Η ομπρέλα του Αλέξη...

Γράφει ο Γιάννης Θ. Κεσσόπουλος gkessopoulos@gmail.com Καλά πολύ γέλιο -και κλάμα- η εικόνα των ομπρελοφόρων του Τσίπρα. Θυμίζει εκείνη ...

Γράφει ο Γιάννης Θ. Κεσσόπουλος

gkessopoulos@gmail.com

Καλά πολύ γέλιο -και κλάμα- η εικόνα των ομπρελοφόρων του Τσίπρα. Θυμίζει εκείνη την εικόνα – ανέκδοτο με τους 8 υπαλλήλους γύρω από ένα σκάμμα να «τα ξύνουν» και να μη φυτεύουν το δέντρο. Ο αρχηγός με χέρια στις τσέπες και δύο τύποι δεξιά κι αριστερά να του κρατούν την ομπρέλα. Αλλά το φοβερό είναι άλλο…
Είναι στα καθήκοντα του Γενικού Διευθυντή της HELEXPO να κρατάει την ομπρέλα του προέδρου οποιουδήποτε κόμματος; Ή απλώς αυτή είναι η Ελλάδα που ονειρεύονται κάποιοι. Αυτοί που θα με κατηγορήσουν ότι κι εγώ είχα αυτό το όνειρο -να κρατήσω την ομπρέλα του Αλέξη- αλλά μου την άρπαξε άλλος… Γι’ αυτό τα λέω αυτά. θα πουν…
Σε οποιαδήποτε άλλη χώρα, ο Γενικός Διευθυντής θα είχε ήδη υποχρεωθεί σε παραίτηση –γιατί από μόνος του προφανώς «δεν». Και ο Αλέξης θα τους είχε πετάξει από δίπλα του και θα κρατούσε την ομπρέλα με τα χέρια του.
«Mετά την απομάκρυνση απ᾽ το κρεβάτι, ουδέν πάθος αναγνωρίζεται…». Αλιευμένο από το facebook. Πολύ καλό.
Διάβασα μια απάντηση Κεδίκογλου στον Τσίπρα, τώρα για την επίσκεψη του Αλέξη στη ΔΕΘ: «Με το σημερινό του σόου, ο κ. Τσίπρας απέδειξε και στους πλέον δύσπιστους ότι πολιτεύεται ως Μαυρογιαλούρος παλαιάς κοπής που τάζει στους πάντες τα πάντα».
Μα, το ‘χουμε ξαναπεί. Ας κάνει τον κόπο ένας σύμβουλος να δει την ταινία «Υπάρχει και φιλότιμο». Ο Μαυρογυαλούρος ήταν ο καλός πολιτικός, που μόλις κατάλαβε τι ρόλο παίζουν τα κομματόσκυλα παραιτήθηκε. Είναι σα να λες, Σίμο, ότι ο Τσίπρας μας πήρε χαμπάρι…
Ο κακοήθης: Είναι πολύ ζόρικο να γίνεις καθηγητής στο Χάρβαρντ. Εκτός ότι πρέπει να έχεις δημοσιεύσεις, πρέπει να έχεις καταστρέψει και χώρα…
Το είπε ο Σαρλ ντε Γκoλ, ο Γάλλος στρατηγός που έγινε πολιτικός στις δύσκολες στιγμές της Γαλλίας κατά το β’ παγκόσμιο πόλεμο, σηκώνοντας στους ώμους του την ταπεινωμένη πατρίδα του: «Πατριωτισμός είναι όταν βάζεις πάνω απ’ όλα την αγάπη για τη χώρα σου. Εθνικισμός είναι όταν βάζεις πάνω απ’ όλα το μίσος για τις άλλες».
Όσοι νομίζουν ότι θα «χτυπήσουν» τη Χρυσή Αυγή… χτυπώντας την, κάνουν λάθος. Πετυχαίνουν το αντίθετο: την ανεβάζουν στα ύψη.
Η Χ.Α. δεν είναι το πρόβλημα, είναι το αποτέλεσμα του προβλήματος. Δεν είναι η αιτία, είναι το φαινόμενο. Θα τη «χτυπήσουν» μόνο αντιμετωπίζοντας τα προβλήματα.
Έλειψε ο Μ. Μπόλαρης από την ψηφοφορία της Επιτροπής της Βουλής για τη Χ.Α. και φάνηκε ότι το ΠΑΣΟΚ απέχει από την καταδίκη της για τα επεισόδια στις λαϊκές αγορές. Τι να κάνει ο έρμος; Έβγαλε μια ανακοίνωση καταπέλτη για το κόμμα του Μιχαλολιάκου. Τι Τσολάκογλου θυμήθηκε, τι δωσίλογους, τι ναζισμό…
«Η δεινή κατάσταση στην οποία βρίσκεται η χώρα μας δεν μπορεί να είναι το άλλοθι για δημαγωγικές πολιτικές που αποδυναμώνουν τους θεσμούς» απεφάνθη στο… 91 λεπτό. Όχι… για τις ευθύνες του κόμματός του στην ενίσχυση της ακροδεξιάς (και πρωτίστως της ακροαριστεράς) που κυβέρνησε τη χώρα επί 21 χρόνια στη μεταπολίτευση, δεν βρήκε λέξη.
«Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ και το κίνημα της ανατροπής καταδικάζουν τη βία μονάχα όταν δεν προέρχεται από το δίκιο του λαού και των εργαζομένων» έγραφε η ανακοίνωση ΑΝΤΑΡΣΥΑ για την επέμβαση της αστυνομίας προκειμένου να σταματήσει η οικειοποίηση δημόσιας περιουσίας από καταληψίες, σε κτίριο του ΤΕΙ Θεσσαλονίκης, στην οδό Εγνατία.
«Αναρωτιέμαι, ποιοι είναι και οι κατάλληλοι να κρίνουν, ποια είναι η βία που δεν εκφράζει το δίκιο του λαού και πρέπει να καταδικαστεί και ποια είναι η καλή βία, αυτή που ασκείται εξ ονόματος του λαού.
Αυτές είναι οι δήθεν “προοδευτικές” φωνές; Αυτές που δεν έχουν κανένα πρόβλημα με το κάψιμο και την καταστροφή των περιουσιών μικρομεσαίων νοικοκύρηδων του αστικού ιστού, σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, αρκεί να υπάρχει καλή αφορμή; Αυτόν τον φασισμό, θα τον καταδικάσει κανείς;» είναι το σχόλιο του φίλου δημοσιογράφου Β. Μωυσή.
Απάντηση μάλλον δεν θα πάρει, αλλά εύστοχα πρόσθεσε μια ακόμη αιτία της εκκόλαψης του αυγού του φιδιού…
Η Πάφος Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης για το 2017. Η Κύπρος διαιρεμένη και υπό κατοχή ως πότε;
Έβλεπα το σαββατόβραδο το «Στην υγειά μας» στη ΝΕΤ, με Μουσικό Σχολείο Βόλου, Αηδονίδη κ.ά. να ερμηνεύουν σμυρναίικα και πολίτικα τραγούδια…
Είναι να κλαις… Για τη Σμύρνη που χάσαμε και με τις μουσικές της μας δείχνει ακόμη το υψηλό πολιτισμικό επίπεδο των ανθρώπων της που μετά γίνανε πρόσφυγες -ακούσαμε βαλς με παραδοσιακά μουσικά όργανα. Για τα παιδιά του μουσικού σχολείου Βόλου που έφηβοι όντας παίζουν και τραγουδούν την παράδοσή μας. Μπράβο στους καθηγητές τους.
Όλοι αυτοί είναι ένα κομμάτι της άλλης Ελλάδας, αυτής που αντιστέκεται μέσα από τη δημιουργικότητα και όχι την άρνηση, αυτής που θα κρατήσει πάλι την πατρίδα όρθια…
Φινάλε με δάνειο από Τάσο Λειβαδίτη: «Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος / δεν θα πάψεις ούτε στιγμή ν΄αγωνίζεσαι για την ειρήνη και / για το δίκαιο». Φοβερό ποίημα. Καλημέρα και καλή δύναμη!