ΚΑΤΑΦΕΡΕ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΝΤΕΡΜΠΙ...

Από τον   JohnnyK . Μετά κόπων και βασάνων ο Παναθηναϊκός επικράτησε της Μπάμπεργκ κυριολεκτικά στην τελευταία επίθεση και πέτυχε την 4η ...

Από τον JohnnyK.

Μετά κόπων και βασάνων ο Παναθηναϊκός επικράτησε της Μπάμπεργκ κυριολεκτικά στην τελευταία επίθεση και πέτυχε την 4η νίκη του στο Top 16. Οι πράσινοι εμφανίστηκαν νωχελικοί, μάλλον υποτίμησαν τη δυναμικότητα του αντιπάλου και υπέπεσαν σε αρκετά λάθη, με αποτέλεσμα να γίνει ντέρμπι ένα παιχνίδι που φάνταζε ως ένα από τα ευκολότερα του δεύτερου γύρου.
Σε όλη τη διάρκεια του αγώνα η άμυνα του Παναθηναϊκού ήταν μέτρια και αυτή ήταν η αρχή του κακού. Στην αρχή του παιχνιδιού υπήρχε πρόβλημα στην αντιμετώπιση του pick’n’roll. Στη συνέχεια υπήρχαν αρκετά ελεύθερα σουτ, ενώ στο δεύτερο ημίχρονο οι πράσινοι έχασαν κατά κράτος τη μάχη των ριμπάουντ, παρόλο που η αντίπαλη ομάδα έπαιζε συνήθως χωρίς κλασσικό σέντερ. Απόρροια της άμυνας ήταν η έλλειψη ρυθμού στην επίθεση, με τον Παναθηναϊκό να αδυνατεί να τρέξει το γήπεδο εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων.
Στο επιθετικό κομμάτι ο Διαμαντίδης, ο οποίος έκανε εξαιρετικό παιχνίδι στον οργανωτικό τομέα, προσπάθησε να κρατήσει τα προσχήματα, η αλήθεια όμως είναι ότι η κυκλοφορία δεν ήταν αυτή που έπρεπε. Έγιναν αρκετά λάθη, ενώ οι περισσότεροι παίκτες δίσταζαν στο μακρινό σουτ, όταν είχαν αυτή τη δυνατότητα. Μοιραία, το τελικό σουτ δεν γινόταν πάντοτε υπό καλές προϋποθέσεις και τα ποσοστά στα εντός παιδιάς ήταν χαμηλά. Στο πρώτο μέρος ο Παναθηναϊκός βασίστηκε κυρίως στο παιχνίδι στο ζωγραφιστό (η απουσία σέντερ της γερμανικής ομάδας βοήθησε σε αυτό), ενώ στο δεύτερο επιστρατεύτηκαν για άλλη μια φορά τα τρίποντα.
Ο Stephane Lasme ήταν με διαφορά ο κορυφαίος παίκτης του Παναθηναϊκού, κάνοντας τα πάντα σε άμυνα και επίθεση. Τον ακολούθησε σε απόδοση ο Μάικ Μπράμος και ο Δημήτρης Διαμαντίδης. Ο πρώτος τα πήγε καλά επιθετικά, όχι όμως και αμυντικά. Ο αρχηγός του Παναθηναϊκού ήταν μέτριος επιθετικά, αλλά άριστος οργανωτικά. Αν μάλιστα οι συμπαίκτες του δεν ήταν τόσο άστοχοι, θα είχε τελειώσει τον αγώνα με ασύλληπτο αριθμό τελικών πασών.
Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός πως ο Παναθηναϊκός δυσκολεύτηκε ιδιαίτερα να καταβάλει την αντίσταση μιας κατά πολύ υποδεέστερης ομάδας και έκανε και πάλι ντέρμπι ένα δικό του παιχνίδι. Θυμίζουμε ότι εντός έδρας έχει κερδίσει στον πόντο τιςΖαλγκίρις και Μάλαγα, επικράτησε με 3 πόντους διαφορά της Μπάμπεργκ, ενώ έχασε στο τέλος από τη Ρεάλ. Από την αρχή του δεύτερου γύρου οι πράσινοι δεν σκοτώνουν τον αντίπαλο όταν μπορούν και πηγαίνουν το παιχνίδι στο σουτ. Αυτό τους κόστισε ήδη με τη Ρεάλ, όμως φαίνεται πως δεν βάζουν μυαλό.
Ο «πράσινος» όμως με την φτωχότερη απόδοση στον αγώνα, δεν είναι άλλος από τονΑργύρη Πεδουλάκη. Ο Έλληνας τεχνικός όσο περνάει ο καιρός κάνει τα πάντα για να αποδείξει ότι ήταν λάθος η πρόσληψή του στον πάγκο του Παναθηναϊκού. Ο τεχνικός της Μπάμπεργκ, Chris Fleming, κέρδισε κατά κράτος τη μάχη του πάγκου, καταφέρνοντας να παλέψει το παιχνίδι, έχοντας μια ομάδα με πολύ πιο αδύναμο ρόστερ από το αντίστοιχο του αντιπάλου. Η Μπάμπεργκ δεν διαθέτει κλασσικό σέντερ, πέραν του Maik Zirbes. Στον εν λόγω αγώνα, ο Zirbes φορτώθηκε γρήγορα με φάουλ και αποχώρησε. Στο διάστημα αυτό, οι ψηλοί του Παναθηναϊκού έκαναν πάρτι σε επίθεση, άμυνα και ριμπάουντ. Στο δεύτερο ημίχρονο (όπως και στο αντίστοιχο σημείο του αγώνα με τη Ρεάλ), ο Πεδουλάκης και πάλι ξέχασε πως η ομάδα του υπερτερεί στη θέση 5, επιτρέποντας τα συνεχή τρίποντα, που δεν μπήκαν ποτέ. Η χρησιμοποίηση τουΣοφοκλή Σχορτσιανίτη για μόλις 6μησι λεπτά, σε έναν αγώνα που ήταν κομμένος και ραμμένος γι’αυτόν είναι χαρακτηριστική. Επιπλέον, ο Zirbes αγωνίστηκε για 7μησι λεπτά στην τελευταία περίοδο με 4 φάουλ (!), δίχως οι ψηλοί του Παναθηναϊκού να επιδιώξουν την αποβολή του.
Ακόμη, όσο κι αν περνούν οι αγώνες, ο Παναθηναϊκός δείχνει να μην βρίσκει ρυθμό. Η δικαιολογία της ομοιογένειας πλέον δεν μπορεί να υπάρχει, ειδικά στον αγώνα που οιKapono και Gist χρησιμοποιήθηκαν λίγο. Παρακολουθώντας τους αγώνες της ομάδας, αντιλαμβάνεσαι πως δεν υπάρχει εναλλακτικό σχέδιο, σε περίπτωση που στραβώσει το αρχικό. Ο Πεδουλάκης δεν φαίνεται να εμπνέει καμία εμπιστοσύνη στους παίκτες του: δεν έχει καταφέρει σε καμία περίπτωση να παίζουν και για τον προπονητή τους. Το μόνο θετικό στοιχείο είναι η πολύ μικρή συμμετοχή του Ukic, που συνήθως καταστρέφει τον αγώνα των συμπαικτών του.
Έστω και πολύ δύσκολα, οι πράσινοι βρίσκονται στις θέσεις που οδηγούν στον επόμενο γύρο. Βάζοντας όμως τον πήχη απλά στην πρόκριση, κινδυνεύουν να πετύχουν πολύ λιγότερα. Και για να είμαστε ειλικρινής, σε επίπεδο ρόστερ, μόνο η Ρεάλ και η ΤΣΣΚΑμπορούν να συγκριθούν με αυτό του Παναθηναϊκού, τουλάχιστον στον 5ο όμιλο. Έχοντας λοιπόν το υλικό, το αποτέλεσμα είναι και θέμα δουλειάς. Με βάση την εικόνα της ομάδας στο γήπεδο, αυτή θα μπορούσε να είναι πολύ καλύτερη.

http://mpalanalyseto.wordpress.com/