Η επόμενη μέρα στην Ευρώπη δεν θα είναι πλέον η ίδια...

Tης Μαριλίζας Ξενογια ννακοπούλου.    Με την απόφαση του Eurogroup αποκαλύφθηκε, πέραν της ιδεοληπτικής και τιμωρητικής στάσης της Γε...

Tης Μαριλίζας Ξενογια ννακοπούλου.  

 Με την απόφαση του Eurogroup αποκαλύφθηκε, πέραν της ιδεοληπτικής και τιμωρητικής στάσης της Γερμανίας, η στρατηγική επιδίωξη της για αναδιάταξη του Ευρωπαϊκού χρηματοπιστωτικού τοπίου και των γεωπολιτικών ισορροπιών. Η Γερμανία, όπως στην Ελλάδα επιδιώκει την «Βαλκανοποιήση» των εργασιακών σχέσεων προκειμένου να αναπτύξει απρόσκοπτα τα σχέδια της με πεδίο τις ιδιωτικοποιήσεις και άλλες οικονομικές δραστηριότητες, στην Κύπρο έβαλε στόχο την αποδυνάμωση του τραπεζικού τομέα και την έμμεση κηδεμονία των ενεργειακών πόρων. Η σχετική επιστολή Σόϊμπλε ήταν αποκαλυπτική.
Ενόψει και των εκλογών, η Γερμανική κυβέρνηση σκληραίνει τη στάση της. Με την απόφαση, όμως, για το κούρεμα των καταθέσεων εισέπραξε γενική κατακραυγή, καθώς κλόνισε την ήδη αποδυναμωμένη Ευρωζώνη.
Περισσεύει βέβαια η υποκρισία, γιατί όταν έγινε δεκτή η Κύπρος στο Ευρώ ήταν δεδομένη η λειτουργία των τραπεζών της, όπως εξάλλου είναι γνωστή η λειτουργία των τραπεζών στο Λουξεμβούργο, καθώς και η διαφορετική αντιμετώπιση τους στην Ιρλανδία. Απόδειξη των πολιτικών κινήτρων που επικράτησαν είναι ότι για 5,8 δις επιχειρήθηκε η πρωτοφανής επιβολή του κουρέματος των καταθέσεων, ενώ ταυτόχρονα δόθηκε υπόσχεση ρευστότητας 20 δις, εάν περνούσε η απόφαση.
Η πολιτική της Γερμανίας είναι κοντόφθαλμη. Σε πρώτη φάση μπορεί να υπάρξει φυγή κεφαλαίων από τον Νότο στον Βορρά, τελικά όμως θα έχει επιπτώσεις και στην ίδια, γιατί αυτά θα αναζητήσουν ασφαλή καταφύγια εκτός Ε.Ε. Όσον αφορά στην γεωπολιτική διάσταση, τυχόν επιλογή απομόνωσης της Κύπρου εκ των πραγμάτων θα την οδηγήσει σε πιο στενή σχέση με την Μόσχα.
Η απόφαση της Βουλής της Κύπρου ήταν ιστορική και θαρραλέα με ευρύτερες Ευρωπαϊκές συνέπειες. Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει την υπευθυνότητα των Κυπρίων βουλευτών. Τέθηκε ενώπιον τους ως τετελεσμένο γεγονός μια απόφαση που οδηγούσε τελικά στη διάλυση του τραπεζικού τομέα και σε μαζική φυγή καταθέσεων.
Η Βουλή της Κύπρου με την απόφαση της έθεσε κόκκινες γραμμές, άνοιξε τον δρόμο για μια νέα διαπραγμάτευση, και δημιουργεί σημαντικά δεδομένα για όλη την Ευρώπη.
Το κρίσιμο θέμα είναι τι θα γίνει τώρα. Το ευκταίο και πλέον πιθανό σενάριο είναι ότι θα επικρατήσει σε Ευρωπαϊκό επίπεδο υπευθυνότητα και πραγματισμός, και θα συζητηθεί μια νέα πρόταση. Ακόμη και η Γερμανική κυβέρνηση κατανοεί ότι η άρνηση εναλλακτικής πρότασης θα σπρώξει την Κύπρο σε αναγκαστικές επιλογές επιβίωσης που θα κλονίσουν συθέμελα την Ευρωζώνη.
Η επόμενη μέρα στην Ευρώπη δεν θα είναι πλέον η ίδια. Η Γερμανία και οι σύμμαχοι της είτε θα αναγκασθούν να βάλλουν νερό στο κρασί τους, και για πρώτη φορά θα ηττηθεί η εκβιαστική λογική τους, είτε θα αναλάβουν την ευθύνη για τις ευρύτερες συνέπειες στην σταθερότητα και τη συνοχή της Ευρωζώνης.
Το ζητούμενο τώρα είναι να διαμορφωθεί ένα ισχυρό μέτωπο στην Ευρώπη για μια νέα διαπραγμάτευση στη βάση ενός εναλλακτικού σχεδίου για την Κύπρο, αλλά και για τη συνολική αλλαγή της Ευρωπαϊκής πολιτικής στην αντιμετώπιση της κρίσης.
Το ερώτημα είναι τι ρόλο διαδραματίζει η Ελλάδα; Δυστυχώς, είδαμε την κυβέρνηση και τους κυβερνητικούς εταίρους τις πρώτες τρεις μέρες αμήχανους και άφωνους να περιορίζονται σε μια τυπική έκφραση υποστήριξης προς την Κύπρο. Κατανοητή η δυσκολία τους, αφού έχουν ταυτισθεί με τον μονόδρομο και υποστήριξαν την απόφαση του Eurogroup. Οι εξελίξεις στην Κύπρο τους εκθέτουν, καθώς αποκαλύπτεται η αδυναμία και η απροθυμία τους για ουσιαστική επαναδιαπραγμάτευση. Οφείλει, όμως, η κυβέρνηση, και για λόγους που άπτονται άμεσα των εθνικών θεμάτων, να κινητοποιηθεί επιτέλους ενεργά και να συμβάλλει, ώστε να διαμορφωθεί ο συσχετισμός σε Ευρωπαϊκό επίπεδο για μία νέα βιώσιμη απόφαση για την Κύπρο.

ΆΡΘΡΟ στην Εφημερίδα «Έξι Μέρες»