"Απεριτίφ στην Τοσκάνη!"

Γράφει η Αναστασία Νικολούδη Δεν υπάρχει τίποτα πιο αναζωογονητικό από ένα σύντομο ταξίδι με αγαπημένα πρόσωπα. Εάν στην προοπτική αυ...

Γράφει η Αναστασία Νικολούδη

Δεν υπάρχει τίποτα πιο αναζωογονητικό από ένα σύντομο ταξίδι με αγαπημένα πρόσωπα. Εάν στην προοπτική αυτής της απόδρασης προσθέσει κανείς καλό κρασί, απίστευτο φαγητό, δημοφιλή αξιοθέατα, ρομαντικές βόλτες σε γέφυρες και έναν «αδιανόητο υδράργυρο 38 βαθμών Κελσίου» τότε το αποτέλεσμα μάλλον επιβάλλει ένα τέτοιο ταξιδάκι. Έτσι και εμεις ετοιμάσαμε βαλίτσες και βρεθήκαμε την ημέρα του Αγίου Πνεύματος να παίρνουμε το απεριτίφ μας στην κεντρική πλατεία της Φλωρεντίας.
Αρχικός προορισμός μας ήταν η Lucca, μία μεσαιωνική κωμόπολη με υπέροχες πλατείες, παραδοσιακές νοστιμιές και πολύ, πολύ πράσινο. Τα κάστρα που περιβάλλουν το κέντρο της και οι υπόγειες διαδρομές που μας περνούσαν από τη μία πλευρά στην άλλη οδηγούσαν σε μαγαζιά με θέα, Ιρλανδικές παμπ, κήπους εστιατορίων όπου τα πομέλο κρέμονταν απειλητικά πάνω από τα λαιμαργα κεφάλια μας, αγορές και πανεπιστήμια. Οι πολλές πλατείες γέμισαν την Κυριακή με υπαίθριες δραστηριότητες και βρεθήκαμε να χαζεύουμε οριεντάλ χορεύτριες, αφρικανικούς χορούς, ξιφασκία, ενόργανη γυμναστική και τα χέρια των κατοίκων που κρατούσαν δροσιστικά παγωτά. Το πράσινο που περιβάλλει την όμορφη κωμόπολη δικαιολογείται από τη διαρκή χρήση ποδηλάτων, αλλά και την απουσία αδέσποτων ζώων. Οι Λουκέζοι αγαπούν τη φύση.
Στην Πίζα από την άλλη εκτός από τον πύργο είδαμε μία πλατεία γεμάτη από φίλους των επιτραπέζιων-τα παίρνεις δωρεάν από το σημείο διανομής, κάθεσαι στο τραπεζάκι σου με την παρέα σου και παίζεις. Τώρα αν βαρεθείς, πας σε μία από τις πολλές πλατείες και πίνεις το ποτάκι σου. Εξαιρετική ανακάλυψη ήταν το μπαράκι στις όχθες του ποταμού Άρνο που θύμιζε κάτι από Χαλκιδική, γεμάτο πράσινο, φωτισμούς, ζωντανήjazz μουσική και καντίνες φαγητού ή ποτού.
Η Φλωρεντία ήταν γεμάτη τουρίστες. Αναμενόμενο… Φωτογραφίες στη γέφυρα, κοσμηματοπωλεία και παγωτά. Προχωρώντας στο εσωτερικό των όχθεων βρήκαμε δύο κόσμους, έναν που θύμιζε εβδομάδα μόδας και έναν μουσειολογικού ενδιαφέροντος. Στα στενά της πόλης βρήκαμε μικρά μαγαζάκια με παραδοσιακά προϊόντα, νοστιμιές και αναμνηστικά. Φάγαμε τη φημισμένη μπριζόλα της Φλωρεντίας (αυτή με το αιματάκι) και επιβεβαιώνουμε τη φήμη της. Αν και αγαπώ ιδιαίτερα άλλες περιοχές της Ιταλίας, σίγουρα η Τοσκάνη θα ήταν ξανά στη λίστα μου. thinkfree.gr