Η πολιτική επιδίωξη που σπρώχνει τον Τσίπρα στην «αγκαλιά» του ΔΝΤ

Ο Γιάννης Μηλιός έγραψε ένα άρθρο για την «Αυγή» με τον τίτλο, ότι «η διαπραγμάτευση τώρα αρχίζει». Πιθανόν αυτή να είναι η μεγαλύτερη...

Ο Γιάννης Μηλιός έγραψε ένα άρθρο για την «Αυγή» με τον τίτλο, ότι «η διαπραγμάτευση τώρα αρχίζει». Πιθανόν αυτή να είναι η μεγαλύτερη αλήθεια από όσα γράφτηκαν ως τώρα για το ταξίδι του κ. Τσίπρα στην Αμερική και όχι μόνο. Στην πραγματικότητα, αυτό που αρχίζει είναι οι δυσκολίες και τα διλήμματα.

Όσο καταγγέλλεις εξ αποστάσεως μπορείς να λες ότι θέλεις. Όταν καθίσεις στο τραπέζι η ελευθερία κινήσεων και λόγου περιορίζεται εκ των πραγμάτων. Εκτός αν βρίσεις το συνομιλητή σου και τα σπάσεις. Τότε είναι ελεύθερος να καταγγέλλεις όσο θέλεις, συνομιλητές δεν θα έχεις…
Η εντύπωση που δημιουργήθηκε από τα ταξίδια του κ. Τσίπρα είναι ότι θέλει να είναι συνομιλητής, ακόμα και των Γερμανών. Κυρίως όμως θέλει να είναι συνομιλητής των Αμερικανών. Στις ΗΠΑ έκανε ότι μπορούσε για να τους πείσει, ότι είναι αξιόπιστος συνομιλητής, ενώ φάνηκε κάτι παραπάνω από πρόθυμος, να ανοίξει δίαυλο επικοινωνίας με το ΔΝΤ και να αποκαταστήσει τις σχέσεις μαζί του.
Ορθώς ο κ. Μηλιός διατείνεται στην «Αυγή», ότι ο κ. Τσίπρας δεν έκανε εκπτώσεις στις θέσεις του - με εξαίρεση την αποχώρηση από το ΝΑΤΟ φυσικά, όπου σύμφωνα με πληροφορίες του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, ο κ. Τσίπρας τους διαβεβαίωσε πως δεν τίθεται θέμα εξόδου της Ελλάδας από το ΝΑΤΟ. Το θέμα δεν είναι τι λές όμως αλλά και πως το λες και η γενική εντύπωση είναι ότι ο κ. Τσίπρας έδωσε στις ΗΠΑ τη φιγούρα του σοσιαλδημοκράτη ηγέτη και όχι του αριστερού ριζοσπάστη.
Έχουμε ξαναγράψει ότι η πολιτική επιδίωξη που σπρώχνει τον κ. Τσίπρα στην αγκαλιά του ΔΝΤ είναι το «κούρεμα», γιατί χωρίς κούρεμα, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει οικονομικό πρόγραμμα. Το ΔΝΤ είναι υπέρ του κουρέματος, η Γερμανία είναι εναντίον και ισχύει πάντα το ο εχθρός του εχθρού μου είναι φίλος μου.
Στις ΗΠΑ, ο κ. Τσίπρας προσπάθησε να ιδεολογικοποιήσει αυτήν την επιλογή, αντιπαραβάλλοντας τον «θαυμάσιο κεντρώο» Ομπάμα, που κάνει τη σωστή πολιτική με την συντηρητική Ευρώπη της κ. Μέρκελ. Για πρώτη φορά που ακούσαμε ηγέτη ελληνικού αριστερού κόμματος να υμνεί τον πρόεδρο της FED Μπεν Μπερνάκε. Προφανώς υπάρχουν και άλλοι σχεδιασμοί.
Αν υπάρξει σύγκρουση μετεκλογικά με τη Γερμανία - γιατί το πρόβλημα με το κούρεμα είναι ότι τις ζημιές θα πρέπει να τις γράψουν οι Ευρωπαίοι - ο κ. Τσίπρας θα χρειαστεί συμμάχους. Με την Ουάσιγκτον και το ΔΝΤ σε ότι αφορά στο κούρεμα θεωρεί ότι βρίσκεται σε κοινή γραμμή. Τα λεφτά όμως είναι πολλά και η αντιπαράθεση δεν θα είναι εύκολη.
Άλλωστε αυτό, όπως αποκαλύπτει ο κ. Μηλιός είναι κάτι που τους το είπαν στην Ουάσιγκτον και τη Νέα Υόρκη: «Η Ελλάδα έχει πάρει πάρα πολλά λεφτά». Το «κούρεμα» σημαίνει ένα πράγμα να πάρει και άλλα και να πληρώσουν οι Γερμανοί. Είναι ξεκάθαρο σε όποιον καταλαβαίνει δύο πράγματα από το πως λειτουργούν οι μεγάλες δυνάμεις, ότι αν οι ΗΠΑ αποφασίσουν να στηρίξουν τον κ. Τσίπρα σε μια σύγκρουση με τη Γερμανία, θα ζητήσουν και κάποια ανταλλάγματα, πέρα από το κοινό συμφέρον να ανασχεθεί η παγκόσμια ύφεση, στο οποίο αναφερόταν συνεχώς ο κ. Τσίπρας.
Εφεξής θα έχει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον και θα πρέπει να παρακολουθούμε τι λέει ο ΣΥΡΙΖΑ προσεκτικά για τα γεγονότα στη Συρία π.χ. και τις σχέσεις με το Ισραήλ. Ενδεχομένως και τη στάση που θα πάρει το κόμμα στο θέμα της ιδιωτικοποίησης της ΔΕΠΑ/ΔΕΣΦΑ δηλαδή πόσο δυνατά θα καταγγείλει το αποτέλεσμα, αν πλειοδότης είναι η Gazprom και πόσο αν δεν είναι.
Γιατί η διαπραγμάτευση είναι μια διαδικασία όπου δίνεις κάτι για να πάρεις κάτι άλλο. Και όταν αρχίζει, όλα μπορούν να συμβούν.

Θέμης Δαγκλής