Το πρώτο ταξίδι στο Λονδίνο (με τον Στ. Ψυχάρη) το 1975...

Ερρικος Μπαρτζινοπουλος .   Σήμερα λέω να ξεσκάσουμε λίγο. Σας είχα υποσχεθεί να σας πω για ένα ταξίδι μου - το πρώτο - στο εξωτερικό.  Ή...

Ερρικος Μπαρτζινοπουλος.  

Σήμερα λέω να ξεσκάσουμε λίγο. Σας είχα υποσχεθεί να σας πω για ένα ταξίδι μου - το πρώτο - στο εξωτερικό.  Ήταν το 1975, πρόσκληση της British Airways μάλλον. Ανάμεσα σ΄ άλλους ήταν κι ο Σταύρος ο Ψυχάρης, με τον οποίο θα έμενα στο ίδιο δωμάτιο και του οποίου τα φώτα ζητούσα για κάθε απορία που είχα. Μία απ΄ αυτές ήταν και τι θα κάναμε το βράδι. Με κοίταξε λίγο υπεροπτικά και μου δήλωσε: *Εσύ δεν ξέρω, αλλα στο Λονδίνο είμαστε, οχτώ εκατομμύρια είναι ο πληθυσμός, τα τέσσερα είναι γυναίκες, οι πεντακόσιες χιλιάδες είναι αξιοπήδηχτες, μόνος μου θα περάσω την πρώτη νύχτα;*
Υπέθεσα πως κάποια γνωριμία θα είχε και δεν μου φάνηκε περίεργο. Τηλεφώνησα κι εγώ σ΄ ένα φίλο που ζούσε εκεί, κανονίσαμε να περάσει να με πάρει από την είσοδο του ξενοδοχείου για να μη χαθώ και στο μεταξύ διαπίστωσα ότι ο Σταύρος είχε ποντάρει σ΄ ένα συνάδελφο, τον Γιώργο τον Γεμενάκη, ανταποκριτή του Βήματος στο Λονδίνο αλλά δεν τον είχε βρει κι έτσι είχε ξεμείνει να περάσει μόνος του τη βραδιά.
Κατηφόρισα με το φίλο μου στην Trafalgare Square, φάγαμε, τα είπαμε και πάνω που ψάχναμε για ταξί είδα έναν κινηματογράφο που είχε ολονύχτια προβολή τριών ταινιών γκραν-γκινιόλ. Το είδος δεν συγκινούσε τον φίλο μου, τον αποχαιρέτισα και πέρασα μια ωραιότατη βραδιά συντροφιά με βρυκόλακες.
Έφτασα στο ξενοδοχείο γύρω στις 6 και βρήκα τον Σταύρο σε τραγική κατάσταση. Δεν είχε κοιμηθεί, είχε φοβηθεί ότι κάτι μου είχε συμβεί και ετοιμαζόταν να καταφύγει στην αστυνομία. *Πού ήσουν;* ζήτησε να μάθει. Και η απάντηση που πήρε - δεν το είχα προετοιμάσει - ήταν: *Έλα, ρε Σταύρο! Οχτώ εκατομμύρια κάτοικοι στο Λονδίνο, τέσσερα εκατομμύρια οι γυναίκες, πεντακόσιες χιλιάδες οι αξιοπήδηχτες, μόνος μου θα περνούσα την πρώτη βραδιά;*
Την αλήθεια δεν του την είπα ποτέ. Ίσως τη μάθει αν κάποιος τον ενημερώσει για το σημείωμα αυτό!