GRID_STYLE

NONE

ΡΟΗ:

latest

Antonio Gramsci: Οι Σχέσεις μεταξύ Κράτους και Εκκλησίας...

Σχολιάζει ο Νίκος Κλειτσίκας « Ένα νέο σύστημα κατανομής εξουσιών μεταξύ του...

Σχολιάζει ο Νίκος Κλειτσίκας

«Ένα νέο σύστημα κατανομής εξουσιών
μεταξύ του...
καθεστώτος και της Εκκλησίας»
 Antonio Gramsci

Ξαφνικά σήμερα έγινε γνωστό πως ο "αριστερός δημοσιογράφος" κύριος Κώστας Αρβανίτης προσλήφθηκε με ΑΣΕΠ στην ΕΡΤ!
Φουτουριστική, βερμπαλιστική εισαγωγή, μιας και σήμερα ο κ. Κώστας Αρβανίτης μας εξέπληξε με την τεκμηριωμένη επιστημονική του γνώση, όταν υπερασπιζόμενος τη λεγόμενη συμφωνία για τις σχέσεις Κράτους και Εκκλησίας επιχειρηματολόγησε... "αν οι ιερείς παραμένουν στο δημόσιο, δεν θα πρέπει να προσλαμβάνονται με ΑΣΕΠ";
Αλήθεια λοιπόν, στην "καθημερινή ενημερωτική εκπομπή «Άλλη Διάσταση» με τον Κώστα Αρβανίτη" που πληρώνει ο ελληνικός λαός, το δημόσιο, το Κράτος, αυτός ο κύριος προσλήφθηκε με ΑΣΕΠ;
Αλήθεια λοιπόν, ο κύριος Χριστόφορος Βερναρδάκης, δημοσκόπος (VPRC), βουλευτής, υπουργός επικρατείας και "καθηγητής Πανεπιστημίου" παρακαλώ, προσλήφθηκε στο Πανεπιστήμιο με ΑΣΕΠ;
Αλήθεια λοιπόν, πως από τον "πρύτανη της δημοσιογραφίας" Αρβανίτη καταλήξαμε στον υπουργό Βερναρδάκη;
Η απάντηση είναι απλή!
Ο κ. Βερναρδάκης που αυτοσυστήνεται στην επίσημη ιστοσελίδα του ως "πολιτικός επιστήμονας", ως καθηγητής Πανεπιστημίου παρακαλώ (δηλαδή διδάσκει τα παιδιά μας, τη νεολαία μας), δηλώνει Γκραμσιάνος [ας επιτραπεί ο νεολογισμός για πιστό ακόλουθο των ιδεών του Γκράμσι (Antonio Gramsci)].
O Επίκουρος Καθηγητής στο Τμήμα Πολιτικών Επιστημών του ΑΠΘ στο αντικείμενο «Πολιτική Ανάλυση: Κόμματα και Πολιτική Συμπεριφορά» και υπουργός Επικρατείας δίπλα στον πρωθυπουργό, ο κ. Χρ.Βερναρδάκης είναι σαφής:
«(...) Οι παρατηρήσεις του Γκράμσι αποτελούν ένα εξαιρετικό υλικό της σύγχρονης Πολιτικής Επιστήμης. Η διορατικότητα του ιταλού επαναστάτη στη μελέτη του κρατικού και κομματικού φαινομένου είναι εντυπωσιακή, αλλά ταυτόχρονα και πολύ σύγχρονη. Στον Γκράμσι οφείλουμε όλοι οι πολιτικοί επιστήμονες μια δημιουργική και κριτική επιστροφή, είτε αποσκοπούμε απλώς να ερμηνεύσουμε τον κόσμο είτε θέλουμε και να τον αλλάξουμε. Σε κάθε περίπτωση πρέπει να τον γνωρίσουμε, ξαναπιάνοντας τη διαδρομή της πολιτικής ανάλυσης που μας έδειξε ο ιταλός θεωρητικός» (Βλέπε επίσημη ιστοσελίδα του Δημοσκόπου, Πανεπιστημιακού και Υπουργού: Η έννοια του «κόμματος» στη σύγχρονη Πολιτική Επιστήμη: μια (επιστημολογική) επιστροφή στον Αντόνιο Γκράμσι).
Μπορεί ο κ. Βερναρδάκης να έχει ως "ευαγγέλιο" τον Γράμσι και να τον διδάσκει στους φοιτητές του -στα παιδιά μας-, αλλά μάλλον δεν τον έχει διαβάσει, ή με τη γνωστή μέθοδο πολιτικής απάτης ν' αποσιωπά τη θέση του Γράμσι για τις "Σχέσεις μεταξύ Κράτους και Εκκλησίας", που καθηγητής πανεπιστημίου, δημοσκόπος και υπουργός όφειλε να γνωρίζει και να θέσει στον πρωθυπουργό του, που κι αυτός όπως και το κόμμα του έχουν σημαία τον Αντόνιο Γκράμσι.

«Ποια είναι η ουσιαστική σημασία της κατάστασης που δημιουργούν σε ένα κράτος
οι συνάψεις συμφωνιών [Κονκορδάτων];
Δεν σημαίνουν τίποτα άλλο παρά δημόσια αναγνώριση συγκεκριμένων πολιτικών προνομίων
σε μία κάστα [ελίτ] πολιτών του ίδιου κράτους.
Η μορφή δεν είναι πλέον εκείνη η μεσαιωνική, αλλά η ουσία παραμένει ίδια.
Εναντίον του Κονκορδάτου.
...Τα Κονκορδάτα είναι διομολογήσεις του κράτους...
ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗ
ΝΑΙ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ»
Antonio Gramsci

Την 11η Σεπτέμβρη του 1929 έχουμε στην Ιταλία την υπογραφή του Κονκορδάτου, δηλαδή της διμερούς συμφωνίας ανάμεσα στον κύριο Αμβρόσιο Δαμιανό Αχιλλέα Ράττιπάπα (επονομαζόμενο πάπα Πίος ΙΑ΄) και του Ηγεμόνα Ιππότη Πρωθυπουργού της Ιταλίας Benito Mussolini.
Έτσι καθορίοστηκαν οι Σχέσεις Κράτους και Εκκλησίας στην Ιταλία, με την προπαγανδιστική προβολή του «ελεύθερη εκκλησία σε ελεύθερο Κράτος».
Μάλιστα, η 11η Σεπτεμβρίου επιλέχθηκε ως ημερομηνία υπογραφής γιατί είναι η ημερομηνία εμφάνισης της Παναγίας της Λούρδης και για την Ιταλία ήταν επίσημη εορτή του κράτους ως το 1977.

Μια συμφωνία που αντικατοπτρίζει επακριβώς την επανάληψη όλων των βασικών σημείων της στη συμφωνία μεταξύ Ιερώνυμου και Τσίπρα.
Φυσικά δεν υπονοούμε κι ούτε ταυτίζουμε τον κύριο Ιερώνυμο με τον πάπα, αλλά ούτε τον κύριο Τσίπρα με τον Μουσολίνι.
Όμως η "Συμφωνία" της φασιστικής Ιταλίας με την παρασύναξη που αποκαλούν "καθολική εκκλησία", εμπεριέχεται στην ουσία της και τα κύρια σημεία της στην "Συμφωνία" Ιερώνυμου Τσίπρα.
Με το Κονκορδάτο: το κράτος αναγνωρίζει την ανεξαρτησία της εκκλησίας, θεσμοθετείται η Χρηματοδοτική Σύμβαση (Convenzione Finanziaria) ενίσχυση-αποζημίωση της εκκλησίας μέσω οργανισμού για ζημιές στην περιουσία της από το κράτος, ο καθολικισμός παραμένει ως επικρατούσα θρησκεία στο Κράτος, η συνέχιση διδασκαλίας των θρησκευτικών στα σχολεία κ.α.
Μήπως κάπως έτσι δεν είναι η "αριστερή" μεταρρύθμιση και η συναίνεση του Ιερώνυμου, αλλά και η "αξιοποίηση" της αμφισβουτούμενης περιουσίας;
Μοναδική φωνή αντιπολίτευσης στον φασίστα Μουσολίνι ήταν η ομιλία στη Γερουσία του Γερουσιαστή φιλόσοφου Benedetto Croce (οι αριστεροί ήταν στις φυλακές κι εξορίες), που μίλησε κι εκ μέρους ορισμένων συναδέλφων του: «Θα ξεκινήσουν και πάλι τρομακτικοί και στείροι αγώνες πάνω σε αμετάκλητα γεγονότα και πιέσεις και απειλές και φόβους και τα δηλητήρια θα χύνονται σε ψυχές από τις απειλές και τον φόβο».
Στον Croce απάντησε ο ίδιος ο Mussolini: «Τι πράγμα είπε ο γερουσιαστής Croce; Ο τρόπος τον προσβάλλει. Ποια είναι ο δικός του τρόπος; Δεν αρκεί να λες “ο τρόπος σας δεν μου αρέσει”. Πρέπει να προτείνεις έναν άλλο τρόπο που μπορεί να επιλυθεί η υπόθεση».

Η κρίση του Αντόνιο Γκράμσι για το Κονκορδάτο του 1929, μεταξύ του Ντούτσε (τον οποίο αποκαλεί «Ο άνθρωπος της Πρόνοιας» γιατί γράφει με λογοκρισία μέσα στη φυλακή)  και πάπα είναι σαφής: «Οι συμφωνίες επηρεάζουν ουσιαστικά τον χαρακτήρα αυτονομίας της κυριαρχίας του σύγχρονου κράτους. Το κράτος παίρνει ένα αντίστοιχο αντάλλαγμα; Φυσικά, αλλά το παίρνει στο έδαφός του για ό, τι αφορά τους δικούς του πολίτες... Ένα νέο σύστημα κατανομής εξουσιών μεταξύ του καθεστώτος και της Εκκλησίας»
Για τον Γκράμσι είναι πασιφανές πως το Κονκορδάτο είναι η ευθεία και ξεκάθαρη αναγνώριση μια διπλής κυριαρχίας μέσα στο ίδιο το κράτος.
Αναλυτικά σε Quaderno 4 (XIII), § (53) και Quaderno 16 (XXII), § (11).

Η Ευρώπη απαιτεί "Συνταγματική Αναθεώρηση", Αλλαγή Συντάγματος με πρόταγμα τον "Ισοσκελισμένο Προϋπολογισμό" (υπάρχει ήδη διακομματική συμφωνία σ' αυτό) και "δημοκρατικές μεταρρυθμίσεις" εναρμονισμένες με τις επιταγές του υπερεθνικού κεφαλαίου. Η υπόθεση "Σχέσεις Κράτους και Εκκλησίας" υπεισέρχονται σ' αυτό το πλαίσιο. Μόνον έτσι δεν θα μπορεί καμία, στην κυριολεξία καμία κυβέρνηση στην πατρίδα μας να ασκήσει κυρίαρχη οικονομική πολιτική, ή να επανέρθει σε "εθνικό νόμισμα", μιας και θ' απαιτείται αλλαγή του Συντάγματος.
Αυτό είναι το διακύβευμα και μόνον ο καθηγητής Γιώργος Κασιμάτης: "Μια χώρα υπό κατοχή δεν μπορεί να τροποποιήσει το Σύνταγμα".

Δεν υπάρχουν σχόλια

ΠΡΟΣΟΧΗ! Την ευθύνη για το περιεχόμενο των σχολίων φέρει αποκλειστικά ο συγγραφέας τους και όχι το site. Η ανάρτηση των σχολίων μπορεί να έχει μια μικρή χρονική καθυστέρηση