Ο πρώτος ανύπαντρος άντρας που απέκτησε τρίδυμα με τη βοήθεια δότριας ωαρίων περιγράφει την εμπειρία του

Τον κατηγόρησαν ότι εμπορεύεται ανθρώπινες ψυχές. Ότι είναι εγωιστής και δε λαμβάνει υπόψη του ότι οι τρεις γιοι του μεγαλώνουν χωρί...

Τον κατηγόρησαν ότι εμπορεύεται ανθρώπινες ψυχές. Ότι είναι εγωιστής και δε λαμβάνει υπόψη του ότι οι τρεις γιοι του μεγαλώνουν χωρίς μητρική αγάπη και γυναικείο πρότυπο. Πολλοί μάλιστα αμέσως μετά τη γέννησή του Πιρς του Λαρς και του Ίαν το 2011, άφησαν να εννοηθεί πως η μεταφορά τους στη Βρετανία μόνο νόμιμη δεν ήταν. “Γεννήθηκαν στις Ηνωμένες Πολιτείες και ήρθαν στη Βρετανία χωρίς βίζα. Στην πραγματικότητα ήταν τρεις μικροσκοπικοί λαθρομετανάστες” αναγκάζεται να παραδεχτεί στο βιβλίο του “A Dad For All Seasons” ο 66χρονος σήμερα πατέρας τους Ίαν Μάκλτζον. Μοναχοπαίδι ο ίδιος, αποφάσισε να αποκτήσει τη δική του ιδιότυπη -όπως αποδείχτηκε στην πορεία- οικογένεια με παρένθετη μητέρα όταν έχασε τη δική του μητέρα. Ο θάνατός της τον έκανε στα 54 του να αναθεωρήσει κάποια πράγματα που μέχρι τότε θεωρούσε δεδομένα αναφορικά με τα παιδιά. Χωρίς να το πολυσκεφτεί απευθύνθηκε σε ένα γραφείο συνοικεσίων. Σύντομα όμως το μετάνοιωσε αφού, όπως υποστηρίζει, δεν θεωρούσε ηθικό “να παρουσιάζεται ως μνηστήρας τη στιγμή που αυτό που έψαχνε ήταν μια παρένθετη μητέρα για να γεννήσει τα παιδιά του”. Η λύση βρισκόταν χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά και συγκεκριμένα στις Ηνωμένες Πολιτείες. Εκεί δηλαδή όπου ένα ζευγάρι ομοφυλόφιλων – ο Μπάρι και ο Τόνι Ντρούιτ- απέκτησε παιδί με παρένθετη μητέρα χάρη στη βοήθεια ενός εξειδικευμένου σε τέτοιες υποθέσεις γραφείου. Ο Ίαν Μάκλτζον χτύπησε σύντομα την πόρτα του και όλα έδειχναν ότι πήγαιναν καλά. Τουλάχιστον μέχρι τη στιγμή που τους αποκάλυψε ότι είναι στρέιτ. “Με ρώτησαν ποια είναι η άποψή μου για τα παιδιά που μεγαλώνουν με ομοφυλόφιλους γονείς. Όταν τους είπα πως δεν είμαι γκέι, απέρριψαν το αίτημά μου. Νόμιζα πως αυτό που είχε σημασία ήταν η γέννηση μιας ζωής” σχολιάζει ο Μάκλτζον, που παρ’ όλα αυτά δεν το έβαλε κάτω. Η πραγματοποίηση του στόχου του ήταν άλλωστε για εκείνον προτεραιότητα. Σύντομα επικοινώνησε με άλλο γραφείο, το οποίο τελικά τον έφερε σε επαφή με τη δότρια ωαρίων Μελίνα Βαλντοβίνος και την Τίνα Πράις, τη νοσοκόμα που προσφέρθηκε να κυοφορήσει για εννέα μήνες τα παιδιά του. Όπως ισχυρίζεται ο πατέρας, τα χρήματα για τις δυο μητέρες δεν ήταν το κίνητρο. “Το κόστος της διαδικασίας δεν ξεπέρασε τα 50.000€ και αυτό γιατί καλύφθηκαν μόνο τα προβλεπόμενα έξοδα. Δεν δόθηκαν αμοιβές” διευκρινίζει ο Μάκλτζον που θυμάται στιγμή προς στιγμή την ημέρα που έμαθε πως απέκτησε τρίδυμα και μάλιστα αγόρια. Έτρωγα πρωινό μαζί με τον πατέρα μου, όταν χτύπησε το τηλέφωνο για να μου ανακοινώσουν ότι τα μωρά μου μόλις γεννήθηκαν. Ήμουν σοκαρισμένος. Ήταν μια στιγμή ανακούφισης και απερίγραπτης χαράς που δε μπορούσα όμως να τη ζήσω στο έπακρο. Δεν ήταν εύκολο για μένα να αφήσω μόνο του τον πατέρα μου και να πάω να δω τα παιδιά στην Αμερική”, σχολιάζει σήμερα ο Μάκλτζον, που παραδέχεται πως η μάχη με τη γραφειοκρατία ήταν μια ιστορία αρκετά κοπιαστική. Στις αρχές ακολούθησε το νόμο κατά γράμμα. Μεταξύ άλλων προσέλαβε νταντάδες, όπως προβλεπόταν, προκειμένου η γυναικεία παρουσία να μη λείψει από τη δική του οικογένεια. Όταν όμως ο πατέρας του πέθανε, ανέλαβε ολοκληρωτικά την ανατροφή των παιδιών του, παρ’ όλο που το νομικό πλαίσιο της γέννησης δεν ήταν και εξακολουθεί να μην είναι ξεκάθαρο. “Νομικά δεν έχω κανένα δικαίωμα πάνω στα παιδιά μου” παραδέχεται σήμερα, 12 χρόνια μετά τη γέννησή τους, τονίζοντας πως δεν προτίθενται, όπως πολλοί τον προτρέπουν να τα υιοθετήσει. “Γιατί να τα υιοθετήσω; Δε βρίσκω το λόγο. Είναι δικά μου”. Παρ’ όλο που οι τρεις γιοι του έχουν γνωρίσει τόσο τη δότρια ωαρίων, όσο και τη γυναίκα που τα έφερε στη ζωή, επισήμως δεν έχουν αποκτήσει μητέρα. Άλλωστε ποτέ ο πατέρας τους δεν τους γνώρισε κάποια από τις συντρόφους του για να μην τα αναστατώσει. “Σε καμία σημασία δεν υποτιμώ τη σημασία του ρόλου της μητέρας. Προσπαθώ να είμαι δίπλα στα παιδιά όπως ακριβώς ήταν και η μητέρα μου -ευγενική, ευαίσθητη και με μπόλικη κατανόηση”, υποστηρίζει διευκρινίζοντας πως δεν χρειάζονται πολλά για να γίνεις καλός πατέρας. “Να είναι εκεί για τα παιδιά. Αυτό είναι το πιο σημαντικό πράγμα. Αυτό που πραγματικά έχουν ανάγκη από εσένα”, καταλήγει.