Evitelus Epitelus πολύ απογοητευμένη. Όχι κύριε Τσίπρα μου. Δεν θα πληρώσω το ΤΕΒΕ μου. Μονο την ιδιωτική μου ασφάλεια ακόμα και αν...
Δεν πληρώνω κρατική ασφάλεια για να μου δώσετε εισιτήριο για την κόλαση. Να το δώσετε στα δικά σας τα παιδιά που φοιτούν στη Χίλλ και νοσηλεύονται, όταν απαιτείται, σε ιδιωτικά θεραπευτήρια.
3/8/2016 , ώρα 23.00 στα επείγοντα του Ερυθρού Σταυρού. Προσπαθώ να βρώ τους συγγενείς της φίλης μου που μεταφέρθηκε επειγόντως με πνευμονική εμβολή. Ο διάδρομος έξω από τα ιατρεία γεμάτος φορεία με ανθρώπους σε κακή κατάσταση. Οι περισσότεροι καρκινοπαθείς σε κρίση. Όλοι με εκείνο το χαρακτηριστικό της ασθένειας σταχτί χρώμα , άλλοι με ρίγη, άλλοι ήδη λιπόθυμοι , ένας επάνω σε φορείο με το πτυελοδοχείο γεμάτο … πράσινα υγρά, περιμένουν τη σειρά τους !!! Τα ουρλιαχτά των συγγενών που εκλιπαρούν για έναν γιατρό πάνω από τον ετοιμοθάνατο, με συγκλονίζουν. Φαντάζομαι αναστατώνουν το ίδιο και τους υπόλοιπους συνοδούς, πόσο μάλλον τους ασθενείς. Ο άνθρωπος πεθαίνει παρουσία του σεκιουριτά – τέως λαικατζή - εξαιρετικου πωλητή πατάτας.
Η φωνή του καλύπτει και αυτή της συζύγου που συνεχίζει να ουρλιάζει αναζητώντας τον … «φονιά» γιατρό που με το χάπι της … απουσίας του, σκότωσε τον άνθρωπο της. Το επεισόδιο εξελίσσεται για περίπου μισή ωρα. Ο νεκρός φεύγει για το ψυγείο περνώντας μπροστά από τα μάτια μας, σκεπασμένος με σεντόνι από την κορυφή μέχρι τα νύχια. Ανατριχιάζω ακούγοντας τη σύζυγο να λέει στο τηλέφωνο «Τον έβαλα στο ψυγείο» ! Κρυφοκοιτάζω στο ιατρείο νούμερο δυο που έχουν τη φίλη μου. Απαγορεύεται να μπώ. Και σωστά … Δέκα φορεία με ασθενείς σε κρίσιμη κατάσταση και ένας γιατρός … τρελαμένος. Ενας σοβαρός άνθρωπος, ήρωα να τον πεις, θεούλη να τον πείς, σίγουρα θα τον μειώσεις.
Κάποια στιγμή , ώρες αργότερα , βγαίνει να μας ενημερώσει. Γλυκύτατος , ανθρώπινος, έχει εντοπίσει με τη βοήθεια των αιματολογικών εξετάσεων ότι το πρόβλημα είναι στην καρδιά και περιμένουμε μας λέει τον καρδιολόγο. Τρείς ώρες αργότερα η φίλη μου πάει για αξονική θώρακα. Πέντε ώρες αργότερα εμφανίζεται ο καρδιολόγος. Μάλλον ο ένας και μοναδικός για ολόκληρο το νοσοκομείο που είμαι σίγουρη ότι βλέπει τα περιστατικά κατά προτεραιότητα και σοβαρότητα.
Εν τω μεταξύ τα φορεία με τους νεκρούς περνανε μπροστά από τα μάτια μου. Κάποια μ ακουμπάνε. Θέλω να κάνω εμετό και βγαίνω με τους υπόλοιπους της παρέας έξω. Ο ανιψιός της φίλης φέρνει νερά και καφέδες. Κρατώ στα χέρια μου την τσάντα με τα ρούχα της για το ενδεχόμενο εισαγωγής, τις εξετάσεις της , την τσάντα μου , τη δική της και ψάχνω κάπου να τα ακουμπήσω για να πιώ μια γουλιά νερό. Αδύνατον. Παντού κουτσουλιές από περιστέρια , γλίτσα που αν φοράς φθηνά παπούτσια σίγουρα σκοτώνεσαι , νερά που τρέχουν από τα βρώμικα aircondition.
Μια μορφή κόλασης που ίσως και ν αξίζει να τη γνωρίσεις πρίν πάς να … ξαναψηφίσεις.
Μια μορφή κόλασης που ίσως και ν αξίζει να τη γνωρίσεις πρίν πάς να … ξαναψηφίσεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια
ΠΡΟΣΟΧΗ! Την ευθύνη για το περιεχόμενο των σχολίων φέρει αποκλειστικά ο συγγραφέας τους και όχι το site. Η ανάρτηση των σχολίων μπορεί να έχει μια μικρή χρονική καθυστέρηση