Oι φωτογραφίες από την Ελλάδα που ξεχώρισε το Reuters στις 93 κορυφαίες της χρονιάς

Με την έλευση του Δεκεμβρίου, αρχίζουν πάντα οι ανασκοπήσεις της χρονιάς. Το 2013 είχε πολλά που θα μείνουν αξέχαστα. Τραγωδίες που έδειξ...

Με την έλευση του Δεκεμβρίου, αρχίζουν πάντα οι ανασκοπήσεις της χρονιάς. Το 2013 είχε πολλά που θα μείνουν αξέχαστα. Τραγωδίες που έδειξαν για μία ακόμη φορά την αδυναμία του ανθρώπου μπροστά στη φύση, τρομοκρατικά χτυπήματα και αναταραχές σε πολλές χώρες, μεταξύ πολλών άλλων πολιτικών και κοινωνικών θεμάτων. Το Reuters έδωσε εικόνα σε όλα αυτά, διαλέγοντας τις 93 κορυφαίες φωτογραφίες της χρονιάς, ανάμεσά τους και δύο ελληνικές.

Η μία είναι φωτογραφία που τράβηξε ο Γιώργος Καραχάλης, σε μία συγκέντρωση για τους τρεις αξιωματικούς που είχαν χάσει τη ζωή τους κατά την κρίση των Ιμίων. Η δημοσίευση της φωτογραφίας από το διεθνές πρακτορείο συνοδεύεται και από το σχόλιο του φωτογράφου.

«Ηταν ένα από εκείνα τα θέματα που δεν θέλεις πραγματικά να πας μια και δεν θα είσαι καλοδεχούμενος σαν εκπρόσωπος του Τύπου. Το συλλαλητήριο στις 2 Φεβρουαρίου 2013 που έγινε στην μνήμη τριών Ελλήνων αξιωματικών που σκοτώθηκαν στην διάρκεια της Ελληνοτουρκικής κρίσης για τα Ίμια, μιας βραχονησίδας στο ανατολικό Αιγαίο, έγινε μια μεγάλη και μαζική συνάθροιση των υποστηρικτών του ακροδεξιού κόμματος της Χρυσής Αυγής.

Περισσότεροι από 2.000 διαδήλωσαν, κρατώντας ελληνικές σημαίες και πυρσούς, με τους περισσότερους ντυμένους στα μαύρα και με επιθετική συμπεριφορά απέναντι σε όποιον δεν ήταν ξεκάθαρα θετικά προσκείμενος προς το κόμμα. Η φωτογραφία πάρθηκε στο τέλος του συλλαλητηρίου, όταν οι υποστηρικτές ξεκινούσαν την πορεία τους για τα κεντρικά γραφεία του κόμματος. Η Χρυσή Αυγή μπήκε στην Βουλή για πρώτη φορά στις εκλογές του 2012, οι οποίες έγιναν στην διάρκεια μιας πολύ σκληρής οικονομικής κρίσης, της χειρότερης για την χώρα από τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο. Πήρε 7% των ψήφων και 18 έδρες στο κοινοβούλιο των 300 εδρών», έγραψε ο Γιώργος Καραχάλης.
Η έτερη ελληνική φωτογραφία που ξεχώρισε το Reuters, είναι του Γιάννη Κολεσίδη, από τις πλημμύρες στην Αθήνα το Φεβρουάριο.

«Εκείνο το πρωί ξύπνησα από τον εκκωφαντικό θόρυβο των αστραπών. Εξω γινόταν χαλασμός και έβρεχε καταρακτωδώς. Παρακολουθούσα τη βροχή από το παράθυρό μου να πλημμυρίζει τους γύρω δρόμους και σκεφτόμουν πώς θα κατάφερνα να πάω στο γραφείο χωρίς να βραχώ. Μετά από λίγα λεπτά ξανακοίταξα από το παράθυρο και η κατάσταση είχε αλλάξει δραματικά. Δύο δρόμους μακρύτερα έβλεπα ένα σταματημένο αυτοκίνητο να το καταπίνουν τα νερά της βροχής. Πήρα τις φωτογραφικές μου μηχανές και προσπάθησα να φτάσω στο σημείο. Προχώρησα μέσα από το πάρκο που μεσολαβούσε, αλλά αυτό με οδήγησε πίσω από ένα συρματόπλεγμα από όπου δεν μπορούσα να πλησιασω.

Είδα μια γυναίκα να πασχίζει να κρατηθεί από τη πόρτα του αυτοκινήτου της ενώ τα νερά περνούσαν τη μέση της. Το πόδι της είχε πιαστεί από τα παρασυρόμενα κλαδιά κάτω από τη πόρτα και το νερό ήταν εύκολο να την παρασύρει. Ηταν πανικοβλημένη και το ύφος της ικέτευε για βοήθεια. Αμέσως μετά ένας άντρας από τη δική της μεριά σκαρφάλωσε στο αυτοκίνητό της προσπαθώντας να την βοηθήσει. Τράβηξα αυτή τη φωτογραφία πίσω από το συρματόπλεγμα και αμέσως μετά έψαξα τρόπο για να μπορέσω να πλησιάσω. Οταν βρέθηκα μπροστά από το συρματόπλεγμα ήταν αδύνατον να φτάσω κοντά της, μας χώριζε ένα ορμητικό ποταμι. Σε όλη τη διάρκεια της διάσωσή της η σκέψη ότι το ρεύμα μπορούσε να την παρασύρει έκανε το αίμα μου να παγώνει και αισθανόμουν απίστευτα άβολα καθώς κατέγραφα τη σκηνή», θυμάται ο φωτογράφος.