Diego Fusaro: "Ο Τσίπρας πούλησε την Ελλάδα... Η πώληση της ψυχής στον διάβολο είναι πάντα κερδοφόρα"!

Σχολιάζει ο Νίκος Κλειτσίκας « Ωστόσο εγώ θα επιμένω να λέω...

Σχολιάζει ο Νίκος Κλειτσίκας

«Ωστόσο εγώ θα επιμένω να λέω...

την ελευθερία ελευθερία

το φόνο φόνο

την ενοχή ενοχή

με πείσμα τρελού που σκαλίζει

στον τοίχο τ’ όνομά του με τα νύχια»

Λεύκιος Ζαφειρίου, "Σχεδόν μηδίζοντες", Κύπρος 1977

Ο μαρξιστής φιλόσοφος Diego Fusaro για ακόμη μια φορά δεν φείδεται απέναντι στην "αριστερά" του Σόρος και προσωπικά στον Αλέξη Τσίπρα μετά τη συμφωνία των Πρεσπών, μιλώντας ακόμη και για «σημαντικά υλικά οφέλη».
Σήμερα επισημαίνει με τίτλο: «Βραβείο Νόμπελ στον Τσίπρα με την υποστήριξη της Ε.Ε.; Η πώληση της ψυχής στον διάβολο είναι πάντα κερδοφόρα.
Ο Τσίπρας πούλησε την Ελλάδα στους άκαρδους αχαλίνωτους Ευρωκράτες των Βρυξελλών».
Ο Ιταλός φιλόσοφος της αριστεράς δεν εκπλήσσει όσους παρακολουθούν τα τεκταινόμενα στην ευρωπαϊκή λεγόμενη "αριστερά". Το Φλεβάρη του 2014, όταν του προτάθηκε να ηγηθεί του ψηφοδελτίου των ευρωεκλογών του ιταλικού σχήματος «Λίστα Τσίπρα για την άλλη Ευρώπη», του κόμματος που θα άλλαζε την ευρωζώνη και θα έκανε "σοσιαλιστική την Ευρώπη του 21ου αιώνα", αρνήθηκε (Diego Fusaro: Μαζί με τον Τσίπρα; Με τίποτα!) και εξήγησε τότε, όταν η "ευρωπαϊκή αριστερά" με την ηγεσία του Τσίπρα εμφανιζόταν ως μια ανατρεπτική δύναμη: "Τσίπρας και Σπινέλλι, η αριστερά της λέσχης Bilderberg. Η υπόδουλη αριστερά του κεφαλαίου. Η αριστερά που πρόδωσε τους εργαζόμενους και πουλήθηκε στ' αφεντικά. Ο εχθρός που προσποιείται τον φίλο".
Προσφάτως έδωσε μια δική τους "απάντηση" στον Τσίπρα και τις παραινέσεις του προς την Ιταλία με το τραγικό "Παραδοθείτε αμέσως, μετά θα είναι χειρότερα": Η απάντηση Fusaro στον Τσίπρα: «Εν συντομία, ο λόγος ενός πειθήνιου σκλάβου»!
Στη σημερινή του παρέμβαση ο Diego Fusaro επισημαίνει:
«"Τσίπρας για το Νόμπελ Ειρήνης; Η Ε.Ε. υποστηρίζει την υποψηφιότητά του".
Η πώληση της ψυχής στον διάβολο είναι πάντα κερδοφόρα.
Η προδοσία ενός αγώνα και η διέλευση στην άλλη πλευρά του οδοφράγματος έχει σημαντικά υλικά οφέλη. Ο Τσίπρας, το γνωρίζουμε, έχει προδώσει τον λαό του, πρόδωσε την εργατική τάξη. Πούλησε την Ελλάδα στους άκαρδους κι αχαλίνωτους Ευρωκράτες των Βρυξελλών. Ακόμη και το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος πέταξε στις τσουκνίδες, με το οποίο ο ελληνικός λαός είχε εκφραστεί εναντίον των καταθλιπτικών πολιτικών λιτότητας που ζητούσε υπογραφή η ΕΚΤ. Και τώρα εκπλήσσεστε πως τον δοξάζουν με κάθε τρόπο;»

Στην "affaritaliani", 30 Γενάρη 2018 [Alexis Tsipras foto Lapresse]
Είχαμε επισημάνει κι επαναλαμβάνουμε: O λαός δεν χρειάζεται αυτή την αριστερά
Δυστυχώς για την πατρίδα μας -αρνούμαστε να υιοθετήσουμε τον όρο "χώρα"-, οι Πρέσπες είναι η αρχή μια εθνικής καταστροφής που δεν έχει προηγούμενο στη σύγχρονη, αλλά και την αιώνια ελληνική ιστορία (Η θυσία της πατρίδας μας τετέλεσται). Το 4ο Ράιχ έχει ακόμη ανοικτούς τους λογαριασμούς με το έθνος και την πατρίδα μας: Κύπρος, Αιγαίο, Θράκη, Ήπειρος...
Δυστυχώς για την πατρίδα μας, η τεράστια πλειοψηφία του πολιτικού προσωπικού -κυρίως η λεγόμενη αξιωματική αντιπολίτευση, που την επομένη εκείνης της μαύρης σελίδας του κοινοβουλίου η εκπρόσωπος της Ν.Δ. κα Σπυράκη δήλωσε: "Θα κάνουμε τα πάντα να μην παραβιάζεται η συμφωνία"-, είναι ένα κομπραδόρικο "πολιτικό" προσωπικό των τραπεζιτών.

Όλοι, με τις όποιες λεκτικές διαφοροποιήσεις, επιμένουν: "Υπάρχει άλλος δρόμος; Υπάρχει! Μια Ευρώπη γι’ αυτούς που τη ζουν. Όχι γι’ αυτούς που την απομυζούν"... σιωπώντας ένοχα απέναντι στο οφθαλμοφανές κι αυταπόδεικτο, πως δεν μπορεί κανένα κράτος -όποια κυβέρνηση κι αν έχει, δεξιά ή αριστερή- να έχει πολιτική για τον Άνθρωπο, το λαό, να πραγματοποιεί δηλαδή δημόσιες επενδύσεις (Παιδεία, Υγεία, υπηρεσίες κοινής ωφέλειας -μεταφορές, νερό, ηλεκτρισμό, επικοινωνίες- ανάπτυξη), όταν αγοράζει με υπεραξία το νόμισμα. Για να λειτουργήσει το κράτος δανείζεται τυπωμένο έγχρωμο χαρτί μηδαμινής αξίας κι επιστρέφει αξία, εργασία, αίμα και με... τόκο. Όταν το 4ο Ράιχ ελέγχει την εθνική σου οικονομία, τις τράπεζες, τον εθνικό προϋπολογισμό, τις δαπάνες... όλοι αυτοί με τις όποιες παραλλαγές: Θέλουν περισσότερη Ευρώπη, υποσχόμενοι πως θα την κάνουν "καλή"!
Χθες ήταν αποκαλυπτικός κι απόλυτα σαφής ο πρόεδρος της ιδιωτικής χρηματοπιστωτικής εταιρίας που του ανέθεσαν οι ευρωπαίοι ηγέτες τις τύχες των λαών (Mario Draghi: "Μια χώρα χάνει την κυριαρχία της όταν το χρέος είναι πολύ μεγάλο").

Γνωρίζουν πως δεν υπάρχει "Ευρωπαϊκή Ένωση", αλλά ένα "νόμισμα" (ευρώ) και μια χούφτα τραπεζίτες, όμως κανένας δεν το λέει στο λαό. Κι αυτοί όλοι έχουν στα χέρια τους ένα τεράστιο φονικό όπλο: ΜΜΕ, δημοσιογραφική πορνεία.

Και το ΚΚΕ παραμένει ένας "παθητικός θεατής" που απλώς κοινοποιεί την ύπαρξή του, που δεν τολμάει να πάρει στις πλάτες του την πατριωτική υπόθεση του λαού και του έθνους.

«Να κάνετε το Έθνος υπόθεση του Λαού

κι η υπόθεση του Λαού θα είναι εκείνη του Έθνους...»

Βλαντίμιρ Ιλίτς Ουλιάνοφ "Λένιν"

«Να ζεις σημαίνει να είσαι Αντάρτης...»

Αντόνιο Γκράμσι (22 Γενάρη 1891 – 27 Απρίλη 1937)

«Ο σύγχρονος πρίγκιπας [δηλαδή το κόμμα] πρέπει να είναι

ο τελάλης κι ο οργανωτής του διανοητικού και ηθικού

μετασχηματισμού, αυτό που σημαίνει να δημιουργεί το έδαφος

για μια περαιτέρω ανάπτυξη της Εθνικό-Λαϊκής θέλησης

προς την επίτευξη μιας ανώτερης και πλήρους μορφής

του σύγχρονου πολιτισμού»

Antonio Gramsci, Γράμματα της φυλακής

 Σήμερα είναι αμείλικτο το ερώτημα: "Πατρίδα ή Χώρα";

Ο Diego Fusaro είναι γνωστός στο ελληνικό αναγνωστικό κοινό. Ένας αθεράπευτός ελληνιστής μαρξιστής φιλόσοφος, μαθητής του Costanzo Preve:

"Και πάλι ο Μαρξ - Το φάντασμα που επιστρέφει", εκδόσεις ΚΨΜ

Ξανά ο Μαρξ. Το φάντασμά του συνεχίζει να πλανάται στην Ευρώπη και στον κόσμο, παρότι υπάρχει η επιθυμία να εξορκιστεί. Ο νεκρός για τον οποίο μιλάμε είναι ακόμα ακμαίος και δεν έχει σταματήσει να διασπείρει τον πανικό μεταξύ των ζώντων, καταγγέλλοντας τις αντιφάσεις ενός κόσμου στον οποίο το πραγματικό απέχει μακράν από το νοούμενο ως λογικό.
Η επανεκκίνηση από τον Μαρξ είναι το πρώτο βήμα που πρέπει να κάνουμε για να βγούμε στο δρόμο ενός διαλεκτικού αντικαπιταλισμού, που οδηγεί τη σκέψη και τη δράση του ανθρώπινου είδους στην τελική απελευθέρωση από τη δικτατορία του κεφαλαίου, με στόχο μία δημοκρατική κοινωνία ελεύθερων, ίσων και αλληλέγγυων ατόμων, ο Μαρξ συνεχίζει να είναι ο "πυρανίχνευση" ενός άλυτου προβλήματος που δεν έχει σταματήσει να μας καταδιώκει. Η σκέψη του δεν παύει να μας δείχνει ότι στον κόσμο του υποτιθέμενου "τέλους μιας ιστορίας" λείπει ακόμα κάτι. Η απλότητα, που είναι τόσο δύσκολο να επιτευχθεί... Diego Fusaro

 Αυτή η γη δεν είναι για πούλημα.

Αυτή η γη ανήκει στο λαό μας.
Κάποιοι είναι νεκροί, κάποιοι είναι ζωντανοί,

αλλά πολλοί ακόμη δεν έχουν γεννηθεί!

 

«Το σημείο εκκίνησης είναι "εθνικό"

κι απ' αυτό το σημείο εκκίνησης πρέπει

να λάβεις τις αποφάσεις των κινήσεων»

Antonio Gramsci, Quaderni del carcere, σελ. 1729