Ο Υπουργός Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, Γιάννης Μανιάτης, πραγματοποίησε ομιλία, σήμερα, Δευτέρα 3 Μαρτίου, στο ...
Ο Υπουργός Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, Γιάννης Μανιάτης, πραγματοποίησε ομιλία, σήμερα, Δευτέρα 3 Μαρτίου, στο συνέδριο «Υγιείς Ωκεανοί – Παραγωγικό Οικοσύστημα ένα ευρωπαϊκό συνέδριο για το θαλάσσιο περιβάλλον» (Healthy Oceans – Productive Ecosystems: a European conference for the marine environment). Στο συνέδριο συμμετείχαν ο Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, JoseManuel Barroso, ο αρμόδιος Ευρωπαίος Επίτροπος για θέματα Περιβάλλοντος, Janez Potočnik, ο Διευθυντής του Ινστιτούτου Προηγμένων Μελετών Βιωσιμότητας, Klaus Topfer, ενώ τρίλεπτες παρεμβάσεις πραγματοποίησαν και οι Υπουργοί Περιβάλλοντος της ΕΕ.
Στόχος του συνεδρίου είναι να φέρει σε επαφή όλους όσους εργάζονται με ή σε σχέση με το ευρωπαϊκό θαλάσσιο περιβάλλον για να συζητήσουν την πρόοδο που σημειώθηκε κατά τα τελευταία 5 χρόνια, για τα προβλήματα που εξακολουθούν να υπάρχουν, τις λύσεις για τη βελτίωση της συνοχής και τη βελτίωση της θαλάσσιας διακυβέρνησης. Επιδίωξη όλων είναι να αντληθούν διδάγματα μέσω της ανάπτυξης και εφαρμογής της «Οδηγίας Πλαίσιο» για την Προστασία του Θαλάσσιου Περιβάλλοντος και άλλων συναφών εθνικών, περιφερειακών και διεθνών πολιτικών και συμβάσεων, προκειμένου να επιτευχθεί η καλή περιβαλλοντική κατάσταση των ευρωπαϊκών θαλασσών και των ωκεανών και η βιώσιμη χρήση τους. Παρέχει επίσης ένα φόρουμ για πρώτη συζήτηση σχετικά με τα ευρήματα της αξιολόγησης της Επιτροπής για την πρώτη φάση εφαρμογής της «Οδηγίας Πλαίσιο» για την Προστασία του Θαλάσσιου Περιβάλλοντος.
Όπως τόνισε ο Γιάννης Μανιάτης, για όλη την Ευρώπη, πόσο μάλλον για την Ελλάδα που είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τη θάλασσα, η γαλάζια οικονομία αποτελεί βασική οδό εξόδου από την οικονομική κρίση και βασικός περιβαλλοντικός πυλώνας της γαλάζιας οικονομίας είναι η Οδηγία Πλαίσιο για το Θαλάσσιο Περιβάλλον. Η οδηγία καθορίζει κοινούς στόχους, αλλά όχι κοινά διαχειριστικά μέτρα, αφήνοντας στο περιφερειακό επίπεδο. Ανέφερε ότι η Μεσόγειος αποτελεί τυπικό παράδειγμα θαλάσσιας περιφέρειας γύρω από την οποία συγκεντρώνεται μεγάλη οικονομική δραστηριότητα, με αποτέλεμα τον κίνδυνο περιβαλλοντικής υποβάθμισης. Η κατάσταση γίνεται ακόμα πιο σύνθετη από το γεγονός ότι υπάρχουν πάνω από 20 παράκτια κράτη με ανόμοια επίπεδα ανάπτυξης, ενώ υφίστανται και πολιτικές φιαφωνίες, αφού τέσσερα από αυτά δεν έχουν κυρώσει τη Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας.
Ο Υπουργός ΠΕΚΑ υπογράμμισε ότι καθοριστικός παράγοντας για την εκπλήρωση ων εν λόγω υποχρεώσεων είναι οι σχετικές περιφερειακές συμβάσεις, όπως η Σύμβαση της Βαρκελώνης για τη Μεσόγειο ή πρωτοβουλίες σε επίπεδο θαλάσσιας υποπεριφέρειας, όπως αυτή για την Αδριατική και το Ιόνιο. Τέλος, ο Γιάννης Μανιάτης ανέφερε ότι σε πολλές περιπτώσεις δεν αρκεί η εφαρμογή του σχεδιασμού σε επίπεδο θαλάσσιας περιφέρειας ή υποπεριφέρειας αλλά θα πρέπει να εξειδικεύεται σε ακόμα μικρότερο γεωγραφικό επίπεδο (π.χ. αυτό το θαλάσσιου κόλπου) και μόνο έτσι θα μπορέσουν οι πολίτες να δουν απτά αποτελέσματα.
Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της ομιλίας του Υπουργού ΠΕΚΑ, Γιάννη Μανιάτη:
Η αειφόρος χρήση των θαλασσών, η αποκαλούμενη γαλάζια ανάπτυξη, αποτελεί βασικό συστατικό στοιχείο της πράσινης ανάπτυξης. Η γαλάζια οικονομία στην ΕΕ προσφέρει δουλειά σε πάνω από 5 εκατομμύρια ανθρώπους και συνεισφέρει με 500 δισεκατομμύρια € στην Ευρωπαϊκή οικονομία. Ο στόχος είναι, μέχρι το 2020, να προσφέρει 7 εκατομμύρια θέσεις εργασίας και 600 δισεκατομμύρια € στην οικονομία.
Η Μεσόγειος, με τον ημίκλειστο χαρακτήρα της, αποτελεί τυπικό παράδειγμα θαλάσσιας περιοχής γύρω από την οποία συγκεντρώνεται μεγάλη οικονομική δραστηριότητα. Αποτέλεσμα αυτού είναι να αντιμετωπίζει ένα συνδυασμό ρύπανσης από χερσαίες πηγές και από πλοία, απορρίμματα, επιπτώσεις στη βιοποικιλότητα, υπεραλίευση και υποβάθμιση των ακτών.
Μέσω της Μεσογείου διακινείται το 30% κατ’ όγκο του δια θαλάσσης παγκόσμιου εμπορίου, από και προς τα περισσότερα από 450 λιμάνια της, καθώς και το ένα τέταρτο του δια θαλάσσης μεταφερόμενου πετρελαίου παγκοσμίως. Στις ακτές της κατοικούν πάνω από 150 εκατομμύρια κάτοικοι, αριθμός που διπλασιάζεται κατά τη διάρκεια της τουριστικής περιόδου. Η κάλυψη των δομημένων περιοχών σε αρκετές παράκτιες περιοχές της Ιταλίας, της Γαλλίας και της Ισπανίας στην παράκτια λωρίδα του πρώτου χιλιομέτρου υπερβαίνει το 45%. Ο μισός αλιευτικός στόλος της ΕΕ δραστηριοποιείται στη Μεσόγειο.
Ιδιαίτερα για μια χώρα σαν την Ελλάδα που είναι άρρηκτα συνδεδεμένη ιστορικά, οικονομικά και πολιτισμικά με τη θάλασσα, με πάνω από 15.500 χιλιόμετρα ακτογραμμή, αλλά και για όλη την Ευρώπη, η γαλάζια οικονομία αποτελεί βασική οδό εξόδου από την οικονομική κρίση.
Ο βασικός περιβαλλοντικός πυλώνας της γαλάζιας ανάπτυξης είναι η Οδηγία Πλαίσιο για το Θαλάσσιο Περιβάλλον που αποτελεί και μια από τις πιο σημαντικές Ευρωπαϊκές περιβαλλοντικές πολιτικές. Η Οδηγία αυτή αποσκοπεί στην προαγωγή της αειφόρου χρήσης των θαλασσών και τη διατήρηση των θαλάσσιων οικοσυστηµάτων. Προκειμένου να προσεγγισθεί ο στόχος αυτός τα κράτη πρέπει να λάβουν τα απαραίτητα μέτρα για την επίτευξη «Καλής Περιβαλλοντικής Κατάστασης» στα θαλάσσια ύδατα μέχρι το 2020, μέσω της ανάπτυξης ολοκληρωμένων «θαλάσσιων στρατηγικών». Η Οδηγία καθορίζει κοινούς στόχους και αρχές αλλά όχι κοινά διαχειριστικά μέτρα, αφήνοντας το ζήτηµα του προγραμματισμού και της υλοποίησης των μέτρων στο περιφερειακό επίπεδο.
Καθοριστικός παράγοντας για την εκπλήρωση των εν λόγω υποχρεώσεων είναι επομένως οι σχετικές περιφερειακές συμβάσεις, όπως η Σύμβαση της Βαρκελώνης για τη Μεσόγειο (την Προεδρία της οποίας θα ασκεί η Ελλάδα για τα επόμενα δύο χρόνια), ή πρωτοβουλίες σε επίπεδο θαλάσσιας υποπεριφέρειας όπως αυτή για την Αδριατική και το Ιόνιο. Όμως, οι δυσκολίες συνεννόησης στη Μεσόγειο είναι μεγάλες αφού υπάρχουν πάνω από είκοσι παράκτια κράτη με ανόμοια επίπεδα ανάπτυξης, ενώ υφίστανται και πολιτικές διαφωνίες ακόμη και για την οριοθέτηση των θαλάσσιων ζωνών, αφού τέσσερα από αυτά δεν έχουν κυρώσει τη Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας.
Θα πρέπει εδώ να επισημάνουμε ότι για την ουσιαστική συμβολή της Οδηγίας στη βελτίωση του θαλάσσιου περιβάλλοντος έχει μεγάλη σημασία η εφαρμογή της Οδηγίας στο κατάλληλο γεωγραφικό επίπεδο, προκειμένου να μεγιστοποιείται η αποτελεσματικότητα του σχεδιασμού και των μέτρων. Ανάλογα με τη γεωμορφολογία, σε πολλές περιπτώσεις δεν αρκεί η εφαρμογή του σχεδιασμού σε επίπεδο θαλάσσιας περιφέρειας ή υποπεριφέρειας αλλά θα πρέπει να εξειδικεύεται σε ακόμα μικρότερο γεωγραφικό επίπεδο (π.χ. αυτό το θαλάσσιου κόλπου). Μόνο έτσι θα μπορέσουν οι πολίτες μας να δουν απτά αποτελέσματα.
Παράλληλα, ο στόχος της επίτευξης Καλής Περιβαλλοντικής Κατάστασης πρέπει να λειτουργεί ως κινητήρια δύναμη για διαρκείς βελτιώσεις, και το βάρος να πέφτει στα μέτρα προστασίας και αναβάθμισης του θαλάσσιου περιβάλλοντος και όχι μόνο στα προγράμματα παρακολούθησης.
Τέλος, σημειώνω ότι το Άτυπο Συμβούλιο Υπουργών Περιβάλλοντος, που θα διεξαχθεί στην Αθήνα στις 14-15 Μαϊου, θα έχει ως βασικό του θέμα τη γαλάζια ανάπτυξη. Aμέσως πριν, θα διοργανώσουμε διεθνή Υπουργική διάσκεψη με θέμα το Περιβάλλον και την Κλιματική Αλλαγή στη Μεσόγειο στο πλαίσιο της Ένωσης για τη Μεσόγειο.
parapolitikaargolida.gr
Στόχος του συνεδρίου είναι να φέρει σε επαφή όλους όσους εργάζονται με ή σε σχέση με το ευρωπαϊκό θαλάσσιο περιβάλλον για να συζητήσουν την πρόοδο που σημειώθηκε κατά τα τελευταία 5 χρόνια, για τα προβλήματα που εξακολουθούν να υπάρχουν, τις λύσεις για τη βελτίωση της συνοχής και τη βελτίωση της θαλάσσιας διακυβέρνησης. Επιδίωξη όλων είναι να αντληθούν διδάγματα μέσω της ανάπτυξης και εφαρμογής της «Οδηγίας Πλαίσιο» για την Προστασία του Θαλάσσιου Περιβάλλοντος και άλλων συναφών εθνικών, περιφερειακών και διεθνών πολιτικών και συμβάσεων, προκειμένου να επιτευχθεί η καλή περιβαλλοντική κατάσταση των ευρωπαϊκών θαλασσών και των ωκεανών και η βιώσιμη χρήση τους. Παρέχει επίσης ένα φόρουμ για πρώτη συζήτηση σχετικά με τα ευρήματα της αξιολόγησης της Επιτροπής για την πρώτη φάση εφαρμογής της «Οδηγίας Πλαίσιο» για την Προστασία του Θαλάσσιου Περιβάλλοντος.
Όπως τόνισε ο Γιάννης Μανιάτης, για όλη την Ευρώπη, πόσο μάλλον για την Ελλάδα που είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τη θάλασσα, η γαλάζια οικονομία αποτελεί βασική οδό εξόδου από την οικονομική κρίση και βασικός περιβαλλοντικός πυλώνας της γαλάζιας οικονομίας είναι η Οδηγία Πλαίσιο για το Θαλάσσιο Περιβάλλον. Η οδηγία καθορίζει κοινούς στόχους, αλλά όχι κοινά διαχειριστικά μέτρα, αφήνοντας στο περιφερειακό επίπεδο. Ανέφερε ότι η Μεσόγειος αποτελεί τυπικό παράδειγμα θαλάσσιας περιφέρειας γύρω από την οποία συγκεντρώνεται μεγάλη οικονομική δραστηριότητα, με αποτέλεμα τον κίνδυνο περιβαλλοντικής υποβάθμισης. Η κατάσταση γίνεται ακόμα πιο σύνθετη από το γεγονός ότι υπάρχουν πάνω από 20 παράκτια κράτη με ανόμοια επίπεδα ανάπτυξης, ενώ υφίστανται και πολιτικές φιαφωνίες, αφού τέσσερα από αυτά δεν έχουν κυρώσει τη Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας.
Ο Υπουργός ΠΕΚΑ υπογράμμισε ότι καθοριστικός παράγοντας για την εκπλήρωση ων εν λόγω υποχρεώσεων είναι οι σχετικές περιφερειακές συμβάσεις, όπως η Σύμβαση της Βαρκελώνης για τη Μεσόγειο ή πρωτοβουλίες σε επίπεδο θαλάσσιας υποπεριφέρειας, όπως αυτή για την Αδριατική και το Ιόνιο. Τέλος, ο Γιάννης Μανιάτης ανέφερε ότι σε πολλές περιπτώσεις δεν αρκεί η εφαρμογή του σχεδιασμού σε επίπεδο θαλάσσιας περιφέρειας ή υποπεριφέρειας αλλά θα πρέπει να εξειδικεύεται σε ακόμα μικρότερο γεωγραφικό επίπεδο (π.χ. αυτό το θαλάσσιου κόλπου) και μόνο έτσι θα μπορέσουν οι πολίτες να δουν απτά αποτελέσματα.
Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της ομιλίας του Υπουργού ΠΕΚΑ, Γιάννη Μανιάτη:
Η αειφόρος χρήση των θαλασσών, η αποκαλούμενη γαλάζια ανάπτυξη, αποτελεί βασικό συστατικό στοιχείο της πράσινης ανάπτυξης. Η γαλάζια οικονομία στην ΕΕ προσφέρει δουλειά σε πάνω από 5 εκατομμύρια ανθρώπους και συνεισφέρει με 500 δισεκατομμύρια € στην Ευρωπαϊκή οικονομία. Ο στόχος είναι, μέχρι το 2020, να προσφέρει 7 εκατομμύρια θέσεις εργασίας και 600 δισεκατομμύρια € στην οικονομία.
Η Μεσόγειος, με τον ημίκλειστο χαρακτήρα της, αποτελεί τυπικό παράδειγμα θαλάσσιας περιοχής γύρω από την οποία συγκεντρώνεται μεγάλη οικονομική δραστηριότητα. Αποτέλεσμα αυτού είναι να αντιμετωπίζει ένα συνδυασμό ρύπανσης από χερσαίες πηγές και από πλοία, απορρίμματα, επιπτώσεις στη βιοποικιλότητα, υπεραλίευση και υποβάθμιση των ακτών.
Μέσω της Μεσογείου διακινείται το 30% κατ’ όγκο του δια θαλάσσης παγκόσμιου εμπορίου, από και προς τα περισσότερα από 450 λιμάνια της, καθώς και το ένα τέταρτο του δια θαλάσσης μεταφερόμενου πετρελαίου παγκοσμίως. Στις ακτές της κατοικούν πάνω από 150 εκατομμύρια κάτοικοι, αριθμός που διπλασιάζεται κατά τη διάρκεια της τουριστικής περιόδου. Η κάλυψη των δομημένων περιοχών σε αρκετές παράκτιες περιοχές της Ιταλίας, της Γαλλίας και της Ισπανίας στην παράκτια λωρίδα του πρώτου χιλιομέτρου υπερβαίνει το 45%. Ο μισός αλιευτικός στόλος της ΕΕ δραστηριοποιείται στη Μεσόγειο.
Ιδιαίτερα για μια χώρα σαν την Ελλάδα που είναι άρρηκτα συνδεδεμένη ιστορικά, οικονομικά και πολιτισμικά με τη θάλασσα, με πάνω από 15.500 χιλιόμετρα ακτογραμμή, αλλά και για όλη την Ευρώπη, η γαλάζια οικονομία αποτελεί βασική οδό εξόδου από την οικονομική κρίση.
Ο βασικός περιβαλλοντικός πυλώνας της γαλάζιας ανάπτυξης είναι η Οδηγία Πλαίσιο για το Θαλάσσιο Περιβάλλον που αποτελεί και μια από τις πιο σημαντικές Ευρωπαϊκές περιβαλλοντικές πολιτικές. Η Οδηγία αυτή αποσκοπεί στην προαγωγή της αειφόρου χρήσης των θαλασσών και τη διατήρηση των θαλάσσιων οικοσυστηµάτων. Προκειμένου να προσεγγισθεί ο στόχος αυτός τα κράτη πρέπει να λάβουν τα απαραίτητα μέτρα για την επίτευξη «Καλής Περιβαλλοντικής Κατάστασης» στα θαλάσσια ύδατα μέχρι το 2020, μέσω της ανάπτυξης ολοκληρωμένων «θαλάσσιων στρατηγικών». Η Οδηγία καθορίζει κοινούς στόχους και αρχές αλλά όχι κοινά διαχειριστικά μέτρα, αφήνοντας το ζήτηµα του προγραμματισμού και της υλοποίησης των μέτρων στο περιφερειακό επίπεδο.
Καθοριστικός παράγοντας για την εκπλήρωση των εν λόγω υποχρεώσεων είναι επομένως οι σχετικές περιφερειακές συμβάσεις, όπως η Σύμβαση της Βαρκελώνης για τη Μεσόγειο (την Προεδρία της οποίας θα ασκεί η Ελλάδα για τα επόμενα δύο χρόνια), ή πρωτοβουλίες σε επίπεδο θαλάσσιας υποπεριφέρειας όπως αυτή για την Αδριατική και το Ιόνιο. Όμως, οι δυσκολίες συνεννόησης στη Μεσόγειο είναι μεγάλες αφού υπάρχουν πάνω από είκοσι παράκτια κράτη με ανόμοια επίπεδα ανάπτυξης, ενώ υφίστανται και πολιτικές διαφωνίες ακόμη και για την οριοθέτηση των θαλάσσιων ζωνών, αφού τέσσερα από αυτά δεν έχουν κυρώσει τη Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας.
Θα πρέπει εδώ να επισημάνουμε ότι για την ουσιαστική συμβολή της Οδηγίας στη βελτίωση του θαλάσσιου περιβάλλοντος έχει μεγάλη σημασία η εφαρμογή της Οδηγίας στο κατάλληλο γεωγραφικό επίπεδο, προκειμένου να μεγιστοποιείται η αποτελεσματικότητα του σχεδιασμού και των μέτρων. Ανάλογα με τη γεωμορφολογία, σε πολλές περιπτώσεις δεν αρκεί η εφαρμογή του σχεδιασμού σε επίπεδο θαλάσσιας περιφέρειας ή υποπεριφέρειας αλλά θα πρέπει να εξειδικεύεται σε ακόμα μικρότερο γεωγραφικό επίπεδο (π.χ. αυτό το θαλάσσιου κόλπου). Μόνο έτσι θα μπορέσουν οι πολίτες μας να δουν απτά αποτελέσματα.
Παράλληλα, ο στόχος της επίτευξης Καλής Περιβαλλοντικής Κατάστασης πρέπει να λειτουργεί ως κινητήρια δύναμη για διαρκείς βελτιώσεις, και το βάρος να πέφτει στα μέτρα προστασίας και αναβάθμισης του θαλάσσιου περιβάλλοντος και όχι μόνο στα προγράμματα παρακολούθησης.
Τέλος, σημειώνω ότι το Άτυπο Συμβούλιο Υπουργών Περιβάλλοντος, που θα διεξαχθεί στην Αθήνα στις 14-15 Μαϊου, θα έχει ως βασικό του θέμα τη γαλάζια ανάπτυξη. Aμέσως πριν, θα διοργανώσουμε διεθνή Υπουργική διάσκεψη με θέμα το Περιβάλλον και την Κλιματική Αλλαγή στη Μεσόγειο στο πλαίσιο της Ένωσης για τη Μεσόγειο.
parapolitikaargolida.gr
.jpg)
.JPG.webp)
ΕΚΑΣ και η απάτη του ψευδοκράτους Ελλάς...Με τροπολογία που πέρασε σε ρύθμιση θεμάτων του ΑΔΜΗΕ Α.Ε έβαλαν και το ποιοι το δικαιούνται....
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπλα μπλα μπλα ....και όσοι είναι κάτω τον 65 ετών που έχουν περάσει από τα ΚΕΠΑ και έχουν ποσοστό αναπηρίας άνω του 80%....
Πέρασε άλλα αν θα πάτε σε ασφαλιστικό ταμείο δηλώνουν ΆΓΝΟΙΑ γιατί η ξεφτίλα του ψευδοκράτους που λέγετε Ελλάς δεν έχει σταματημό ,δικαιοσύνη και δημοκρατία είναι για το πόπολο δύστυχος ζούμε την {δημοκρατία} του δυνατού σε όλο της το μεγαλείο με καρικατούρες κόμματα και Πολιτικάντηδες ΦΑΣΙΣΤΕΣ..ντρέπομαι άλλα με ντροπή δουλειά δε γίνεται...περιμένω να τους ΜΑΥΡΊΣΟΥΝ ΟΛΟΥΣ στης εκλογές ..αλλιώς !!!!!
ΟΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟΙ ΠΡΟΔΟΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΑΝΙΚΑΝΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ
ΑπάντησηΔιαγραφήΌταν η Αργεντινή και η Βραζιλία προσπαθούσαν να βάλουν φρένο στα Μνημόνια και τη χρηματοδότηση της Ελλάδας με τους γνωστούς όρους, οι φυλές των Κεδίκογλου κατηγορούσαν τον Τσίπρα για τις επισκέψεις του στις εν λόγω χώρες. Βάφτιζαν εχθρούς της Ελλάδας την Αργεντινή και τη Βραζιλία.
Τώρα που βγήκε στη δημοσιότητα το απόρρητο πρακτικό της τελευταίας συνεδρίασης του ΔΝΤ για την εμπλοκή του στο θέμα της Ελλάδας, διαβάζουμε ότι εκτός από τις Αργεντινή και Βραζιλία – που επηρέαζε ο Τσίπρας σύμφωνα με τους κυβερνητικούς γκεμπελίσκους – τις ίδιες ενστάσεις διατύπωναν η Αυστραλία, η Κίνα, η Αίγυπτος, ο Καναδάς, η Ρωσία, η Ελβετία, η Ινδία και… οι ΗΠΑ.
Τώρα οι φυλές των Κεδίκογλου το βούλωσαν όπως συνηθίζουν να κάνουν κάθε φορά που αποκαλύπτεται πόσο λερωμένη είναι η φωλιά τους, πόσα ψέματα μας είπαν, πόσες αλήθειες μας έκρυψαν, πόσο μεγάλη ευθύνη φέρουν για τη σημερινή κατάσταση.
Είναι τόσα πολλά τα ψέματα που μοίρασαν με τεράστια απόλαυση ώστε πλέον ξεχείλισαν από μέσα τους και τα ξερνάνε ασυλλόγιστα όπως πρόσφατα έκανε ο Α. Γεωργιάδης ομολογώντας ότι γνώριζΑΝ από την πρώτη στιγμή πως τα Μνημόνια ήταν καταστροφικά.
Τώρα, οι φυλές των Κεδίκογλου, ο «πατριώτης» Σαμαράς και ο άπατος Βενιζέλος δεν εξηγούν πώς έγινε και οι χώρες του ΔΝΤ που αντιδρούσαν στο «πρόγραμμα σωτηρίας» της Ελλάδας, το έκαναν επειδή αμφισβητούσαν τις αισιόδοξες παραδοχές για την ανάπτυξη που συνόδευαν το πρόγραμμα – αυτήν την ίδια αισιοδοξία που μέχρι σήμερα ρέει ως βρωμερός εμετός από τη Στουρνάρεια πηγή – και δήλωναν τους φόβους τους για τον κίνδυνο που θα αντιμετώπιζε το εγχείρημα υπό την ασφυκτική προς την Ελλάδα απαίτηση διψήφιας (σε ποσοστό) δημοσιονομικής προσαρμογής και τη δοκιμασία της ελληνικής κοινωνίας.
Νοιάζονταν για τις αντοχές της ελληνικής κοινωνίας η Αυστραλία, η Κίνα, η Αίγυπτος, η Βραζιλία, η Αργεντινή, ο Καναδάς, η Ρωσία, η Ελβετία, η Ινδία και οι ΗΠΑ, αλλά ποτέ δεν νοιάστηκαν οι κυβερνήσεις της Ελλάδας – και όχι ελληνικές κυβερνήσεις.
Δεν ενδιαφέρθηκε ούτε ο Γιώργος Παπανδρέου, ούτε ο Παπαδήμος, ούτε ο Σαμαράς ούτε αυτά τα αμόρφωτα και άψυχα σκιάχτρα των βουλευτικών εδράνων που ψήφιζαν «ναι σε όλα», ναι στην όλη καταστροφή.
Ήταν οι Γάλλοι, οι Ολλανδοί, οι Γερμανοί και προσωπικώς η «φίλη της Ελλάδας» Μέρκελ που διαβεβαίωναν το ΔΝΤ ότι δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας, διότι η Ευρωζώνη θα στήριζε την Ελλάδα και ότι θα φρόντιζαν να μη χτυπηθεί αλύπητα η ελληνική κοινωνία. Όχι, όλα αυτά δεν αποδεικνύουν ότι το ΔΝΤ είναι καλό και η Ε.Ε. η κακιά της υπόθεσης.
Και οι δύο θεσμοί είναι οι μεγαλύτερες παρατράπεζες του κόσμου. Το μεγαλύτερο τοκογλυφικό κύκλωμα.
Όμως αποδεικνύεται για ακόμη μια φορά, ότι το ΔΝΤ ήθελε πίσω τα λεφτά του και τα κέρδη από τους τόκους, ενώ η Γερμανία και το υπό την εξουσία της διευθυντήριο της ευρωζώνης ήθελαν ολόκληρη τη χώρα μας στο πιάτο. Δεν αρκούσαν στη Γερμανία τα κέρδη που διαρκώς βγάζει από την Ελλάδα, θέλει την Ελλάδα. Τη γη, το νερό, τον αέρα.
Αυτή τη Γερμανία υπηρέτησαν πιστά ο Γιώργος Παπανδρέου, ο Λουκάς Παπαδήμος, ο Αντώνης Σαμαράς και όλα τα άψυχα σκιάχτρα των βουλευτικών εδράνων που ψήφιζαν «ναι σε όλα».
Για όλα αυτά, μούγκα οι φυλές των Κεδίκογλου. Καθημερινά ομολογούν την ενοχή τους αρνούμενοι να απολογηθούν για την προδοσία. Μας υποτιμούν μέχρι την τελευταία τους στιγμή. Δεν καταδέχονται να απαντήσουν σε ό,τι παγκοσμίως πλέον στρέφεται εναντίον τους. Τους έχει τυφλώσει η αλαζονεία και η βεβαιότητα πως κανείς δε θα τους πειράξει για όσα φρικτά εγκλήματα έκαναν εναντίον της χώρας και των κατοίκων της. Μια βεβαιότητα που στηρίζεται στην ατιμωρησία όλων των προηγούμενων που εγκλημάτησαν πάνω μας και κυρίως εκείνου του αρχιαρουραίου, του Σημίτη και τον νταβατζήδων του ποταμιού.
Αναδημοσίευση από ΚΑΡΤΕΣΙΟ