Η επόμενη μέρα!...

. Έλεγαν ότι "αυτή η ημέρα δεν θα έφτανε ποτέ". Έλεγαν ότι "η χώρα είναι πολύ διχασμένη γιά να ενωθεί σ΄έναν κοινό στόχο.&quo...

.

Έλεγαν ότι "αυτή η ημέρα δεν θα έφτανε ποτέ". Έλεγαν ότι "η χώρα είναι πολύ διχασμένη γιά να ενωθεί σ΄έναν κοινό στόχο." Ο Μπάρακ Ομπάμα τα ανέτρεψε όλα με την επιτυχημένη προεκλογική του εκστρατεία.
..
Γράφει ο Διονύσης Ε. Κονταρίνης.

Νέα Υόρκη Νοέμβριος 2008.

Από το www.greekamericannewsagency.com/

.

Η μέρα έφτασε και μάλιστα πολύ πιό σύντομα από ό, τι την υπελόγιζαν. Κι΄η διχασμένη χώρα κατάλαβε ότι δεν είχε άλλη ελπίδα από του να ενωθεί. Και ενώθηκε σε έναν κοινό στόχο.
Ο Μπάρακ Ομπάμα κατάφερε να αλλάξει την εικόνα της Αμερικής πριν ακόμη εκλεγεί πρόεδρος. Ο Μπάρακ Ομπάμα πέτυχε αυτό που μέχρι πριν από λίγους μήνες φαινότανε αδύνατο. Όμως πέτυχε και κάτι ακόμη. Να μαγέψει την Ευρώπη και τον κόσμο ολόκληρο.
Η επόμενη μέρα μετά από τις εκλογές της 4ης Νοεμβρίου βρίσκει μιά Αμερική να έχει γυρίσει σελίδα στην ιστορία της. Βρίσκει έναν κόσμο ολόκληρο να κοιτάζει με χαμόγελο σε μιάν ελπίδα, που έχει αρχίσει να γεννιέται. Όλα δείχνουν πως τίποτα πιά δεν είναι όπως πρώτα. Η ζωή μοιάζει να έχει αρχίσει ένα νέο ξεκίνημα γιά όλους.
Πριν ακόμη ο Μπάρακ Ομπάμα πάρει το χρίσμα του Δημοκρατικού κόμματος γιά να το εκπροσωπήσει στις εκλογές της 4ης Νοεμβρίου, τα βλέμματα όλου του κόσμου είχαν αρχίσει να προσβλέπουν στον μέχρι πρό τινος άγνωστον γερουσιαστή από το Ιλλινόις σαν μιά ελπίδα γιά κάποια αλλαγή στην καταστροφική οκταετία που είχε περάσει όλος ο κόσμος με την διακυβέρνηση της χώρας από τον υιόν Τζώρτζ Μπους.
Εκατομύρια Αμερικανοί την Τρίτη, 4η Νοεμβρίου σχημάτιζαν ουρές εκατοντάδων μέτρων μπρος από τις κάλπες γιά να ψηφίσουν. Οδηγήθηκαν στις κάλπες σίγουροι ότι αυτή τη φορά θα ψήφιζαν την ελπίδα της αλλαγής. Η μαγεία του Ομπάμα βρισκόταν στα μικρά πλακάτ, που έγραφαν με μεγάλα γράμματα μόνο μιά λέξη. "Αλλαγή"
Με την ανακοίνωση των πρώτων αποτελεσμάτων που έδιναν ικανοποιητικό προβάδισμα στον υποψήφιο του Δημοκρατικού κόμματος, οι πανηγυρισμοί σε όλον τον κόσμο ξεκίνησαν με ξέφρενο ενθουσιασμό. Και συνεχίζονται γιά μέρες.
Όμως θα πρέπει να γίνει κατανοητό ότι μαζύ με τους πανηγυρισμούς έχει αρχίσει και ο αγώνας. Ένας αγώνας γιά την ανοικοδόμηση των ερειπίων που αφήνει πίσω της η επί οκτώ χρόνια διακυβέρνηση τούτης της χώρας από τον πλέον καταστροφικό πρόεδρο που πέρασε από την ιστορία, τον Τζωρτζ Μπους. Άλλωστε ο ίδιος ο Ομπάμα είπε στην πρώτη του ομιλία μετά την εκλογή του:
"Παρ΄όλο που ακόμη πανηγυρίζουμε ξέρουμε ότι οι προκλήσεις που μας περιμένουν από αύριο θα είναι οι μεγαλύτερες της ζωής μας. Δύο πόλεμοι, ο πλανήτης σε κίνδυνο και η μεγαλύτερη οικονομική κρίση του αιώνα."
Στην Ελλάδα όταν μιά κυβέρνηση εκλέγεται οι πρώτες λέξεις που θα πει είναι, Παραλάβαμε χάος,Παραλάβαμε καταστροφή. Παραλάβαμε ερείπια γιά να δικαιολογήσει το έργο που δεν θα κάμει. Ο Ομπάμα δικαιολογημένα μπορεί να πει
Είναι γεγονός ότι ο νέος πρόεδρος των ΗΠΑ κληρονομεί προβλήματα ιστορικών διαστάσεων, που θα πρέπει να αντιμετωπισθούν το πρώτο εξάμηνο της θητείας του. Κι΄ένας από τους πρώτους και κύριους στόχους του είναι να καταστήσει σαφές ότι η οικονομία θα είναι το ισχυρό χαρτί των πρώτων εκατό ημερών της διακυβέρνησης μαζύ με το περιβάλον και την υγεία.
Ο Μπάρακ Ομπάμα στάθηκε απέναντι στον Τζων Μακ Κέϊν με την Ευρώπη να τον λατρεύει και την Αμερική να πιστεύει στο όραμά του. Όμως και ο προεδρικός υποψήφιος των Ρεπουμπλικανών δεν μπόρεσε να απαλλαγεί από τα λάθη που τον συνόδευαν στον αγώνα του. Βασικά τέσσερα είναι τα σημεία που σημάδεψαν την ήττα του.
Πρώτον. Δεν διαχώρησε εγκαίρως την θέση του από την πολιτκή του Μπους, ενός προέδρου που δικαιολογημένα έχει χαρακτηρισθεί σαν ο πλέον λιγώτερο δημοφιλής πρόεδρος των ΗΠΑ. Δεύτερον. Υποτίμησε τον αντίπαλό του και άφησε να διαφανεί από τις πρώτες στιγμές του προεκλογικού αγώνα η αδυναμία του να αντιμετωπίσει το φαινόμενο Ομπάμα και να αναμετρηθεί με την δύναμη του οράματός του περί αλλαγής.
Τρίτον. Η Σάρα Πέϊλιν. Η εκλογή της γιά την θέση της αντιπροέδρου ήταν ένα τραγικό σφάλμα του Μακ Κέϊν. Από τους πλέον άπειρους πολιτικούς των ΗΠΑ η κυβερνήτης της Αλάσκας, ιδιαίτερα η άγνοιά της γιά διεθνή θέματα και θέματα εξωτερικής πολιτικής, κατάφερε να διώξει περισσότερους από όσους ψηφοφόρους συγκέντρωσε στις πρώτες εμφανίσεις της. Η δαπάνη 150 χιλιάδων δολλαρίων γιά την ανανέωση της γκατρνταρόμπας της σε μιά στιγμή της μεγάλης οικονομικής κρίσης και από ένα άδειο ταμείο του κόμματος, έδωσαν στον Μακ Κέϊν ένα μεγάλο κτύπημα.
Τέταρτον. Η οικονομική κρίση. Χρεώθηκε στην διακυβέρνηση της χώρας από το Ρεπουμπλικανικό κόμμα η κρίση αυτή και ιδιαίτερα στον πρόεδρο Μπους. Ο Μακ Κέϊν όχι μόνο δεν κατάφερε να το αντιληφθεί αλλά στις 15 Σεπτεμβρίου, σε προεκλογική του ομιλία δήλωσε. "Τα βασικά στοιχεία της οικονομίας μας είναι ισχυρά". Γιά να δώσει στον Ομπόμα την ευκαιρία να του απαντήσει. "Βρίσκεσαι εκτός τόπου."
Πάντως αποτελεί τιμή γιά τον υποψήφιο των Ρεπουμπλικανών η αξιοπρέπεια με την οποία δέχτηκε την ήττα του. Κι΄είναι χαρακτηριστική η φράση που απήυθηνε στους οπαδούς του. "Δεν χάσατε εσείς. Εγώ έχασα."
Ποιός έχασε, ποιός κέρδισε, δεν έχει καμμιά σημασία. Ευχή όλων μας να έχει κερδίσει η χώρα ετούτη και μαζύ της όλος ο κόσμος. Σημασία έχει ότι πλέον βρισκόμαστε στην επόμενη μέρα. Βρισκόμαστε στην εποχή Ομπάμα από τον οποίον όλος ο κόσμος περιμένει τουλάχιστον την αλλαγή που έχει υποσχεθεί. Την αλλαγή που του έδωσε την νίκη. Την αλλαγή πάνω στην οποία ο λαός των ΗΠΑ έχει στηρίξει τις τελευταίες του ελπίδες. Ας ευχηθούμε τούτες οι ελπίδες να μην διαψευστούν.

--------------------------------