Πολιτικό κεφάλαιο;;;;‏

. Σε άρθρο του ο κ. Παπαχελάς στην Καθημερινή της Κυριακής , αναφέρει ότι: "Η Ελλάδα θα ξοδέψει και άλλο πολιτικό κεφάλαιο για ένα θέ...

.
Σε άρθρο του ο κ. Παπαχελάς στην Καθημερινή της Κυριακής, αναφέρει ότι:
"Η Ελλάδα θα ξοδέψει και άλλο πολιτικό κεφάλαιο για ένα θέμα που έχει ουσιαστικά χάσει εδώ και πολλά χρόνια και το οποίο δεν θα έπρεπε ποτέ να έχει αναδειχθεί σε μείζον ζήτημα. Καλώς ή κακώς όμως η πολιτική μας ηγεσία, από τον Κωνσταντίνο Καραμανλή έως τον σημερινό πρωθυπουργό, δεν μπόρεσε να δαμάσει το λαϊκό αίσθημα τα τελευταία είκοσι και κάτι χρόνια. Κανείς δεν κατάλαβε πώς ένα κρατίδιο που δεν μπορεί ούτε καν να μας «τσιμπήσει», όχι να μας ενοχλήσει, έγινε τεράστιο θέμα. Κανείς εκ των ηγετών μας δεν πίστευε ότι επρόκειτο για πραγματικό πρόβλημα αλλά όλοι ελύγισαν φοβούμενοι το πολιτικό κόστος και την περιώνυμη ρετσέτα του «προδότη»."
Παρόμοια επιχειρήματα έχουν χρησιμοποιηθεί ξανά για αυτό το θέμα, όπως και για άλλα λιγότερο σοβαρά, εσωτερικής και εξωτερικής πολιτικής. Και θα συμφωνήσω με αυτά, θα δεχτώ ότι την εξωτερική πολιτική πρέπει να την χαράζουν οι πολιτικοί και να μη χαράζεται στους δρόμους, αλλά υπό έναν όρο. Ότι οι πολιτικοί μας θα μας πείσουν ότι είναι σοβαροί άνθρωποι και ΔΕΝ σκέφτονται μόνο με ορίζοντα τετραετίας και εσωκομματικών χειρισμών και συσχετισμών. Γιατί δεν είναι δυνατό να ζητάει ο κ. Παπαχελάς από τον ελληνικό λαό να δείξει εγκράτεια και να μην εκφράσει το λαϊκό αίσθημα, δείχνοντας εμπιστοσύνη στους πολιτικούς, όταν αυτοί κάνουν ό,τι μπορούν για να μας πείσουν να μην τους εμπιστευτούμε.
-Όταν διαβάζουμε ότι ο μοναδικός ίσως έλληνας "υπερκατάσκοπος" συνελήφθη και φυλακίστηκε στις ΗΠΑ επειδή οι εδώ πολιτικοί ταγοί και οι υπάλληλοί τους θεωρούσαν ότι οι απόψεις και τα κουτσομπολιά των Αμερικανών για τα πρόσωπά τους ήταν σημαντικότερα από ζητήματα εθνικής ασφάλειας. ("Επίσης δεν λαμβάνονταν ειδικά μέτρα «προστασίας» στις συναντήσεις του Λάλας με αξιωματικούς της ΕΥΠ. Επιπλέον δεν τον ρωτούσαν μόνο για εθνικά θέματα αλλά του ζητούσαν να φέρνει έγγραφα που αφορούσαν τη γνώμη επιτελών του Στέιτ Ντιπάρτμεντ για διάφορους έλληνες πολιτικούς, εξαιτίας και των έντονων πολιτικών αντιπαραθέσεων εκείνης της περιόδου". το ΒΗΜΑ, 24/07/2005 , Σελ.: A26 http://tovima.dolnet.gr/print.php?e=B&f=14522&m=A26&aa=1).
-Όταν οι πολιτικές συζητήσεις στην τηλεόραση ή τη βουλή παραμένουν σε επίπεδο κακότροπων παιδιών δημοτικού, πάντα σε επίπεδο του τι έκανε ο άλλος και γιατί είναι χειρότερος και ποτέ για σχέδια για το αύριο. Και εννοώ σχέδια, όχι οράματα ("εμείς θέλουμε μια Ελλάδα όπου μπλα μπλα μπλα...").
-Όταν βλέπουμε να δημιουργείται νέο κράτος στον κοντινό βορρά μας και κανείς (!!!) δεν μπαίνει στον κόπο να μας εξηγήσει υπεύθυνα τι σημαίνει αυτό και γιατί αντιδρούμε τόσο χαλαρά.

- Όταν η πολιτική μας προς την Τουρκία απλά δεν ξέρουμε ποια είναι και αν υπάρχει.
-Όταν οι πρώτοι παραβάτες των νόμων είναι οι ίδιοι οι πολιτικοί.

-Όσο υπερασπίζουν με νύχια και με δόντια τη δικιά τους ασυλία (ή ασυδοσία αν προτιμάτε) ακόμα και κατά αδικημάτων του ποινικού δικαίου.
Και πολλά άλλα που δεν έχει νόημα να τα παραθέσω όλα εδώ μέσα, τόσο και ο λαός θα έχει το δικαίωμα να αμφισβητεί το αγαθό των προθέσεών τους συλλύβδην και όχι κατά μόνας. Και να προσπαθεί αυτός να χαράξει εξωτερική πολιτική αντί αυτών που θεωρητικά έχουν την ευθύνη και τη γνώση να το κάνουν. Γιατί από τους 300 δεν βλέπω τους 100 σοβαρούς έστω -αν υπάρχουν- να διαμαρτύρονται. Ασχέτως κόμματος. Γιατί μόνοι τους καταφέρνουν να τσουβαλιάζονται όλοι μαζί στη λίστα των ανίκανων, όχι επειδή είναι ανίκανοι αλλά επειδή ακολουθούν τη λογική της ήσσονος προσπάθειας. Γιατί θεωρούν ότι τους ψηφίζουμε στη Βουλή για να γίνουν εξουσιαστές και όχι υπηρέτες του συνόλου των ψηφοφόρων.
Γι' αυτά κυρίως κ. Παπαχελά και λοιποί "σοβαροί" δημοσιογράφοι/πολιτικοί το "λαΊκό αίσθημα" δε δέχεται να δαμαστεί. Όταν σοβαρευτείτε, θα αυτο-δαμαστούμε.
Πονηρός Βλάχος