«Κατακτήσεις» και…κατακτητές

Του Θανάση Νικολαΐδη. ΕΙΝΑΙ τα μέτρα επώδυνα κι ίσως δεν τα αντέξουμε. Ωστόσο, μαθημένοι στα εύκολα, αντέξαμε το χάλι των δεκαετιών μ...

Του Θανάση Νικολαΐδη.

ΕΙΝΑΙ τα μέτρα επώδυνα κι ίσως δεν τα αντέξουμε. Ωστόσο, μαθημένοι στα εύκολα, αντέξαμε το χάλι των δεκαετιών με τα δεδομένα τους. Τα βαφτίσαμε «κατακτήσεις» και φουσκώναμε ως «αγωνιστές». Με τους συνδικαλιστές μπροστάρηδες και τους (εκάστοτε) κυβερνώντες ενδοτικούς (με δανεικά) μη τους γλιστρήσει απ’ τα χέρια η εξουσία και περιπέσουν σε μελαγχολία.

ΚΑΙ, βέβαια, υπήρξαν κατακτήσεις πραγματικών αγώνων και μέσα στη λογική και το δίκαιο. Κατοχύρωση του εργαζομένου, ακόμα με τις υπερβολές της προστασίας του έναντι του εργοδότη. Και στο δημόσιο; Εκεί έγινε το μεγάλο πάρτι με τους πολλούς και ανέμελους χορευτές. Με τα κορόιδα να δουλεύουν και τους «ξύπνιους» να το ιδιοποιούνται, στήνοντας κομπίνες και παραμένοντας ατιμώρητοι. Ποιος ποιον και γιατί να τιμωρήσει, που οι πολλοί ήταν στο κόλπο και οι λίγοι απ’ έξω και σε ρόλο ακίνδυνου παρατηρητή; Κι έμειναν στο κλαμπ της διαφθοράς ελεγκτές και ελεγχόμενοι, δρώντες και ανεχόμενοι εναλλάξ, στο παιχνίδι της καταστροφής.

ΜΗ θιγούν, λοιπόν οι κατακτήσεις και τα κεκτημένα. Ωραίος λόγος, αντιπολιτευτικός και άνετος αλλά μη πειστικός, γιατί εκφέρεται σε απόσταση ασφαλείας απ’ την καρέκλα του αποφασίζοντος. Ξορκίζουμε την ιδέα της συγκυβέρνησης, καραδοκούμε για τυχόν λάθη της και επαναλαμβάνουμε ρυθμικά: «Εκλογές-είμαστε οι πολλοί!». Ωστόσο, «αν η πλειοψηφία είχε πάντα δίκαιο, η Γη θα ήταν επίπεδη».

ΠΕΣ, λοιπόν, πως είμαστε μαζί τους και συνεχίζουμε. Όπως ξέρουμε, και με τα «κεκτημένα» στον τορβά. Στις ίδιες δομές και με την ίδια νοοτροπία, τις ίδιες «αρχές» και πάνω στα ίδια βήματα. Οι δημόσιοι στη λούφα και οι ιδιωτικοί στη φοροκλοπή. Ετοίμασε το φακελάκι για τον μεγαλογιατρό και τη μίζα για τον «πολεοδόμο», κάνε την κορόιδα για τη νοθευμένη βενζίνη στο ρεζερβουάρ και για την απόδειξη που δεν σου κόψανε. Καμάρωνε για τα προνόμια των πολιτικών μας και πλήρωνε (ως φορολογούμενος) για το εφάπαξ των «εργαζομένων» της Βουλής και για περίεργα επιδόματα. Όλα «κατακτήσεις» ήταν και τα κεκτημένα «κόποις κτώνται».

ΓΙΑ τι άλλο να…αγωνιστούμε; Για να επανέλθουν στο πόστο (της ΝΕΤ) χρυσοπληρωμένοι (με ένα χιλιάρικο τη μέρα έκαστος) τύποι τύπου Λυριτζή και Οικονόμου, ανέλεγκτοι «τυφλοί» και ατιμώρητοι γιατροί για το επίδομα της κομπίνας. Να επανέλθουμε στα (θαλασσο)δάνεια βιοτεχνών θαμώνων στα μπουζούκια και «γαμοδάνειων» που μοίραζαν απλόχερα οι τράπεζες ιδιωτών, με την κρατική εγγύηση για τις ζημιές (και όχι συμμετοχή στα κέρδη τους).

ΠΕΤΥΧΑΜΕ «κατακτήσεις», αλλά…άλλοι είναι οι κατακτητές.