ΕΡΤ, προς το παρόν

Γράφει ο Τσανούσης Στάμος.  Νομίζω ότι όλα αυτά που γίνονται αυτές τις ημέρες με την ΕΡΤ μπορούν να μας οδηγήσουν σε μερικά χρήσι...

Γράφει ο Τσανούσης Στάμος.

 Νομίζω ότι όλα αυτά που γίνονται αυτές τις ημέρες με την ΕΡΤ μπορούν να μας οδηγήσουν σε μερικά χρήσιμα συμπεράσματα.
Πρώτο συμπέρασμα είναι ότι στην Ελλάδα των μνημονίων δυστυχώς η μοναδική περίπτωση να αντιδράσει κάποιος είναι να νιώσει τις συνέπειες στο πετσί του.
Μέχρι τώρα είχαμε μια ΕΡΤ-φερέφωνο της εκάστοτε κυβέρνησης, γεμάτη δημοσιογράφους που απλά πειθαρχούσαν στην διοίκηση της ΕΡΤ και παρουσίαζαν ένα δελτίο όπως τους είχαν υπαγορέψει.
Τέτοια παραδείγματα υπάρχουν πάρα πολλά και δεν έχει κανείς παρά να καταφύγει στο διάσημο πια αρχείο της ΕΡΤ για να δει τον τρόπο που παρουσιάστηκαν μεγάλα θέματα. Οτσαλάν, σχέδιο Ανάν, τρομοκρατία, παραδικαστικό, μνημόνια, αυτοκτονίες και πολλά άλλα μπορεί ο οποιοσδήποτε να ψάξει σε συνδυασμό με το όνομα ΕΡΤ.
Αντίθετα τώρα, οι δημοσιογράφοι θυμήθηκαν τί σημαίνει μαχόμενη δημοσιογραφία, λέγοντας πια τα πράγματα με το όνομα τους. Αδυνατούν βέβαια παρ' όλη την πικρία τους, ακόμα και τώρα, να ζητήσουν ένα τεράστιο συγνώμη για το γεγονός ότι για πολλά χρόνια είχαν τσαλακώσει τις αξίες τους και απλά υπηρετούσαν την έννοια της κρατικής, υπαγορευόμενης δημοσιογραφίας. Και αποδεικνύουν ότι ο μοναδικός λόγος, η μοναδική αιτία που μπορεί να οδηγήσει σε αντίδραση είναι το "ΕΓΩ".
Ένα δεύτερο συμπέρασμα είναι οτι η δημοσιογραφική οικογένεια, σεβόμενη τον ρόλο του εκφραστή του συστήματος, έχει εδώ και τέσσερις ημέρες επιβάλει σιωπητήριο με αποτέλεσμα τα υπόλοιπα κανάλια να μη προβάλλουν ειδήσεις. Με αυτόν τον τρόπο όχι μόνο αποφεύγουν την δυσάρεστη θέση να πρέπει να ταχθούν εναντίον των συναδέλφων τους αλλά και αποφεύγουν να παρουσιάσουν ειδήσεις που δείχνουν ότι τελικά υπάρχει τρόπος αντίδρασης σε αυτήν την καταστροφική και αντιδημοκρατική διακυβέρνηση των τελευταίων ετών.
Άλλωστε, σε όλα τα μεγάλα γεγονότα των τελευταίων ετών, σε όλες τις μεγάλες απόπειρες μαζικής αντίδρασης, όλως τυχαίως το συνδικαλιστικό όργανο των δημοσιογράφων, η ΕΣΗΕΑ, απεργούσε. Απεργούσε ή στην ουσία λογόκρινε η ίδια τα γεγονότα κατ' εντολήν κάποιων άλλων.
Ένα τρίτο συμπέρασμα είναι το γεγονός ότι σταματήσαμε να ακούμε συγκεκριμένες ειδήσεις. Κατά την άποψη μου, υπάρχει ένα κόμμα το οποίο προωθείται μανιωδώς και με όλους τους τρόπους από τα ΜΜΕ, χρησιμοποιώντας είτε αρνητικές είτε θετικές ειδήσεις. Ευτυχώς η λογοκρισία που οι ίδιοι οι δημοσιογράφοι επέβαλαν στους εαυτούς τους προκειμένου να μην πάρουν θέση για την ΕΡΤ, είχε ως παράπλευρη, για αυτούς, απώλεια να σταματήσει η σχετική με το κόμμα αυτό στρατευμένη πλύση εγκεφάλου.
Η διαφήμιση αυτή, κατα την άποψη μου, ήταν πολύ υψηλού επιπέδου μιας και από την μια είχαν αποκλείσει τα μέλη και τους βουλευτές του κόμματος αυτού από τις εκπομπές τους, αλλά από την άλλη τα σχετικά ρεπορτάζ ήταν αλλεπάλληλα. Και με αυτόν τον τρόπο προστάτευαν από την μια τα στελέχη του κόμματος αυτού από το να εκτεθούν σε διάλογο και από την άλλη έγραφαν στο υποσυνείδητο όλων το όνομα του κόμματος.
Ένα ακόμα συμπέρασμα των γεγονότων είναι η ηλεκτρονική και μηχανολογική δομή πάνω στην οποία έχουν χτιστεί τα τηλεοπτικά κανάλια στην Ελλάδα. Έτσι εν μέσω κρίσης, οι Ελληνικές κυβερνήσεις διέταξαν την μεταφορά από την αναλογική στην ψηφιακή τηλεόραση. Πέρα όμως από την κρυστάλλινη εικόνα που δίνουν τα ψηφιακά κανάλια, με την ιστορία της ΕΡΤ αποδείχθηκε πόσο εύκολο είναι μέσω της ψηφιακής πλατφόρμας να κλείσεις τους διακόπτες όταν αυτοί ενοχλούν. Έτσι ενώ μεταδιδόταν ανεπιθύμητο πρόγραμμα από τους δημοσιογράφους της ΕΡΤ, ο διακόπτης ξαφνικά κατέβηκε όπως το ίδιο έγινε και με τον 902 όταν αποφάσισε να δείξει αλληλεγγύη στους δημοσιογράφους της ΕΡΤ . Βεβαια η διοίκηση του 902 και του σοβιετ, καμία αλληλεγγύη δεν επέδειξε στους εργαζόμενους που απολύθηκαν στον 902 και στον ριζοσπάστη αλλά "άλλο αυτοί, άλλο εμείς".
Και μπορεί το Internet να λειτούργησε σαν άμυνα στα χέρια των αντιδρόντων, αλλά κατα την άποψη μου απλά αξιολογήθηκε ως ακίνδυνο από τους κυβερνώντες, προς το παρόν τουλάχιστον, γιατί και το Internet ένας διακόπτης του ΟΤΕ είναι, που μπορεί κάποτε να "χαλάσει".
Ένα άλλο συμπέρασμα είναι η επιλεκτική ευαισθησία που δείχνουν ευρωπαίοι αξιωματούχοι κλπ οι οποίοι είδαν πόσο αντισυνταγματικό είναι το κλείσιμο της ΕΡΤ, αλλά για όλα τα υπόλοιπα αντισυνταγματικά προτίμησαν την Eurovision.
Τέλος σημαντικό συμπερασμα κατά την άποψη μου είναι ότι με τα κόμματα που υπάρχουν στην Ελλάδα αυτή τη στιγμή δεν έχουμε καμία απολύτως ελπίδα. Όταν νιώθεις την ανάγκη στην απελπισία του αλλού να του συμπαρασταθείς με κομματική ταυτότητα δεν υπάρχει ελπίδα. Αυτή τη στιγμή οι εργαζόμενοι της ΕΡΤ κάνουν έναν αγώνα, δίκαιο αλλά και άδικο μαζί. Κανένα κόμμα όμως δεν έχει δικαίωμα να τον εκμεταλλευτεί και να τον καπελώσει.
Γι αυτό ας σταματήσει αυτή η κακοήθεια με τις κομματικές σημαιουλες έξω από την ΕΡΤ. Έχει καταντήσει γελοίος ο πλειστηριασμός ελπίδας τον οποίο κάνουν όλα τα κόμματα, μεγάλα και μικρά. stsanoussis.blogspot.gr