ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ: Μυστήριο με τροπολογία-φάντασμα που θα αποδυνάμωνε την Task Force αλλά δεν ψηφίστηκε!

Η τρόικα μπορεί να αντικαταστάθηκε από τους Θεσμούς, με την Task Force όμως τι έχει γίνει; Η περίφημη Ομάδα Δράσης για την παροχή τεχνική...

Η τρόικα μπορεί να αντικαταστάθηκε από τους Θεσμούς, με την Task Force όμως τι έχει γίνει; Η περίφημη Ομάδα Δράσης για την παροχή τεχνικής βοήθειας στην υλοποίηση των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων, όπως κατ΄ ευφημισμόν είχε χαρακτηριστεί, υπό τον Γερμανό Χορστ Ράιχενμπαχ, όχι μόνο συνεχίζει την παρουσία της στην Ελλάδα αλλά φαίνεται ότι αν και δημοσίως αποφεύγονται οι συζητήσεις περί αυτής κατάφερε να διατηρήσει (τουλάχιστον μέχρι στιγμής) αλώβητες τις εξουσίες της που κατά το παρελθόν είχαν προκαλέσει μεγάλες αντιδράσεις.
Όπως αποκαλύπτει η «κυριακάτικη δημοκρατία», μάλιστα, μια κρίσιμη τροπολογία, η οποία θα μπορούσε να θέσει φραγμό στην ασυδοσία της ομάδας του κ. Ράιχενμπαχ, «κόπηκε» την τελευταία στιγμή χωρίς κάποια πειστική αιτιολογία. Η τροπολογία επρόκειτο να συμπεριληφθεί και να ψηφιστεί με το νομοσχέδιο για την ανθρωπιστική κρίση πριν από περίπου δέκα ημέρες αλλά τελικά παρέμεινε κλειδωμένη στο συρτάρι της κυβέρνησης και ενδεχομένως να καταλήξει στο χαρτοφάγο. Το γεγονός ότι στο ίδιο νομοσχέδιο ενσωματώθηκαν και άλλες, όχι τόσο σχετικές με το αντικείμενό του, διατάξεις είναι φανερό ότι δεν επέτρεψε να ακουστούν δικαιολογίες περί μη συνάφειας.
Η τροπολογία αφορούσε τις νέες ενισχυμένες αρμοδιότητες που θα αποκτούσε ο γενικός γραμματέας Διαφάνειας στο υπουργείο Δικαιοσύνης, σε συνδυασμό με τη δημιουργία μιας επιπλέον γενικής γραμματείας. Είχε ετοιμαστεί συγκεκριμένα ειδική νομοθετική ρύθμιση η οποία στο τυπικό μέρος της προέβλεπε το διαχωρισμό της υφιστάμενης Γενικής Γραμματείας Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων σε δύο επιμέρους Γενικές Γραμματείες.
Κατά την αιτιολογική έκθεση της τροπολογίας «η διάσπαση της Γενικής Γραμματείας Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων σε δύο χωριστές Γραμματείες, στη Γενική Γραμματεία Διαφάνειας και στη Γενική Γραμματεία Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, κρίνεται απαραίτητη λόγω της σαφούς διαφοροποίησης των αντίστοιχων αντικειμένων και προκειμένου να υπάρξει μεγαλύτερη ευελιξία στην καθοριστική αντιμετώπιση των σχετικών θεμάτων».


Επί της ουσίας, η νέα ρύθμιση όριζε με ειδικό άρθρο για το αντικείμενο της Γενικής Γραμματείας Διαφάνειας ότι:
«1. Εργο της Γενικής Γραμματείας Διαφάνειας είναι:
α) Η καθιέρωση και η ενίσχυση κανόνων διαφάνειας στη λειτουργία των θεσμών του κράτους, λαμβανομένων υπόψη και των αρμοδιοτήτων των άλλων Υπουργείων.
β) Ο σχεδιασμός, η επεξεργασία, ο συντονισμός και η παρακολούθηση της εφαρμογής προγραμμάτων και σχεδίων δράσης κατά της διαφθοράς.
2. Για το σκοπό αυτό, μεταξύ άλλων:
α) Σχεδιάζει, επεξεργάζεται και εισηγείται τις προτεραιότητες της πολιτικής και τους άξονες δράσης για τη διασφάλιση της διαφάνειας.
β) Αναλαμβάνει και προωθεί τις σχετικές νομοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές πρωτοβουλίες και παρακολουθεί την εφαρμογή τους.
γ) Μεριμνά για την παρουσίαση των εθνικών θεσμών στα όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των άλλων Διεθνών Οργανισμών.
δ) Προωθεί την εναρμόνιση της εθνικής νομοθεσίας στις κατευθύνσεις που τίθενται από τους πιο πάνω Οργανισμούς.
ε) Αναπτύσσει, μελετά και συντονίζει δράσεις που προωθούν τη διαφάνεια.
στ) Προωθεί τη συνεργασία μεταξύ εθνικών, περιφερειακών και τοπικών φορέων και διαβουλεύεται με Εθνικές ή Διεθνείς Οργανώσεις σε θέματα διαφάνειας».
Η νέα γενική γραμματεία Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων θα αναλάμβανε τις αντίστοιχες αρμοδιότητες για την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και τη συμμόρφωση προς τις διεθνείς υποχρεώσεις της χώρας.

Το κρίσιμο σημείο αφορά την ανάληψη των αρμοδιοτήτων για τις «κανονιστικές και διοικητικές πρωτοβουλίες» σε ο,τι αφορά τη διασφάλιση της διαφάνειας και την «παρακολούθηση της εφαρμογής τους» από τη Γενική Γραμματεία Διαφάνειας. Πέραν της αναβάθμισης του ρόλου της Γενικής Γραμματείας, αυτή η εύσχημη διατύπωση έθετε, σε νομοθετική βάση αρχικά, φραγμό στις υπερεξουσίες που είχαν δοθεί στην Task Force κατά την εγκατάστασή της στην Ελλάδα. Οι άνθρωποι του κ. Ράιχενμπαχ, με την πρόφαση ότι χρειάζονταν στοιχεία για να ετοιμάζουν μελέτες και να παρέχουν τεχνική βοήθεια για τη βελτίωση και τη διαφάνεια των κρατικών λειτουργιών και την υλοποίηση των μεταρρυθμίσεων, είχαν τη δυνατότητα πρόσβασης σε διάφορους χώρους σε συνεργασία με την τρόικα. Υπό το πρόσχημα της ανάγκης για επιτάχυνση στην εκδίκαση των δικαστικών υποθέσεων, μπόρεσαν να βάλουν πόδι και στη Δικαιοσύνη και να έχουν ενημέρωση για φακέλους, δικογραφίες (κυρίως οικονομικού περιεχομένου) την εξέλιξη και το περιεχόμενό τους. Ο ίδιος ο Χορστ Ράιχενμπαχ είχε πραγματοποιήσει τα προηγούμενα χρόνια πολλές συναντήσεις κορυφής με τους φορείς της Δικαιοσύνης στην προσπάθεια να υπάρξει η αναγκαία «εξοικείωση» με τη λογική των ελέγχων και της καθοδήγησης σε «κανονιστικό και διοικητικό» επίπεδο. Πάντως κατά καιρούς, αυτού του τύπου οι έξωθεν παρεμβάσεις πυροδοτούσαν ποικίλες διαμαρτυρίες ενώ ζωντανές παραμένουν οι μνήμες από τις αντιδράσεις που είχε προκαλέσει παλαιότερα η «εισβολή» κλιμακίου τρόικας στα δικαστήρια της πρώην Σχολής Ευελπίδων για να ελέγξει τους ρυθμούς απονομής της Δικαιοσύνης.

Από τη στιγμή λοιπόν που -και με αυτή τη νομοθετική διάταξη- το υπουργείο Δικαιοσύνης αναλάμβανε, μαζί με τα άλλα συναρμόδια υπουργεία, την εφαρμογή των κανονιστικών και διοικητικών πρωτοβουλιών για τα θέματα διαφάνειας, η άσκηση των σχετικών εξουσιών θα «επέστρεφε» στο πεδίο ευθύνης της ελληνικής πολιτείας και εκ των πραγμάτων θα μπορούσε να αρχίσει η αποδυνάμωση της ξένης Ομάδας Δράσης που επέβαλαν οι δανειστές το 2011.
Οι τελευταίες πληροφορίες αναφέρουν ότι τελικά αντί τροπολογίας προωθείται η έκδοση (ούτως ή αλλιώς ήσσονος βαρύτητας) προεδρικού διατάγματος το οποίο θα κατανέμει τις υφιστάμενες αρμοδιότητες της Γενικής Γραμματείας του υπ. Δικαιοσύνης στις δύο καινούργιες. Παραμένει άγνωστο αν τελικώς θα προστεθούν νέες αρμοδιότητες και ποιες. Όπως αναφέρουν ειδικοί, πάντως, ακόμη κι αν η θεσμική ενίσχυση επέλθει μέσω του διατάγματος (που αναμένεται να παρουσιαστεί εντός του προσεχούς δεκαημέρου) θα είναι απαραίτητη η νομοθετική θωράκισή της για να γίνει εφικτή η εκτόπιση της ομάδας Ράιχενμπαχ που συνδέεται (όπως και η παρουσία της τρόικας) με τα ευρύτερα θέματα εθνικής κυριαρχίας.
Αυτές οι εξελίξεις καθυστερούν και την τοποθέτηση του διαδόχου του κ. Γ. Σούρλα σε μια θέση που μπορεί να αποκτήσει κομβικό ρόλο. Ο ίδιος ο κ. Σούρλας έχει κάνει κατά καιρούς εντυπωσιακές καταγγελίες και αποκαλύψεις παρά τις «περιορισμένες», όπως επισήμαινε με κάθε ευκαιρία, αρμοδιότητές του που του έδεναν τα χέρια για την επίτευξη συγκεκριμένων αποτελεσμάτων.
Τα ονόματα που έχουν συζητηθεί είναι δύο πρώην εισαγγελέων, αρχικά του κ. Γιάννη Σακκά και στη συνέχεια του κ. Δημήτρη Παπαγγελόπουλου. Ο κ. Σακκάς είχε παραιτηθεί από εισαγγελέας Πρωτοδικών το 2011, κατά την κορύφωση της μνημονιακής λαίλαπας, με σκληρές καταγγελίες για την ατιμωρησία των πολιτικών και την καταβύθιση της Δικαιοσύνης. Στις τελευταίες εκλογές ήταν υποψήφιος με τους Ανεξάρτητους Έλληνες καταλαμβάνοντας τη δεύτερη θέση στην Β' Αθηνών. Ο κ. Παπαγελλόπουλος, που αυτή τη στιγμή είναι και ο επικρατέστερος για τη θέση, είχε διατελέσει έως το 2009 εισαγγελέας εποπτεύων τη δίωξη για το οργανωμένο έγκλημα και για ένα διάστημα της αντιτρομοκρατικής υπηρεσίας καθώς και διοικητής της ΕΥΠ.
Ανδρέας Καψαμπέλης

www.dimokratia.news