Είσοδος - Έξοδος...

. Γράφει ο Αντώνης-Μάριος Παπαγιώτης . Συνήθως, αγαπημένο press-gr, προπορεύεσαι της είδησης ή την αναδεικνύεις (βλ.π. δηλώσεις Τατούλη ...

.
Γράφει ο Αντώνης-Μάριος Παπαγιώτης
.

Συνήθως, αγαπημένο press-gr, προπορεύεσαι της είδησης ή την αναδεικνύεις (βλ.π. δηλώσεις Τατούλη στο κεφαλλονίτικο blog, που εσύ μετέτρεψες σε είδηση με δημοσιογραφικό ενδιαφέρον και τις λύτρωσες από την αφάνεια). Άλλοτε, λειτουργείς με προφητική διαύγεια, ενίοτε με δαιμόνιο Πουαρό και κάποτε με διαστροφική εμμονή. Αυτή τη φορά όμως, ακολούθησες τη μόδα –ίσως και τη μάζα- και διαβλέπω ότι έχεις την δύναμη να την αλώσεις.

Αναφέρομαι στην είσοδό σου στο Facebook, εκεί όπου ανάμεσα σε κοπέλες που μέσα στο κοινό τους ψάχνουν αυτοσκοπό και σε τύπους που η εμμεσότητα τους βοηθά να αποτινάξουν την όποια συστολή τους στο flirt, συχνά συνομιλώ με ενδιαφέροντες και διαφέροντες ανθρώπους που τα λόγια τους χαρακτηρίζει μια επιβλητική ειλικρίνεια. Ένας απ' αυτούς, συνομήλικος και εξαιρετικά μορφωμένος, σχολιάζοντας την είσοδό σου στον νέο διαδικτυακό εθισμό, μου έγραψε μεταξύ άλλων κάτι με το οποίο ταυτίστηκα και καθ' όσων σε αφορά, θέλω να το μοιραστώ μαζί σου αυτολεξεί: «Δυστυχώς, στην Ελλάδα, θεωρούμαι overqualified για να γράψω σε μια εφημερίδα. Ποιο αφεντικό θέλει έναν υφιστάμενό του, που δουλειά του είναι να σκέφτεται και να πράττει κριτικά και μόνο έτσι, διατηρώντας πάντα το δικαίωμα του έντιμου λάθους; Μόνο κάτι φίρμες κουλτουριάρηδες με τραγιάσκα και πίπα αφήνουν να γράφουν. Ελεγχόμενη δήθεν εναλλακτικότητα από 60άρηδες. Οπότε, τα blogs είναι μια καλή ευκαιρία να πει κανείς πέντε πραγματάκια..». Επί τη ευκαιρία, για τα blogs και τη συζήτηση που γίνεται γύρω απ' αυτά στη γενέτειρα τους, επισκεφθείτε το http://www.mosaiko.gr/view_article.asp?id=174&lang=el  

Γι' αυτό και με αφορμή το ένθετο «Η άλλη όψη», στην σαβατιάτικη Ελευθεροτυπία (9/8/08), όπου στη σελίδα 24 πληροφορούμαι για κάτι που με εξέπληξε, θα πω και εγώ για άλλη μια φορά «πέντε πραγματάκια» εδώ. Στα «τηλεπολιτικά» του συγκεκριμένου εντύπου λοιπόν, διαβάζω ότι ο Π. Τατούλης, διερωτώμενος που βρίσκεται η έρευνα για την περσινή «ασύμμετρη απειλή», δήλωσε «στο σημείο όπου βρίσκονται και οι έρευνες για τα blogs που έχουν οργανωμένο σχέδιο κατά του πολιτικού συστήματος σε έναν χρόνο από τώρα». Και συνεχίζοντας βάλλοντας κατά Αλογοσκούφη για τα περί συνεργασίας ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, είπε: «Τέτοιες προτάσεις φανερώνουν την αγωνία ανθρώπων που μάχονται με όποιο αντάλλαγμα να κρατηθούν στην εξουσία. Άκουσα κάτι καλό σε καφενείο της Αρκαδίας: Αυτό θα θυμίζει το μεγάλο φαγοπότι.». Αν αυτά ισχύουν –και δεν έχω κανένα λόγο να αμφισβητήσω την εγκυρότητα της Ελευθεροτυπίας- τότε αναδεικνύεται η πολιτική προσωπικότητα του αρκά αντάρτη. Αυτοδηλώνεται έτσι, ο πολιτικός τυχοδιωκτισμός του, αφού χρησιμοποιεί τα blogs ως βήμα του πειρατικού του μανιφέστο και στην πρώτη ευκαιρία τα απαρνείται.

Παραφράζοντας τα δικά του λόγια, γράφω: «Τέτοιες δηλώσεις φανερώνουν την αγωνία ανθρώπων που μάχονται με όποιο αντάλλαγμα να κρατηθούν στην επικαιρότητα» και προσθέτω «γιατί το κόμμα τους, τους έχει στο περιθώριο». Είναι εξίσου υποκριτικό να κατηγορείς μια όποια συνεργασία μεταξύ κομμάτων, όταν εσύ ο ίδιος έχεις γαλουχηθεί και ενηλικιωθεί με κομμουνιστικά πιστεύω και μεταπηδάς στο αντίθετο ιδεολογικό άκρο. Είναι εξίσου υποκριτικό, να θεωρείς τον αρχηγό της παράταξής σου «φεουδάρχη» και το κόμμα μέσω του οποίου εκλέγεσαι «φατρία» και να αποδέχεσαι το ζυγό, χωρίς να παραιτείσαι. Ο Π. Τατούλης κινδύνευε να απωλέσει η αλήθεια του την όποια διαπραγματευτική της ισχύ και κατάφερε να την αυτοοφοπλίσει.

Κλείνω με τα λόγια ενός πραγματικού κομμουνιστή, τον  Κ. Βάρναλη και μ' αυτά κάνω ένα τσιγάρο και πάω για ύπνο. Καλή σας νύχτα..
«Όποιος είναι στα πράματα φοβάται την αλλαγή κι ο πεσμένος την αποθυμάει και την ετοιμάζει με κάθε τρόπο. Ο κοσμάκης στέκεται στη μέση και πλερώνει τα σπασμένα. Το ίδιο δυστυχεί και με τα παράνομα και με τα νόμιμα καθεστώτα και με την τυραννία και με τη λεφτεριά. Για να μην καταλαβαίνει και να μην αντιστέκεται, του λέτε ψέματα και τόνε φοβερίζετε. Είναι λαοί, που ζούνε στα δάση, δεν έχουνε νόμους, τρώνε τις ψείρες τους, όμως αγαπάνε τη λευτεριά τους. Βάρβαροι λαοί! Εμείς ζούμε στην ωραιότερη πολιτεία του κόσμου, έχουμε τους σοφότερους νόμους, δεν τρώμε τις ψείρες μας κι αγαπάμε τους κατεργαρέους που μας τρώνε.»

Η Αληθινή Απολογία του Σωκράτη, παράγραφος 17, σελ. 60. Εκδόσεις ΚΕΔΡΟΣ,

Αθήνα 1974, Δωδεκάτη έκδοση.

----------------------------------------------