Σκληρός Βαξεβάνης προς ΣΥΡΙΖΑ: Καταγγέλλει "πολιτικό Μακιαβελισμό" και "δημοσιογραφία της σιωπής"...

Νέο επεισόδιο στον πόλεμο του  Κώστα Βαξεβάνη  με τον γραμματέα της κοινοβουλευτικής ομάδας του Σύριζα  Χρήστο Μαντά  προκλήθηκε με ανοι...

Νέο επεισόδιο στον πόλεμο του Κώστα Βαξεβάνη με τον γραμματέα της κοινοβουλευτικής ομάδας του Σύριζα Χρήστο Μαντά προκλήθηκε με ανοιχτή επιστολή που έστειλε ο δημοσιογράφος προς τα μέλη του προεδρείου της κοινοβουλευτικής ομάδας του Σύριζα.

Εκεί καταγγέλλει ότι ο Μαντάς ουσιαστικά χρησιμοποίησε τη σφραγίδα του προεδρείου των βουλευτών, για να υπογράψει ανακοίνωση με την οποία κατηγορούσε τη στάση του ως αήθη. Όπως λέει, μίλησε με τα περισσότερα μέλη του προεδρείου, τα οποία τον διαβεβαίωσαν πως ουδέποτε έδωσαν τη συγκατάθεσή του να βγει επιθετική ανακοίνωση εναντίον του.Όλα είχαν ξεκινήσει με δημοσίευμα του Κώστα Βαξεβάνη στο «Κουτί της Πανδώρας», στο οποίο αποκαλούσε τον Μαντά ως «Μπαλτάκο της Αριστεράς».Ακολούθησε ανακοίνωση του προεδρείου της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ, η οποία έκανε λόγο για «προσωπική αήθη επίθεση». Ο Κώστας Βαξεβάνης από την πλευρά του απάντησε με άρθρο στο οποίο αναρωτιέται: «Τι με κάνει ανήθικο αλήθεια;»

Διαβάστε το πλήρες κείμενο:
Είμαι σίγουρος πως αρκετοί από εσάς, με την ίδια έκπληξη με μένα, διαβάσατε μια ανακοίνωση του Προεδρείου της Κ.Ο του ΣΥΡΙΖΑ, που με κατηγορεί για αήθη επίθεση στο Γραμματέα της Κ.Ο Χρήστο Μαντά. Για να μην ξεχνάμε το νόημα των λέξεων, αήθης είναι ο ανήθικος. Η ανηθικότητά μου ήταν πως ως δημοσιογράφος, μετέφερα σε ρεπορτάζ, αντιδράσεις βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ, στην προσπάθεια του Γραμματέα της Κ.Ο, να μην κατατεθεί Κοινοβουλευτική ερώτηση από βουλευτές. Τις πληροφορίες αυτές μετέφεραν (και επιμένουν σε αυτές), συνάδελφοί σας, ίδιας αριστερότητας, ήθους και πολιτικής ωριμότητας με αυτή που αξιωματικά αποδίδεται στον Χρήστο Μαντά.

Ο κύριος Μαντάς δεν απάντησε σε όσα έγραψα. Αν και το θέμα αφορούσε τον ίδιο προσωπικά και όχι την Κ.Ο ή το Κόμμα, μου απάντησε όπως φαίνεται από το δελτίο Τύπου “το Προεδρείο της Κ.Ο του ΣΥΡΙΖΑ”. Και μου απάντησε με χαρακτηρισμό που δεν μου έχει αποδώσει κανένας ποτέ, αλλά και με χαρακτηρισμό που ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ έχει αποδώσει σε δημοσιογράφο (με εξαίρεση ανακοίνωση για το ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ που επέκτεινε τη λειτουργία της μονταζιέρας).
Αναρωτήθηκα λοιπόν, ποια είναι η έλλειψη ήθους μου; Γιατί μια τέτοια ανακοίνωση από ένα κόμμα που δεν το συνηθίζει, σε ένα δημοσιογράφο που δεν το αξίζει;

Έτσι ήρθα σε επικοινωνία με την πλειοψηφία των μελών του Προεδρείου της Κ.Ο, τα οποία με διαβεβαίωσαν πως ουδέποτε συναίνεσαν σε αυτή την ανακοίνωση. Τα πραγματικά περιστατικά που περιγράφουν είναι πως ο Γραμματέας του Κόμματος Τάσος Κορωνάκης, στην κοινή συνεδρίαση της Πολιτικής Γραμματείας και του Προεδρείου της ΚΟ, ενημέρωσε πως υπήρχε ένα δημοσίευμα για τον Χρήστο Μαντά το οποίο έπρεπε να απαντηθεί. Δεν εξετάστηκε η αλήθεια όσων έλεγα, δεν ζητήθηκαν εξηγήσεις από το Μαντά, δεν κλήθηκαν οι βουλευτές των οποίων παρεμποδίστηκε η υποβολή Ερώτησης να πουν τι συνέβη. Το Προεδρείο ουδέποτε συζήτησε κάποια ανακοίνωση  και πολύ περισσότερο ανακοίνωση που με χαρακτηρίζει αήθη.

Δηλαδή τι έχουμε στην ουσία; Ένας δημοσιογράφος κάνει δημοσίευμα για ένα βουλευτή και τη λειτουργία του. Ο βουλευτής δεν απαντάει με το θάρρος και το βάρος της πολιτικής γνώμης. Στη συνέχεια ο Γραμματέας του Κόμματος, χωρίς να έχει καμιά θεσμική ευθύνη για την Κοινοβουλευτική Ομάδα, προτείνει να βγει ανακοίνωση η οποία δεν συζητιέται.
Δεν είναι ώρα για να μιλήσουμε για το ήθος του καθενός ούτε πώς το δοκιμάζει και με ποιό κόστος το διαφυλάττει. Γνωριζόμαστε σε αυτή τη χώρα και πολύ περισσότερο γνωριζόμαστε εγώ και εσείς. Θα παρακάμψω λοιπόν την σύγκριση ηθών και θα θέσω το θέμα όπως διαμορφώνεται πολιτικά και μάλιστα επικίνδυνα.

Ποιός είναι αυτός ο οποίος χρησιμοποιεί τα θεσμικά όργανα του κόμματος και του Κοινοβουλίου για να βγάλει ανακοινώσεις που δεν ψηφίστηκαν ποτέ και γιατί;
Ποιός είναι αυτός που σπρώχνει την Κ.Ο σε αντιπαραθέσεις με δημοσιογράφους επειδή έκαναν τη δουλειά τους; Ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ, Νίκος Φίλης παρά το θεσμικό του ρόλο, διαφωνεί στη Βουλή με συντρόφους του και τους επικρίνει ανοιχτά δημιουργώντας “πρωτοσέλιδα”.Έχει δικαίωμα να το κάνει ο Φίλης αλλά αυτό δεν μπορεί να το κάνει ένας δημοσιογράφος;

Είναι σωστή πολιτική και επικοινωνιακή τακτική για ένα κυβερνητικό κόμμα να καταδεικνύει εχθρούς αντί να δίνει απαντήσεις;
Ανταποκρίνεται στο ήθος της Αριστεράς η απόδοση χαρακτηρισμών επιπέδου Μουρούτη σε δημοσιογράφους; Ή για να το κάνω όπως ήδη το σκέφτεστε, ανταποκρίνεται στο ήθος της Αριστεράς να αποκαλεί εμένα ανήθικο;
Γιατί ενώ μπορούσε να δωθεί απλή και τίμια απάντηση αποδώθηκαν χαρακτηρισμοί; Με ποιά στοιχεία; Τι με κάνει ανήθικο αλήθεια;
Όλα αυτά, αν υπήρξε πραγματικά απόφαση να δωθεί η συγκεκριμένη απάντηση. Γιατί απ ό,τι φαίνεται τέτοια απόφαση δεν υπήρξε. Αν ισχύει αυτό, τότε κάποιοι στην Κ.Ο, αντιλαμβάνονται διαφορετικά τη λειτουργία των οργάνων, της κυβέρνησης και της Αριστεράς. Χρησιμοποιούν τα όργανα, κάνουν τον προσωπικό κλεφτοπόλεμο και ενδεχομένως βγάζουν προσωπικά συμπλέγματα.

Δεν θα υπεραμυνθώ του ήθους μου. Θα υπεραμυνθώ της αναγκαιότητας η κυβέρνηση αυτή να τα καταφέρει. Η σχέση μου με την Αριστερά είναι σχέση μάχης, ιστορίας και ιδεολογίας. Η ιδιότητα του Αριστερού δεν αποδίδεται με πολιτικές θέσεις και απονομές, ούτε την έχει κάποιος επειδή θεωρεί τον εαυτό του επαγγελματία Αριστερό .Αυτοί λοιπόν που σήμερα απαιτούν πιστοποιητικά αριστεροσύνης μέσα από τη δημοσιογραφία της σιωπής, όπως κάποτε απαιτούσαν από τον πατέρα μου πιστοποιητικά εθνικοφροσύνης και σιωπή, κάτι δεν έχουν καταλάβει καλά.

Ο δημοσιογραφικός έλεγχος είναι η ψυχή της Δημοκρατίας και πάντα ήταν σύμμαχος της Αριστεράς. Δεν μπορούμε τώρα να αντιστρέψουμε την ιστορία ούτε να αντικαταστήσουμε τη διαλεκτική με έναν ιδιότυπο πολιτικό Μακιαβελισμό. Ο σκοπός δεν αγιάζει τα μέσα. Τα μέσα πρέπει να είναι καθαρά και ηθικά. Όποιος κατηγορεί τον άλλο για ανήθικο δεν γίνεται ταυτόχρονα  και ο ίδιος ηθικός.

Η φερόμενη ως ανακοίνωση του Προεδρείου, πιστεύω πως θίγει λιγότερο εμένα και περισσότερο εσάς. Ειδικά αν δεν υπήρξε ποτέ στην πραγματικότητα απόφαση για τέτοια συγκεκριμένη ανακοίνωση. Αν πάλι οι διαβεβαιώσεις  μελών του Προεδρείου πως δεν ψήφισαν τέτοια ανακοίνωση είναι μια υπαναχώρηση και αναγνώριση που δηλώνει πως τα περί αήθειας δεν ήταν και τόσο ηθικά, το καταλαβαίνω. Πρέπει όμως να το ξέρω και εγώ και εσείς.
Ανάμεσα στις άλλες υποχρεώσεις τις κυβερνώσας Αριστεράς, είναι να μεταφέρει την πολιτική, από τη διαπλοκή, τη συνωμοσία, τις συναλλαγές της σκιάς και τους διαγκωνισμούς, στις αξίες και τη διαφάνεια. Και αυτό δεν μπορεί να έχει ως προυπόθεση το “όταν μας συμφέρει”.».