Όταν η Παλαιστινιακή Επανάσταση είχε Ηγέτες...

Σχολιάζει ο Νίκος Κλειτσίκας http://nikosklitsikas.gr/ Ακόμη και νεκρός ο Παπαφλέσσας της Επανάστασης, που πρόλαβε Λεύτερο το Χαλέπι ...

Σχολιάζει ο Νίκος Κλειτσίκας
http://nikosklitsikas.gr/

Ακόμη και νεκρός ο Παπαφλέσσας της Επανάστασης, που πρόλαβε Λεύτερο το Χαλέπι, προκαλεί τον...
τρόμο στους σιωνιστές του ισραηλινού ναζιστικού καθεστώτος.
1η Γενάρη έφυγε από τη ζωή ο Bashir Kaboudji, γνωστός ως Ιλαρίωνας Καπούτσι (Hilarion Capucci), γεννημένος πριν 94 χρόνια στο μαρτυρικό Χαλέπι της Συρίας, σύμβολο του Αραβικού Έθνους, της Αραβικής Αντίστασης. ο παπάς των Παλαιστινίων, Αρχιεπίσκοπος Ιεροσολύμων των Ελληνόρυθμων.
1η Γενάρη του 1965 γεννιόταν το Εθνικοαπελευθερωτικό Κίνημα της Παλαιστίνης με τον Γιάσερ Αραφάτ, σύντροφο και φίλο του Ιλαρίωνα Καπούτσι.

Από τη Ρώμη, όπου ζούσε εξόριστος ο αντάρτης παπάς κι επικηρυγμένος από το ισραηλινό κατοχικό καθεστώς, η σωρός του φθάνει στη Βηρυτό και την υποδέχεται με επίσημη εντολή του προέδρου Bashar Al Assad, ο πρεσβευτής της Συρίας στο Λίβανο Ali Abdel Karim, που τονίζει: "Ο Αρχιεπίσκοπος Καπούτσι ήταν υπόδειγμα αδελφοσύνης χριστιανών και μουσουλμάνων. Αφιερώθηκε στην υπηρεσία του έθνους, της Συρίας και της Παλαιστίνης, της Ανθρωπότητας... Η Συρία που γέννησε αυτόν τον μεγάλο αγωνιστή, είναι περήφανη γι' αυτόν".

Η Χεζμπολάχ, με την επίσημη ανακοίνωση με τίτλο "Ο Επίσκοπος Kabouji αφιέρωσε τη ζωή του για την ελευθερία της Παλαιστίνης και του λαού της", υποκλίνεται στον Παπαφλέσσα του Αραβικού Έθνους:
"Η Παλαιστίνη και το αραβικό έθνος έχουν χάσει ένα μεγάλο μαχητή που στάθηκε δίπλα στον Παλαιστινιακό λαό και αφιέρωσε τη ζωή του στη μάχη για την ελευθερία και τα νόμιμα δικαιώματα των Παλαιστινίων. Ο Επίσκοπος Kabouji ένωσε όλους τους ελεύθερους και τους ήρωες του έθνους μας που αγωνίζονται για την απελευθέρωση των ιερών τόπων, εξαλείφοντας την σιωνιστική κατοχή και ενοποιώντας τις δυνατότητες του έθνους μας για το καλό αυτού του λαμπρού στόχου".

Η Παλαιστινιακή Αρχή του προέδρου Αμπάς, ούτε σκέψη να ταφεί ο Αρχιεπίσκοπος εκεί που είναι το ποίμνιό του. Οι επίσκοποι ενταφιάζονται στην επισκοπή τους κι όχι στον τόπο γέννησης τους. Δεν πρέπει να διαταράξουμε τις "ειρηνευτικές συνομιλίες", ή σωστότερα να δείξουμε καλή διαγωγή στους κατακτητές, μιας κι ο πανικός του Νετανιάχου, για πιθανή ταφή του Ιλαρίωνα στην Ιερουσαλήμ, προκαλεί εφιάλτες και δεν θέλει μια Ιντιφάντα χωρίς τέλος. Κι οι παράνομοι εποικισμοί φυτρώνουν κάθε μέρα σαν μανιτάρια στη γη της κατεχόμενης Παλαιστίνης, με τις τουρκικές κατασκευαστικές εταιρίες του Ερντογάν.
Εκπρόσωπος της Παλαιστίνης στην ταφή του Καπούτσι, ο επίσης εξόριστος στη Δαμασκό της Συρίας Φαρούκ Καντούμι...

Όμως ο αντάρτης παπάς είχε προβλέψει τα πάντα. Πρόλαβε κι είδε λεύτερο το Χαλέπι, τη γη που γεννήθηκε, αλλά δεν πρόλαβε να δει λεύτερη την Παλαιστίνη του και την πρωτε΄λυουσά της, την Ιερουσαλήμ. Η ταφή του στο Λίβανο, αραβική γη, "συνδετικός κρίκος" μεταξύ Χαλεπιού και Ιερουσαλήμ. Μέχρι να λευτερωθεί η Παλαιστίνη και να ησυχάσει στην Ιερουσαλήμ... όπως επιβάλλει το θρησκευτικό χριστιανικό τελετουργικό.
Όσοι τον γνωρίσαμε, ήμασταν σίγουροι πως ο Ιλαρίωνας δεν θα άφηνε σε ησυχία τους σιωνιστές. Και νεκρός, θα είναι ένας μόνιμος εφιάλτης για τους σιωνιστές: η επιστροφή στην Ιερουσαλήμ.
Ο θάνατος του Καπούτσι αναδεικνύει και το δράμα του αραβικού έθνους. Οι μοναρχίες του κόλπου, τα στυγνά δικτατορικά καθεστώτα, από χωροφύλακες των ΗΠΑ στην περιοχή μετατράπηκαν σε λακέδες του Ισραήλ. Η "αραβική άνοιξη made in USA" εξελίχθηκε εκεί που οι ιμπεριαλιστές αντιμετώπιζαν αδέσποτους λαούς. Δεν υπήρξε καμία "αραβική άνοιξη" στη Σαουδική Αραβία του μονάρχη που διορίζει βουλή ως εντολοδόχος του Αλλάχ (Θεός στην αραβική) κι οι γυναίκες είναι αντικείμενα με μοναδικό προορισμό την αναπαραγωγή. Ούτε στο Κατάρ, ούτε σε κανένα δικτατορικό αραβικό καθεστώς δεν διαπιστώθηκε "αραβική άνοιξη", αλλά τουναντίον ήταν τόποι εξοπλισμού κι εκπαίδευσης τρομοκρατών. Όλα αυτά τα καθεστώτα εγκατέλειψαν την Παλαιστινιακή υπόθεση, την απελευθέρωση της Παλαιστίνης.
Μοναχικό, αλλά αδέσποτο κι ανυπότακτο, λιοντάρι υπεράσπισης του Αραβικού Έθνους και του δικαιώματος της επιστροφής των Παλαιστίνιων στην πατρίδα τους, το απόλυτο "κακό" για τους ιμπεριαλιστές και τους λακέδες τους, ο πρόεδρος της κοσμικής Συρίας των Σελευκιδών του Μεγάλου Αλεξάνδρου... Bashar Al Assad.

Απουσιάζουν οι ηγέτες στο Παλαιστινιακό κίνημα. Φαντάζει μακρινή η εποχή εκείνων των Παλαιστίνιων ηγετών που έκανα τους σιωνιστές να τρέμουν. Τώρα το ισραηλινό κατοχικό καθεστώς τρέμει τη σωρό του νεκρού ρασοφόρου, του αντάρτη της Παλαιστινιακής Αντίστασης.

Στη μνήμη του Ιλαρίωνα, ας τους θυμηθούμε κι ας υποκλιθούμε...

1: Abu Jihad, αρχηγός του ένοπλου τμήματος της di Al Fatah .
2: Abu Abbas, υπεύθυνος της επιχείρησης "Achille Lauro".
3: Abi Iyad, υπεύθυνος ασφάλειας της Al Fatah .
4: Γιάσερ Αραφάτ.
5:George Habbash, Γενικός Γραμματέας του Λαϊκού Μετώπου για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης - F.P.L.P.
6: Inaam Raad, ηγέτης του Συριακού Εθνικού Σοσιαλιστικού Κόμματος - P.S.N.S.
7: George Ibrahim Abdallah, από τους μεγαλύτερους ηγέτες της Παλαιστινιακής Αντίστασης, σήμερα φυλακισμένος στη Γαλλία.
8: Οι ηγέτες του φοιτητικού κινήματος του Ιράν, που πρωτοστάτησαν στην κατάληψη της αμερικανικής πρεσβείας στην Τεχεράνη.
Υπήρχαν ιδεολογικές και πολιτικές διαφορές, αλλά η Παλαιστίνη κι ο αγώνας για την πατρίδα, ήταν πάνω από όλα...

Ποιος ήταν ο Ιλαρίωνας Καπούτσι;
Ας αφήσουμε τον αδελφό και σύντροφο Omar Suleiman, τον άνθρωπο που μου γνώρισε, με συνέδεσε με τον Ιλαρίωνα Καπούτσι -που με τίμησε με την αγάπη και τη φιλία του-, να μιλήσει με τον δικό του "αποχαιρετισμό":
"Ήταν το1991, στη διάρκεια του λεγόμενου Πρώτου πολέμου στον Κόλπο.

Ήμασταν κάτι σαν ΄ανθρώπινες ασπίδες΄ μπροστά σε σχολεία και νοσοκομεία.
Οι δυο τους στη Βαγδάτη για μεσολάβηση απελευθέρωσης Ιταλών πολιτών που εργαζόταν εκεί και τους είχε η Ιρακινή κυβέρνηση, μετά από τις απειλές των ΗΠΑ και της δύσης για βομβαρδισμούς πολιτικών στόχων.
Πέρασα κάποιες ημέρες με Αυτούς τους Δύο Μεγάλους Άνδρες, που Αξίζουν ΄΄οσο ένα σχολείο ζωής, για τη δύναμή τους, τον ανθρωπισμό τους, τη σεμνότητα και ταπεινότητα.

Θυμάμαι μια νυχτερινή σύσκεψη με τον Σεβασμιώτατο Καπούτσι και τον Σαντάμ Χουσεϊν, ο οποίος απευθυνόμενος στον Καπούτσι, του λέει: ΄όσον αφορά τους Ιταλούς, αποφασίζεις Εσύ στο όνομα της Παλαιστίνης΄. Μετά από δύο ημέρες έφθασε μια πτήση της Alitalia κι επέστρεψε σπίτι τους το μεγαλύτερο μέρος των Ιταλών εργαζομένων.
Δύο μεγάλοι που έγραψαν τη σύγχρονη ιστορία της Παλαιστίνης".

Era il 1991 durante la cosiddetta Prima guerra del Golfo.
Noi eravamo lì come "scudi Umani" davanti scuole e ospedali.
Loro due erano a Bagdad per mediare il rilascio dei cittadini lavoratori Italiani trattenuti dal governo Irakeno in seguito alle minacce USA e occidentale di bombardare obbiettivi civile
Ho passato qualche giorno con Questi Due Grandi Uomini che Valgono una scuola di vita per la loro forza, umanità, modestia ed umiltà .
Ricordi una riunione notturna con Mons. Cappucci con Saddam Husein che rivolto a Cappucci dissi: "per quanto riguarda gli italiani decidi Tu in nome della Palestina"
Due giorni dopo arrivò un volo della Alitalia e riportò a casa la maggior parte dei lavoratori Italiani
Due grandi che hanno scritto la storia recente della Palestina.

* Φυσικά, ούτε στα "ψιλά" των ελληνικών ΜΜΕ ο θάνατος του Ιλαρίωνα Καπούτσι. Καθήκον να αρχειοθετηθεί η μνήμη, ειδικά όταν πρόκειται για φίλο και σύντροφο του Ανδρέα Παπανδρέου.

«Η θύμηση του παρελθόντος μπορεί να είναι η απαρχή επικίνδυνων διαισθητικών γνώσεων

και η παγιωμένη κοινωνία δείχνει να φοβάται τα ανατρεπτικά περιεχόμενα της μνήμης».

 Χέρμπερτ Μαρκούζε