Tα πολλαπλά μηνύματα της 11ης Νοέμβρη...

...και η επομένη μέρα στο ΠΑΣΟΚ . Η μιντιοκρατία, η νίκη του Γιώργου, το αξιοπρόσεκτο ρεύμα Βενιζέλου, ο εκσυγχρονισμός του Σημίτη, η αυτοορ...

...και η επομένη μέρα στο ΠΑΣΟΚ
.
Η μιντιοκρατία, η νίκη του Γιώργου, το αξιοπρόσεκτο ρεύμα Βενιζέλου, ο εκσυγχρονισμός του Σημίτη, η αυτοοργάνωση και η ομογενοποίηση των πράσινων φυλών...
. ..
Γράφει ο ΛΕΒΑΔΕΥΣ
. ..
Μετα απο μια μαζικη συμμετοχη στις καλπες, ο λαος της δημοκρατικης παραταξης εδωσε μια καθαρη και μεγαλη νεα εντολη στο Γεωργιο Παπανδρεου όπως ειχαμε προβλεψει από την 18 Οκτωβρη. Η ανανεωση όμως αυτης της εμπιστοσυνης εκφραζει παραλληλα μεγαλυτερες προσδοκιες και ανησυχιες από ποτε για την αναγεννηση και το μελλον του ΠΑΣΟΚ.
-Η μιντιοκρατικη μορφη δημοκρατιας αποδειχθηκε ότι δεν μπορει να χειραγωγησει και να τηλεκατευθυνει το καθαρο λαικο πολιτικο αισθημα. Αποδειχθηκε ανεπαρκης και επομενως επιβαλλεται αναπροσορμογη του ρολου των ΜΜΕ στο σωστο μετρο και υφος. Τα ΜΜΕ πρεπει να επιστρεψουν στον αμιγως ενημερωτικο τους χαρακτηρα με παραλληλη διακριτη και νηφαλια αναδειξη του κριτικου στοιχειου της υπευθυνης δημοσιογραφιας.Δεν μπορουν ιδιως οι τηλεοπτικοι δημοσιογραφοι/ινστρουκτορες να διεκδικουν ισχυροτερη φωνη στα εσωκομματικα των κοινοβουλευτικων κομματων από ότι οι ιδιοι νομιμα εκλεγμενοι εκπροσωποι του λαου.Η παραπανω μορφη τηλεοπτικου κανιβαλισμου αποτελει μια θεσμικη εκτροπη που απετυχε τουλαχιστον προσωρινα να ανατρεψει την ατυπη, ανεπισημη, ιεραρχια των 4 εξουσιων.
-Η συμμετοχικη δημοκρατια αναδειχθηκε, με την μαζικη συμμετοχη στην 11 Νοεμβρη, σε προτυπο μοντελο εσωκομματικης διαδικασιας για την αναδειξη αρχηγου για όλα τα σοσιαλιστικα ρευματα ιδεων ανα την Ευρωπη και ισως όχι μονο. Η μεγαλη διαφορα του Γεωργιου Παπανδρεου οφειλεται εν πολλοις και στην μεγαλυτερη της αναμενομενης συμμετοχης. Η επιπλεον συμμετοχη αποδειχθηκε υπερ του Παπανδρεου καταρριπτοντας ετσι τον μυθο ότι εκφραζει κυριως το στενο, βαθυ κομματικο ΠΑΣΟΚ και ότι δηθεν εκφραζει ένα πολιτικο ακροατηριο που ψηφιζει κυριως συναισθηματικα. Ο Παπανδρεου εκφραζει ένα ευρυτερο πολιτικα ακροατηριο το οποιο πειστηκε από το υφος , από τον τροπο που διαχειριστηκε την διμηνη κριση και από τα δημοκρατικα διλληματα που εθεσε.
Ο εν πολλοις αχαρος και πολωτικος τροπος διεκδικησης από τον Βενιζελο της αρχηγιας στο ΠΑΣΟΚ, επανεργοποιησε ισχυρα δημοκρατικα αντανακλαστικα διαφορετικων γενεων ψηφοφορων του ΠΑΣΟΚ, αντανακλαστικα που ατονισαν την προηγουμενη τριετια λογω των ημιμετρων και της απαθειας με τα οποια διαχειριστηκε την διαρκη εσωκομματικη κριση ο Παπανδρεου.
Κατα την ταπεινη μου εκτιμηση ψηφισαν εχθες στην εσωκομματικη διαδικασια και παλαιοτεροι, ψηφοφοροι του ΠΑΣΟΚ, ισως ιδιως από το χωρο του Κεντρου, που στις μουντες εκλογες της 16 Σεμπτεμβρη δεν ψηφισαν για διαφορους λογους ΠΑΣΟΚ και στραφηκαν προς αριστερα. Με τετοιες πρωτοβουλιες(11 Νοεμβρη) ξυπνούν δηλαδη από το ληθαργο πολιτικα κυτταρα ενώ η πολιτικη επανερχεται στο προσκηνιο κερδιζοντας εστω και προσωρινα ένα απογοητευμενο κομματι ψηφοφορων με την ελπιδα να το διατηρησει μεχρι τις επομενες βουλευτικες εκλογες.
Η εξουσιαστικη νοοτροπια που εξεφρασε ο Βενιζελος, οσο πειστικα και να εκφραζεται από καλοδουλεμενες ρητοριες, δεν μπορει να εχει από μονη της επαρκες κοινωνικο αντικρυσμα.
Η αναγκη για επανιδρυση του ΠΑΣΟΚ από τον Παπανδρεου, όπως εκφραστηκε και το 2004 (Γιωργο αλλαξε τα ολα), συνεχιζει να πλειοψηφει ως κοινωνικη αιτημα στη κομματικη βαση του ΠΑΣΟΚ και υπερισχυσε στο αντι/συνθημα του Βενιζελου, στην επιταγη δηλαδη για αμεση εξουσια, η οποια εκφραστηκε λιγο προχειρα, χωρις δηλαδη υπευθυνη και τεκμηριωμενη πολιτικα εναλλακτικη προταση, από τη πλευρα Βενιζελου. Αυτο είναι πολύ σημαντικο γιατι καταδεικνυει για μενα την διαφορετικοτητα και την πολιτικη ωριμοτητα της πλειοψηφιας των ψηφοφορων της μεγαλης δημοκρατικης παραταξης.
-Ο Βενιζελος τωρα κατεγραψε ένα αξιοπροσεχτο ριζοσπαστικο ρευμα του 37% περιπου. Αυτό οφειλεται κυριως κατά την αποψη μου σε 2 λογους. Ξεπερνωντας την αποκωδικοποιηση με βαση απλουστευμενες ερμηνειες γεωγραφικης φυσεως και ιδιομορφιας (βλ. Βορεια Ελλαδα και Ευβοια, τοποι καταγωγης δηλαδη) ενδεχομενως ο Βενιζελος εκφραζει πιο εντονα, με πιο πληρη τροπο, ένα σχηματικα και κοινωνιολογικα μεγαλο και ατακτως διαμορφουμενο κομματι της νεολληνικης μεσοαστικης ταξης το οποιο αυτοτοποθετειται γενικως πολιτικα στο χωρο του Κεντρου.
Αυτο το κομματι αποτελεσε τη μεγαλη δεξαμενη ψηφοφορων του Βενιζελου αρα αυτοματα αυτό το κομματι αποτελει την χτυπητη αδυναμια του Παπανδρεου. Δεν είναι ομως και δεν μπορει να ταυτιστει ο Παπανδρεου με εναν παλαιοσοσιαλιστη ηγετη αλλα πρεπει να αναδειξει το προοδευτισμο του σαν ηγετης.
-Ο δευτερος λογος της δυναμης Βενιζελου αποτελει η επιβλητικη, ως σαρωτικη, μερικες φορες προσωπικοτητα του, που πολλες φορες επιζητα ο νεοελληνας ως στοιχειο σιγουριας και αυτοπεποιθησης, ως ελατηριο κινητοποιησης στο δρομο για την εξουσια. Το δυναμικο, με στοιχεια ατοφιου λαϊκισμου στυλ Καραμανλη, προφιλ του Βενιζελου, κρινεται ακομα από ένα σημαντικο τμημα της κοινωνιας και της βασης του ΠΑΣΟΚ σημαντικο συστατικο στην μεταπολιτευτικη Ελλαδα. Ενα κομματι της Κεντροαριστερας, παραδοσιακο αλλα και νεοσχηματισμενο από αστικης αποψης, δειχνει να γοητευεται ακομα από το υφος της εποχης των μεγαλων πολιτικων δεινοσαυρων (βλ. Ανδρεα , Μητσοτακη). Ωστοσο η υιοθετηση ενός τετοιου προφιλ από τον Παπανδρεου ελλοχευει και κινδυνους. Kαταρχην δεν του ταιριαζει ενώ ενδεχομενη αλλαγη πλευσης από Παπανδρεου θα επεφερε απωλειες στην εικονα της ηρεμης δυναμης, στο νέο πολιτικο ηθος και υφος που πρεσβευει ο Παπανδρεου, το οποιο ανατροφοδοτειται και από τον ρηξικελευθο,προοδευτικο και ισως προωρο για να γινει αποδεκτος από την ελληνικη κοινωνια πολιτικο λογο(βλ. λ.χ Πρασινη Αναπτυξη).
-Ο εκσυγχρονισμος του Σημιτη παραμενει ιδεολογικο ρευμα, ισχυρο στους κολπους του ΠΑΣΟΚ. Η μαζικοτητα όμως με την οποια προσαρτηθηκαν στο προεκλογικο αρμα του Βενιζελου οι εκπροσωποι του Εκσυγχρονισμου αφαιρεσε από τον Βενιζελο το πλεονεκτημα του ανανεωτη, ξυπνωντας παραλληλα μνημες από εσωκομματικες φραξιες της προηγουμενης δεκαετιας.
-Δυο λογια για το μελλον. Τα αιτια των δυο μεγαλων ηττων (2004,07) του ΠΑΣΟΚ πρεπει να αναλυθουν υπευθυνα, αμιγως πολιτικα, χωρις ιδεοληψιες και χωρις μαχες χαρακωματων στο Συνεδριο που πρεπει να γινει αμεσα. Απο εδώ και περα απαιτειται ιδεολογικη συνθεση, συνθεση προσωπων για να απλωθει υπευθυνα και να κατοχυρωσει το ΠΑΣΟΚ νεες συμμαχιες στα κοινωνικα στρωματα και που ιστορικα εξεφρασε (μη προνομιουχοι Ελληνες, οι οποιοι συνεχιζουν να υπαρχουν με έναν αλλον, ιδιοτυπο νεοαστικο τροπο) και στα στρωματα που επιβαλλεται να εκπροσωπησει πιο δυναμικα (βλ. Κεντρο /μεσοαστικη ταξη) με οραματικες προσθηκες στον προγραμματικο λογο του που σχετιζονται φερ ειπειν με θεματα Αναπτυξης της χωρας. Οχι άλλες τακτικες ωριμου φρουτου.
-Μη λησμονουμε όμως κατά την ταπεινη μου αποψη ότι το κοντα στο 60% που ψηφισε Παπανδρεου, απαιτει από αυτόν πλεον περισσοτερο δυναμισμο, μεγαλυτερη αποφασιστικοτητα και λιγοτερη καλοπιστια στην διαχειρηση των εσωκομματικων κρισεων.Τα προσωπα εκεινα που συνεχιζουν να προκαλουν με το πλουτισμο τους επι οκταετιας Σημιτη το κοινο λαικο αισθημα, δεν μπορουν να είναι μπροσταρηδες στην Αναγεννηση του ΠΑΣΟΚ. Όχι άλλες βελουδινες επαναστασεις και στρογυλλοποιησεις στο Παρελθον μας αλλα και στη διαχειριση των κρισεων. Ναι στην ιδεολογικη συνθεση αλλα ναι και στην ιδεολογικη καθαροτητα και όχι στις ατερμονες ιδεολογικες παλλινδρομησεις.
Πρεπει να γινει κατανοητος στους κολπους του ΠΑΣΟΚ ο ακολουθος διαχωρισμος. Πρεπει να γινει διαχωρισμος αναμεσα στην καλοπιστη ιδεολογικη και πολιτικη διαφοροποιηση με σκοπο την Συνθεση των φυλών του ΠΑΣΟΚ και στην κακοπιστη κριτικη ορμωμενη από επιφανειακα κινητρα υπονομευσης. Φαινομενα δογματικης κριτικης στην κορυφη της εσωκομματικης ιεραρχιας, στο Προεδρο δηλαδη, αποδυναμωνει συνολικα την πιθανοτητα διατυπωσης μια συμπαγους εναλλακτικης κυβερνητικης προτασης από το ΠΑΣΟΚ.
Εαν δεν πειθουμε πρωτα τους εαυτους μας πώς μπορουμε να πεισουμε την Κοινωνια. Μια ενδεχομενη νεα ηττα για το ΠΑΣΟΚ θα συνεχισει να εχει πολλους πατερες, όπως τον Σεμπτεμβρη, αλλα πλεον ότι θα εχει απομεινει θα είναι πιο σαπιο, σαν καραβι εξουσιας για τους επομενους επιδοξους καπετανιους/ισσες. Ισως η εποχη της "αυτοοργανωσης" του ΠΑΣΟΚ από το 1974 να εχει τελειωσει οριστικα μιας και νεα οργανωτικα μοντελα αναζητουνται καθημερινα. Παραλληλα όμως η τοτε αναδεικνυομενη επιταγη για "ομογενοποίηση" των φυλών του ΠΑΣΟΚ ισως να είναι πιο επικαιρη από ποτε.