Σχολιάζει ο Νίκος Κλειτσίκας « Κορώνα ή Γράμματα; Κορώνα κερδίζω εγώ, Γράμματα χάνεις εσύ! » Ο Κακός Λύκος της Ντίσνεϋ...
«Κορώνα ή Γράμματα;
Κορώνα κερδίζω εγώ, Γράμματα χάνεις εσύ!»
Ο Κακός Λύκος της Ντίσνεϋ...
Σημειώναμε τον Ιούλη του 2022... "Δικαίως" κι οι άστεγοι, αφού έλαβαν μικρό "επίδομα" φιλανθρωπίας", μαζί με την Ένωση Ιταλών Βιομηχάνων, το πάλαι ποτέ αριστερό συνδικάτο της C.G.I.L., τα κόμματα της Νατοϊκής αριστεράς, της δεξιάς κι ακροδεξιάς εκλιπαρούν τον Ντράγκι να μείνει... Γιατί να μην παραμείνει;... Σε: Ιταλία... ο Ντράγκι υποκύπτει στη "λαϊκή" θέληση κι απαίτηση!
Κι όμως... η πανίσχυρη κυβέρνηση του δοτού πρωθυπουργού-τραπεζίτη (πρωθυπουργός που δεν έχει εκλεγεί σύμφωνα με το ιταλικό Σύνταγμα... Στην Ιταλία από το 2011 για τη "σωτηρία της χώρας και του λαού" ακολουθούν τη "σοφή" σκέψη του δικού μας Προκόπη Παυλόπουλου, όπως την είχε εκφράσει με το κύρος του "Συνταγματολόγου"... Παυλόπουλος: Ναι παραβιάζουμε το σύνταγμα για να το προστατέψουμε), παρά τη τεράστια στήριξη και συμμετοχή στην κυβέρνησή του από την αριστερά, τη δεξιά, την ακροδεξιά και το κίνημα των "αγανακτισμένων" του Γκρίλλο, παραδόξως οδηγεί την Ιταλία σε εκλογές που θα διεξαχθούν στις 25 Σεπτέμβρη 2022.
Γιατί λοιπόν εκλογές από μια πανίσχυρη "εθνικής ενότητας" κυβέρνηση αριστεράς-δεξιάς κι ακροδεξιάς;
Ποιος ο στόχος και το αποτέλεσμα αυτών των εκλογών;
Το εκλογικό αποτέλεσμα είναι ένα στημένο "πολιτικό παιχνίδι" του οποίου το αποτέλεσμα είναι ο κανόνας: «Κορώνα κερδίζω εγώ, Γράμματα χάνεις εσύ»!
Όλα τα κυβερνητικά κόμματα που συμμετέχουν σ' αυτόν τον εκλογικό αγώνα μοιράζονται την ίδια ατζέντα και οι συμμετέχοντες δηλώνουν τους ίδιους στόχους!
Σύμφωνα με τον ιταλικό σύνθετο εκλογικό νόμο, όσα κόμματα δεν είχαν κοινοβουλευτικές ομάδες στην βουλή και γερουσία και για να λάβουν μέρος στις εκλογές έπρεπε να συγκεντρώσουν 94.500 υπογραφές με συμβολαιογραφική πράξη ως τις 22 Αυγούστου. Γεγονός που καθιστούσε δύσκολο ως αδύνατον να συμβεί μέσα στις καλοκαιρινές διακοπές, για νέα κόμματα και σχήματα.
Όμως, έγινε κατορθωτό να ξεπεραστούν ανυπέρβλητες καταστάσεις και νέα πολιτικά σχήματα κατέρχονται σ' αυτές τις εκλογές με αποκλίνουσες θέσεις από την κοινή πολιτική ατζέντα αριστεράς-δεξιάς-ακροδεξιάς.
Βέβαια, τα νέα σχήματα με τις "αποκλίνουσες" θέσεις έχουν ν' αντιμετωπίσουν την αργυρώνητη δημοσιογραφική πορνεία και τον αποκλεισμό από τα ΜΜΕ, τη αισχρή λογοκρισία των λεγόμενων μέσων κοινωνικής δικτύωσης (facebook για παράδειγμα), δηλαδή με ελάχιστο χώρο δράσης και διάδοσης των ιδεών για να ξεπεράσουν το όριο του 3% για είσοδο στη βουλή.
Επιπροσθέτως, τα αντισυστημικά νέα σχήματα (μεταξύ αυτών και το Κομουνιστικό Κόμμα, αδελφό του ΚΚΕ), είναι "επιβαρυμένα", δέχονται επιθέσεις με σαρκασμό, αλαζονεία, απροκάλυπτη αλητεία: Αντιεμβολιαστές, ψεκασμένοι, πράκτορες του Πούτιν κι υπερασπιστές του Ρώσικου ιμπεριαλισμού κ.α.π.
Το ανύπαρκτο κόμμα, το πολιτικό κόμμα που δεν υπάρχει -αυτό που δεν θα πάνε να ψηφίσουν-, θα είναι μακράν το μεγαλύτερο σε ποσοστά στις εκλογές του Σεπτέμβρη στην Ιταλία, αλλά αυτό το φαινόμενο θα διαχυθεί σ' ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Η αποχή θα πλησιάσει, αν δεν θα ξεπεράσει το 50% στις εθνικές πολιτικές εκλογές της 25ης Σεπτέμβρη. Το ποσοστό των πολιτών που ενδιαφέρονται πραγματικά για την εκλογική διαδικασία δεν ξεπερνά το δέκα τοις εκατό, σύμφωνα με τον Ιταλό δημοσκόπο Ενρίκο Κρέσπι. Το ρεκόρ αποχής θα είναι μεταξύ των νέων.
Η πιο σημαντική νίκη του συστήματος είναι η απουσία νέων ανθρώπων: η αποστολή εκπληρώθηκε.
Αυτή είναι η μεγάλη νίκη του ευρωπαϊκού πολιτικού συστήματος στη λεγόμενη Ευρωπαϊκή Ένωση, την αποικία των ΗΠΑ.
Αυτή η νίκη επιτυγχάνεται στην τεράστια δύναμη της αδιαφορίας που έχει επιβληθεί μέσω του μύθου των "άξιων" να κυβερνούν.
Το πολιτικό σύστημα κι οι πολιτικοί του υπάλληλοι, οι χορηγοί τους, οι οικονομικές δυνάμεις κι οι υπερεθνικοί οργανισμοί που νέμονται την ενέργεια μέσω του χρηματοπιστωτικού συστήματος, τρίβουν τα χέρια τους ικανοποιημένοι: λιγότεροι ψηφοφόροι, λιγότεροι ορατοί αντίπαλοι. Το φιλελεύθερο σύστημα βασίζεται ακριβώς στην αποπολιτικοποίηση των μαζών, αλλά αυτό δεν πρέπει ΠΟΤΕ να ειπωθεί, να γίνει γνωστό στον πολίτη.
Το "Σύστημα", με αριστερό ή δεξιό προσωπείο δεν έχει σημασία, έχει μελετήσει πολύ καλά το φαινόμενο "κοινωνικό πείραμα" των τελευταίων δύο χρόνων με τα "υγειονομικά διαβατήρια", τους υποχρεωτικούς εμβολιασμούς με πειραματικά σκευάσματα, τις αντιδράσεις για καταπατήσεις στοιχειωδών ελευθεριών και δικαιωμάτων με τους παράλογους περιορισμούς (μάσκες κι εμβόλια σε πεντάχρονα, καραντίνες, απαγόρευση εστίασης, κίνησης, μπάνιου στη θάλασσα κι άλλα ευτράπελα. Το "Σύστημα" γνωρίζει ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ πως στις αντιδράσεις και κινητοποιήσεις υπέρ των ελευθεριών κι εναντίον του παραλογισμού και της "πράσινης κάρτας επιβίωσης" κυριαρχούσαν κυρίως γκριζομάλληδες. Οι νεώτερες γενιές έχουν διαπαιδαγωγηθεί από τα πολιτικά κόμματα στην εξάρτηση από τον καταναλωτισμό, από τον κομφορμισμό (μεταμφιεσμένο ως μια ψευδή "καινοτομία" πρόσβασης και διευκόλυνσης που είναι και λειτουργική για το σύστημα), αλλά και τις εξαρτήσεις από ναρκωτικές ουσίες, το πάθος για τα επώνυμα ρούχα των "σχεδιαστών", τη μανιακή φροντίδα του σώματος. Ο πιο σκληρός ατομικισμός μεταμφιέστηκε σε ελευθερία.
Το εκλογικό θέατρο, σε επίπεδα τσίρκου, ξεδιάντροπα προβάλει όλη του την ηλιθιότητα, τη φύση του ως μια διαδικασία που κυριαρχείται από το χρήμα των "χορηγών", με στόχο να νομιμοποιήσει στο λαό ένα σύστημα που αναπόφευκτα καταργεί δικαιώματα κι ελευθερίες στο όνομα της "δημοκρατίας".
Όμως, είναι η δική τους "δημοκρατία" των "φιλάνθρωπων" είδους Σόρος, Γκέιτς και σια, που δεν έχει καμία διαφορά με τα ναζιστικά-φασιστικά καθεστώτα του παρελθόντος.
Ας το επαναλάβουμε εντελώς απλά: Το εκλογικό αποτέλεσμα που θα νομιμοποιήσει τις πολιτικές της κυβέρνησης Ντράγκι (αριστερά, δεξιά, ακροδεξιά σε ένα ενωμένο κυβερνητικό σχήμα για τη "σωτηρία" της Ιταλίας), είναι ένα στημένο παιχνίδι του οποίου το αποτέλεσμα είναι όπως στρίψιμο της δεκάρας, του παιδικού παιχνιδιού, αλλά με διαφορετικούς κανόνες: «Κορώνα ή Γράμματα; Κορώνα κερδίζω εγώ, Γράμματα χάνεις εσύ»!
Όλοι οι συμμετέχοντες στη θεατρική παράσταση, πέρα από τις αναγκαίες "κοκορομαχίες" για τις ανάγκες του θεάματος, δηλώνουν τους ίδιους στόχους, μοιράζονται την ίδια πολιτική ατζέντα και παρότι όλα αυτά τα υλοποιούσαν ΜΑΖΙ συμμετέχοντας όλοι τους στην κυβέρνηση του δοτού τραπεζίτη, δηλώνουν ο καθένας από την πλευρά του πως αυτή η ατζέντα θα υλοποιηθεί καλύτερα από από το κάθε κόμμα.
Ηττημένος είναι ο ιταλικός λαός, τα συμφέροντά του και το μέλλον του, που βλέπει ορατά πως μετατρέπεται σε μια δεύτερη Ελλάδα της λεγόμενης Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Ένας λαός και μια χώρα που αποτελούσε το "πολιτικό εργαστήρι" της Ευρώπης κι όχι μόνον. Όπως σ' ολόκληρη την "πολιτισμένη" Ευρώπη, την αποικία των ΗΠΑ, το σύστημα κατόρθωσε να μετατρέψει αυτό τον λαό σε ανθρώπους στερημένους κοινής συνείδησης, ανίκανους για μια έκρηξη υπερηφάνειας και αξιοπρέπειας, εξαθλιωμένους και αδαής με τους "εκσυγχρονισμούς-καινοτομίες" στη Δημόσια Δωρεάν Εκπαίδευση: ΠΑΙΔΕΙΑ στην υπηρεσία, τις ανάγκες και προτεραιότητες των αγορών!
Τα δύο τρίτα των πολιτών αδυνατούν να κατανοήσουν ένα κείμενο μέτριας δυσκολίας. Κι αυτό γιατί κάποιοι εργάστηκαν πολλά χρόνια για να τον κάνουν πολίτη άψυχο, εγωιστή, ατομικιστή, με ένα αστρομυωπικό βλέμμα (Αστρομυωπία: Όταν βλέπουμε το δέντρο και χάνουμε το δάσος) καρφωμένο στο παρόν και στραμμένο προς τα κάτω.
Αυτή είναι η φωτογραφία της σημερινής Ιταλίας και δεν διαφέρει κατά πολύ στις υπόλοιπες 27 χώρες του 4ου Ράιχ.
Προφανώς, όποιος κρατά στα χέρια του τις οικονομικές, οικονομικές, πολιτιστικές και πολιτικές εξουσίες, κερδίζει!
Μια πολιτική ενότητα, ένα Μέτωπο δεξιάς, κέντρου, ακροδεξιάς κι αριστεράς του συστήματος, μύριες αποχρώσεις του γκρι όπως η πανούκλα.
Κοινός εχθρός η δυσάρεστη αλήθεια.
Το πιο τρομακτικό είναι ότι θέλουν νεκρούς: επιδημίες, εμβολιασμοί με άγνωστα πειραματικά σκευάσματα, υγειονομικά διαβατήρια, ηλεκτρονικά πορτοφόλια, χυδαία προπαγάνδα, πλύση εγκεφάλου από τα ΜΜΕ υπέρ της ευθανασίας, έλλειψη θεραπειών και φαρμάκων, Ευρωπαϊκές φιέστες και χρήματα για τη γιορτή της οικογένειας (όχι στις ρατσιστικές γιορτές της μάνας και του πατέρα) και την αντιμετώπιση της "τρανσφοβίας" («Gay pride με τον Αμερικανό πρέσβη... Ο νέος Πρέσβης τους ενώνει όλους, πίσω του!»), την αντιμετώπιση της "κλιματικής αλλαγής", την "πράσινη ανάπτυξη" και πράσινα άλογα, ηλεκτρικά αυτοκίνητα, ανεμογεννήτριες. Πρωτίστως σήμερα στην αντιμετώπιση του Ρωσικού ιμπεριαλισμού!
Το μόνο παρήγορο είναι πως αυτά συμβαίνουν ΜΟΝΟΝ στην Ευρωπαϊκή Ένωση των 27 χωρών αποικιών των ΗΠΑ (κάπου δεν θα σπάσει την αλυσίδα ο διάβολος σε κάποια απ' αυτές τις χώρες;), ΜΟΝΟΝ στο 15% του παγκόσμιου πληθυσμού, ενώ στο υπόλοιπο 85%, στην Ασία, τη Λατινική Αμερική, την Ινδία... η ζωή τραβάει σε αντίθετη κατεύθυνση και πορεία!
Ιταλικές εκλογές 25 Σεπτέμβρη 2025 (Α' μέρος)
Θα ακολουθήσει (Β' μέρος) με την καταγραφή των συστημικών κι αντισυστημικών κομμάτων-σχηματισμών που κατέρχονται στις εκλογές...
Δεν υπάρχουν σχόλια
ΠΡΟΣΟΧΗ! Την ευθύνη για το περιεχόμενο των σχολίων φέρει αποκλειστικά ο συγγραφέας τους και όχι το site. Η ανάρτηση των σχολίων μπορεί να έχει μια μικρή χρονική καθυστέρηση