Το δεύτερο «λάθος» του Ρογκ...

Του Κώστα Γιαννακίδη Λίγοι παρατήρησαν ότι στην τελετή έναρξης σημειώθηκε ένα ατόπημα χωρίς προηγούμενο. Ένα ατόπημα μεγαλύτερο και απ...

Του Κώστα Γιαννακίδη

Λίγοι παρατήρησαν ότι στην τελετή έναρξης σημειώθηκε ένα ατόπημα χωρίς προηγούμενο. Ένα ατόπημα μεγαλύτερο και από την αδικία που διέπραξε ο Ζακ Ρογκ, χαρακτηρίζοντας το Λονδίνο «σπίτι» των Αγώνων. Στην τελετή έναρξης παραβιάστηκε το εθιμοτυπικό που προβλέπει ότι η Ολυμπιακή Φλόγα δεν διίσταται. Δεν γίνεται να υπάρχουν πολλές φλόγες, ούτε μπορείς να μοιράσεις τη φλόγα σε πολλά τμήματα. Η φλόγα μεταδίδεται από δάδα σε δάδα και ο τελευταίος λαμπαδηδρόμος ανάβει το βωμό. Στο Λονδίνο δεν υπήρξε τελευταίος λαμπαδηδρόμος, αλλά δεν υπήρξε και μία φλόγα. Λεπτομέρειες. Στο Ρίο μπορεί να πουλάνε και φαναράκια με ολυμπιακή φλόγα.
Αλλά στο Ρίο ο Ρογκ δεν θα είναι πρόεδρος της ΔΟΕ. Μπορεί να είναι Βρετανός, ο Ρίντι, ή Γερμανός, ο Μπαχ, που είναι και το πιθανότερο. Ο διάδοχος του Ρογκ καλείται να εξασφαλίσει και την επιβίωση των Αγώνων. Ο ιστορικός ορίζοντας δεν δείχνει φωτεινός. Μετρήστε πόσες πόλεις υπάρχουν πρόθυμες και ικανές να οργανώσουν Αγώνες μετά το Ρίο. Δεν είναι πολλές. Κωνσταντινούπολη, Μαδρίτη, Τόκιο, Ρώμη, Μελβούρνη και στη συνέχεια η Σαγκάη. Οι Αγώνες δείχνουν πλέον μία ακριβή υπόθεση για πόλεις που έχουν αναπτύξει υποδομές και δεν αναζητούν ερείσματα για αναβάθμιση υποβαθμισμένων περιοχών. Στη ΔΟΕ γνωρίζουν ότι κάπου στη μέση του αιώνα τα πράγματα θα δυσκολέψουν. Τι μπορεί να γίνει; Είτε να περιοριστεί το μέγεθος των Αγώνων, είτε η διοργάνωση να ανατίθεται σε πόλεις ή και σε χώρες.
Θεωρητικά το Λονδίνο είναι μία καλή καταφυγή για τους Ολυμπιακούς. Μόνο που αν ανοίξει αυτή η συζήτηση, η Ελλάδα θα πρέπει να είναι έτοιμη μήπως και βρει πεδίο ανάπτυξης η πρόταση του Κωνσταντίνου Καραμανλή για μόνιμη τέλεση των Αγώνων στην Ελλάδα. Ακόμα και σήμερα ως ιδέα ακούγεται ανεδαφική. Στο μέλλον ίσως ακούγεται διαφορετικά.