Γιατί προωθούν τα άκρα;

Δεν έχει περάσει πολύς καιρός, από τότε που η Ελλάδα βρισκόταν σε ένα κομματικό δίπολο, αυτό μεταξύ της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ...

Δεν έχει περάσει πολύς καιρός, από τότε που η Ελλάδα βρισκόταν σε ένα κομματικό δίπολο, αυτό μεταξύ της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ, το οποίο εναλλασσόταν στην εξουσία σε όλη τη διάρκεια της μεταπολίτευσης. Οι εξελίξεις, όμως, έχουν εξαναγκάσει τα δύο «αντίπαλα» κόμματα να ενωθούν σε μία «συγκυβέρνηση» προκειμένου να μην χάσουν την επαφή τους με την εξουσία -η οποία πριμοδοτεί και την ύπαρξή τους-, αλλά ταυτόχρονα έχει αλλάξει τους σχεδιασμούς που απαιτούνται προκειμένου να εξασφαλισθεί αυτή η τυπική «διαρχία» (προβλέπεται πως λίαν συντόμως οι δύο θα έρθουν «εις γάμου κοινωνία» και θα ενωθούν σε ένα νέο «ευρωπαϊκό» κόμμα…).
Όμως, για να υπάρξει η εξασφάλιση της συνέχειας ύπαρξης των δύο –κυρίως- υπευθύνων για τα όσα συμβαίνουν στην χώρα, απαιτείται η δημιουργία ενός «αντίπαλου δέους» ή η δημιουργία μίας αίσθησης πολιτικής αστάθειας ή ανωμαλίας για να προωθηθούν και πάλι στην εξουσία οι μέχρι τώρα κυβερνώντες.
Έτσι, το «σχέδιο» προβλέπει δημιουργία «ανώμαλων πόλων», που θα έχουν συγκρουσιακή μεταξύ τους διάθεση και θα απειλήσουν την εσωτερική ειρήνη και ασφάλεια (αν και τώρα δεν απειλείται η ασφάλεια των πολιτών με όλη την κυβερνητική ασκούμενη βία…).
Και οι δύο «πόλοι» βρέθηκαν, προωθήθηκαν δεόντως από τα φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ και βρίσκονται «επί ποδός πολέμου», στο όνομα –φυσικά- της Δημοκρατίας, της ελευθερίας των πολιτών, του δίκαιου και –πάνω απ’ όλα- της άρνησης πληρωμής του περιβόητου χρέους. Η ψευδοαριστερά του «ΣΥΡΙΖΑ» («οπλισμένη» με τις περίεργες –αν μη τι άλλο- συνιστώσες της) και η «Χρυσή Αυγή» (με τον χαρακτηρισμό των φασιστών – ναζιστών και με έμφαση στην λειτουργία της με εμφάνιση και κανόνες «προστάτη») τοποθετούνται από το πολιτικό σύστημα ως εκείνα τα άκρα που θα εμφανιστούν ως απειλή για την κοινωνία, για την δημοκρατία και θα λειτουργήσουν ως παράγοντες έλευσης της απόλυτης δημοκρατικής φτώχειας αλλά και της απομόνωσης της χώρας και της πείνας των πολιτών (τα τελευταία είναι τα χαρακτηριστικά του «δράκου – φόβητρου» που θα προωθηθούν καταλλήλως όταν οι εκδότες και οι καναλάρχες πάρουν το μερίδιο που διεκδικούν από τα ευρώ που πρόκειται να δοθούν από την Ευρώπη…).
Το «σκηνικό», λοιπόν, στήνεται επιμελώς τους τελευταίους μήνες. Και ως μοναδικό –ίσως- σκοπό έχει να αναδείξει την επικινδυνότητα αυτών των δύο καλο-κατασκευασμένων άκρων, αλλά ταυτόχρονα να εμφανίσει και ως δύναμη ηρεμίας, ειρήνης, ασφάλειας και σταθερότητας, το άλλο πολιτικό σχήμα (το φιλο-ευρωπαϊκό) που θα αποτελείται από την συσπείρωση των εναπομεινάντων από το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ.
Και όλα αυτά, επειδή δεν έχει υπάρξει –μέχρι στιγμής- εκείνη η πολιτική δύναμη που θα μπορέσει να εκπροσωπήσει την πραγματική επαναφορά της χώρας στην αξιοπρέπεια και στην εθνική αυτοκυριαρχία και ανεξαρτησία, με σεβασμό προς το Σύνταγμα και τα δικαιώματα των πολιτών και με σαφές πρόγραμμα προς την κατεύθυνση της πολιτικής και νομικής εξυγίανσης που θα εξασφαλίσουν ένα υγιές κράτος, το οποίο θα λειτουργεί μέσα στα πλαίσια μίας πραγματικής (και όχι εικονικής) δημοκρατίας και με κανόνες σεβασμού και ισονομίας έναντι των πολιτών.
Για να υπάρξει όμως ολική επαναφορά της χώρας, στην δημοκρατία, οι πολίτες θα πρέπει να αντιληφθούν τους σχεδιασμούς και τις παγίδες που στήνουν οι σημερινοί «διασώστες» που σταδιακά αποδομούν την χώρα και την παραδίδουν –κυριολεκτικά- στα χέρια των «δανειστών» αντί πινακίου φακής (ή αντί της προσωπικής τους διατήρησης στην εξουσία).
Η πραγματική λύση, δεν βρίσκεται ούτε στα “ανήσυχα” και “εκρηκτικά” δομημένα άκρα, ούτε στους αμαρτωλούς” διασώστες” μας… Όταν οι πολίτες κατανοήσουν το που οδηγούνται από το παρόν πολιτικό σύστημα, τότε θα υπάρξει και πραγματική ελπίδα διαφυγής από το «σπιράλ θανάτου» το οποίο σήμερα βιώνει στο σύνολό της η χώρα…

Κωνσταντίνος

ΥΓ: Φυσικά δεν αποκλείεται η περίπτωση προώθησης των άκρων προκειμένου να υπάρξουν πολιτικές εξασφάλισης ομαλότητας στο εσωτερικό της χώρας, μέσω της αύξησης των μέτρων αστυνόμευσης και καταστολής…

: Ας Μιλήσουμε Επιτέλους

Πηγή:kostasxan.blogspot.com