Αν δεν αυξηθεί το Εθνικό Προϊόν, κανένα μέτρο περικοπών δεν θα αποδώσει.

Μετά από ένα διάλλειμα λίγων μηνών, ελέω εκλογών, η τρόικα και οι συν αυτώ μπήκαν και πάλι στην καθημερινότητα μας. Η κουβέντα και πάλι ε...

Μετά από ένα διάλλειμα λίγων μηνών, ελέω εκλογών, η τρόικα και οι συν αυτώ μπήκαν και πάλι στην καθημερινότητα μας. Η κουβέντα και πάλι επικεντρώνεται στην ανάγκη εξεύρεσης εσόδων, με πρώτα και εύκολα θύματα τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους, ενώ είτε εμμέσως είτε αμέσως δίνεται και το χαριστικό χτύπημα στους ελεύθερους επαγγελματίες.
Εύλογα γεννάται το ερώτημα, αφού οι υπάλληλοι δεν έχουν λεφτά και οι επαγγελματίες πελάτες, πως θα λειτουργήσει η οικονομία και πως θα συγκεντρωθούν τα αναγκαία έσοδα για το κράτος;
Για ακόμα μία φορά επιδεικνύεται, τόσο από τους Ευρωπαίους, όσο και από την ελληνική κυβέρνηση μία άρνηση να δουν κατάματα την πραγματικότητα. Ο κόσμος έχει ξεπεράσει τα όρια αντοχής του και έχει πληρώσει και με το παραπάνω, ακόμα και για λογαριασμό που δεν του αναλογούσε. Δεν χρειάζεται να επαναλάβουμε τα χιλιοειπωμένα το ποιος και τι έφαγε και ποιοι τελικά οφείλουν να πληρώσουν.
Ας αλλάξουμε επιτέλους σελίδα. Ας στραφούμε στην ανάπτυξη. Ας κάνει πράξη ο Σαμαράς αυτά που δήλωνε στο Ζάππειο ώστε να βγει η ελληνική οικονομία από το τέλμα. Κρίνεται επιτακτική η ανάγκη της αποκρατικοποίησης, οργανισμών ζημιογόνων, των οποίων η λειτουργία κοστίζει αρκετές χιλιάδες ευρώ στον καθένα από εμάς. Είναι επιβεβλημένη η δημιουργία ρευστότητας στην αγορά για να μπορέσουν να κινηθούν οι επιχειρήσεις.
Με λίγα λόγια, αυτό που έχει ανάγκη η ελληνική οικονομία είναι ένας μακροπρόθεσμος, εθνικός, οικονομικός σχεδιασμός ο οποίος θα έχει στο επίκεντρο τον άνθρωπο και την ουσιαστική επιβίωση ενός έθνους.
Ο ελληνικός πλούτος είναι άφθονος και θα πρέπει να αρχίσουμε να τον αξιοποιούμε, από τον ήλιο με τον οποίο μας ευλόγησε ο Θεός μέχρι τα κοιτάσματα σε έδαφος και υπέδαφος που μπορούμε να εκμεταλλευτούμε. Η γεωργία μπορεί να αποτελέσει, όσο κι αν ακούγεται οξύμωρο, το νέο μοχλό ανάπτυξης για την Ελλάδα, η τεχνολογία μπορεί να βοηθήσει προς αυτήν την κατεύθυνση, καθώς είναι παράλογο σαν χώρα να εισάγουμε ακόμα και τα βασικά αγροτικά μας προϊόντα.
Οι δυνατότητες υπάρχουν, αυτό που χρειάζεται είναι η πολιτική βούληση. Δυστυχώς, δεν είμαστε αισιόδοξοι, όχι γιατί πάψαμε να πιστεύουμε σε ανθρώπους, αλλά γιατί έτσι μας έχει κάνει η καθημερινότητά μας. Ωστόσο, θέλουμε να πιστέψουμε πως όλοι μαζί μπορούμε, πως για ακόμα μία φορά σαν Ελλάδα θα κερδίσουμε τη μάχη με την οποία η ιστορία μας έθεσε αντιμέτωπους. Ο χρόνος θα δείξει.

kimonmitalidis.gr