Λαυρέντης Λαυρεντιάδης: Από τα σαλέ της Ελβετίας στις... φυλακές Κορυδαλλού

Με την απόφαση σύλληψής του ληφθείσα εδώ και ημέρες, η αίσθηση «ασφάλειας» που διατηρούσε ο Λαυρέντης Λαυρεντιάδης , αποδείχθηκε...

Με την απόφαση σύλληψής του ληφθείσα εδώ και ημέρες, η αίσθηση «ασφάλειας» που διατηρούσε ο Λαυρέντης Λαυρεντιάδης, αποδείχθηκε μετέωρη, καθώς ούτε το σπίτι-φρούριο στη Βάρη ούτε η πεποίθηση του «άτρωτου», στάθηκαν ικανοί παράγοντες για να αποτρέψουν την προδιαγεγραμμένη πορεία του επιχειρηματία, δηλαδή την κατάληξή του στα χέρια της ΕΛΑΣ. Το μόνο, ενδεχομένως, απροσδόκητο στοιχείο είναι ο εντοπισμός εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ σε μετρητά, τιμαλφή και κοσμήματα ανυπολόγιστης αξίας, μα και τραπεζικοί λογαριασμοί σε πιστωτικά ιδρύματα όλου του κόσμου.

Η χθεσινή σύλληψη του Λαυρεντιάδη για σειρά κακουργηματικών πράξεων, η ανακάλυψη του «θησαυρού» που εντυπωσιάζει, η εντολή συντηρητικής κατάσχεσης της περιουσίας του, καθώς και η νοσηλεία του με σκοπό τη σημερινή υποβολή του σε χειρουργική επέμβαση εξαιτίας της χρόνιας πάθησής του (ρευματοειδής αρθρίτιδα), αποτελούν όπως φαίνεται, την τελευταία πράξη του δράματος, το οποίο περιείχε πόνο, κόπο, πλούτο, δόξα, «μέθη» και κατακρύμνηση.
Πάντως, εάν το επιτρέψει η κατάσταση της υγείας του, ο Λαυρεντιάδης θα προσαχθεί σήμερα ενώπιον της ανακρίτριας, ενώ σε αντίθετη περίπτωση θα μεταβεί η δικαστική λειτουργός στο νοσοκομείο, με σκοπό να του απαγγείλει το εις βάρος του κατηγορητήριο.
Αναζητώντας την επιτυχία
«Εμένα δεν με ενδιαφέρουν τα χρήματα, αλλά η επιτυχία» δήλωνε πριν λίγα χρόνια, όταν και μεσουρανούσε  επιχειρηματικά, ο Λαυρέντης Λαυρεντιάδης, ένας από τους πλουσιότερους, τότε, Έλληνες. Ωστόσο, εδώ και καιρό οι εταιρίες του κ. Λαυρεντιάδη, ούτε επιτυχία προσέφεραν ούτε χρήματα απέδιδαν, με αποκορύφωμα την περυσινή αίτηση υπαγωγής στο άρθρο 99 της μέχρι και τότε ιδιαίτερα κερδοφόρας εταιρίας, Alapis.  Η εταιρία Alapis ιδρύθηκε το 2005 όταν ο αλλοτινός μεγιστάνας και των media και τραπεζίτης λόγω Proton Bank, αποφασίζει να εισέλθει και στο χώρο του φαρμάκου. Συγχωνεύει τέσσερις μικρές εταιρείες (Veterin, ΕΒΙΚ, Lamda Detergent και Elpharma) και δημιουργεί την Alapis. Το 2007 «σηκώνει» με ευκολία 800 εκατ. ευρώ από την αγορά και επιδίδεται σε ένα μπαράζ εξαγορών και συγχωνεύσεων στον κλάδο.

Μέσα σε τρία χρόνια η Alapis είναι η μεγαλύτερη εταιρεία του κλάδου σε τζίρο (1 δισ. ευρώ το 2008) και καθαρά κέρδη στα 160 εκατ. ευρώ. Περί τις 19 εξαγορές σε εργοστάσια, φαρμακαποθήκες και δίκτυα (Μαρινόπουλος, Γερολυμάτος κ.α.) έφεραν την Alapis στην πρώτη θέση του δύσκολου αυτού κλάδου.
Το επιχειρηματικό «άπλωμα» και η πτώση

Το 2008 ο κ. Λαυρεντιάδης πίστευε ότι η εταιρεία το 2012 θα είχε τζίρο 1 δισ. ευρώ. Η πορεία όμως της Alapis εν μέσω κρίσης τον διαψεύδει και τον καθιστά υπέρμετρα αισιόδοξο, όπως έγινε και με τις κινήσεις του στο χώρο των media.

Αν και οι μικρασιατικές καταβολές τον καθιστούν επιχειρηματικό δαίμονα, φαίνεται ότι οι επενδύσεις του στα ΜΜΕ είχαν χαρακτηριστεί από πολλούς «τουλάχιστον αλλοπρόσαλλες». Αγόρασε εφημερίδες και κανάλια ζημιογόνα- πλην ελαχίστων εξαιρέσεων- σε έναν κλάδο που και προ κρίσης κλυδωνιζόταν. 

Δεν ήταν λίγοι οι επιχειρηματίες των ΜΜΕ που υποστήριξαν ότι επρόκειτο για μια τακτική δημιουργίας «ασυλίας» του κ. Λαυρεντιάδη από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης και η ιστορία μάλλον τους επιβεβαιώνει, αφότου ήρθαν στο φως της δημοσιότητας και η υπόθεση της Proton και η αίτηση υπαγωγής στο άρθρο 99 της Alapis.  

«Έχοντας απλώσει τα επιχειρηματικά του πλοκάμια με επιτυχία εδώ και χρόνια σε πολλούς τομείς ο κ. Λαυρεντιάδης μάλλον αποχαιρετά τις χρυσές εποχές, αν και είναι μαθημένος στα δύσκολα και στα άσχημα», σημειώναμε από το newpost.gr πριν από έναν χρόνο, εν τέλει όμως φάνηκε ότι τα δύσκολα ήταν πολλά και... μπροστά. 

Γεννημένος... επιχειρηματίας

Ένα μήνα πριν κλείσει τα 18 του χρόνια, τον Φεβρουάριο του 1990, ο πατέρας του Βασίλης Λαυρεντιάδης, μόλις 64 ετών, πεθαίνει και ο Λαυρέντης καλείται να αναλάβει τον ρόλο του προστάτη της οικογένειας αλλά και να συμμετάσχει στη διοίκηση της Νεοχημικής, μιας μικρής επιχείρησης διανομής χημικών προϊόντων με έδρα το Αιγάλεω, στην οποία ο πατέρας του ήταν συνιδρυτής και κατείχε το 50%.  

Ο Λαυρέντης είχε πρότυπο τον πατέρα του. «Έκανα ό,τι έκανε και αυτός. Αν έτρεχε υπερβολικά με το αμάξι και κάλυπτε μια διαδρομή σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα, την επόμενη μέρα έκανα και εγώ το ίδιο», έχει δηλώσει. Το ψυχολογικό σοκ από την απώλεια του πατέρα ήταν τέτοιο που παρουσιάζει νεανική ρευματοειδή αρθρίτιδα, μια σπάνια πάθηση η οποία τον ταλαιπωρεί ως σήμερα.  

Ο νεαρός τότε Λαυρέντης κατόρθωσε να μετατρέψει την μικρή εταιρεία των 19 εργαζομένων και το τζίρο των 630 εκατ., σε μια εισηγμένη επιχείρηση στη Σοφοκλέους με κεφαλαιοποίηση αθροιστικά πάνω από 2 δισ. ευρώ. Ο κ. Λαυρεντιάδης πάντα ήθελε να γίνει επιχειρηματίας, όπως και ο πατέρας του, αλλά και ο εργολάβος παππούς του από τη Μικρά Ασία, του οποίου φέρει και το όνομα. Παρά το σοβαρό πρόβλημα με την υγεία του, ανέλαβε τη διοίκηση της Νεοχημικής και γράφτηκε στο βραδινό τμήμα του αμερικανικού κολεγίου, για να σπουδάσει λογιστική και χρηματοοικονομικά, όπως ακριβώς και ο πατέρας του.   

Το 1994, όμως, η κατάσταση της υγείας του επιδεινώθηκε. Οι πόνοι ήταν αφόρητοι και τα μηνύματα των ιατρών αποθαρρυντικά για τη συνέχεια.
Κέρδη με την... ευχή του Θεού

Επισκέπτεται για πρώτη φορά το Άγιον Όρος. Μετά την επίσκεψη αυτή, για τον 22χρονο τότε Λαυρέντη όλα άλλαξαν και όπως ακόμα λέει γέμισε με αυτοπεποίθηση. Το 1996 εξαγοράζει το υπόλοιπο ποσοστό του συνεταίρου του στη Νεοχημική και ξεκινά μία ξέφρενη επιχειρηματική πορεία, η οποία τον έχει οδηγήσει σήμερα να συμπεριλαμβάνεται μεταξύ των πλουσιοτέρων Ελλήνων.  

Το 1998 εξαγοράζει τις εγκαταστάσεις της Hoechst στην Αυλίδα και το 2000 τις εγκαταστάσεις της Henkel στην Αταλάντη. Η Νεοχημική γίνεται συνέταιρος όλων των μεγάλων πολυεθνικών, για τις οποίες παραγάγει φασόν απορρυπαντικά και χημικά. Εξασφαλισμένα έσοδα και διψήφιοι ρυθμοί ανάπτυξης. Οι προτάσεις για συνεργασίες πληθαίνουν και ο κ. Λαυρεντιάδης κρίνει ότι ήρθε η ώρα του Χρηματιστηρίου για να χρηματοδοτήσει τα σχέδιά του.  

Τον Μάρτιο του 2003 η Νεοχημική κάνει το χρηματιστηριακό της ντεμπούτο. Είναι μία καλή συγκυρία, γιατί τότε ξεκινά και η ανάκαμψη των αγορών. Οι ξένοι επενδυτές οι οποίοι κινούν τα νήματα στη Σοφοκλέους «ψάχνουν» εταιρείες με ένα και μοναδικό κριτήριο: την αξιοπιστία στις προβλέψεις.  
Business and politics

Επανεπενδύει τα χρήματα στο στήσιμο της Alapis, της εταιρείας η οποία ευελπιστεί να εισέλθει στην αγορά του ανθρώπινου φαρμάκου, μια δραστηριότητα με υψηλά περιθώρια κέρδους. Η Alapis προέκυψε το 2006 από τη συγχώνευση 

προσωπικών εταιρειών του κ. Λαυρεντιάδη, ο οποίος είχε επικριθεί για τις αποτιμήσεις στις σχέσεις ανταλλαγής. Ένα χρόνο αργότερα ξεκινά η είσοδος στα ΜΜΕ με μπαράζ εξαγορών εφημερίδων χαμηλής κυκλοφορίας, ενώ μπαίνει στο χώρο των τραπεζών ως ιδιοκτήτης του 32% της Proton Bank.

Έκανε κουμπαριά με τον τέως πρέσβη των ΗΠΑ στην Ελλάδα κ. Ντ. Σπέκχαρντ, τον οποίο και διόρισε πρόεδρο του ΔΣ στην Ρroton Βank γεγονός που προκάλεσε και ποικίλα σχόλια. Σχετικά πρόσφατα, η Proton που είχε «χρεοκοπήσει» εν μέσω σκανδάλων για υπεξαίρεση 1,5 δισ από τον κ. Λαυρεντιάδη, μετατράπηκε σε «καλή τράπεζα» καθώς μπήκε σε διαδικασίες 

κρατικοποίησης.  

Ήδη από πέρυσι, ο επιχειρηματίας είχε σχεδόν εγκαταλείψει την Ελλάδα, ζώντας μόνιμα στο Λονδίνο. Πάντως, σε καμία στιγμή, όσο και αν είχαν δυσκολέψει οι συνθήκες, δεν έπαψε να είναι μανιώδης συλλέκτης έργων τέχνης, έχοντας στην κατοχή του αξιοζήλευτη συλλογή σπάνιων πινάκων. Μάλιστα, υπήρξε επί σειρά ετών χορηγός σε αρκετές εκδηλώσεις της τέχνης και των γραμμάτων που λάμβαναν χώρα στο Μουσείο Μπενάκη, στην Εθνική Πινακοθήκη, στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης, στο Μέγαρο Μουσικής.

Αναστασία Γαλάνη