ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΙ;

Γράφει ο  Ανδρέας Ανδριανόπουλος www.andrianopoulos.gr  Πολλοί έχουν πεί πως η ιστορία συνήθως επαναλαμβάνεται σαν φάρσα. Τώρα που οι Ηνω...

Γράφει ο Ανδρέας Ανδριανόπουλος
www.andrianopoulos.gr 

Πολλοί έχουν πεί πως η ιστορία συνήθως επαναλαμβάνεται σαν φάρσα. Τώρα που οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν εξασφαλίσει τεράστιες ποσότητες φυσικού αερίου από την εκμετάλλευση σχιστόλιθων στο έδαφός τους και πετρέλαιο από τους αμμόλοφους του Καναδά είναι φανερό πως νοιάζονται όλο και λιγότερο για τις εξελίξεις στη Μέση Ανατολή, στην Ανατ. Μεσόγειο και τελικά για την ίδια την Ευρώπη. Τα συνεπακόλουθα αυτής της αποστασιοποίησης αρχίζουμε ήδη να τα διακρίνουμε γύρω μας.

Κλονισμένη από οικονομικά αδιέξοδα η Ευρώπη στρέφεται για ηγεσία σε μια Γερμανία άπειρη για τον ρόλο αυτό και άγαρμπη στις κινήσεις της και σε μια Γαλλία που, όταν χρειασθεί να ηγηθεί, αποκαλύπτει τις αδυναμίες της και τον θεμελιακά συμπλεγματικό της χαρακτήρα. Είναι φανερό πως η Ευρώπη δεν μπορεί να δώσει λύση στα σημερινά της αδιέξοδα. Και ψάχνεται σε ατραπούς ξεπερασμένων οικονομικών αντιλήψεων με υψηλούς φόρους και ένα αυταρχικό δημόσιο τομέα να ξεπεράσει τα προβλήματα στα οποία την έστειλε ο ενδημικός της κρατισμός. Και το επιχειρεί, παρά τις ασυναρτησίες ορισμένων περί δήθεν νεοφιλελευθερισμού, με πολιτικές βγαλμένες από το ίδιο ντουλάπι του παλιού κρατικού παρεμβατισμού. Αν η Αμερική δεν συνειδητοποιήσει άξαφνα πως χρειάζεται μια ισχυρή Ευρώπη στο νέο διεθνές περιβάλλον του σκληρού ανταγωνισμού με τις χώρες του ΒΡΙΚ (Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία και Κίνα) και προχωρήσει στην υλοποίηση ενός νέου Σχεδίου Μάρσαλ, η Ευρώπη είναι τελειωμένη. Οσο γρηγορότερα το καταλάβουμε, τόσο το καλύτερο για μας…

Στην Μέση Ανατολή τα πράγματα δεν είναι πολύ διαφορετικά. Αγνοώντας τα μαθήματα και της πιο πρόσφατης ιστορίας ακόμη πολλές χώρες εμπλέκονται σε αδιέξοδα με άγνωστη απόληξη. Πολλοί κινητοποιούνται για να προσφέρουν βοήθεια στην ακραία Σουνιτική αντιπολίτευση στη Συρία, που πολεμάει την μετριοπαθή θρησκευτικά, αλλά αντι-δημοκρατική, κυβέρνηση Ασάντ στη Δαμασκό. Πόθεν προκύπτει πως οι μαχητές του Ισλάμ στη χώρα είναι οπαδοί μιάς δυτικού τύπου λειτουργίας των δημοκρατικών θεσμών; Κάτι παρόμοιο έγινε σχετικά πρόσφατα και στη Λιβύη. Με τα γνωστά για όλους αποτελέσματα.

Η κατάσταση στην Αίγυπτο δεν είναι μακριά από τις εξελίξεις πρίν κάποια χρόνια στην κοντινή Αλγερία. Κι εκεί έγινε προσπάθεια εφαρμογής δημοκρατικών διαδικασιών. Η κάλπη έβγαλε νικητές τους Ισλαμιστές. Ο στρατός παρενέβη και κατέλυσε την δημοκρατία. Κι έκτοτε η χώρα βρίσκεται στην αγκαλιά μιάς αιματηρής διαμάχης που δεν δείχνει να έχει τελειωμό. Τα ίδια γεγονότα βλέπουμε στην Αίγυπτο. Ο κόσμος επανεστάτησε και ζήτησε δημοκρατία. Η κάλπη έδωσε την νίκη στους ισλαμιστές. Που σε πολλούς όμως δεν αρέσουν. Δημοκρατία α λα κάρτ δυστυχώς δεν υπάρχει. Δημοκρατία και ελευθερία οφείλουν να πηγαίνουν μαζί. Δεν θα καταλύεται η μία επειδή σε κάποιους δεν αρέσουν τα αποτελέσματα στα οποία οδηγεί η άλλη.

Διαπιστώνουμε πως στην Αίγυπτο οι αντίπαλοι των Ισλαμιστών καταγγέλλουν τους Αμερικανούς (ποιούς άλλους;) – οι οποίοι επιμένουν για σεβασμό των δημοκρατικών διαδικασιών – για υποστήριξη «τρομοκρατών». Υποπτεύομαι πως είναι οι ίδιοι που παλιότερα φώναζαν για ανάμιξη των ΗΠΑ στις εσωτερικές υποθέσεις των μουσουλμανικών κρατών. «Αμερικανοί φονιάδες των λαών» κάποιοι φώναζαν. Τώρα που οι λαοί αφημένοι στην τύχη τους σφάζονται μόνοι τους, πάλι οι αμερικανοί τους φταίνε!!

Η πλέον σχιζοφρενι κή είναι η κατάσταση στην Σαουδική Αραβία. Το βασιλικό καθεστώς εκεί στηρίζεται πάνω στο σκληρό Σουνιτικό Ισλάμ που εκφράζουν οι Βαχαμπιστές. Κάνουν έτσι όλα τα χατίρια των μουλάδων και χρηματοδοτούν την εξάπλωση της ανατρεπτικής τους θεολογίας σε όλες τις μουσουλμανικές χώρες. Ταυτόχρονα βοηθούν οικονομικά τα διάφορα κοσμικά καθεστώτα της Αραβίας για να αντιμετωπίσουν τους ακραίους ζιχαντιστές τους οποίους οι ίδιοι, μέσω Βαχαμπιστών, συνέβαλαν στο να δημιουργηθούν !! Ετσι και τώρα στην Αίγυπτο. Για χρόνια οι Αδελφοί Μουσουλμάνοι εξαρτώνται από την δική τους χρηματοδότηση. Και τώρα που τους ανέτρεψε ο στρατός ενισχύουν οικονομικά την νέα κυβέρνηση για να σταθεί στα πόδια της…

Είναι φανερό πως η αμερικανική αδιαφορία πλέον για τις εξελίξεις στη Μέση Ανατολή διευκόλυνε να ανοίξουν οι ασκοί του Αιόλου. Η Ευρώπη οφείλει να ανατιμετωπίσει σχεδόν μόνη πλέον το πρόβλημα. Οι διαπύρσιοι καταγγέλλοντες τις όποιες αμερικανικές παρεμβάσεις στο παρελθόν, να δούμε τώρα πως θα αντιδράσουν όταν θα αντιμετωπίσουν το φάσμα της έλλειψης ενέργειας μόλις φανεί πως κανείς δεν μπορεί να εξασφαλίσει ασφάλεια και σταθερότητα στην Μέση Ανατολή.

Αυτοί οι «μισητοί» Αμερικανοί, αποτελούσαν κάποια λύση…