Μ. Σφακιανάκης: "Ναι σε ένα ελεύθερο διαδίκτυο"

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ME ΤΟΝ ΠΡΟΪΣΤΑΜΕΝΟ  ΤΗΣ ΔΙΩΞΗΣ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟΥ ΕΓΚΛΗΜΑΤΟΣ, ΜΑΝΩΛΗ ΣΦΑΚΙΑΝΑΚΗ Από την Εβελίνα Καραγιαννοπούλου. Ήταν 10.30 το πρωί...

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ME ΤΟΝ ΠΡΟΪΣΤΑΜΕΝΟ 

ΤΗΣ ΔΙΩΞΗΣ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟΥ ΕΓΚΛΗΜΑΤΟΣ, ΜΑΝΩΛΗ ΣΦΑΚΙΑΝΑΚΗ

Από την Εβελίνα Καραγιαννοπούλου.

Ήταν 10.30 το πρωί, όταν το ταξί με άφησε μπροστά από το επιβλητικό κτίριο της ΓΑΔΑ. Στην είσοδο, μια χαμογελαστή αστυνομικός, αφού πέρασε τα προσωπικά μου αντικείμενα από τον τυπικό έλεγχο, κράτησε την ταυτότητά μου, δίνοντάς μου μια ψηφιακή κάρτα επισκέπτη. Στο μυαλό μου κλωθογύριζαν εικόνες από αστυνομικές ταινίες και με τουπέ πράκτορα της CIA χτύπησα με στυλ την κάρτα μου στη είσοδο του 13ου ορόφου. Όση ώρα περίμενα στην αναπαυτική πολυθρόνα, παρατηρούσα αφενός τον όμορφο και με γούστο διακοσμημένο χώρο, διερωτώμενη αν βρίσκομαι σε δημόσια υπηρεσία ή διαφημιστική εταιρία. Αφετέρου, διακριτικά έριχνα ματιές στα διπλανά γραφεία, εντυπωσιασμένη από τις νέες, όμορφες και πολλά υποσχόμενες εργαζόμενες, τις οποίες ομολογουμένως δεν περίμενα να συναντήσω σε έναν ανδροκρατούμενο κλάδο. Ενώ κατέρριπτα έναν προς ένα τους μύθους μου, τις σκέψεις μου διέκοψε η φωνή της γραμματέως. “Ο κύριος Σφακιανάκης σας περιμένει¨.
Με τη χαρακτηριστική εγκάρδια χειραψία Κρητικού, ο Μανώλης Σφακιανάκης με υποδέχθηκε στο γραφείο του, ένα φωτεινό χώρο που χωρίς περιττές πολυτέλειες, σε έκανε να ξεχνάς για λίγο πως βρίσκεσαι στα γραφεία της Ελληνικής Αστυνομίας. Σύμφωνα με τους συναδέλφους του, το πρόγραμμά του στην υπηρεσία, όπως και των υπόλοιπων εργαζομένων, είναι βεβαρημένο ωστόσο ο Προϊστάμενος της Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος, βρίσκει πάντα χρόνο να απαντά σε ερωτήσεις, προσπαθώντας να δώσει βήμα σε όλους, και κυρίως στους νέους.

Είστε ο πρώτος άνθρωπος που ασχολήθηκε με το ηλεκτρονικό έγκλημα στην Ελλάδα. Ποια είναι η πορεία του Τμήματος Δίωξής Ηλεκτρονικού Εγκλήματος από την αρχή του έως σήμερα;
Η Υπηρεσία μας, που έχει γίνει πλέον Υποδιεύθυνση Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος, ξεκίνησε το 1995. Ως Υπαστυνόμος στη Δίωξη Οικονομικού Εγκλήματος είχα αναλάβει μόνος μου όλο το ηλεκτρονικό έγκλημα της χώρας. Τότε είχαμε μία υπόθεση ανά δίμηνο ή τρίμηνο, και ήταν η περίοδος, που έκαναν την εμφάνισή τους οι πρώτες κομπίνες με ηλεκτρονικούς υπολογιστές. Γιατί, το ηλεκτρονικό έγκλημα το χωρίζουμε σε Cyber Crime και σε Computer Crime. Το Computer Crime είναι το έγκλημα που γίνεται μόνο με υπολογιστές. Δηλαδή, αν κάποιος κατασκευάσει ένα πιστό αντίγραφο πεντακοσάευρου μέσω σκαναρίσματος ή πλαστογραφήσει ένα έγγραφο, μιλάμε για Computer Crime. Εάν όμως σε μία από αυτές τις ενέργειες συνδέσουμε και το διαδίκτυο, τότε έχουμε το Cyber Crime, το λεγόμενο κυβερνο-έγκλημα. Έτσι, το 1995 είχαμε δειλά – δειλά τα πρώτα Computer Crimes, το πρώτο αξιοσημείωτο μάλιστα, ήταν το 1996. Είχαν βγάλει πιστωτικές κάρτες όπου αντέγραφαν το μαγνητικό πεδίο της κάρτας, εκεί δηλαδή που αναγράφεται ο αριθμός λογαριασμού, έπαιρναν το δικό σου αριθμό και τον έβαζαν σε μια τρίτη κάρτα. Συγκεκριμένα, είχαμε συλλάβει τότε 14 άτομα στην περιοχή της Γλυφάδας. Από τις πιο μεγάλες υποθέσεις τότε, της ασφάλειας αττικής. Στη συνέχεια, το πρώτο μου διαδικτυακό έγκλημα ήταν η περίπτωση μιας κοπέλας την οποία ο πρώην φίλος της εξέθεσε σε ιστοσελίδα γνωριμιών, αναρτώντας τη φωτογραφία και τα στοιχεία της. Η κοπέλα ήρθε στην υπηρεσία μας, έκανε μήνυση και ήταν η πρώτη έρευνα που έγινε με ανάλυση ηλεκτρονικών ιχνών. Βρήκαμε τα ίχνη του ενόχου, κάναμε ταυτοποίηση και στη συνέχεια με εισαγγελικές εντολές τον εντοπίσαμε. Αυτό ήταν το πρώτο διαδικτυακό έγκλημα στη χώρα μας και έγινε το 1996. Από το 1996 μέχρι το 2004 η Υπηρεσία απαρτιζόταν από δύο άτομα, εμένα και το βοηθό μου. Το 2004 γίναμε τμήμα, ήμασταν τέσσερα άτομα και το 2011 γίναμε Υποδιεύθυνση και πλέον έχουμε 72 άτομα.
Η Υπηρεσία σας, έχει εξειδικευμένες απαιτήσεις, όπερ σημαίνει πως δεν απαρτίζετε από απλούς αστυνομικούς. Πως έχετε διαμορφώσει την ανάθεση καθηκόντων στους αρμόδιους ειδικούς;
Πλέον μιλάμε για επιστημονική αστυνομία. Η κυβέρνηση και το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη έχουν κάνει προσλήψεις επιστημόνων. Το ηλεκτρονικό τμήμα έχει χωριστεί σε τέσσερις τομείς. Ο πρώτος τομέας είναι Γενικών Υποθέσεων (social media, απειλές, εκβιασμοί), το δεύτερο τμήμα ασχολείται με την παιδική πορνογραφία και η καταπολέμηση αυτής, το τρίτο τμήμα έχει να κάνει με cracking, hacking και πνευματικά δικαιώματα ενώ το τέταρτο τμήμα αφορά την ασφάλεια των τηλεπικοινωνιών. Έτσι λοιπόν, είμαστε 72 αστυνομικοί, και μιλάμε για εξειδικευμένους ανθρώπους που κάθε τομέας έχει ξεχωριστούς ανθρώπους. Με λίγα λόγια έχουμε, ανά τομείς και επιστήμονες. Έχουν όλοι μεταπτυχιακό, και κάποιοι και διδακτορικό. Μάλιστα, είμαι στην ευχάριστη θέση να σας ανακοινώσω πως, η υπηρεσία μας πριν τρεις μέρες, πήρε Iso Certificate, ίσως η πρώτη υπηρεσία στην Ελλάδα που κατορθώνει κάτι τέτοιο, ενώ και στην Ευρώπη είμαστε μέσα στις πρώτες.
Ένα από τα θέματα που έχουν απασχολήσει την επικαιρότητα τις τελευταίες ημέρες, είναι οι επιθέσεις σε κρατικές ιστοσελίδες. Πως αντιμετώπισε η Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος τις υποθέσεις αυτές;
Πρέπει να ξέρετε ότι υπάρχει το δίκτυο ΣΥΖΕΥΞΙΣ. Το δίκτυο αυτό είναι που δίνει στα κυβερνητικά sites και στις δημόσιες υπηρεσίες πρόσβαση στο διαδίκτυο. Όμως, το ΣΥΖΕΥΞΙΣ δεν είναι υπεύθυνο αν ένα υπουργείο δεν έχει κάνει καλό site. Το κάθε υπουργείο λοιπόν, είναι υπεύθυνο για το site που έχει στο διαδίκτυο. Έτσι, εάν δε θωρακίσεις το site, ο κάθε 13χρονος πιτσιρικάς θα μπορεί να μπει μέσα και να κάνει πάρτι. Εμείς δίνουμε μεγάλη έμφαση στη θωράκιση των ιστοσελίδων – που δυστυχώς ελάχιστοι το κάνουν- διότι αν δε θωρακίσεις θα βρεθείς στον αέρα, και κάποιος θα μπει μέσα και θα προβεί σε φθορές και ψηφιακούς βανδαλισμούς. Η Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος έχει εντοπίσει αυτούς που έχουν μπει μέσα, αυτούς που έχουν καταστρέψει, οι οποίοι θα λογοδοτήσουν στη δικαιοσύνη.
Πολλά έχουν ακουστεί, για την ύπαρξη μιας ομάδας Ελλήνων χάκερ, γνωστούς και ως Greek Hacking Scene (GHS). Έλαβαν κι εκείνοι μέρος στις εν λόγω επιθέσεις;
Ήταν όντως μια ομάδα Ελλήνων χάκερ, οι οποίοι έκαναν κάποιες ζημιές. Όχι όλα τα παιδιά, κάποια όμως από αυτά είναι υπεύθυνα. Μιλάμε για μικρές ηλικίες, από 13 μέχρι 16-17 ετών και ένας 22χρονος. Η Υπηρεσία μας, και οι Διωκτικές Υπηρεσίες όλου του κόσμου, επειδή υπάρχει η πληροφορία η οποία διαχέεται σε δευτερόλεπτα, μας καθιστά σε ετοιμότητα ώστε να είμαστε πάντα ένα κλικ πιο μπροστά από αυτούς που κάνουν τα χτυπήματα. Έτσι λοιπόν, μπορεί να κάνουν ένα χτύπημα αλλά όλοι αυτοί εντοπίζονται ο,τιδήποτε και να κάνουν. Οποιοδήποτε μέτρο ασφάλειας κι αν πάρουν, αυτοί, οι κράκερς – δε λέγονται χάκερς, θα πρέπει να μάθουν οι αναγνώστες σας ότι χάκερ είναι ο “καλός” , αυτός που δεν κάνει βανδαλισμούς. Ο κακός που καταστρέφει ονομάζεται κράκεν. Άρα, εμείς κυνηγάμε τους κράκερς κι όχι τους χάκερς. Η διαφορά είναι ότι ο χάκερ εντοπίζει ένα υπολογιστικό σύστημα το οποίο ψάχνει να βρει, πού πονάει, πού είναι οι τρύπες του, εντοπίζει και ενημερώνει το διαχειριστή ενώ κράκερ είναι αυτός που θα βρει τις τρύπες του συστήματος, θα μπει μέσα και θα το καταστρέψει. Αυτή τη διαφορά ο περισσότερος κόσμος δεν τη γνωρίζει. 'Ένας άνθρωπος που θα βρει σε ένα πολυχρηστικό σύστημα τη ζημιά και θα ενημερώσει είτε εμάς είτε την αρμόδια εταιρία, δε θα τιμωρηθεί.
Για να εξιχνιάσετε το εκάστοτε ηλεκτρονικό έγκλημα, χρησιμοποιείτε ως μέθοδο εντοπισμού τα ηλεκτρονικά ίχνη. Τι ακριβώς είναι όμως, και πως μπορεί κάθε χρήστης του διαδικτύου να γνωρίζει το ίχνος που του αντιστοιχεί;
Τη στιγμή που κάποιος συνδέεται στο διαδίκτυο, η εταιρία που του παρέχει ίντερνετ, του δίνει έναν αριθμό. Αυτός ο αριθμός, φανταστείτε έναν τηλεφωνικό αριθμό, δώδεκα ψηφίων, ονομάζεται ηλεκτρονικό ίχνος. Με λίγα λόγια, το ηλεκτρονικό ίχνος είναι αυτό που καθορίζει τον κάθε χρήστη. Είναι μοναδικό στον κόσμο, και ο κάθε χρήστης στο διαδίκτυο θα πρέπει να ξέρει, ότι έχει ένα μοναδικό ηλεκτρονικό ίχνος. Μαζί με την ημερομηνία και την ώρα, δεν υπάρχει άλλος αντίστοιχος αριθμός στον κόσμο. Εάν θέλει κάποιος να δει τι ίχνος έχει στον υπολογιστή του, μπορεί να γράψει σε κάποια μηχανή αναζήτησης “what is my IP” και θα του βγάλει ως αποτέλεσμα, το ίχνος που έχει. Και θα πρέπει να ξέρει ο κάθε κάτοχος πως το Α και το Ω σε έναν υπολογιστή, για τις διωκτικές αρχές είναι το ηλεκτρονικό ίχνος
Ωστόσο, στο διαδίκτυο υπάρχει ελευθερία του λόγου με αποτέλεσμα καθένας να μπορεί να μεταδώσει μια πληροφορία. Με ποιόν τρόπο διασφαλίζεται η εγκυρότητα των στοιχείων που θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν “ύποπτα”;
Κάποιο “ύποπτο”-αν θέλετε- κομμάτι θα περάσει μπροστά από διάφορα μάτια και στη συνέχεια θα εκτιμηθεί ανάλογα. Όλα από μια πλάκα αρχίζουν. Το τμήμα μας συνεργάζεται με ειδικούς ψυχολόγους οι οποίοι επίσης θα κρίνουν τη σοβαρότητα της κατάστασης και ανάλογα το τι θα μας πουν οι άνθρωποι μας, θα κάνουμε και την κίνηση. Φυσικά, αν είναι οφθαλμοφανές ότι είναι πλάκα, θα παραμείνει πλάκα. Όμως, ποιος θα πάρει το ρίσκο για μια πλάκα; Όταν μια υπόθεση φτάνει στα γραφεία μας, είναι συγκεκριμένες οι ενέργειες που ακολουθούνται. Αρχικά, πρέπει να ενημερωθεί ο Εισαγγελέας Ηλεκτρονικού Εγκλήματος, ο Ιωάννης Δραγάτσης, τον και ανάλογα με την εισαγγελική εντολή θα πράξουμε. Στην ουσία, το ρίσκο το παίρνουν πάντα οι εισαγγελείς. Εμείς από την πλευρά μας οφείλουμε πάντα να ενημερώσουμε. Σ' αυτό το σημείο θα ήθελα να ευχαριστήσω την Ελληνική Δικαιοσύνη, που είναι κοντά μας. Εάν η υπηρεσία μας αυτή τη στιγμή έχει κάνει ένα άλμα μεγάλο και έχει ξεχωρίσει είναι γιατί έχουμε κοντά μας τη Δικαιοσύνη, η οποία είναι στη διάθεσή μας και εφαρμόζει τη νομοθεσία όλο το 24ωρο. Επίσης θα ήθελα να ευχαριστήσω τον κο Τέντε Ιωάννη, Εισαγγελέα Αρείου Πάγου, ο οποίος είναι κοντά μας, μας βοηθάει με τις γνωμοδοτήσεις και τις εντολές που δίνει, τον προϊστάμενο της Εισαγγελίας Εφετών κο Σακελλάκο, την κα Ράικου, Προϊσταμένη Πρωτοδικών και γενικότερα τους εισαγγελείς όλης της χώρας για την πολύτιμη αρωγή τους στις έρευνες που κάνουμε. Όπως καταλαβαίνετε, χωρίς εισαγγελική εντολή είμαστε “νεκροί”. Πρέπει να είναι διαθέσιμοι όλο το 24ωρο, εξάλλου το κακό συνήθως συμβαίνει το βράδυ. Φανταστείτε πως πριν τέσσερα χρόνια, μια έρευνα για αυτοκτονία μας έπαιρνε μισή μέρα για να τη φέρουμε εις πέρας, ενώ σήμερα την κάνουμε σε οκτώ λεπτά.
Οι αυτοκτονίες μέσω διαδικτύου έχουν λάβει μεγάλες διαστάσεις τα τελευταία χρόνια. Λαμβάνοντας τρεις με τέσσερις υποθέσεις αυτοκτονιών την ημέρα, πως καταφέρνετε να αντιμετωπίζετε τα περιστατικά, σημειώνοντας τόσο μεγάλα ποσοστά επιτυχίας;
Το 2006 όλο το χρόνο λάβαμε δύο υποθέσεις αυτοκτονιών ενώ το 2007 αυξήθηκαν σε 15, το 2010 είχαμε 58 και μόλις, το πρώτο εξάμηνο του 2012 έχουμε 120. Φανταστείτε το τι γίνεται και το τι μέλλει γενέσθαι! Στο πρώτο περιστατικό αυτοκτονίας που έλαβε η Υπηρεσία, ένας 18χρονος, ζητούσε μέσω διαδικτύου σε κοινή θέα ένα φάρμακο για να πεθάνει χωρίς να πονέσει. Κάποιος του πρότεινε ένα φυτοφάρμακο, το οποίο το παιδί, κατανάλωσε, με αποτέλεσμα να χάσει τη ζωή του. Από τότε, το έβαλα στοίχημα να μη χαθεί άλλη ζωή. Έχουμε σώσει μέχρι σήμερα 490 συμπολίτες μας, εκ των οποίων οι 68 έχουν μεταφερθεί στην Εντατική, τους έχουμε βρει σε κομματώδη κατάσταση. Εάν λοιπόν δεν παρέβαινε η Ελληνική Αστυνομία, οι άνθρωποι αυτοί δεν θα ήταν τώρα στη ζωή. Είναι μέλημά μας και οφείλουμε να είμαστε κοντά στον πολίτη. Η Υπηρεσία μας, διαθέτει ειδική ομάδα για της αυτοκτονίες, με επικεφαλής τον κύριο Χατζηπαναγιώτη, ο οποίος συντονίζει, ελέγχει, εποπτεύει και παράλληλα είναι κοντά στα παιδιά, για να μπορέσουμε να εντοπίσουμε αυτούς τους ανθρώπους, κάνοντας αγώνα δρόμου. Αυτός ο αγώνας περιλαμβάνει πλήρη διερεύνηση που διαρκεί 8 λεπτά, με ίχνη ηλεκτρονικά και από Αμερική. Έχουμε ανοίξει γέφυρες με την Αμερική, τα πιο πολλά ηλεκτρονικά ίχνη είναι εκεί και στο facebook, στη google, στο twitter, στο youtube και το myspace έχουμε γραμμές ανοιχτές, κόκκινες γραμμές και μπορούμε και κάνουμε τον αγώνα μας. Χτύπα ξύλο, μέχρι τώρα ζούνε όλοι! Ο εντοπισμός αυτών των περιπτώσεων γίνεται με δύο τρόπους. Ο πρώτος τρόπος είναι ο εξής : τα παιδιά ψάχνουν σε δημόσια θέα (π.χ. Chatrooms) απ' όπου και τα εντοπίζουμε και δεύτερον, πολίτες παίρνουν τηλέφωνο και μας ενημερώνουν πως κάποιος ανακοίνωσε ότι θα προβεί σε απόπειρα αυτοκτονίας. Μιλάμε για κείμενα με κραυγές απόγνωσης σε blogs σε twitter σε portal σε chatrooms, γενικά σε δημόσια θέα. Επομένως, μόλις μας ενημερώσουν στο 11512 ή στο e-mail μας, αναλαμβάνουμε αμέσως δράση.
Το ίντερνετ αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερνότητας, κυρίως των νέων ανθρώπων. Θεωρείτε πως γίνεται ορθή χρήση του διαδικτύου. Γνωρίζουν οι νέοι τους κινδύνους που μπορεί να ελλοχεύουν μέσα από ένα αθώο σερφάρισμα;
Το το 92% των νέων παιδιών σύμφωνα τις τελευταίες στατιστικές, από 13-18 ετών, χρησιμοποιούν το διαδίκτυο κατά μέσο όρο έξι ώρες την ημέρα. Η νεολαία μας είναι μέσα στα social media, είναι μέσα στο διαδίκτυο, είναι μέσα στην επικοινωνία, είναι μέσα στις νέες τεχνολογίες. Αυτό δείχνει πρόοδο, ανάπτυξη και μέλλον. Η Ελληνική Αστυνομία και η Υπηρεσία μας, η Δίωξη Ηλεκτρονικού εγκλήματος λέει ναι στο διαδίκτυο και στις νέες τεχνολογίες. Δεν είμαστε κανένας μπαμπούλας! Μάλιστα σε συνεργασία με το Υπουργείο Δημόσιας Τάξης κάνουμε καινοτόμες δράσεις, σε όλη την Ελλάδα, για να μπορέσουμε μάθουμε, στον κόσμο πως θα κάνει σωστή πλοήγηση. Για παράδειγμα, αν δεν ξέρεις πως στην πρίζα βάζεις το φις και βάλεις ένα καρφί μέσα, θα σε σκοτώσει. Έτσι και στο διαδίκτυο, έχουμε πολλούς νεκρούς από τη μη ορθή χρήση του διαδικτύου. Μέχρι στιγμής, έχουμε κάνει 40 ημερίδες στην Ελλάδα ώστε να ενημερώνουμε τον κόσμο, ανά νομό. Άλλη μια μεγάλη δράση που έχουμε είναι, σε συνεργασία με το Υπουργείο Παιδείας. Έχουμε κατορθώσει, κάθε Παρασκευή 12 με 2, να συνδεόμαστε παράλληλα με έως και 250 σχολεία, μέσω ενός συστήματος που πρώτη απέκτησε η Ελληνική Αστυνομία με χορηγία της Vodafone, για να κάνουμε στα παιδιά μάθημα ασφαλούς πλοήγησης στο διαδίκτυο. Και το πιο σημαντικό ξέρετε πιο είναι; Πως, τα ίδια τα παιδιά ζήτησαν να γίνει αυτό, είχαμε εκατοντάδες αιτήματα και βλέποντας πως δεν μπορώ να πάω σε τόσα σχολεία να μιλήσω, σκεφτήκαμε αυτή τη λύση.
Πως θα σχολιάζατε την καταψήφιση της Acta από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο;
Είναι μια ερώτηση στην οποία η θέση μου, μου υπαγορεύει να κρίνω λόγους. Για μένα ένας δημιουργός, είτε είναι μουσικός είτε αυτός που κατασκευάζει τον κώδικα σε ένα game, πρέπει να πάρει τα δικαιώματα που του αναλογούν. Αυτός ο άνθρωπος πώς θα ζήσει; Με λίγα λόγια, θα πρέπει να βρεθεί μια μεθοδολογία, ώστε αυτοί οι άνθρωποι να πληρώνονται. Όμως, είμαι ενάντια στην καταστρατήγηση του διαδικτύου, στο να μπούνε χωροφύλακες στο ίντερνετ. Το ίντερνετ είναι ένας ελεύθερος χώρος έκφρασης, μια ελεύθερη κίνηση ιδεών και πραγμάτων που οφείλουμε να σεβόμαστε τους νόμους τους. Για παράδειγμα, τα blogs είναι διαδικτυακά ημερολόγια και όχι διαδικτυακά εκβιαστολόγια. Όταν κάνεις ορθή χρήση στο διαδίκτυο, δε χρειάζεται καμία αστυνόμευση! Έτσι κι αλλιώς, πιστεύω ότι το διαδίκτυο από μόνο του ξεπλένεται, διώχνει σιγά-σιγά τα ακραία φαινόμενα και βασιλεύουν οι καθαροί και οι ωραίοι. Άρα πρέπει να σεβόμαστε τους νόμους μας αλλά να σεβόμαστε και τους συνανθρώπους μας. Δεχόμαστε δεκάδες καταγγελίες από ανθρώπους που έχουν υποστεί συκοφαντική δυσφήμιση, εκβιασμούς κτλ μέσω διαδικτύου. Γι' αυτό υπάρχει αστυνομία για να προστατεύσει αυτούς τους ανθρώπους. Άρα, όχι στους εκβιασμούς, όχι στις συκοφαντίες. Ναι σε ένα ελεύθερο διαδίκτυο.

Με το αισιόδοξο μήνυμα ενός ελεύθερου διαδικτύου, είχε έρθει πια η ώρα να αποχαιρετήσω το συνομιλητή μου. Τα τηλέφωνα χτυπούσαν ασταμάτητα, με το καθήκον να τον καλεί να επιστρέψει στους καθημερινούς ρυθμούς εργασίας του. Μια πεντανόστιμη κρητική λιχουδιά, φτιαγμένη από τα χέρια της μητέρας του και η υπόσχεση για επόμενη συνάντηση στο μέλλον, αποτέλεσαν τον επίλογο της επίσκεψής μου στη Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος.

ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ ΣΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ “ΤΟ ΑΡΘΡΟ”
ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ 15 ΙΟΥΛΙΟΥ 2012