Απαραίτητες διευκρινήσεις για τον εσφαλμένο όρο «προφυλάκιση»

Ο όρος προφυλάκιση χρησιμοποιήθηκε πρόσφατα αρκετά συχνά με αφορμή τη σύλληψη μελών του κόμματος της «Χρυσής Αυγής». Κατ’ αρχήν πρέ...

Ο όρος προφυλάκιση χρησιμοποιήθηκε πρόσφατα αρκετά συχνά με αφορμή τη σύλληψη μελών του κόμματος της «Χρυσής Αυγής».
Κατ’ αρχήν πρέπει να επαναλάβουμε ότι ο όρος αυτός είναι εσφαλμένος ! Ο ορθός όρος που πρέπει πλέον να μάθουν να χρησιμοποιούν και τα Μ.Μ.Ε. είναι «προσωρινή κράτηση». Κι αυτό γιατί αφενός, ο όρος «προφυλάκιση» στην ποινική...


επιστήμη και στο νόμο πλέον δεν υπάρχει, αλλά και αφετέρου γιατί δημιουργείται στον πολίτη η λανθασμένη εντύπωση ότι η προ-φυλάκιση είναι προ-ποινή για κάποιον που αργότερα σίγουρα θα φυλακιστεί. Κάτι τέτοιο φυσικά δεν ισχύει, γιατί οι σκοποί της προσωρινής κράτησης («προφυλάκιση») είναι εντελώς άλλοι από εκείνους της επιβολής ποινής, όπως είναι η ποινή της φυλάκισης (για πλημμελήματα) και της κάθειρξης (για κακουργήματα).

Σκοπός της προσωρινής κράτησης, όπως και των περιοριστικών όρων είναι να διασφαλίσει να αποτραπεί ο κίνδυνος τέλεσης νέων εγκλημάτων και να εξασφαλιστεί ότι εκείνος στον οποίο επιβλήθηκαν θα παραστεί οποτεδήποτε στην ανάκριση ή στο δικαστήριο και θα υποβληθεί στην εκτέλεση της απόφασης. Είναι μέτρο εξαιρετικό και επιβάλλεται με μεγάλη φειδώ και μόνον όταν δεν επαρκούν οι περιοριστικοί όροι για τους ως άνω σκοπούς, καθώς η ποινική διαδικασία βρίσκεται σε εξαιρετικά πρώιμο αποδεικτικό στάδιο. Η προσωρινή κράτηση επιβάλλεται κατά κανόνα για κακούργημα και στην περίπτωση του εγκλήματος της εγκληματικής οργάνωσης υπό δύο προϋποθέσεις : Ο κατηγορούμενος να είναι ύποπτος φυγής ή να υπάρχει από αυτόν κίνδυνος τέλεσης νέων εγκλημάτων. Ειδικότερα ως ύποπτος φυγής θεωρείται κατά το νόμο όποιος δεν έχει γνωστή διαμονή στη χώρα ή έχει κάνει προπαρασκευαστικές ενέργειες για να διευκολύνει τη φυγή του ή κατά το παρελθόν υπήρξε φυγόποινος ή φυγόδικος ή κρίθηκε ένοχος για απόδραση κρατουμένου ή παραβίαση περιορισμών διαμονής, εφόσον από αυτά προκύπτει σκοπός φυγής. Ως επικίνδυνος τέλεσης νέων εγκλημάτων θεωρείται εκείνος ο οποίος κρίνεται αιτιολογημένα ότι αν αφεθεί ο ελεύθερος, είναι πολύ πιθανό, όπως όμως προκύπτει από προηγούμενες αμετάκλητες καταδίκες για ομοειδείς αξιόποινες πράξεις, να διαπράξει και άλλα εγκλήματα.

Επομένως, contra σε όσα ακούστηκαν αυτό το διάστημα από τους αυτόκλητους «τηλε-δικαστές», η προσωρινή ή μη κράτηση των κατηγορουμένων της «Χρυσής Αυγής», δεν σημαίνει ούτε ότι καταδικάστηκαν ούτε ότι αθωώθηκαν αντίστοιχα. Αυτό θα συμβεί το πρώτον στο ακροατήριο, αν και εφόσον παραπεμφθούν. Αυτό που βαρύνει τους κατηγορουμένους είναι «επαρκείς ενδείξεις ενοχής» για ένταξη σε εγκληματική οργάνωση, βάσει του πορίσματος και της παραγγελίας του Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου. Το δικαστήριο, θα κρίνει την ενοχή ή αθωότητα, με βέβαιη κρίση. Συνεπώς, όταν οι «τηλε-δικαστές», δεν γνωρίζουν, καλύτερα να σωπαίνουν και να μην παραπληροφορούν τον πολίτη. Ας αφήσουν την Ανεξάρτητη Δικαιοσύνη να κάνει με νηφαλιότητα τη δουλειά της !


Ιωάννης Γιαννακέλος

Δικηγόρος

ΜΔ Ποινικών Επιστημών Α.Π.Θ.

υπ . ΜΔ Ιδιωτικού Δικαίου Δ.Π.Θ.
http://greveniotis.gr