Δεκαεπτά χρόνια συμπληρώθηκαν χθες, Τετάρτη, από τη σφαγή στη Σρμπρένιτσα. Στις 11 Ιουλίου του 1995 οι σερβικές δυνάμεις εισέβαλαν στη Σρμπρ...
Δεκαεπτά χρόνια συμπληρώθηκαν χθες, Τετάρτη, από τη σφαγή στη Σρμπρένιτσα. Στις 11 Ιουλίου του 1995 οι σερβικές δυνάμεις εισέβαλαν στη Σρμπρένιτσα, που είχε κηρυχτεί από τον ΟΗΕ ασφαλής ζώνη, εκτέλεσαν περισσότερους από 8.000 άμαχους άνδρες και έφηβους μουσουλμάνους και έριξαν τα πτώματα σε ομαδικούς τάφους.
Για τη σφαγή δικάζονται στη Χάγη ο τότε πολιτικός ηγέτης των Σέρβων της Βοσνίας Ράντοβαν Κάρατζιτς και ο στρατιωτικός διοικητής Ράτκο Μλάντιτς.
Το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, με απόφαση που έλαβε το 2007, χαρακτήρισε τη σφαγή «πράξη γενοκτονίας». Τον χαρακτηρισμό αυτό δεν αποδέχονται οι πολιτικοί ηγέτες των Σέρβων στη Βοσνία Ερζεγοβίνη, αλλά και στη Σερβία.
Πρόσφατα μάλιστα ο νεοεκλεγείς πρόεδρος της Σερβίας Τόμισλαβ Νίκολιτς με δηλώσεις του στον Τύπο αμφισβήτησε ότι η σφαγή στη Σρεμπρένιτσα ήταν γενοκτονία, κάτι που προκάλεσε αντιδράσεις και προβληματισμό στη Δύση.
Μέχρι σήμερα έχουν ανακαλυφθεί σε ομαδικούς τάφους και αναγνωριστεί πάνω από 5.000 θύματα εκ των οποίων τα 520 βρέθηκαν τον τελευταίο χρόνο (από πέρυσι το Ιούλιο). Θα ενταφιαστούν σήμερα στο μνημειακό κέντρο στο Ποτοτσάρι κοντά στη Σρμπρένιτσα, εκεί δηλαδή όπου έχουν ενταφιαστεί όλα τα θύματα της σφαγής.
Στις κεντρικές εκδηλώσεις μνήμης θα παραβρεθούν δεκάδες χιλιάδες συγγενείς των θυμάτων, απλοί πολίτες, η πολιτική ηγεσία της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης και εκπρόσωποι ξένων κρατών.
«Πόνος, πόνος χωρίς τέλος. Και όταν έρχεται η 11η Ιουλίου κάθε χρόνο, αυτός ο πόνος γίνεται αβάσταχτος» λέει κλαίγοντας η Σέβντια Χαλίλοβιτς, που βρίσκεται στο Ποτοτσάρι για την ταφή των λειψάνων του πατέρα της.
«Τα λείψανα του πατέρα μου βρέθηκαν κατά τις εκταφές σε δύο ομαδικούς τάφους. Οι δύο αδελφοί μου σκοτώθηκαν επίσης στη σφαγή, αλλά ακόμη δεν έχουν βρεθεί» λέει η 50χρονη γυναίκα.
Την Τρίτη, πλήθος 7.000 ανθρώπων έφθασε στο Ποτοτσάρι, αφού διέσχισε αντίστροφα πεζή τον δρόμο που έκαναν οι Μουσουλμάνοι της Σρμπρένιτσα μέσα από τα δάση για να γλιτώσουν τη σφαγή.
Το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, με απόφαση που έλαβε το 2007, χαρακτήρισε τη σφαγή «πράξη γενοκτονίας». Τον χαρακτηρισμό αυτό δεν αποδέχονται οι πολιτικοί ηγέτες των Σέρβων στη Βοσνία Ερζεγοβίνη, αλλά και στη Σερβία.
Πρόσφατα μάλιστα ο νεοεκλεγείς πρόεδρος της Σερβίας Τόμισλαβ Νίκολιτς με δηλώσεις του στον Τύπο αμφισβήτησε ότι η σφαγή στη Σρεμπρένιτσα ήταν γενοκτονία, κάτι που προκάλεσε αντιδράσεις και προβληματισμό στη Δύση.
Μέχρι σήμερα έχουν ανακαλυφθεί σε ομαδικούς τάφους και αναγνωριστεί πάνω από 5.000 θύματα εκ των οποίων τα 520 βρέθηκαν τον τελευταίο χρόνο (από πέρυσι το Ιούλιο). Θα ενταφιαστούν σήμερα στο μνημειακό κέντρο στο Ποτοτσάρι κοντά στη Σρμπρένιτσα, εκεί δηλαδή όπου έχουν ενταφιαστεί όλα τα θύματα της σφαγής.
Στις κεντρικές εκδηλώσεις μνήμης θα παραβρεθούν δεκάδες χιλιάδες συγγενείς των θυμάτων, απλοί πολίτες, η πολιτική ηγεσία της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης και εκπρόσωποι ξένων κρατών.
«Πόνος, πόνος χωρίς τέλος. Και όταν έρχεται η 11η Ιουλίου κάθε χρόνο, αυτός ο πόνος γίνεται αβάσταχτος» λέει κλαίγοντας η Σέβντια Χαλίλοβιτς, που βρίσκεται στο Ποτοτσάρι για την ταφή των λειψάνων του πατέρα της.
«Τα λείψανα του πατέρα μου βρέθηκαν κατά τις εκταφές σε δύο ομαδικούς τάφους. Οι δύο αδελφοί μου σκοτώθηκαν επίσης στη σφαγή, αλλά ακόμη δεν έχουν βρεθεί» λέει η 50χρονη γυναίκα.
Την Τρίτη, πλήθος 7.000 ανθρώπων έφθασε στο Ποτοτσάρι, αφού διέσχισε αντίστροφα πεζή τον δρόμο που έκαναν οι Μουσουλμάνοι της Σρμπρένιτσα μέσα από τα δάση για να γλιτώσουν τη σφαγή.
.jpg)
.JPG.webp)
Δεν υπάρχουν σχόλια
ΠΡΟΣΟΧΗ! Την ευθύνη για το περιεχόμενο των σχολίων φέρει αποκλειστικά ο συγγραφέας τους και όχι το site. Η ανάρτηση των σχολίων μπορεί να έχει μια μικρή χρονική καθυστέρηση