ,ξενοδοχείον, τα Άστρα κι όταν με ξύπνησε ο ήλιος το πρωί βούταρα με τα ρούχα στη θάλασσα να μου φύγει η ζαλουρα(άρχισε να ξεβάφει και η αρίστης ποιότητος κλαδωτή πουκαμίσα μου).Πήρα την άγουσα,   αφού σκοτωθήκαμε με τον ιδιοκτήτη του διαμερίσματος που ήθελε όλο το μπαγιόκο καθ ότι λέει ενώ το  κλείσαμε  για εβδομάδα εμείς το διαλύσαμε σε μέρες δυο και αυτός που θάβρει να  το ξανανοικιάσει και θα καταστραφεί και πως θα βγάλει τον Χειμώνα,κι αν δεν μπορούμε να πληρώνουμε διακοπές να καθόμαστε στ αυγά μας  και πως η Ελλάδα να πάει μπροστά με τέτοιους μπαταλαμάδες  σαν και μας  και αλλά τέτοια. Τον έστειλα να πάει να  κουμπουριαστεί κανονικώς, πήρα την προίκα μου και γραμμή για Σαλονίκη με το ελεφορείο της γραμμής  ψάχνων  φτού κι απέ την αρχή για σπίτι ,δουλειά και  καταφύγιο ίνα γλείψωμεν πληγάς και τραύματα, μη έχων μία, κουράγιο και όρεξη για τίποτις.
 Με το μπαρδόν αν και σας χάλασα την διάθεσις αλλά κάπου έπρεπε να τα ειπώ κι εγώ μη  και κρεπάρω
Καλό χειμώνα(νάναι)αδέρφια και να θυμάστε ότι όλαι αι γυναίκαι είναι σκληραί και  άποναι!!!!

 Μήτσος ο Τούφας