Ο Χειμώνας, η Άνοιξη, το πήδημα και η ανάγκη εκλογών…

Σημειώνει ο  Δημήτρης Γιαννακόπουλος.  Τα μέτρα λιτότητας επηρεάζουν και την γραφή μου και έτσι σήμερα θα είμαστε στεγνοί, δραματικά απέ...

Σημειώνει ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος. 

Τα μέτρα λιτότητας επηρεάζουν και την γραφή μου και έτσι σήμερα θα είμαστε στεγνοί, δραματικά απέριττοι και σχετικά σύντομοι. Για να κάνουμε οικονομία (με την κακιά έννοια) καταφεύγουμε πρώτα στα γνωστά, μέσω του Διονυσίου Σαββοπούλου: Τον χειμώνα ετούτο άμα τον πηδήσαμε /  Γι’ άλλα δέκα χρόνια  άιντε καθαρίσαμε…

Για να τον «πηδήσουμε» και να μην μας «πηδήξει» καθολικώς και μοιραίως, απαιτούνται αμέσως εκλογές. Η περίοδος χάρητος προς την κ. Μέρκελ κάποτε θα πρέπει να τελειώσει, μήπως και αρχίσουμε την πολιτική διαπραγμάτευση με τις Βρυξέλλες και το Βερολίνο με μεσολαβητές κάποιους που τρώγονται είτε η Γερμανία να εγκαταλείψει το Ευρώ, είτε να προχωρήσουμε σε ουσιαστική οικονομική ένωση με μεταφορά ηγεμονίας από το Βερολίνο στις Βρυξέλλες (προσοχή, δεν εννοώ μόνον την διοίκηση Ομπάμα, είναι και άλλοι με παρόμοιες επιθυμίες, αλλά δεν τους αναφέρω, καθώς έχουν εταιρείες οι άνθρωποι και δεν συμφέρει να …προκαλούν ανοιχτά!).

Μην κάνετε εκλογές και μας χαλάσετε τις εκλογές! Μην κάνετε εκλογές μέχρι να τα βρούμε και να σχηματίσουμε κυβέρνηση! Μην κάνετε εκλογές και προστεθεί ένας ακόμη παράγοντας (από την Ελλάδα αυτή την φορά), που θα πιέσει ανελαστικώς τα πράγματα στην ευρωζώνη, έτσι ώστε μέχρι το ορόσημο της Ανοίξεως να έχει καταλήξει πολιτικά κάπου η κρίση της ευρωζώνης και διευθετηθεί (δρομολογηθεί) οριστικά το ελληνικό ζήτημα! Μη… μη, και ο δόλιος ο κ. Σαμαράς από το catenaccio κατέληξε να πετά διαρκώς την μπάλα στα κεφάλια των τηλεθεατών που χασμουριούνται στην εξέδρα του πολιτικού θεάματος. Ε, πέφτει στο μεταξύ και κανένα νεοναζιστικό κεφαλάκι, για να δικαιολογηθούν τα κομμένα κεφάλια κάποιων «υπερφίαλων» αριστερών και να διασκεδαστεί οπτικοακουστικώς το μαχαίρι που αφαίρεσε την ζωή από τον Παύλο Φύσσα, ενώ ΝΔΠΑΣΟΚρατες ανάβουν ένα ακόμη καντήλι στον Παντοδύναμο, ευχόμενοι να μην σβήσει μέχρι την άνοιξη του 2014 (η φλόγα στο καντήλι, «φως στο τούνελ» με άλλη αφήγηση, και η υπομονή του Παντοδύναμου).     

Πάντα μια Άνοιξη θα βασανίζει τον κ. Σαμαρά! Αυτή τη φορά πρόκειται για την Άνοιξη του 2014 που θα σημάνει ένα καυτό καλοκαίρι. Τα πράγματα δεν αναβάλλονται πλέον, όπως μου εκμυστηρεύτηκε αυτός που έπαψε να αποτελεί τον ενδιάμεσο μεταξύ Βερολίνου και Βρυξελλών. Ετούτη εδώ την άνοιξη θα κριθεί εάν θα προχωρήσουμε σε ολοκληρωμένη δημοσιονομική ένωση ή θα καταλήξουμε σε χαοτικές καταστάσεις, στις οποίες κερδίζει ο πλέον «ανορθόδοξος» παράγοντας!

Σε ό, τι αφορά όμως στην Ελλάδα, για να φτάσουμε στην Άνοιξη που μπορεί να συμπέσει με τον βαρύτερο χειμώνα στις ευρωπαϊκές υποθέσεις με σοβαρές συνέπειες στις διεθνείς πολιτικές, θα πρέπει να βγει ο χειμώνας. Βγαίνει ή δεν βγαίνει; Πρόγνωση δεν μπορώ να κάνω, εξαρτάται από την εξέδρα και κυρίως από την μπάλα που κλωτσάει προς την εξέδρα ο κ. Σαμαράς με πασαδόρο Βενιζέλο και κάποιους μικρούς έξω αριστερά και έξω δεξιά. Μπάλα είναι αυτή και καραμπόλες γίνονται… και έτσι χάνεται η μπάλα ξαφνικά από τον έλεγχό σου!

Σημασία έχει πως μέχρι την Άνοιξη η χώρα θα πρέπει να τα βγάλει πέρα με τις δικές της δυνάμεις, καθώς άλλο bail out δεν σηκώνει το Βερολίνο, ενθυμούμενο την no bailout clause που παραβίασε εξαιρετικώς για την Ελλάδα, για να σωθεί το θεσμικό και χρηματοπιστωτικό ευρωσύστημα και η γερμανική οικονομία. Πρόκειται για μια σοβαρή προσβολή της νομιμότητας στην Ευρώπη, που ωστόσο οδήγησε στον εκλογικό θρίαμβο της κ. Μέρκελ, ενώ έδωσε ιδέες για ένα σερί προσβολών της νομιμότητας σε πολλούς άλλους, νομιμοποιώντας κατά κάποιο τρόπο και τους δικούς μας κυβερνητικούς στον διασυρμό του κοινοβουλίου και της συντεταγμένης πολιτείας.  

Ξαναρωτώ, μπορεί ο κ. Σαμαράς να κρατήσει μέχρι την Άνοιξη αν δεν υπάρξει κάτι εξόχως ανατρεπτικό στην εσωτερική πολιτεία του μέχρι τότε; Μόνον αν το Βερολίνο τα βρει με το ΔΝΤ και επιτραπεί στην κυβέρνηση να χρησιμοποιήσει με την αρωγή της ΕΚΤ και έμμεση στήριξη από τους EFSF και ESM, νέα χρηματοπιστωτικά εργαλεία για άντληση ρευστότητας, παράλληλα με πανάκριβη (απελπιστική),  περιορισμένη καταφυγή στην χρηματαγορά.  

Το ζήτημα είναι γιατί να το κάνει! Γιατί να μην φερθεί πατριωτικά και έξυπνα ανοίγοντας ένα παράθυρο ευκαιρίας για την Ελλάδα καθοδόν προς την κρίσιμη διαπραγμάτευση της Ανοίξεως. Γιατί να μην κάνει τώρα αμέσως εκλογές, ώστε μια νέα κυβέρνηση με φρέσκια πολιτική νομιμοποίηση να διαπραγματευτεί το μέλλον της χώρας, μια και αυτή τη στιγμή αντικειμενικά βρισκόμαστε στο κενό, που ρευστοποιεί δημόσια και ιδιωτική αξία, ενώ εξευτελίζει Κοινωνικό Κράτος και εργασία. Είναι υπεύθυνη στάση οι εκλογές αυτή τη στιγμή και παράγοντας σταθερότητας, και όχι όπως ανοήτως τις παρουσιάζει η κυβερνητική προπαγάνδα. Οι εκλογές συμφέρουν όλα τα κόμματα αυτή τη στιγμή, ακόμη και την ΧΑ, η οποία προφανώς θα πρέπει να αλλάξει κοινοβουλευτικό προσωπείο και κοινωνική υπόσταση για να συνεχίσει να υπηρετεί υπογείως και συγκρατημένα πλέον τον νεοναζιστικό κλάδο του ακροδεξιού λαϊκισμού.

Με κάποια έννοια οι εκλογές συμφέρουν και τον ελληνικό λαό, στον βαθμό που η νέα κυβέρνηση θα ήταν διατεθειμένη να προβεί σε μία σοβαρή πολιτική διαπραγμάτευση με όλους τους επιμέρους εξωτερικούς παράγοντες που εμπλέκονται στην κρίση, στο πλαίσιο αντικατάστασης της στρατηγικής των μνημονίων και των δανειακών συμβάσεων με ένα εναλλακτικό Σύμφωνο Συνεργασίας, δομημένο πάνω σε ένα δεκαετές Εθνικό Πρόγραμμα Παραγωγικής και Θεσμικής Ανασυγκρότησης. Αυτό θα μπορούσε να αποτελέσει την ελληνική συμμετοχή ως φόρμουλα διαπραγμάτευσης της «Ανοίξεως», όταν θα κριθεί τελικά το μέλλον της ευρωζώνης και ευρύτερα η υπόθεση της πολιτικοοικονομικής εξέλιξης της ΕΕ. Η Ελλάδα δεν μπορεί να φτάσει, δίχως νέα πολιτική δυναμική και αναδομημένη στρατηγική μέχρι την Άνοιξη, αν φυσικά επιθυμούμε με αυξημένη ισχύ και εθνική πολιτική νομιμοποίηση να παρέμβουμε στις εξελίξεις, οι οποίες τελικά θα κρίνουν αντικειμενικά την παραμονή μας ή την έξοδό μας από την ευρωζώνη σε συνάρτηση με την τύχη της ίδιας της ΕΕ.