Η πρόταση για προσωρινή μετάβαση στη δραχμή με παράλληλη χρήση του ευρώ

*|MC:SUBJECT|* Γράφει ο  Θεόδωρος Κατσανέβας. Ύστερα από την προβληματική εξέλιξη των διαπραγματεύσεων της νέας ελληνικής κυβέρνησ...

Γράφει ο Θεόδωρος Κατσανέβας.

Ύστερα από την προβληματική εξέλιξη των διαπραγματεύσεων της νέας ελληνικής κυβέρνησης με το Eurogroup, θεωρούμε χρήσιμο να εξεταστεί μια μέση έξυπνη λύση που επανέφερε στο προσκήνιο ο Χανς Βέρνερ Ζινν : την παραμονή της Ελλάδας στην ΕΕ με προσωρινή έξοδο της από την ευρωζώνη και την επανένταξή της αργότερα, όταν ανακτηθεί η ανταγωνιστικότητα της και υπάρξουν οι κατάλληλες συνθήκες.

Η μετάβαση στ εθνικό μας νόμισμα τη δραχμή, με νοικοκύρεμα και αναπτυξιακή κατεύθυνση της οικονομίας, μπορεί να συνυπάρξει με τη χρήση του ευρώ όπως γίνεται σε πολλές χώρες της ΕΕ αλλά και εκτός αυτής, όπως μεταξύ άλλων, η Πολωνία, Τσεχία, Βουλγαρία, Ρουμανία, Τουρκία, Ισραήλ, κλπ. Με το προσωρινό Grexit, θα αποφευχθεί το φαινόμενο ντόμινο που μπορεί να δημιουργήσει προβλήματα στις οικονομίες και πολιτικές ισορροπίες άλλων χωρών της ευρωζώνης. Σήμερα, οι διεθνείς γεωπολιτικές ισορροπίες αλλάζουν με τις χώρες των BRICS, να ισχυροποιούνται στη διεθνή σκακιέρα.

Οι ΗΠΑ, επιθυμούν μια ισχυρή Ευρώπη αλλά κάθε άλλο παρά αδιαφορούν για την πιθανή απώλεια της Ελλάδας από τη δική της σφαίρα επιρροής. Στη σημερινή χρονική συγκυρία, το προσωρινό Grexit και η συντεταγμένη μετάβαση στη δραχμή, με παράλληλη χρήση του ευρώ και έλεγχο στη διακίνηση κεφαλαίων, είναι ένα βελούδινο προσωρινό διαζύγιο, που δε θα τραυματίσει καμιά από τις δύο πλευρές. Είναι προτιμότερο από "κολοτούμπες" από τη μία ή και από τις δύο πλευρές και τα συνακόλουθα βαριά τραύματα για όλους.

Στα περιθώρια του παρόντος σύντομου άρθρου δεν μπορεί να γίνει διεξοδική ανάλυση ζητημάτων του χρέους και άλλων πολυποίκιλων θεμάτων που έχουμε αναλύσει διεξοδικά σε μελέτες, βιβλία και άρθρα μας. Επισημαίνονται εδώ, βασικές αρχές όπως η σταδιακή διολίσθηση της δραχμής σε επίπεδα υποτίμησης μέχρι 30-50% σε σχέση με το ευρώ, ο έλεγχος της διακίνησης κεφαλαίων, η προστασία των καταθέσεων και των δανείων σε αναλογία 1: 1, οι ισοσκελισμένοι προϋπολογισμοί, το νοικοκύρεμα της οικονομίας, η στοχευμένη ανάπτυξη, η ενίσχυση της εσωτερικής ζήτησης με αντιμετώπιση της ανεργίας και της φτώχειας, η πάταξη της φοροδιαφυγής και της διαφθοράς.

Τα μέτρα αυτά με πολλά άλλα μπορούν να οδηγήσουν σε ανάκτηση της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας ώστε να βγούμε από τον φαύλο κύκλο της λιτότητας και της φτώχειας που παράγει περισσότερη φτώχεια και οδηγεί στη διόγκωση του χρέους. Για τον έλεγχο του πληθωρισμού, απαιτείται διαχειριστική σύνεση με έκδοση χρήματος που δε θα ξεπερνά ένα ορισμένο μέγεθος σε επίπεδα της τάξης του 10-15% του ΑΕΠ, σύμφωνα με τους γνωστούς δείκτες Μ2, κλπ.

Οι ελληνικές κυβερνήσεις του παρελθόντος αλλά και η οικονομικές επιλογές της ΕΕ, ευθύνονται για τη σύγχρονη ελληνική τραγωδία που συνεχίζεται για έξι χρόνια, χωρίς φως στην άκρη του τούνελ. Ο ελληνικός λαός δεν μπορεί να συνεχίσει να υφίσταται τη συνέχιση αυτής της τραγωδίας. Το Μνημόνιο, ας το εκλάβουμε ως ένα χρήσιμο μάθημα για να μην επαναλάβουμε τα τραγικά λάθη του παρελθόντος. Ίσως κάπου μας χρειαζόταν ο Γερμανικός ρεαλισμός. Αλλά τώρα πια πρέπει να πάμε μπροστά. Η ανατροπή του μνημονίου με προσωρινή μετάβαση στη δραχμή, με αυτοδύναμη ανάπτυξη και νοικοκύρεμα του κράτους, με εθνική αξιοπρέπεια και κοινωνική δικαιοσύνη, είναι σήμερα η καλύτερη λύση.