, Συνεχή ροή πληροφοριών για τα γεγονότα στη Θεσσαλονίκη -νωρίτερα από κάθε ΜΜΕ- στο Greece-Salonika. Πατήστε εδώ.
Συνεχή ροή πληροφοριών για τα γεγονότα στη Θεσσαλονίκη -νωρίτερα από κάθε ΜΜΕ- στο Greece-Salonika. Πατήστε εδώ. Συνεχή ροή πληροφοριών για τα γεγονότα στη Θεσσαλονίκη -νωρίτερα από κάθε ΜΜΕ- στο Greece-Salonika. Πατήστε εδώ. 
Ξεκινά η ΑΛΛΑΓΗ
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι δυνάμεις καταστολής του Ελληνικού Κράτους έδειξαν για μια ακόμη φορά το αρρωστημένο τους πρόσωπο σε μια ανύποπτη στιγμή. Ένα αθώο θύμα πληρώνει τις επιλογές ενός συστήματος πολιτικού και οικονομικού το οποίο γεννήθηκε με την μεταπολίτευση και σύντομα διαμόρφωσε μια φυσιογνωμία ψευτοαριστερής , ψευτοσοσιαλιστικής , ψευτοεργατικής ψευτοδημοκρατίας .
Τα αίτια του φονικού δεν είναι αυτά που φαίνονται . Το έγκλημα προφανώς δεν έγινε κατ' εντολή αλλά η εντολή διαφαίνονταν στον ορίζοντα και ήταν ζήτημα συγκυριών και συμπτώσεων ώσπου να πραγματοποιηθεί .
Η χώρα μετά την πτώση της χούντας των συνταγματαρχών δεν πέρασε στην Δημοκρατία όπως τεχνηέντως και δημαγωγικά διατείνονται οι επικαρπωτές της ψευτοαντίστασης κατά της χούντας .
Γεννήθηκε μια μεταπολιτευτική ιδεολογία πάνω στην οποία στηρίχθηκε η Νέα Ολιγαρχία της εκμετάλλευσης του λαού αλλά με τρόπο σατανικότερο .
Οι αυτοαποκαλούμενοι αντιστασιακοί κατά της χούντας μετατρέπονται σε φρουροί της λαοκρατίας την οποία πολεμούν οι δεξιοί κρυπτοχουντικοί . Έτσι όσοι τολμούν να αντιτάσσουν επιχειρήματα κατά της ασύδοτης διακυβέρνησης ή κατά των προνομίων δήθεν του λαού βάλλουν κατά της Δημοκρατίας και ευαγγελίζονται από συντηρητικές έως απολυταρχικές μορφές διακυβέρνησης . Οι μόνοι εκπρόσωποι της δημοκρατίας είναι όσοι διαδηλώνουν την αντιεξουσιαστική τους διάθεση και όσοι την αποδεικνύουν με πράξεις απειθαρχίας και βανδαλισμούς . Είναι μια ''ιερή'' κάστα , ένα είδος καλόπαιδων κατά το καλόγηρων που συντηρούν όπως οι τελευταίοι την αγιορείτικη παράδοση έτσι και τα καλόπαιδα έχουν τον ιερό τους τόπο και το παρελκόμενο άβατόν τους.
Και έτσι υφαίνεται ο καμβάς μιας ιστορίας που επαναλαμβάνεται με παρόμοια επεισόδια .
Η ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ καταδικάζει την βία και πολύ περισσότερο την βία που ασκείται εν ονόματι ιδεοληψιών που είναι κατασκευές της άρχουσας εκμεταλλευτικής τάξης για να δικαιολογήσει την δική της μεταπολιτευτική καταδυνάστευση των εργαζομένων .
Τα αθηναϊκά άβατα είναι στην υπηρεσία της μεταπολιτευτικής ολιγαρχίας ή Διαπλοκής και την εξυπηρετούν ως ιδεολογικά και ψευτοηθικά ερείσματα στις αντιπατριωτικές δηλαδή αντεργατικές πολιτικές τους .
Δεν υπάρχει στην περίπτωσή μας εκδήλωση αναρχίας αλλά επιβεβαίωση συναρχίας καλά δομημένων παρακρατικών δήθεν υπερδημοκρατών στην υπηρεσία του εαυτού τους. Είναι το βαθύ κράτος της Αόρατης Αρχής που δεν είναι παρά η μεταπολιτευτική χούντα της διαπλοκής πλουταίνουσα με τις επιδοτήσεις της Ευρώπης .
Όχι στην διαπόμπευση της ελευθερίας των εργαζομένων και των αγώνων τους για δικαιοσύνη και καλλιέργεια , από εγκληματικές διαδηλώσεις εν ονόματι κάποιου αθώου και τραγικά χειραγωγούμενου παιδιού .
http://aristerifraxia.blogspot.com/
Επιτέλους λαϊκός Αγώνας. Όλοι στους δρόμους εναντίον των αναρχικών. Γιατί στην Κρήτη δεν έκαψαν μαγαζιά; Δεν τολμούσαν! Πετάχτε τους ότι έχετε γλάστρες, τούβλα, μολότωφ. Να δούν οτι ο λαός είναι αντίθετος. Βγείτε έξω και κάψτε τους τηλεοπτικούς σταθμούς και τα πολιτικά γραφεία, μήπως συνέλθουν.
ΑπάντησηΔιαγραφή09-12-2008
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ ανευθυνότητα, η ανικανότητα και η κοροϊδία των κυβερνώντων σε έξαρση.
Η επανίδρυση του κράτους από τον «καταλληλότερο» (sik) και την παρέα του τα μόνα που προσφέρει στη χώρα είναι:
• Διάλυση του κράτους δικαίου.
• Διάλυση του κοινωνικού κράτους και του συστήματος ΕΣΥ.
• Διάλυση της παιδείας σε όλες τις βαθμίδες.
• Αστυνομική βία και καταστολή.
• Ανικανότητα υπεράσπισης των ατομικών δικαιωμάτων και ελευθεριών.
• Ανικανότητα προστασίας της περιουσίας των πολιτών.
• Ανεξέλεγκτη δράση των γνωστών αγνώστων.
• Ενθάρρυνση της δράσης των παρακρατικών οργανώσεων.
• Σπίλωση των πολιτικών αντιπάλων.
• Βόλεμα στα γαλάζια παιδιά.
• Κατάληψη του κράτους από τους κουμπάρους, το δεξιό και ανίκανο συρφετό.
• Η αναξιοκρατία σε άνθιση.
• Βίαιη αναδιανομή του πλούτου υπέρ των ολίγων και κομματικά αρεστών.
• Απάνθρωπη φορολόγηση των ασθενέστερων και μικρομεσαίων στρωμάτων της κοινωνίας.
• Βίαιη ανατροπή των εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων.
• Ανεργία, ακρίβεια, φτώχια, ανέχεια, εργασιακή ανασφάλεια.
• Παραγωγή σκανδάλων ( Πακιστανοί, Υποκλοπές, Κουμπάροι, Διαγωνισμός για άγονες ακτοπλοϊκές γραμμές, Βατοπέδι, κ.λ.π.)
• Ανικανότητα αντιμετώπισης φυσικών καταστροφών, με αποκορύφωμα τις καταστροφικές φωτιές το καλοκαίρι του 2007.
• Αστείες δικαιολογίες για αποποίηση ευθυνών ( ασύμμετρες απειλές, στρατηγός άνεμος, κ.λ.π.)
• Παρανομούντες υπουργούς για ίδιον όφελος (Σουφλιάς, Μαγγίνας, Βουλγαράκης, Ρουσόπουλος, Τσιτουρίδης,), ένας Θεός ξέρει και πόσοι άλλοι.
• Ξεπεσμένους ερωτύλους, που χρησιμοποιούν τη θέση τους για να ικανοποιήσουν τη σεξουαλική τους πίνα (Βαρθολομαίος, Ζαχόπουλος), αυτοί αποκαλύφθηκαν, ο αριθμός είναι πολύ – πολύ μεγαλύτερος.
• Αδίστακτους Τραπεζίτες.
• Τοποθέτηση στις Διοικήσεις των Επιχειρήσεων του Δημοσίου, αδίστακτων, άπληστων, και ανίκανων γαλάζιων χρυσών (καλό)παιδων, με μοναδικό σκοπό το σύντομο πλουτισμό τους, σε βάρος των επιχειρήσεων και του κοινωνικού συνόλου.
• Ξεπούλημα του Δημόσιου πλούτου (ΟΤΕ, ΕΛΤΑ, ΛΙΜΑΝΙΑ, ΔΙΟΔΙΑ, ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ, ΔΕΗ, ΑΓΡΟΤΙΚΗ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΗ, ΑΝΤΑΛΛΑΓΕΣ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΑΚΙΝΗΤΩΝ ΜΕ ΜΟΝΗ ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΟΥ, κ.λ.π.).
Από την επανίδρυση του κράτους από τον «καταλληλότερο» (sik) και την παρέα του, τα μόνα που «απολαμβάνουν» οι πολίτες είναι:
• Ανεργία, Ακρίβεια, Φτώχεια Ανέχεια.
• Ανασφάλεια, Αναξιοκρατία. Αλαζονεία, Κοροϊδία και Χλευασμό από το σύστημα εξουσίας του «καταλληλότερου» (sik).
• Το οδυνηρό συναίσθημα, ότι η χώρα από περήφανη και ισχυρή στη διεθνή κοινότητα, κατάντησε να αντιμετωπίζεται σαν τριτοκοσμική.
Από την επανίδρυση του κράτους από τον «καταλληλότερο» (sik) και την παρέα του, οι πολίτες γεύονται τα «κατορθώματά» τους, γι΄ αυτό και είναι, Οργισμένοι, Αγανακτισμένοι, Θυμωμένοι.
Από την επανίδρυση του κράτους από τον «καταλληλότερο» (sik) και την παρέα του, οι πολίτες απαιτούν, έστω και τώρα να προσφέρουν και αυτοί κάτι στη χώρα.
Οι πολίτες απαιτούν από τον «καταλληλότερο» (sik) και την παρέα του, αν έχουν ίχνος από σοβαρότητα, ευθιξία, υπευθυνότητα, κοινό νου. Να αναλάβουν την πρωτοβουλία για να σχηματιστεί Κυβέρνηση Εθνικής Ανάγκης, η οποία αφού θα δρομολογήσει όλες τις κοινοβουλευτικές διαδικασίες για να μην παραγραφούν τα σκάνδαλα, να οδηγήσει τη χώρα σε εκλογές.
Οι πολίτες της χώρας απαιτούν από τον «καταλληλότερο» (sik) και την παρέα του, για μία ακόμη φορά, να σταματήσουν το παραμυθάκι περί ασύμμετρων απειλών και απροσδιόριστων στόχων.
Οι συντριπτικοί πλειοψηφία των πολιτών, για μία ακόμη φορά, γνωστοποιούν στον «καταλληλότερο» (sik) και την παρέα του, ότι:
• Καταδικάζουν τα επεισόδια και τις καταστροφές που προξενούν οι γνωστοί – άγνωστοι (άλλωστε οι ομάδες του παρακράτους ήταν και είναι ο εκτελεστικός βραχίονας της Δεξιάς με όποιο όνομα και αν εμφανίζεται).
• Όπως συμβαίνει πάντα, με ψυχραιμία, σύνεση, νηφαλιότητα και σεβασμό στο Σύνταγμα και τους νόμους θα συνεχίζουν να διαδηλώνουν για δίκαιοι κοινωνία, σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αναβάθμιση της δημόσιας παιδείας, αξιοκρατία, βελτίωση συντάξεων και αποδοχών, βελτίωση των παροχών υγείας και πρόνοιας.
Οι συντριπτικοί πλειοψηφία των πολιτών, για μία ακόμη φορά, καταλογίζουν στον «καταλληλότερο» (sik) και την παρέα του, καθολική ευθύνη για τη χρήση βίας από τις δυνάμεις καταστολής, που έχει σαν αποτέλεσμα των ξυλοδαρμό και το θάνατο των παιδιών μας.
Οι συντριπτικοί πλειοψηφία των πολιτών, για μία ακόμη φορά, καταλογίζουν στον «καταλληλότερο» (sik) και την παρέα του, καθολική ευθύνη για τη στέρηση από την κοινωνία και ιδιαίτερα της νέας γενιάς, του οράματος, της ελπίδας, της προοπτικής, της αξιοκρατίας, της ασφάλειας.
Ο ΥΠΟΨΙΑΣΜΕΝΟΣ
TA BLOGS DINOYN RESITAL AYTES TIS MERES.
ΑπάντησηΔιαγραφήBRAVO SAS PAIDIA.
NA SPASEI TO APOSTHMA TWN IDIWTIKWN MME
Γιατί δεν γινόμαστε όλοι αναρχικοί;
ΑπάντησηΔιαγραφήΧτες το βράδυ, καθώς επέστρεφα σπίτι με το λεωφορείο, είδα ένα παιδάκι να ζωγραφίζει με μαύρο μαρκαδόρο το σήμα των αναρχικών, το Α μέσα σε κύκλο, στην άσπρη επιφάνεια του τοιχώματος του λεωφορείου. Ήταν-δεν-θάταν 20 χρονών ο πιτσιρίκος. Δεν του μίλησα, γιατί θα ήταν μάταιο. Αναρωτήθηκα όμως αν καταλάβαινε καθόλου τί σημαίνει το σύνολο των ιδεών που συμβολίζει το Α μέσα στον κύκλο. Τί θα συνέβαινε στη ζωή του μπόμπιρα αν ξαφνικά αύριο η κοινωνία-του γίνονταν έτσι όπως την ονειρεύονται οι θεωρητικοί του αναρχισμού; Αυτό το ερώτημα βρίσκω οτι δεν το απαντά σωστά κανένας φιλόσοφος, αναρχικός ή μη, κι ο λόγος είναι οτι για να απαντηθεί χρειάζεται γνώση που μέχρι σχετικά πρόσφατα έλειπε. Όλοι οι θεωρητικοί του αναρχισμού γεννήθηκαν, μεγάλωσαν, κι ανέπτυξαν τις ιδέες-τους πριν η γνώση που θα παρουσιάσω παρακάτω γίνει γνωστή και προλάβει ν’ αφομοιωθεί από τους διανοούμενους ανά τον κόσμο.
Πρώτα-πρώτα, ας μου επιτρέψει ο αναγνώστης να αυτοσυστηθώ. Επειδή θα πω μερικά πράγματα που είναι εναντίον της ιδέας της αναρχίας, ο αναγνώστης είναι πολύ πιθανό να με κατατάξει αυτόματα σ’ έναν από κείνους τους “υποστηριχτές του συστήματος”, του στάτους κβο, της “άρχουσας τάξης”. Δεν είμαι όμως από κείνους. Παλιότερα, όταν ήμουν στην ηλικία του μπόμπιρα του λεωφορείου, κατέτασσα τον εαυτό-μου μεταξύ των “αριστερών” — πάντως όχι των κομμουνιστών, ούτε κανενός άλλου πολιτικού σχηματισμού. Ήμουν, έτσι, “αριστερός”, γενικά κι αόριστα. Αργότερα κατάλαβα οτι αυτό που είμαι δεν περιγράφεται με καμία από τις υπάρχουσες πολιτικές ταμπέλες. Είμαι, θα έλεγα, “υποστηριχτής των αδυνάτων”, και μάλιστα από κούνια! Έτσι με είχε ονομάσει η μάνα-μου σαν 6 ή 7 χρονών παιδάκι, για να δικαιολογήσει κάποια πράξη-μου σε κάποια άλλη μητέρα. Δεν ξέρω τί ακριβώς είχα κάνει, αλλά νομίζω είχα δει ένα άλλο παιδί να κάνει κάτι άδικο σε τρίτο παιδί, κ’ εγώ πήρα το μέρος του αδικημένου. Αυτό το μοτίβο συνεχίστηκε σ’ όλη τη μέχρι τώρα ζωή-μου. Τώρα, επειδή στη χώρα-μου η επικρατούσα τάξη ήταν παραδοσιακά των δεξιών–καπιταλιστών, κ’ επειδή επομένως οι αριστεροί ήσαν με το μέρος των αδικημένων–καταπιεσμένων–μη-εχόντων, κλπ., λανθασμένα ταυτοποίησα την έννοια “υποστηριχτής των αδυνάτων” με την έννοια “αριστερός”, αυτό είναι όλο. Αν ζούσα στη Σοβιετική Ένωση των παιδικών-μου χρόνων, όπου οι αριστεροί είχανε το πάνω χέρι, νομίζω πως θα αυτοχαρακτηριζόμουν “δεξιός” (πάλι λανθασμένα). Όμως, πολλά είπα για το άτομό μου. Σκοπός-μου είναι να μιλήσω για τον αναρχισμό, όχι για μένα. Όποιος θέλει να μάθει περισσότερα για το με τί έχω ασχοληθεί μέχρι τώρα στη ζωή-μου, μπορεί να διαβάσει την αρχική-μου ιστοσελίδα. Πάντως θα καταλάβατε ελπίζω, αν τυχαίνει να είστε αναρχικός, οτι σκοπός-μου δεν είναι η διαιώνιση του υπάρχοντος συστήματος, αλλά το ξεσκέπασμα των — άγνωστων σ’ εσάς, πιστεύω — συνεπειών της αναρχίας και του αναρχισμού.
Πριν να ξεκινήσω, ας σημειώσουμε κάτι που μάλλον πρέπει να σας είναι γνωστό: οτι οι έννοιες “αναρχία” και “αναρχισμός” σημαίνουν πολλά και διαφορετικά συστήματα ιδεών. Απλώς και μόνο επειδή δυο άνθρωποι δηλώνουν “αναρχικοί” δεν σημαίνει οτι πρέπει να συμφωνούν σε πάρα πολλά πράγματα. Πάντως υπάρχει ένας βασικός πυρήνας ιδεών, που, αν κάποιος τις απορρίπτει, τότε μάλλον δεν του ταιριάζει ο χαρακτηρισμός “αναρχικός”. Ο πυρήνας αυτός πιστεύω εκφράζεται αρκετά καλά από το παρακάτω εδάφιο απ’ την ελληνική Βικιπαίδεια, στο λήμμα “Αναρχισμός”:
Ο Αναρχισμός [...] Ως ιδεολογία στοχεύει στην χειραφέτηση των αρχώμενων και την κατάργηση των αρχούντων. [...] προωθεί την αυτοδιαχείριση και εστιάζει στην προσωπική ευθύνη που έχει το άτομο για τις πράξεις του απέναντι στον εαυτό του και το κοινωνικό σύνολο, του οποίου είναι μέλος.
Η λέξη αναρχία, όπως τη χρησιμοποιούν οι περισσότεροι αναρχικοί, δηλώνει μια αρμονική αντιεξουσιαστική αταξική κοινωνία, που στηρίζεται στις δυνατότητες της εθελοντικής συνεργασίας και αμοιβαίας βοήθειας των ανθρώπων με βάση τον ατομικό αυτοπροσδιορισμό και την προσωπική συμμετοχή. Στη θέση των εξουσιαστικών πολιτικών δομών και των οικονομικών θεσμών οι αναρχικοί προτείνουν κοινωνικές σχέσεις θεμελιωμένες στην "εκούσια" ομαδική συγκρότηση αυτόνομων ατόμων, την αμοιβαία βοήθεια και την αυτοδιάθεση.
Τα παραπάνω αποκλείεται να τα ’χει διαβάσει ο λεωφορειακός μπόμπιρας — ανάθεμά με κι αν έχει διαβάσει τίποτα ποτέ-του — αλλά ίσως να του είναι αμυδρά γνωστά, από τις συζητήσεις που έπιασε στ’ αρπαχτά μεταξύ “θεωρητικών” και άλλων σοφών των Εξαρχείων. Εγώ δεν τους έχω ακούσει ποτέ τους λεγάμενους, δεν νομίζω όμως οτι έχω χάσει και τίποτα, γιατί έχω διαβάσει τους πραγματικούς θεωρητικούς του αναρχισμού, από φιλοσόφους μέχρι πολιτικούς — όσους δεν τους αφομοίωσε το υπάρχον σύστημα.
Οποιοσδήποτε όμως εναντιώνεται στον αναρχισμό, θα πρέπει νομίζω να πάρει σοβαρά υπόψη-του τα παρακάτω λόγια του Νόαμ Τσόμσκι:
«Ο αναρχισμός, κατά τη γνώμη-μου, είναι μια έκφραση της ιδέας οτι το βάρος της απόδειξης εναπόκειται πάντοτε σ’ εκείνους που διατείνονται οτι η εξουσία και η κυριαρχία είναι απαραίτητες. Εκείνοι πρέπει να αποδείξουν, με ισχυρά επιχειρήματα, οτι το συμπέρασμα αυτό είναι σωστό. Αν δεν μπορούν, τότε το σύστημα του οποίου υπεραμύνονται θα πρέπει να θεωρηθεί αθέμιτο [illegitimate].» (N. Chomsky, στο www.totse.com)
Μάλιστα. Συμφωνώ. Παρόλο που δεν υπεραμύνομαι κανενός συστήματος, συμφωνώ οτι πρέπει να αποδείξω με ισχυρά επιχειρήματα οτι... τί θέλω να αποδείξω αλήθεια; Το εξής:
Κάποιας μορφής εξουσία είναι απαραίτητη. Η απουσία εξουσίας θα σήμαινε την κατάρρευση του κοινωνικού ιστού, και τον αφανισμό δισεκατομμυρίων ανθρώπων στον πλανήτη λόγω λιμού. Η εφαρμογή της αναρχίας σε παγκόσμια κλίμακα θα ήταν το πιο μεγάλο “έγκλημα κατά της ανθρωπότητας” που έχει βιώσει ποτέ ο πλανήτης, ενώ η εφαρμογή-της σε μικρή, τοπική κλίμακα, θα είχε σαν αποτέλεσμα (απλώς) τον αφανισμό της κοινωνίας που την υιοθέτησε λόγω πολεμικών συρράξεων.
Αυτό το απλό θέλω να “αποδείξω”. Κ’ επειδή πραγματικές αποδείξεις δεν υπάρχουν παρά μόνο στα μαθηματικά, καλό θα ήταν ν’ αντικατασταθεί ο όρος “αποδεικνύω” σε μια τέτοια συζήτηση από το “φέρνω ενδείξεις” για την ορθότητα των όσων ισχυρίζομαι.
Υπόψη οτι όταν ο Τσόμσκι χρησιμοποιεί τον όρο “αναρχία”, δεν εννοεί την πλήρη έλλειψη εξουσίας. Με άλλα λόγια, θα συμφωνούσε με την πρώτη πρόταση μέσα στο γαλάζιο πλαίσιο, παραπάνω. Εκείνος, και οι πιο “σοφιστικέ” ας τους πούμε, αναρχικοί, θέλουν ριζικές αλλαγές στο υπάρχον σύστημα ώστε να ασκείται λιγότερος έλεγχος στις ζωές των ανθρώπων, όχι την πλήρη εγκατάλειψη της εξουσίας. Βέβαια για μας τους Έλληνες αυτό ακούγεται κάπως σαν σχήμα οξύμωρο, γιατί ξέρουμε πολύ καλά τί σημαίνει “αν-αρχία”, από τη γλώσσα-μας: σημαίνει την έλλειψη αρχής. Ο ίδιος ο Τσόμσκι, σαν διάσημος γλωσσολόγος, σίγουρα ξέρει πολύ καλά την ακριβή ετυμολογία της λέξης “αναρχία”, άλλοι όμως Δυτικοί “σοφιστικέ” αναρχικοί δεν νομίζω να έχουν πρόβλημα με τη λέξη, η οποία γι’ αυτούς σημαίνει αυτό που θέλουν να την κάνουν εκείνοι να σημαίνει. Εγώ στο παρόν κείμενο επιχειρηματολογώ εναντίον μιας αναρχίας όπως γίνεται αντιληπτή από τη συντριπτική πλειοψηφία των αναρχικών στην Ελλάδα, και υποθέτω, και σε άλλες παρόμοιου βιοτικού επιπέδου χώρες, δηλαδή την πλήρη έλλειψη αρχής, την αν-αρχία στην κυριολεξία.
Επίσης γνωρίζω πολύ καλά οτι το παραπάνω (που ισχυρίζομαι μέσα στο πλαίσιο) δεν είναι καινούριο, το έχουν υποστηρίξει κι άλλοι στο παρελθόν. Η διαφορά είναι οτι κανένας απ’ όσους υποστήριξε αυτήν την άποψη δεν διατύπωσε ξεκάθαρα γιατί είναι σωστή, γιατί θα συνέβαιναν τα καταστροφικά γεγονότα που αναφέρω παραπάνω. Για να καταλάβουμε γιατί, πρέπει να κάνουμε μια σύντομη αναδρομή στην προϊστορία-μας (όλη βασισμένη στο έργο του J. Diamond, “Guns, Germs, and Steel”, για το οποίο περισσότερα αργότερα). Χωρίς αυτή τη γνώση, θα εξακολουθούμε να μουτζουρώνουμε τα λεωφορεία με κυκλάκια, χωρίς να καταλαβαίνουμε τις συνέπειες των ιδεών που πιστεύουμε.
Λοιπόν, αρχίζουμε την αναδρομή με την παρατήρηση που θα χαροποιήσει όλους τους αναρχικούς, απανταχού της Γης:
Το ανθρώπινο είδος έχει υπάρξει σε κατάσταση κοινωνικής αναρχίας για περίπου 95% (και ολογράφως: εννενηνταπέντε τοις εκατό) της συνολικής χρονικής-του ύπαρξης στον πλανήτη.
Όλα αυτά είναι δεδομένα, κι έχουν επαληθευτεί τόσο από απολιθώματα, όσο και από έρευνα μέσω DNA. Πρακτικά δεν υπάρχει λόγος ν’ αμφιβάλλει κανείς σήμερα για τα παραπάνω. Όμως τί σχέση έχουν όλ’ αυτά με την αναρχία;
Έχουν και παραέχουν. Υπομονή, προχωρούμε παρακάτω.
Το κόκκινο κομμάτι της παραπάνω γραμμής αντιπροσωπεύει τα τελευταία 10.000 χρόνια. Θα δούμε αμέσως ποια κοσμοϊστορική αλλαγή συντελέστηκε εκεί στο μωβ τμήμα και οδηγηθήκαμε στο κόκκινο, αλλά ας επικεντρωθούμε προς το παρόν στο μεγάλο μπλε κομμάτι, που μας απασχολεί ιδιαίτερα, γιατί είπα παραπάνω οτι αυτό είναι το “αναρχικό” στάδιο της ύπαρξής μας. Γιατί το λέω έτσι; Πώς ζούσανε τότε οι πρόγονοί μας;
Αποτελούσαν όπως είπα διάφορες φυλές, και ο τρόπος με τον οποίο οργάνωναν τη ζωή-τους λέγεται σήμερα “το στάδιο του κυνηγού-συλλέκτη”. Δηλαδή: οι άντρες ήσαν “κυνηγοί”. (Μη φανταστείτε τίποτε τόξα και βέλη, αυτά επινοήθηκαν στα τελευταία 60.000 χρόνια• ούτε και σκύλους, μια και οι άνθρωποι άρχισαν να εξημερώνουν λύκους στα τελευταία 50.000 χρόνια, και μόνο όπου υπήρχαν λύκοι• πέτρες και ρόπαλα είχαν οι κυνηγοί τότε σαν όπλα.) Κι οι γυναίκες ήσαν οι “συλλέκτες”, δηλαδή παρέμεναν στον καταυλισμό (ο οποίος μετακινούνταν από τόπο σε τόπο με τα χρόνια), και συνέλεγαν τόσο το κυνήγι που τους έφερναν οι άντρες, όσο και φυτά (σπόρους, κλπ.) που μάζευαν μονάχες-τους. (Επίσης κ’ οι άντρες συχνά έφερναν φυτά, ρίζες, κλπ., σαν αποτέλεσμα του “κυνηγιού-τους”, δεν ήταν πάντα κρέας αυτό που έφερναν.) Οι γυναίκες ήσαν επιφορτισμένες με το μοίρασμα της τροφής στα μέλη της κοινότητας, και βέβαια με το μεγάλωμα των παιδιών. Γυναίκες και άντρες είχαν πάνω-κάτω την ίδια ισχύ, δεν ήταν ούτε αυστηρά πατριαρχικό, ούτε αυστηρά μητριαρχικό το σύστημα.
Πώς τα ξέρουμε όλα αυτά; Μα δεν έχει εξαλειφθεί πλήρως αυτός ο τρόπος ζωής. Υπάρχουν ακόμα κυνηγοί-συλλέκτες σε πολλά μέρη του κόσμου, όπως στον Αμαζόνιο, στην υποσαχάριο Αφρική, σε πολλά νησιά του Ινδικού και Ειρηνικού, και αλλού. Οι ανθρωπολόγοι πηγαίνουν και παρατηρούν τον τρόπο ζωής αυτών των ανθρώπων, και ανακοινώνουν σε περιοδικά και συνέδρια τις παρατηρήσεις-τους. Οι παρατηρήσεις σχεδόν πάντα απαιτούν επιβεβαίωση από άλλη, ανεξάρτητη ομάδα, προκειμένου να γίνουν αποδεκτές ως δεδομένα.
Έτσι λοιπόν, κάνουμε τη λογική υπόθεση οτι οι σημερινοί λιγοστοί κυνηγοί-συλλέκτες δεν έχουν αλλάξει κατά κάποιον ουσιαστικό τρόπο τον τρόπο ζωής-τους, και συμπεραίνουμε το πώς ζούσαν οι πρόγονοί μας δεκάδες χιλιάδες χρόνια πριν, παρατηρώντας κάποιους από τους σημερινούς απογόνους-τους.
Ως προς το “σύστημα διακυβέρνησης” των κυνηγών-συλλεκτών τώρα, προφανώς δεν μπορούμε να μιλήσουμε για κάτι τέτοιο, γιατί δεν υπάρχει κεντρική εξουσία, δεν υπάρχει αστυνομία, ούτε δικαστές, ούτε φυλακισμένοι, ούτε φύλακες . Και ο λόγος που δεν υπάρχουν όλοι αυτοί είναι πολύ απλός: γιατί δεν υπάρχει κανείς για να τους τρέφει. Στο στάδιο του κυνηγού-συλλέκτη το κάθε μέλος της φυλής εργάζεται για την τροφή που καταναλώνει, και μόνο γι’ αυτήν. Δεν εργάζεται για να παρέχει τροφή σε κανέναν άλλον (εκτός από τα παιδιά-του, κι εκτός από το γεγονός οτι μοιράζεται την τροφή-του με τους άλλους αν τύχει και του περισσέψει). Σκεφτείτε, πώς τρέφεται σήμερα ένας δικηγόρος; Παράγει μήπως μόνος-του/της το ψωμί που καταναλώνει; Όχι βέβαια. Ο δικηγόρος παράγει και πουλά “αέρα”. Το ίδιο και ο δικαστής, και ο ασφαλιστής, και ο στρατιωτικός, αλλά και ο προγραμματιστής λογισμικού. Αυτό δεν σημαίνει οτι η δουλειά αυτών των ανθρώπων είναι άχρηστη! Φυσικά και είναι χρήσιμη, γιατί με τον τρόπο που είναι οργανωμένη η κοινωνία-μας κάποιοι ενδιαφέρονται να κάνουν χρήση αυτού του “αέρα”, κάποιοι μάλιστα δεν μπορούν να ζήσουν χωρίς αυτόν τον “αέρα”. Όμως στην κοινωνία του κυνηγού-συλλέκτη η πώληση “αέρα” δεν έχει καμία τύχη. Οι ενδοκοινωνικές μικρο-συγκρούσεις επιλύονται σ’ ένα “συμβούλιο γερόντων” της φυλής, κι αυτό είναι όλο. Σημειώστε οτι πρόκειται για μικρο-συγκρούσεις μόνο, καθώς δεν υπάρχει μεγάλη ιδιοκτησία, άρα ούτε και μεγάλα συμφέροντα.
Διαβάστε τώρα άλλη μια φορά εκείνες τις δυο παραγράφους που αντέγραψα από τη Βικιπαίδεια στην αρχή αυτού του κειμένου, και πείτε-μου αν δεν συμφωνούν κατά γράμμα με την περιγραφή της κοινωνίας του κυνηγού-συλλέκτη.
Τώρα, μπορεί να νομίζετε οτι θα μπορούσαμε να έχουμε μια κοινωνία αναρχική χωρίς να γίνουμε κι εμείς κυνηγοί-συλλέκτες. Ή ίσως να μπορούσαμε να ζούμε ως κυνηγοί-συλλέκτες. Θα μπορούσαμε; Μη βιάζεστε. Διαβάστε παρακάτω.
Ας δούμε ποιο ήταν εκείνο το κοσμοϊστορικό γεγονός που συνέβει γύρω στα 10.000 χρόνια πριν, και που οδήγησε τον ανθρώπινο πληθυσμό ν’ αποκτήσει τάξεις, ν’ αφήσει το στάδιο του κυνηγού-συλλέκτη, και να αυξηθεί υπέρμετρα, κι από μερικές εκατοντάδες χιλιάδες να φτάσει να γίνει σήμερα αρκετά δισεκατομμύρια. Για να καταλάβετε τί σημαίνει από μερικές εκατοντάδες χιλιάδες σε δισεκατομμύρια, επειδή μια εικόνα αξίζει χίλιες λέξεις, κοιτάξτε το παρακάτω διάγραμμα, που δείχνει πώς αυξήθηκε ο ανθρώπινος πληθυσμός στα τελευταία 150.000 χρόνια.
Στον οριζόντιο άξονα είναι ο χρόνος, οπότε -150.000 σημαίνει: εκατόν πενήντα χιλιάδες χρόνια προ Χριστού, και ο αριθμός 0 αντιστοιχεί στο έτος 1 μ.Χ, ή 1 π.Χ. — δεν έχει σημασία — ενώ το “παρόν” είναι στο δεξιό άκρο. Στον κατακόρυφο άξονα είναι ο πληθυσμός-μας. Βλέπουμε λοιπόν οτι ο πληθυσμός-μας ήταν σχεδόν μηδέν (ταυτίζεται με τον οριζόντιο άξονα) για το μεγαλύτερο μέρος της ύπαρξής μας ως είδος Homo sapiens, αρχίζει και ανεβαίνει μερικές χιλιάδες χρόνια π.Χ. (μπλε γωνίτσα, δεξιά), κ’ εκτινάζεται στα ύψη (εκθετικά) από κει και πέρα. Τί συνέβει και προκάλεσε αυτήν την εκτίναξη;
Αυτό που συνέβει ήταν το σταδιακό πέρασμα από την κατάσταση του κυνηγού-συλλέκτη στην κατάσταση του γαιοκτήμονα. Κι όταν λέμε “γαιοκτήμονα” συμπεριλαμβάνουμε και την εκτροφή ζώων, δηλαδή και την εργασία του κτηνοτρόφου. (Απλώς, επειδή δεν υπάρχει μια και μοναδική λέξη που να περιλαμβάνει καί τη γεωργία καί την κτηνοτροφία, μιλάμε για “γαιοκτήμονες”.) Το πέρασμα υπήρξε όπως είπα σταδιακό, δηλαδή δεν ξύπνησε μια μέρα ένας κυνηγός-συλλέκτης σκεφτόμενος «Τί ωραία μέρα σήμερα! Αντί να κυνηγήσω, λέω να φυτέψω μερικούς σπόρους!» Αυτό που μάλλον συνέβει είναι οτι σε κάποια μέρη του κόσμου που οι συνθήκες το επέτρεπαν — θα δούμε ποια ήσαν αυτά — οι άνθρωποι (οι γυναίκες μάλλον) παρατήρησαν οτι σπόροι που έπεφταν στο έδαφος από τη συλλογή φύτρωναν μετά από κάποιο διάστημα και έδιναν καρπό. Πρέπει να πήρε χιλιάδες χρόνια για να γίνει η συνήθεια του φυτέματος από τον “ιδιωτικό κήπο” κάθε οικογένειας συστηματικό φύτεμα και θερισμός ολόκληρου αγρού, σε σημείο που να παρέχει τόση τροφή ο αγρός ώστε να μην έχει ανάγκη η οικογένεια (και η φυλή γενικά) το κυνήγι. Βέβαια το κυνήγι δεν εξαφανίστηκε, απλώς πέρασε σε δεύτερη μοίρα. Το χόμπυ του κυνηγιού στις μέρες-μας, που μόνο καταστροφή στην πανίδα κάνει, είναι κατάλοιπο αυτού του αρχαίου τρόπου ζωής των προγόνων-μας, και γιαυτό άλλωστε το έχουν μόνο οι άντρες, και σχεδόν ποτέ οι γυναίκες.
Σημείωση: Παρεμπιπτόντως, όσοι κυνηγοί ισχυρίζονται οτι το χόμπυ-τους προσφέρει έργο στη φύση, γιατί τάχα δεν αφήνουν κάποια είδη να υπερ-πολλαπλασιαστούν εις βάρος κάποιων άλλων, είναι νυχτωμένοι και καλό είναι να ξυπνήσουν: η φύση βρίσκει πάντα τον τρόπο να έρχεται σε ισορροπία με τη μέθοδο της φυσικής επιλογής, μέθοδος που έχει λειτουργήσει επί 3.5 δισεκατομμύρια χρόνια πριν εμφανιστούν οι κυνηγετικές καραμπίνες: όταν κάποιο είδος πολλαπλασιάζεται, αυτό γίνεται γιατί το περιβάλλον-του το επιτρέπει• τώρα αν ο πολλαπλασιασμός αυτός έρχεται σε σύγκρουση με ανθρώπινα συμφέροντα, αυτό είναι πρόβλημα που δημιούργησαν οι άνθρωποι με την εξάπλωσή τους• ας μη μας λένε όμως οι κυνηγοί το βλακώδες επιχείρημα οτι τάχα βοηθάνε στο έργο της φύσης.
Τώρα, σε ποια μέρη του κόσμου έγινε δυνατή η ανάπτυξη της γεωργίας; (Αυτό δεν είναι απαραίτητο σαν γνώση για να καταλάβουμε πώς περάσαμε από το αναρχικό-αταξικό στάδιο στο στάδιο με τις τάξεις, είναι όμως εξαιρετικά ενδιαφέρον.) Οι ενδείξεις συγκλίνουν στην περιοχή της Μεσοποταμίας (σημερινό Ιράκ). Εκεί υπήρχαν πρώτα-πρώτα γόνιμα εδάφη στο δέλτα του Τίγρη και Ευφράτη• δεύτερο, υπήρχαν φυτά που αποτέλεσαν τους πρόγονους των σιτηρών και άλλων δημητριακών• και τρίτο, υπήρχαν και ζώα, οι πρόγονοι των σημερινών ταύρων και αγελάδων (τα aurochs), τα βόδια, τα άλογα, κλπ., που ήσαν από τη φύση-τους κατάλληλα για ζεύξη στο υνί. Χωρίς αυτά τα ζώα ήταν αδύνατο να γίνει καλλιέργεια αγρών σε μεγάλες εκτάσεις, γιατί μόνο με τα χέρια, με τον ανθρώπινο μόχθο, μικρές εκτάσεις μόνο μπορεί να καλλιεργήσει κανείς. Στην Αμερική π.χ., όπου δεν υπήρχαν τέτοια ζώα, οι Ινδιάνοι έκαναν μόνο μικρής έκτασης καλλιέργειες. (Αν έχετε δει παλιές καουμπόυκες ταινίες με Ινδιάνους πάνω στ’ άλογα, ξεχάστε-τις: οι Ινδιάνοι έμαθαν τα άλογα και τη χρήση-τους — όπως άλλωστε και τα τουφέκια — μόνο αφού οι Ευρωπαίοι έποικοι εισήγαγαν τα ζώα αυτά στη Βορειοαμερικανική ήπειρο.) Στην υποσαχάριο Αφρική, όπου υπάρχουν μεν βοοειδή, αλλά δεν μπαίνουν κάτω από το ζυγό όσες προσπάθειες κι αν γίνουν, δεν έγιναν καθόλου καλλιέργειες. (Μερικά ζώα παραμένουν πάντα άγρια από τη φύση-τους: π.χ., ο Αφρικανικός ελέφαντας αρνείται την εξημέρωση, ενώ ο Ινδικός ελέφαντας εξημερώνεται μάλλον εύκολα.) Στην Ασία, όπου υπάρχουν βοοειδή που εξημερώνονται, έγιναν καλλιέργειες, αλλά εκεί δεν υπήρχαν τα κατάλληλα φυτά (το ρύζι μόνο, που χρειάζεται ειδικές συνθήκες). Στην Αυστραλία δεν υπήρχαν ούτε φυτά για καλλιέργεια, ούτε ζώα (τα καγκουρώ δεν ζεύονται), οπότε οι Αυστραλοί Αβορίγινες δεν ανέπτυξαν τη γεωργία. Στην Ευρώπη, αυτό που έγινε ήταν οτι η πρακτική της γεωργίας εξαπλώθηκε σιγά-σιγά από την περιοχή της Μεσοποταμίας στους υπόλοιπους λαούς της Ευρώπης. (Δηλαδή χωρίς να γίνει υποχρεωτικά μετακίνηση πληθυσμών, έγινε εξάπλωση της γεωργίας ως τρόπου διαβίωσης.) Γεωγραφικά εμπόδια, όπως η έρημος της Σαχάρας και τα Ιμαλάϊα, σε συνδυασμό με την ακαταλληλότητα της χλωρίδας και πανίδας, δεν επέτρεψαν στην πρακτική της γεωργίας να εξαπλωθεί περισσότερο στα αρχαία χρόνια.
Γενικά, βλέπουμε οτι η γεωργία αναπτύχθηκε εκεί όπου υπήρχε η “υποδομή” φυτών και ζώων. Για λόγους που θα δούμε αμέσως, η γεωργία ήταν εκείνη που έδωσε την ώθηση στην ανάπτυξη των πολιτισμών, που με τη σειρά-τους εξαπλώθηκαν και κατέκτησαν όλους εκείνους που είχαν “μείνει πίσω” σε ανάπτυξη (Ινδιάνους, Αφρικανούς, Αυστραλούς Αβορίγινες, κλπ). Δεν ήταν λοιπόν η “εξυπνάδα της λευκής φυλής”, όπως νομίζουν κάποιοι, που οδήγησε στην ανάπτυξη της τεχνολογίας, αλλά η συμπτωματική συνύπαρξη χαρακτηριστικών της χλωρίδας και πανίδας ορισμένων τόπων. (Δεν έχει ποτέ μέχρι σήμερα τεκμηριωθεί επιστημονικά κάποια εξάρτηση της νοημοσύνης από το χρώμα του δέρματος.) Όλα τα παραπάνω, και πολύ περισσότερα κ’ ενδιαφέροντα, εξηγούνται στο πασίγνωστο έργο του J. Diamond, “Guns, Germs, and Steel”, έκδοση 1996, για το οποίο απονεμήθηκε στον Diamond το βραβείο Πούλιτζερ. Μέχρι στιγμής κανένας δεν έχει μπορέσει να καταρρίψει τα επιχειρήματα του Diamond, που άλλωστε βασίζονται σε στοιχειώδεις παρατηρήσεις του φυσικού κόσμου. Ας σημειώσουμε εδώ οτι η θεωρία του Diamond εξηγεί μόνο το γενικό ερώτημα, “Γιατί οι Ευρωπαίοι αναπτύχθηκαν τόσο πολύ και τελικά κατέκτησαν και κυριάρχησαν σε όλους τους άλλους λαούς;”. Δεν εξηγεί όμως το επί μέρους ερώτημα, “Γιατί μεταξύ των Ευρωπαίων οι αρχαίοι Έλληνες ανέπτυξαν τον πολιτισμό-τους σε εκπληκτικά επίπεδα, τόσο που πολλά αρχαιοελληνικά επιτεύγματα παρέμειναν αξεπέραστα μέχρι σήμερα;”. Γι’ αυτό το ερώτημα, που μπορεί να έχει ιδιαίτερη σημασία για κάποιους από μας, η θεωρία του Diamond δεν έχει να μας πει τίποτε.
Όμως, τα παραπάνω είναι ενδιαφέροντα μεν, αλλά δεν σχετίζονται με το κεντρικό θέμα-μας, που είναι γιατί η γεωργία επέφερε την ανάπτυξη του τεχνολογικού πολιτισμού, και την εμφάνιση των κοινωνικών τάξεων. Είναι απλό, ιδού γιατί.
Με τη γεωργία (και την κτηνοτροφία) δημιουργείται πλεόνασμα τροφής. Ενώ ο κυνηγός-συλλέκτης εξασφαλίζει μόνο τόση τροφή όση του είναι απαραίτητη για την καθημερινή επιβίωση (και καμιά φορά ούτε αυτή), ο γεωργός παράγει ποσότητες π.χ. σταριού που αποθηκεύει, και μπορεί να ταΐσει περισσότερα στόματα. Η αποθήκευση μπορεί να του εξασφαλίσει τροφή και για τον επόμενο χρόνο, όταν ίσως η παραγωγή τύχει να μην είναι καλή. Ο κυνηγός δεν μπορεί να αποθηκεύσει τίποτα: ότι πιάσει πρέπει να το καταναλώσει, αλλιώς θα χαλάσει. Τώρα, το πλεόνασμα τροφής του γεωργού είναι ικανό να θρέψει όχι μόνο τα στόματα των παιδιών-του (που μπορούν να είναι πιο πολλά απ’ του κυνηγού), αλλά και τα στόματα μελών της κοινότητας που δεν εργάζονται σαν γεωργοί, αλλά έχουν άλλα καθήκοντα: π.χ., του στρατιώτη-προστάτη της φυλής από εχθρικές επιδρομές. Οι γεωργοί απέκτησαν την πολυτέλεια για πρώτη φορά να θρέφουν ανθρώπους που δεν συνεισέφεραν στην παραγωγή τροφής, αλλά “πουλούσαν αέρα”, όπως οι στρατιώτες, οι ιερείς, ο βασιλιάς με τους αυλικούς-του, οι επιστήμονες της εποχής (π.χ. οι αστρονόμοι της Μεσοποταμίας, που παρατηρούσαν τα ουράνια φαινόμενα και την επίδραση που είχαν αυτά στις σοδειές των ανθρώπων, οι γεωμέτρες της Αιγύπτου, που υπολόγιζαν τα αγροτεμάχια όταν αυτά είχαν καλυφθεί με την υλή του Νείλου, κλπ), οι γραφείς (όταν πια επινοήθηκαν τα συστήματα γραφής), κ.ο.κ.
Αυτά τα “επαγγέλματα” ήσαν αδιανόητα στο στάδιο του κυνηγού-συλλέκτη — αδύνατα, για ν’ ακριβολογούμε. Ας σημειώσουμε όμως οτι στο στάδιο της γεωργίας πολλά απ’ αυτά ήσαν υποχρεωτικά. Για παράδειγμα, όταν έχεις ποσότητα σταριού στις αποθήκες της φυλής, και η γειτονική φυλή που δεν ασχολείται με τη γεωργία την επιβουλεύεται, καλό είναι να διατηρείς ένα σώμα μισθοφορικού στρατού που θα αντιμετωπίσει την εχθρική επίθεση• όταν ο Νείλος ξεχειλίζει και σβήνει με τη λάσπη τα όρια των αγρών, καλό είναι να υπάρχουν εξειδικευμένοι γραφείς που ξέρουν πώς να υπολογίσουν και να ξαναβρούν τα χαμένα όρια• κ.ο.κ. Επίσης, ο μισθοφορικός στρατός χρειάζεται πειθαρχία, που επιβάλλεται αποτελεσματικά μέσω μιας πυραμιδοειδούς ιεραρχίας, στην κορυφή της οποίας βρίσκεται ο βασιλιάς, που συχνά είναι και ο ανώτατος θρησκευτικός ηγετης (π.χ., Φαραώ). Δεν είναι τυχαίο που οι γεωργικές κοινωνίες απέκτησαν βασιλιάδες, ενώ οι πιο άναρχα δομημένες, των κυνηγών-συλλεκτών, δεν γνώριζαν ποτέ τέτοιο αξίωμα. (Μπορεί να υπήρχε αρχηγός της φυλής, που δεν είχε όμως καμιά σχέση με τα απόλυτα δικαιώματα του μονάρχη.)
Αστυνομία δεν υπήρχε ακόμα. Υπήρχε στρατός, μέσω του οποίου επιβάλλονταν η τάξη μεταξύ του σώματος των δούλων, που ήσαν οι χαμένοι από τις άλλες, τις γειτονικές κατακτημένες φυλές. Αν γίνονταν κάποιο αδίκημα, ακόμα και στα αρχαιοελληνικά χρόνια, έπρεπε μόνος-του λίγο ως πολύ να μπορεί να βρει το δίκιο-του ο καθένας. Βέβαια υπήρχαν νόμοι, και μάλιστα γραπτοί από κάποιο σημείο και πέρα, όμως η τήρηση αυτών των νόμων δεν ήταν απλό ζήτημα. Ακόμα και σήμερα, για μικροδιαφωνίες στα χωριά (όχι αυτή η ελιά είναι δική-μου — όχι δική-μου είναι) δεν επεμβαίνει η αστυνομία, παρόλο που υπάρχει. Τότε, ούτε αστυνομία υπήρχε. Έπρεπε το έγκλημα να είναι πολύ σοβαρό για να επέμβει η πολιτεία με κάποιον τρόπο — π.χ., φόνος, αρπαγή γυναίκας, βεβήλωση ιερού τόπου, κάτι τέτοιο. Η εμφάνιση μιας κάποιας μορφής αστυνομίας είναι νεώτερο επίτευγμα, της Ρωμαϊκής εποχής. Και πάλι, δεν εμφανίστηκε η αστυνομία γιατί έτσι του κάπνισε κάποιου Ρωμαίου αυτοκράτορα, αλλά γιατί υπήρχαν αυξημένες ανάγκες επιβολής της τάξης, ειδικά σε μια αχανή αυτοκρατορία όπως η Ρωμαϊκή. Χωρίς αυτές τις τάξεις ανθρώπων (στρατιώτες, αστυνομικούς), η αυτοκρατορία θα συνθλίβονταν από το ίδιο-της το βάρος. Τώρα, δεν μπορεί να πει κανείς, «Ε, ας συνθλίβονταν!» Μα υπήρχε τόσος κόσμος και κοσμάκης που η επιβίωσή τους εξαρτώνταν από την ύπαρξη εκείνης της αυτοκρατορίας! Αν καταστρέφονταν ξαφνικά η κοινωνία-τους, εκατομμύρια ζωές θα χάνονταν (συμπεριλαμβανομένων και των προγόνων-μας, υπόψη, μια που κι αυτοί έγιναν Ρωμαίοι πολίτες από το 146 π.Χ. και μετά). Θα πείτε πάλι, «Ας χάνονταν»;
Βλέπετε τώρα την αλληλουχία των γεγονότων. Η ύπαρξη πλεονάσματος τροφής αρχικά, δημιούργησε τάξεις ανθρώπων που είχαν το προνόμιο να τρώνε για να σκέφτονται, ή να “πουλάνε αέρα” όπως προανέφερα. Κάποιοι από κείνους που σκέφτονταν βρήκαν τρόπους να κάνουν εξώρυξη μετάλλων όπως ο σίδηρος από τη γη (όπου πρωτύτερα μόνο ευγενή και μαλακά μέταλλα όπως ο χρυσός, ο άργυρος, κι ο χαλκός ήσαν γνωστά, επειδή βρίσκονται “έτοιμα”, σε καθαρή κατάσταση, αντίθετα με το σίδηρο που βρίσκεται μόνο σε ενώσεις). Με τα μέταλλα έγινε δυνατή η κατασκευή μηχανών με πολλαπλάσια δύναμη από πρωτύτερα. (Αλλά και για να φτιαχτούν οι μηχανές χρειάζονταν σκέψη — ας θυμηθούμε τον Αρχιμήδη που δολοφονήθηκε σκεπτόμενος.) Με τις μηχανές και τη σκέψη ήρθε η ανάπτυξη της τεχνολογίας, από τα προϊόντα της οποίας εξαρτώμαστε σήμερα ολοκληρωτικά.
Αυτή η τελευταία φράση είναι και η πιο σημαντική σ’ όλη αυτή την εισαγωγή που κάνω. Την επαναλαμβάνω: από τα προϊόντα της τεχνολογίας εξαρτώμαστε ολοκληρωτικά. Γιά να δούμε τώρα:
Ας υποθέσουμε οτι αποφασίζουμε ξαφνικά να εφαρμόσουμε τους κανόνες της αναρχίας τώρα. Τί συνέπειες θα είχε αυτό στη ζωή-μας;
Τί θα ήταν το πρώτο πράγμα που θα θέλαμε να καταργήσουμε σαν καλοί αναρχικοί; Εμένα μου έρχεται ένα πράγμα στο νου αμέσως, σαν λίγο-πολύ προφανές: την αστυνομία! Η αστυνομία δεν είναι που αποτελεί το όργανο επιβολής των κανόνων της άρχουσας τάξης; Υπάρχει κανένας (αναρχικός) που διαφωνεί;
Ωραία, καταργούμε την αστυνομία. Γιά να δούμε τί συνέπειες έχει αυτό.
Η αστυνομία είναι το “δεξί χέρι” της πολιτείας με το οποίο εκτελούνται οι νόμοι. Χωρίς τους αστυνομικούς δεν μπορούν να εκτελεστούν οι νόμοι, γιατί δεν αρκεί π.χ. να γίνει μια δίκη και ν’ αποφασίσει μια ποινή ο δικαστής• πρέπει κάποιος να πάρει αυτόν που καταδικάστηκε από το χεράκι, και να τον υποχρεώσει να εκτελέσει την ποινή. Οι αστυνομικοί το κάνουν αυτό. Αφού τους καταργήσαμε, περιττό να γίνονται δίκες, γιατί ο καθένας θα είναι σε θέση να περιφρονήσει την απόφαση του δικαστή, ή πολύ απλά, να μην προσέλθει καν στο δικαστήριο. Περιττοί λοιπόν οι δικαστές, οι εισαγγελείς, αλλά και οι δικηγόροι, κι όλοι όσοι ασχολούνται με τον δικαστικό κλάδο. Πολύ ωραία, τους ξεφορτωθήκαμε όλους αυτούς τους αεροπωλητές! Έχουμε λοιπόν καταφέρει ένα καίριο πλήγμα στην εκτελεστική εξουσία (τέρμα οι μπάτσοι), κ’ έχουμε ξεφορτωθεί τελείως τη δικαστική εξουσία. Χαράς ευαγγέλια! Συνεχίζουμε να δούμε τί συνέπειες έχει αυτό, συμφωνείτε;
Ας πούμε οτι ένας τύπος χεροδύναμος, που προτιμά να τακτοποιεί τις υποθέσεις-του με τη δύναμη του σώματός του, μαζεύει μερικούς άλλους χεροδύναμους τύπους, κάνουν μια μικροσυμμορία, και μια μέρα έρχονται στο σπίτι-σας. Σπάζουν την πόρτα, μπαίνουν μέσα, τα κάνουν όλα γυαλιά-καρφιά, βουτάνε ότι βρίσκουνε μπροστά-τους και χωράει στα σακιά που φέρανε μαζί-τους, και για να μην έχετε καμιά αμφιβολία για τις προθέσεις-τους, πριν φύγουν βιάζουν και όλα τα θηλυκά μέλη της οικογένειάς σας. Μπορεί και κανα αρσενικό, άμα βρεθεί στο διάβα-τους.
Πώς είπατε; Δεν περιλαμβάνονται αυτά στο μενού της αναρχίας; Γιατί; Επειδή λέει «Ο αναρχισμός [...] προωθεί την αυτοδιαχείριση και εστιάζει στην προσωπική ευθύνη που έχει το άτομο για τις πράξεις του απέναντι στον εαυτό του και το κοινωνικό σύνολο, του οποίου είναι μέλος»;
Μα με συγχωρείτε, δεν αποφασίζετε εσείς τί θα κάνει ο χεροδύναμος γορίλλας με τους γορίλλες-του. Εκείνος αποφασίζει. Όπως σε μια παρτίδα σκάκι, ο αντίπαλος αποφασίζει τί κινήσεις θα κάνει, δεν του υπαγορεύετε εσείς τις κινήσεις-του! Αυτό δα έλλειπε! Ίσα-ίσα, όταν παίζετε σκάκι, παίζετε υποθέτοντας τη χειρότερη για σας κίνηση του αντιπάλου. Αλλιώς δεν παίζετε σκάκι, αλλά τις κουμπάρες. Και μη μου πείτε οτι σε μια αναρχική κοινωνία δεν θα υπάρχουν αντιπαλότητες, γιατί θα σας ρωτήσω από ποιον πλανήτη κατεβήκατε τέλος πάντων. Όχι μόνο θα υπάρχουν αντιπαλότητες, αλλά θα είναι και της χειρότερης μορφής, χειρότερες απ’ αυτό που περιέγραψα μόλις προ ολίγου. Χωρίς εκτελεστική εξουσία θα υπάρξει μαφία, που θα επιβάλει το νόμο-της με τα όπλα-της. Σκεφτείτε Ρωσία μετά τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης, σκεφτείτε Σικελία από αιώνες πριν μέχρι και τις μέρες-μας, σκεφτείτε Σικάγο στην αρχή του 20ού αιώνα, και μάλλον θ’ αρχίσετε να ψυλλιάζεστε για ποιο είδος κοινωνίας χωρίς εκτελεστική και δικαστική εξουσία μιλάμε. Και για όσους δεν το κατάλαβαν (γιατί και για την πιο προφανή σκέψη υπάρχουν πάντα αλεξί-σκεπτα κρανία), μαφία σημαίνει επιβολή του δίκιου του ισχυρότερου στον ασθενέστερο, επιβολή άγραφων και στυγνών νόμων που η παραβίασή τους τιμωρείται συνήθως με θάνατο, κι όλα αυτά που έρχονται σε πλήρη αντίθεση με την ιδέα της αναρχίας.
Μπορεί να σκέφτεστε οτι ίσως να μπορούμε να έχουμε κάποιες μικρές ομάδες που θα επιβλέπουν την ασφάλεια τη δική-μας, όπως έχουν προτείνει κάποιοι, όχι όμως κρατικές δυνάμεις ασφαλείας. Ε, αυτό σημαίνει απλά οτι οργανωνόμαστε με το δικό-μας μικρό, προσωπικό στρατό, για να αμυνθούμε εναντίον του γειτονικού μικρού προσωπικού στρατού (του γορίλλα), που τελικά μπορεί να ’ναι πιο ισχυρός και να νικήσει το δικό-μας. Όπως ακριβώς στα αρχαία χρόνια. Το δίκιο του ισχυρότερου θα υπερισχύσει.
Περιμένετε όμως, δεν τελειώσαμε με τις συνέπειες. Μόλις αρχίσαμε.
Προς το παρόν ζούμε σε κοινωνίες πολυπληθείς, πολλοί από μας σε μεγάλες πόλεις, όπου παίρνουμε αποφάσεις που αφορούν όχι μόνο στα άμεσα προσωπικά-μας συμφέροντα, αλλά και στα συμφέροντα του συνόλου: πόσο θα πληρώσω για την αποκομιδή των σκουπιδιών από το δήμο, για ένα δρόμο που θα φτιαχτεί στην ύπαιθρο, για ένα αντιπλημμυρικό έργο, και λοιπά. Βέβαια δεν αποφασίζουμε άμεσα γι’ αυτά τα θέματα, ούτε κάθε μέρα, αλλά αν ο κόμπος φτάσει στο χτένι και μας ζητήσουν να πληρώσουμε πάρα πολλά, υποτίθεται οτι υπάρχει και κάποιος βουλευτής που εκλέγεται στην περιφέρειά μας για ν’ ακούσει τα παράπονά μας και να τα μεταφέρει στη βουλή. Στα μεγάλα αστικά κέντρα βέβαια, πολύ που τους νοιάζει τους βουλευτές• στις μικρές πόλεις όμως τους ακούν τους κατοίκους γιατί εκεί λίγοι ψήφοι καθορίζουν ποιος εκλέγεται και ποιος όχι. Τώρα, στη νέα εποχή της αναρχίας που έχει μόλις ανατείλει, θα υπάρχει Βουλή; Προφανώς όχι. Βουλή, δηλαδή το σημαντικώτατο αυτό όργανο της νομοθετικής εξουσίας δεν είναι δυνατό να υπάρξει, γιατί τί νόημα έχει να φτιάχνει νόμους κανείς όταν δεν λειτουργεί η εκτελεστική εξουσία να επιβάλει αυτούς τους νόμους; (Την ξεφορτωθήκαμε την εκτελεστική εξουσία μαζί με τη δικαστική, το θυμάστε ελπίζω, ε;) Άρα μαζί έχουμε ξεφορτωθεί και τη νομοθετική εξουσία. Αν βλέπετε κανα τρόπο να έχουμε νόμους (κοινωνικούς κανόνες δηλαδή) χωρίς να μπορούμε να τους εκτελέσουμε, πείτε-μου για να ξέρω.
Άρα όλα όσα αφορούν στη λήψη αποφάσεων για το κοινωνικό σύνολο, πάνε κι αυτά. Μπορείτε να συναθροίζεστε εσείς οι “καλοί” αναρχικοί και ν’ αποφασίζετε τις “καλές” αποφάσεις-σας, αλλά έτσι και σας την πέσουν οι γορίλλες, ούτε ψύλλος στον κόρφο-σας.
Ωραία, ξεφορτωθήκαμε λοιπόν όλες τις εξουσίες: εκτελεστική, δικαστική, και νομοθετική. Αυτό δεν είναι το βασικό ζητούμενο της αναρχίας; Πετύχαμε το ζητούμενο, και μάλιστα με μία και μόνο κίνηση-ματ: το ξήλωμα της αστυνομίας! (Κάναμε ματ στα ΜΑΤ, ποιος στη χάρη-μας!) Σαν ένα πουλόβερ, που του τραβάς μία κλωστή και ξετυλίγεται ολόκληρο στα χέρια-σου. Βέβαια το αποτέλεσμα ήταν η εγκατάσταση των νόμων της μαφίας, και μπορεί κάποιοι να πιστεύετε οτι εκεί τελειώνουν όλες οι συνέπειες, κι οτι ίσως με κάποιον έξυπνο τρόπο να καταφέρουμε ν’ αποφύγουμε και το μαφιόζικο κράτος. Δυστυχώς, η αλήθεια είναι πολύ πιο αμείλικτη: όπως θα διαβάσετε παρακάτω, όχι μόνο οι μαφιόζοι δεν θα επιζήσουν, αλλά ούτε εσείς, ούτε και κανένας άλλος. Προχωρούμε.
Πάμε τώρα στο τεχνολογικό και επιχειρηματικό πεδίο. Θα παρατηρήσατε ελπίζω οτι όλη αυτήν την ώρα καταφέρνω και σας ζαλίζω μέσω μιας οθόνης, η οποία λαμβάνει δεδομένα μέσω κατιτίς που το λέμε διαδίκτυο (internet). Αυτό, το διαδίκτυο, φτάνει στον υπολογιστή που χρησιμοποιείτε τώρα όχι δια μαγείας, αλλά γιατί υπάρχει μια εταιρεία που δουλειά-της είναι να κάνει αυτό το πράγμα: να μεταφέρει δεδομένα, γιατί την έχει πληρώσει κάποιος (εσείς, ο μπαμπάς-σας, το ίντερνετ καφέ που πληρώνετε, το πανεπιστήμιο που πληρώνουμε όλοι, κάποιος τέλος πάντων).
Λοιπόν, οι εταιρείες σαν κι αυτή που μόλις ανέφερα είναι ιδιωτικές επιχειρήσεις, και σαν τέτοιες έχουν συνήθως κάποιον ιδιοκτήτη, ή ομάδα ιδιοκτητών, και εργαζόμενους. Οι εργαζόμενοι εργάζονται για τον ιδιοκτήτη, που ως γνωστόν εκμεταλλεύεται την υπεραξία των εργαζομένων, πληρώνοντάς τους όσο χρειάζονται για να συνεχίσουν να δουλεύουν, ενώ ο ίδιος καρπώνεται τη μερίδα του λέοντος, κλπ. κλπ. Μάλιστα... τα ξέρουμε όλα αυτά, με την προσθήκη οτι ξέρουμε επίσης και μια μικρή λεπτομέρεια: οτι αν δεν υπάρχει ιδιοκτήτης, ή αν ιδιοκτήτης είναι κάποιο συλλογικό όργανο όπως ένας συνεταιρισμός ή το κράτος (όπως γίνονταν στη Σοβιετική Ένωση καλή ώρα), τότε δεν υπάρχει κίνηση και δουλειά, δεν παράγει έργο η εταιρεία, και μετά από κάποιον καιρό γίνεται προβληματική, κλείνει, και πάμε όλοι σπίτια-μας. (Ή, ακόμα χειρότερα όπως στην περίπτωση της Σοβ. Ένωσης, πτωχεύει το ίδιο το κράτος, καταρρέει, και διαλύεται “εις τα εξ ων συνετέθει”.) Μ’ αυτή τη μικρή λεπτομέρεια, αντιλαμβανόμαστε ελπίζω όλοι οτι εκείνος ο #%@!$@!# ο ιδιοκτήτης, που πίνει το αίμα των εργατών και πλουτίζει απ’ τον ιδρώτα-τους, παραμένει στη θέση-του ως έχει, αλλιώς “το κλείσαμε το μαγαζί” (στην κυριολεξία).
Τώρα, ας πούμε πως είμαι εργαζόμενος σε μια εταιρεία, κ’ έχει μόλις ανατείλει η λαμπρή πρώτη μέρα του αναρχικού-μας βίου, του έτους 1 μ.Α. (μετά Αναρχοαυτοπροσδιορισμόν).
Γιατί να δουλέψω για το αφεντικό-μου; Μπορώ κάλλιστα να οργανωθώ με τους συναδέλφους συν-εργαζόμενους, κι αφού καταλάβουν κ’ εκείνοι και χωνέψουν τη νέα κατάσταση, να πάμε όλοι μαζί στο γραφείο του αφεντικού και να τον υποχρεώσουμε δια της βίας να μας παραχωρήσει τους τίτλους ιδιοκτησίας της εταιρείας. Ή ακόμα καλύτερα, να τον υποχρεώσουμε να πουλήσει εκείνος την εταιρεία και να μας δώσει εμάς το αντίτιμό της σε ρευστό. Μπορούμε να τον κρατήσουμε και όμηρο άμα θέλουμε, μέχρι να το κάνει. Ποιος θα μας εμποδίσει; Η αστυνομία; Ας γελάσω. Αφού την καταργήσαμε. Ή μήπως οι “σεκιουριτάδες”; Μα κι εκείνοι φουκαράδες εργαζόμενοι είναι, μπορούν να μπουκάρουν στο γραφείο του δικού-τους αφεντικού (αφού τους το εξηγήσουμε). Κι αν, αφού πουληθεί η εταιρεία και πάρουμε τα λεφτά, δεν έχουμε πια εργασία, τί μας νοιάζει ρε παιδιά; Αφού το ποσόν από την πώληση της εταιρείας θα είναι πολλαπλάσιο των όσων θα κερδίζαμε σε όλη-μας τη ζωή. Είναι-δεν-είναι, εμείς έτσι πιστεύουμε οτι πρέπει να είναι, γιαυτό και μπουκάραμε στου αφεντικού το λημέρι, και του ήπιαμε και όλο το ουΐσκι που είχε στο μπαράκι για να κερνάει τους υψηλούς καλεσμένους.
Μπορεί ν’ ακούγομαι σαν να μην τα λέω στα σοβαρά τα παραπάνω, όμως αν μπορείτε να φανταστείτε κάποιον πραγματικά σοβαρό λόγο για τον οποίο να μη τους συμφέρει τους εργαζόμενους να βάλουν στο χέρι την εταιρεία του αφεντικού-τους, παρακαλώ να μου τους πείτε να τους μάθω κι εγώ.
Πιστεύω οτι μπορεί να πάρει λίγο καιρό στους εργαζόμενους να το χωνέψουν οτι μπορούν όντως να το κάνουν το παραπάνω χωρίς καμιά νομική συνέπεια (νομική; χα-χα!) αλλά τελικά θα το καταλάβουν. Και θα το κάνουν. Κάποιοι τουλάχιστον θα το κάνουν, κι όταν δουν οι υπόλοιποι οτι γίνεται, θα το κάνουν κι εκείνοι. Και το παραπάνω δεν είναι το μόνο σενάριο με το οποίο οι εργάτες μπορούν να δράσουν, τώρα που δεν υπάρχει αστυνομία. Για παράδειγμα, μπορούν να σχηματίσουν μια συμμορία — ακόμα και μαζί με τ’ αφεντικό-τους — και να πάνε να καταστρέψουν την επιχείρηση του ανταγωνιστή-τους τη νύχτα. Το τί μπορεί να κάνει κανείς όταν απουσιάζουν οι συνέπειες περιορίζεται μόνο από τη φαντασία του καθενός.
Κοντολογίς, η επιχειρηματική δραστηριότητα θα πάει κι αυτή περίπατο.
Όμως, όπως ξαναέγραψα, σήμερα η ζωή-μας εξαρτάται αποκλειστικά από τα προϊόντα της τεχνολογίας, που είναι απόρροια επιχειρηματικής δραστηριότητας. Υπόψη οτι όταν λέω “τεχνολογία” δεν εννοώ την “υψηλή” τοιαύτη (πισιά, σιντιά, μιντιά, διαβόλια και τριβόλια), αλλά όλα τα προϊόντα της ανθρώπινης εργασίας, όπως μια καρέκλα ή ένα ψαλίδι. Ακόμα και το γάλα που αγοράζουμε, από κάποια επιχείρηση παράγεται — δεν αρμέγουμε αγελάδες! Και το ψωμί που παίρνουμε απ’ το φούρνο, κι αυτό από επιχείρηση βγαίνει: την επιχείρηση του αρτοποιού. (Ο κυρ-Αλέκος, ο αρτοποιός στη γειτονιά-μου, απασχολεί περί τα 15 άτομα στο φούρνο-του παρακαλώ.) Αλλά κι ο αρτοποιός προμηθεύεται το αλεύρι από κάποια επιχείρηση, δεν αλέθει το σιτάρι! Δεν παράγουμε εμείς οι ίδιοι την τροφή-μας πλέον, δεν είμαστε γεωργοί (τουλάχιστον όχι οι περισσότεροι από μας), ούτε κυνηγοί-συλλέκτες. Μα κι ο σημερινός γεωργός ακόμα, αγοράζει το ψωμί απ’ το φούρνο, ούτ’ εκείνος δεν παράγει την τροφή-του από δικές-του πρώτες ύλες, αλλά στηρίζεται σε άλλους, σε επιχειρήσεις. Όταν η επιχειρηματική δραστηριότητα σβήσει, μαζί-της θα σβήσουμε κι εμείς. Πώς νομίζετε οτι συντηρούνται τα δισεκατομμύρια ανθρώπων του πλανήτη, με αέρα κοπανιστό; Την τροφή που καταναλώνουν την παράγουν εταιρείες. Άρα...
Άρα η συντριπτική πλειοψηφία του πληθυσμού της Γης θα πεθάνει από λιμό. Θα μείνουν αρχικά μόνον οι λίγοι που είχαν στην κατοχή-τους γη και ζώα, αλλά κι αυτοί θα δοκιμαστούν σκληρά, καθώς θα πάψουν να λειτουργούν τα γεωργικά μηχανήματα — ποιος να τα συντηρήσει, ποιος να φτιάξει καινούρια — και θ’ αναγκαστούν ή να βρουν βόδια και άλογα, όπως στα αρχαία χρόνια, ή να τα εγκαταλείψουν όλα και να γίνουν κυνηγοί-συλλέκτες.
Τελικά, όσοι απομείνουμε, θα οδηγηθούμε πίσω στο στάδιο του κυνηγού-συλλέκτη. Αλλά ούτε εκεί θα επιβιώσουμε, γιατί το περιβάλλον-μας δεν είναι τέτοιο που να μπορεί να συντηρήσει κυνηγούς-συλλέκτες πλέον. Κοιτάξτε γύρω-σας τη χώρα-μας, πώς έχει γίνει μετά από αιώνες γεωργικής και κτηνοτροφικής εκμετάλλευσης. Αυτοί οι λόφοι με τις ξερολιθιές στη νότια Ελλάδα, στα αρχαία χρόνια ήσαν κατάφυτοι. Το γνωρίζουμε γιατί τα αρχαία κείμενα μιλούν για ζώα, όπως αγριόχοιρους, αρκούδες, λιοντάρια, κ.ά., που δεν θα μπορούσαν να ζήσουν στο σημερινό περιβάλλον γιατί δεν θα είχαν να κυνηγήσουν τίποτα. Τώρα, βλέπετε ζώα για κυνήγι πουθενά; Μπορεί ίσως σε καμιά ραχούλα στην Πίνδο, όμως πόσοι μπορούμε να πάμε να ζήσουμε στην Πίνδο, και για πόσους υπάρχει αρκετό κυνήγι; Και με τί θα κυνηγάμε; Οι σφαίρες σε λίγο θα μας τελειώσουν — είπαμε, τεχνολογία γιοκ! — άρα στις πέτρες και στα τόξα θα καταλήξουμε, και στα αυτοσχέδια αγκίστρια για να τρώμε και κανα ψάρι, με βιταμίνη που κάνει καλό στα μάτια.
Υπόψη οτι η ιδέα να εφαρμοστεί ο αναρχισμός σε τοπικό μόνο επίπεδο και όχι παγκόσμιο, π.χ. μόνο στην Ελλάδα, κρίνεται επιεικώς ηλίθια. Λίγο καιρό αφότου καταργήσουμε τις δομές όπως την αστυνομία και το στρατό στη χώρα-μας, και γίνουμε χώρα άναρχη, οι “φίλοι” και “σύμμαχοι” εξ ανατολών θα εισβάλλουν με το στρατό-τους — τον οποίο, αντίθετα μ’ εμάς τις διάνοιες, δεν θα έχουν διαλύσει — με το πιο γελοίο πρόσχημα: π.χ. της προστασίας των Ισλαμικών μειονοτήτων. Στη συνέχεια θα υποστούμε τους δικούς-τους κανόνες, που σήμερα περιλαμβάνουν λόγου χάρη μια όλο και αυξανόμενη τάση για επιβολή της μαντήλας στις γυναίκες (για να μη νταλκαδιάζονται οι άντρες, ντε!) την επιβολή ενός πολύ πιο στυγνού αστυνομικού κράτους από το δικό-μας, την καταστολή και απαγόρευση της σκέψης που διαφοροποιείται από αυτήν που θεωρείται “πρέπουσα”, και άλλα τέτοια ευχάριστα. Αν έχετε κι άλλες παρόμοιες ιδέες για το πώς μπορεί να εφαρμοστεί η αναρχία, έχω μια παράκληση: πάρτε το κουβαδάκι-σας και παίξτε παραπέρα.
Γιατί δεν γινόμαστε όλοι αναρχικοί; anarchy.htm anarchy.htm
Χτες το βράδυ, καθώς επέστρεφα σπίτι με το λεωφορείο, είδα ένα παιδάκι να ζωγραφίζει με μαύρο μαρκαδόρο το σήμα των αναρχικών, το Α μέσα σε κύκλο, στην άσπρη επιφάνεια του τοιχώματος του λεωφορείου. Ήταν-δεν-θάταν 20 χρονών ο πιτσιρίκος. Δεν του μίλησα, γιατί θα ήταν μάταιο. Αναρωτήθηκα όμως αν καταλάβαινε καθόλου τί σημαίνει το σύνολο των ιδεών που συμβολίζει το Α μέσα στον κύκλο. Τί θα συνέβαινε στη ζωή του μπόμπιρα αν ξαφνικά αύριο η κοινωνία-του γίνονταν έτσι όπως την ονειρεύονται οι θεωρητικοί του αναρχισμού; Αυτό το ερώτημα βρίσκω οτι δεν το απαντά σωστά κανένας φιλόσοφος, αναρχικός ή μη, κι ο λόγος είναι οτι για να απαντηθεί χρειάζεται γνώση που μέχρι σχετικά πρόσφατα έλειπε. Όλοι οι θεωρητικοί του αναρχισμού γεννήθηκαν, μεγάλωσαν, κι ανέπτυξαν τις ιδέες-τους πριν η γνώση που θα παρουσιάσω παρακάτω γίνει γνωστή και προλάβει ν’ αφομοιωθεί από τους διανοούμενους ανά τον κόσμο.
Πρώτα-πρώτα, ας μου επιτρέψει ο αναγνώστης να αυτοσυστηθώ. Επειδή θα πω μερικά πράγματα που είναι εναντίον της ιδέας της αναρχίας, ο αναγνώστης είναι πολύ πιθανό να με κατατάξει αυτόματα σ’ έναν από κείνους τους “υποστηριχτές του συστήματος”, του στάτους κβο, της “άρχουσας τάξης”. Δεν είμαι όμως από κείνους. Παλιότερα, όταν ήμουν στην ηλικία του μπόμπιρα του λεωφορείου, κατέτασσα τον εαυτό-μου μεταξύ των “αριστερών” — πάντως όχι των κομμουνιστών, ούτε κανενός άλλου πολιτικού σχηματισμού. Ήμουν, έτσι, “αριστερός”, γενικά κι αόριστα. Αργότερα κατάλαβα οτι αυτό που είμαι δεν περιγράφεται με καμία από τις υπάρχουσες πολιτικές ταμπέλες. Είμαι, θα έλεγα, “υποστηριχτής των αδυνάτων”, και μάλιστα από κούνια! Έτσι με είχε ονομάσει η μάνα-μου σαν 6 ή 7 χρονών παιδάκι, για να δικαιολογήσει κάποια πράξη-μου σε κάποια άλλη μητέρα. Δεν ξέρω τί ακριβώς είχα κάνει, αλλά νομίζω είχα δει ένα άλλο παιδί να κάνει κάτι άδικο σε τρίτο παιδί, κ’ εγώ πήρα το μέρος του αδικημένου. Αυτό το μοτίβο συνεχίστηκε σ’ όλη τη μέχρι τώρα ζωή-μου. Τώρα, επειδή στη χώρα-μου η επικρατούσα τάξη ήταν παραδοσιακά των δεξιών–καπιταλιστών, κ’ επειδή επομένως οι αριστεροί ήσαν με το μέρος των αδικημένων–καταπιεσμένων–μη-εχόντων, κλπ., λανθασμένα ταυτοποίησα την έννοια “υποστηριχτής των αδυνάτων” με την έννοια “αριστερός”, αυτό είναι όλο. Αν ζούσα στη Σοβιετική Ένωση των παιδικών-μου χρόνων, όπου οι αριστεροί είχανε το πάνω χέρι, νομίζω πως θα αυτοχαρακτηριζόμουν “δεξιός” (πάλι λανθασμένα). Όμως, πολλά είπα για το άτομό μου. Σκοπός-μου είναι να μιλήσω για τον αναρχισμό, όχι για μένα. Όποιος θέλει να μάθει περισσότερα για το με τί έχω ασχοληθεί μέχρι τώρα στη ζωή-μου, μπορεί να διαβάσει την αρχική-μου ιστοσελίδα. Πάντως θα καταλάβατε ελπίζω, αν τυχαίνει να είστε αναρχικός, οτι σκοπός-μου δεν είναι η διαιώνιση του υπάρχοντος συστήματος, αλλά το ξεσκέπασμα των — άγνωστων σ’ εσάς, πιστεύω — συνεπειών της αναρχίας και του αναρχισμού.
Πριν να ξεκινήσω, ας σημειώσουμε κάτι που μάλλον πρέπει να σας είναι γνωστό: οτι οι έννοιες “αναρχία” και “αναρχισμός” σημαίνουν πολλά και διαφορετικά συστήματα ιδεών. Απλώς και μόνο επειδή δυο άνθρωποι δηλώνουν “αναρχικοί” δεν σημαίνει οτι πρέπει να συμφωνούν σε πάρα πολλά πράγματα. Πάντως υπάρχει ένας βασικός πυρήνας ιδεών, που, αν κάποιος τις απορρίπτει, τότε μάλλον δεν του ταιριάζει ο χαρακτηρισμός “αναρχικός”. Ο πυρήνας αυτός πιστεύω εκφράζεται αρκετά καλά από το παρακάτω εδάφιο απ’ την ελληνική Βικιπαίδεια, στο λήμμα “Αναρχισμός”:
Ο Αναρχισμός [...] Ως ιδεολογία στοχεύει στην χειραφέτηση των αρχώμενων και την κατάργηση των αρχούντων. [...] προωθεί την αυτοδιαχείριση και εστιάζει στην προσωπική ευθύνη που έχει το άτομο για τις πράξεις του απέναντι στον εαυτό του και το κοινωνικό σύνολο, του οποίου είναι μέλος.
Η λέξη αναρχία, όπως τη χρησιμοποιούν οι περισσότεροι αναρχικοί, δηλώνει μια αρμονική αντιεξουσιαστική αταξική κοινωνία, που στηρίζεται στις δυνατότητες της εθελοντικής συνεργασίας και αμοιβαίας βοήθειας των ανθρώπων με βάση τον ατομικό αυτοπροσδιορισμό και την προσωπική συμμετοχή. Στη θέση των εξουσιαστικών πολιτικών δομών και των οικονομικών θεσμών οι αναρχικοί προτείνουν κοινωνικές σχέσεις θεμελιωμένες στην "εκούσια" ομαδική συγκρότηση αυτόνομων ατόμων, την αμοιβαία βοήθεια και την αυτοδιάθεση.
Τα παραπάνω αποκλείεται να τα ’χει διαβάσει ο λεωφορειακός μπόμπιρας — ανάθεμά με κι αν έχει διαβάσει τίποτα ποτέ-του — αλλά ίσως να του είναι αμυδρά γνωστά, από τις συζητήσεις που έπιασε στ’ αρπαχτά μεταξύ “θεωρητικών” και άλλων σοφών των Εξαρχείων. Εγώ δεν τους έχω ακούσει ποτέ τους λεγάμενους, δεν νομίζω όμως οτι έχω χάσει και τίποτα, γιατί έχω διαβάσει τους πραγματικούς θεωρητικούς του αναρχισμού, από φιλοσόφους μέχρι πολιτικούς — όσους δεν τους αφομοίωσε το υπάρχον σύστημα.
Οποιοσδήποτε όμως εναντιώνεται στον αναρχισμό, θα πρέπει νομίζω να πάρει σοβαρά υπόψη-του τα παρακάτω λόγια του Νόαμ Τσόμσκι:
«Ο αναρχισμός, κατά τη γνώμη-μου, είναι μια έκφραση της ιδέας οτι το βάρος της απόδειξης εναπόκειται πάντοτε σ’ εκείνους που διατείνονται οτι η εξουσία και η κυριαρχία είναι απαραίτητες. Εκείνοι πρέπει να αποδείξουν, με ισχυρά επιχειρήματα, οτι το συμπέρασμα αυτό είναι σωστό. Αν δεν μπορούν, τότε το σύστημα του οποίου υπεραμύνονται θα πρέπει να θεωρηθεί αθέμιτο [illegitimate].» (N. Chomsky, στο www.totse.com)
Μάλιστα. Συμφωνώ. Παρόλο που δεν υπεραμύνομαι κανενός συστήματος, συμφωνώ οτι πρέπει να αποδείξω με ισχυρά επιχειρήματα οτι... τί θέλω να αποδείξω αλήθεια; Το εξής:
Κάποιας μορφής εξουσία είναι απαραίτητη. Η απουσία εξουσίας θα σήμαινε την κατάρρευση του κοινωνικού ιστού, και τον αφανισμό δισεκατομμυρίων ανθρώπων στον πλανήτη λόγω λιμού. Η εφαρμογή της αναρχίας σε παγκόσμια κλίμακα θα ήταν το πιο μεγάλο “έγκλημα κατά της ανθρωπότητας” που έχει βιώσει ποτέ ο πλανήτης, ενώ η εφαρμογή-της σε μικρή, τοπική κλίμακα, θα είχε σαν αποτέλεσμα (απλώς) τον αφανισμό της κοινωνίας που την υιοθέτησε λόγω πολεμικών συρράξεων.
Ας υποθέσουμε οτι αποφασίζουμε ξαφνικά να εφαρμόσουμε τους κανόνες της αναρχίας τώρα. Τί συνέπειες θα είχε αυτό στη ζωή-μας;
Τί θα ήταν το πρώτο πράγμα που θα θέλαμε να καταργήσουμε σαν καλοί αναρχικοί; Εμένα μου έρχεται ένα πράγμα στο νου αμέσως, σαν λίγο-πολύ προφανές: την αστυνομία! Η αστυνομία δεν είναι που αποτελεί το όργανο επιβολής των κανόνων της άρχουσας τάξης; Υπάρχει κανένας (αναρχικός) που διαφωνεί;
Ωραία, καταργούμε την αστυνομία. Γιά να δούμε τί συνέπειες έχει αυτό.
Η αστυνομία είναι το “δεξί χέρι” της πολιτείας με το οποίο εκτελούνται οι νόμοι. Χωρίς τους αστυνομικούς δεν μπορούν να εκτελεστούν οι νόμοι, γιατί δεν αρκεί π.χ. να γίνει μια δίκη και ν’ αποφασίσει μια ποινή ο δικαστής• πρέπει κάποιος να πάρει αυτόν που καταδικάστηκε από το χεράκι, και να τον υποχρεώσει να εκτελέσει την ποινή. Οι αστυνομικοί το κάνουν αυτό. Αφού τους καταργήσαμε, περιττό να γίνονται δίκες, γιατί ο καθένας θα είναι σε θέση να περιφρονήσει την απόφαση του δικαστή, ή πολύ απλά, να μην προσέλθει καν στο δικαστήριο. Περιττοί λοιπόν οι δικαστές, οι εισαγγελείς, αλλά και οι δικηγόροι, κι όλοι όσοι ασχολούνται με τον δικαστικό κλάδο. Πολύ ωραία, τους ξεφορτωθήκαμε όλους αυτούς τους αεροπωλητές! Έχουμε λοιπόν καταφέρει ένα καίριο πλήγμα στην εκτελεστική εξουσία (τέρμα οι μπάτσοι), κ’ έχουμε ξεφορτωθεί τελείως τη δικαστική εξουσία. Χαράς ευαγγέλια! Συνεχίζουμε να δούμε τί συνέπειες έχει αυτό, συμφωνείτε;
Ας πούμε οτι ένας τύπος χεροδύναμος, που προτιμά να τακτοποιεί τις υποθέσεις-του με τη δύναμη του σώματός του, μαζεύει μερικούς άλλους χεροδύναμους τύπους, κάνουν μια μικροσυμμορία, και μια μέρα έρχονται στο σπίτι-σας. Σπάζουν την πόρτα, μπαίνουν μέσα, τα κάνουν όλα γυαλιά-καρφιά, βουτάνε ότι βρίσκουνε μπροστά-τους και χωράει στα σακιά που φέρανε μαζί-τους, και για να μην έχετε καμιά αμφιβολία για τις προθέσεις-τους, πριν φύγουν βιάζουν και όλα τα θηλυκά μέλη της οικογένειάς σας. Μπορεί και κανα αρσενικό, άμα βρεθεί στο διάβα-τους.
Πώς είπατε; Δεν περιλαμβάνονται αυτά στο μενού της αναρχίας; Γιατί; Επειδή λέει «Ο αναρχισμός [...] προωθεί την αυτοδιαχείριση και εστιάζει στην προσωπική ευθύνη που έχει το άτομο για τις πράξεις του απέναντι στον εαυτό του και το κοινωνικό σύνολο, του οποίου είναι μέλος»;
Μα με συγχωρείτε, δεν αποφασίζετε εσείς τί θα κάνει ο χεροδύναμος γορίλλας με τους γορίλλες-του. Εκείνος αποφασίζει. Όπως σε μια παρτίδα σκάκι, ο αντίπαλος αποφασίζει τί κινήσεις θα κάνει, δεν του υπαγορεύετε εσείς τις κινήσεις-του! Αυτό δα έλλειπε! Ίσα-ίσα, όταν παίζετε σκάκι, παίζετε υποθέτοντας τη χειρότερη για σας κίνηση του αντιπάλου. Αλλιώς δεν παίζετε σκάκι, αλλά τις κουμπάρες. Και μη μου πείτε οτι σε μια αναρχική κοινωνία δεν θα υπάρχουν αντιπαλότητες, γιατί θα σας ρωτήσω από ποιον πλανήτη κατεβήκατε τέλος πάντων. Όχι μόνο θα υπάρχουν αντιπαλότητες, αλλά θα είναι και της χειρότερης μορφής, χειρότερες απ’ αυτό που περιέγραψα μόλις προ ολίγου. Χωρίς εκτελεστική εξουσία θα υπάρξει μαφία, που θα επιβάλει το νόμο-της με τα όπλα-της. Σκεφτείτε Ρωσία μετά τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης, σκεφτείτε Σικελία από αιώνες πριν μέχρι και τις μέρες-μας, σκεφτείτε Σικάγο στην αρχή του 20ού αιώνα, και μάλλον θ’ αρχίσετε να ψυλλιάζεστε για ποιο είδος κοινωνίας χωρίς εκτελεστική και δικαστική εξουσία μιλάμε. Και για όσους δεν το κατάλαβαν (γιατί και για την πιο προφανή σκέψη υπάρχουν πάντα αλεξί-σκεπτα κρανία), μαφία σημαίνει επιβολή του δίκιου του ισχυρότερου στον ασθενέστερο, επιβολή άγραφων και στυγνών νόμων που η παραβίασή τους τιμωρείται συνήθως με θάνατο, κι όλα αυτά που έρχονται σε πλήρη αντίθεση με την ιδέα της αναρχίας.
Μπορεί να σκέφτεστε οτι ίσως να μπορούμε να έχουμε κάποιες μικρές ομάδες που θα επιβλέπουν την ασφάλεια τη δική-μας, όπως έχουν προτείνει κάποιοι, όχι όμως κρατικές δυνάμεις ασφαλείας. Ε, αυτό σημαίνει απλά οτι οργανωνόμαστε με το δικό-μας μικρό, προσωπικό στρατό, για να αμυνθούμε εναντίον του γειτονικού μικρού προσωπικού στρατού (του γορίλλα), που τελικά μπορεί να ’ναι πιο ισχυρός και να νικήσει το δικό-μας. Όπως ακριβώς στα αρχαία χρόνια. Το δίκιο του ισχυρότερου θα υπερισχύσει.
Περιμένετε όμως, δεν τελειώσαμε με τις συνέπειες. Μόλις αρχίσαμε.
Προς το παρόν ζούμε σε κοινωνίες πολυπληθείς, πολλοί από μας σε μεγάλες πόλεις, όπου παίρνουμε αποφάσεις που αφορούν όχι μόνο στα άμεσα προσωπικά-μας συμφέροντα, αλλά και στα συμφέροντα του συνόλου: πόσο θα πληρώσω για την αποκομιδή των σκουπιδιών από το δήμο, για ένα δρόμο που θα φτιαχτεί στην ύπαιθρο, για ένα αντιπλημμυρικό έργο, και λοιπά. Βέβαια δεν αποφασίζουμε άμεσα γι’ αυτά τα θέματα, ούτε κάθε μέρα, αλλά αν ο κόμπος φτάσει στο χτένι και μας ζητήσουν να πληρώσουμε πάρα πολλά, υποτίθεται οτι υπάρχει και κάποιος βουλευτής που εκλέγεται στην περιφέρειά μας για ν’ ακούσει τα παράπονά μας και να τα μεταφέρει στη βουλή. Στα μεγάλα αστικά κέντρα βέβαια, πολύ που τους νοιάζει τους βουλευτές• στις μικρές πόλεις όμως τους ακούν τους κατοίκους γιατί εκεί λίγοι ψήφοι καθορίζουν ποιος εκλέγεται και ποιος όχι. Τώρα, στη νέα εποχή της αναρχίας που έχει μόλις ανατείλει, θα υπάρχει Βουλή; Προφανώς όχι. Βουλή, δηλαδή το σημαντικώτατο αυτό όργανο της νομοθετικής εξουσίας δεν είναι δυνατό να υπάρξει, γιατί τί νόημα έχει να φτιάχνει νόμους κανείς όταν δεν λειτουργεί η εκτελεστική εξουσία να επιβάλει αυτούς τους νόμους; (Την ξεφορτωθήκαμε την εκτελεστική εξουσία μαζί με τη δικαστική, το θυμάστε ελπίζω, ε;) Άρα μαζί έχουμε ξεφορτωθεί και τη νομοθετική εξουσία. Αν βλέπετε κανα τρόπο να έχουμε νόμους (κοινωνικούς κανόνες δηλαδή) χωρίς να μπορούμε να τους εκτελέσουμε, πείτε-μου για να ξέρω.
Άρα όλα όσα αφορούν στη λήψη αποφάσεων για το κοινωνικό σύνολο, πάνε κι αυτά. Μπορείτε να συναθροίζεστε εσείς οι “καλοί” αναρχικοί και ν’ αποφασίζετε τις “καλές” αποφάσεις-σας, αλλά έτσι και σας την πέσουν οι γορίλλες, ούτε ψύλλος στον κόρφο-σας.
Ωραία, ξεφορτωθήκαμε λοιπόν όλες τις εξουσίες: εκτελεστική, δικαστική, και νομοθετική. Αυτό δεν είναι το βασικό ζητούμενο της αναρχίας; Πετύχαμε το ζητούμενο, και μάλιστα με μία και μόνο κίνηση-ματ: το ξήλωμα της αστυνομίας! (Κάναμε ματ στα ΜΑΤ, ποιος στη χάρη-μας!) Σαν ένα πουλόβερ, που του τραβάς μία κλωστή και ξετυλίγεται ολόκληρο στα χέρια-σου. Βέβαια το αποτέλεσμα ήταν η εγκατάσταση των νόμων της μαφίας, και μπορεί κάποιοι να πιστεύετε οτι εκεί τελειώνουν όλες οι συνέπειες, κι οτι ίσως με κάποιον έξυπνο τρόπο να καταφέρουμε ν’ αποφύγουμε και το μαφιόζικο κράτος. Δυστυχώς, η αλήθεια είναι πολύ πιο αμείλικτη: όπως θα διαβάσετε παρακάτω, όχι μόνο οι μαφιόζοι δεν θα επιζήσουν, αλλά ούτε εσείς, ούτε και κανένας άλλος. Προχωρούμε.
Πάμε τώρα στο τεχνολογικό και επιχειρηματικό πεδίο. Θα παρατηρήσατε ελπίζω οτι όλη αυτήν την ώρα καταφέρνω και σας ζαλίζω μέσω μιας οθόνης, η οποία λαμβάνει δεδομένα μέσω κατιτίς που το λέμε διαδίκτυο (internet). Αυτό, το διαδίκτυο, φτάνει στον υπολογιστή που χρησιμοποιείτε τώρα όχι δια μαγείας, αλλά γιατί υπάρχει μια εταιρεία που δουλειά-της είναι να κάνει αυτό το πράγμα: να μεταφέρει δεδομένα, γιατί την έχει πληρώσει κάποιος (εσείς, ο μπαμπάς-σας, το ίντερνετ καφέ που πληρώνετε, το πανεπιστήμιο που πληρώνουμε όλοι, κάποιος τέλος πάντων).
Λοιπόν, οι εταιρείες σαν κι αυτή που μόλις ανέφερα είναι ιδιωτικές επιχειρήσεις, και σαν τέτοιες έχουν συνήθως κάποιον ιδιοκτήτη, ή ομάδα ιδιοκτητών, και εργαζόμενους. Οι εργαζόμενοι εργάζονται για τον ιδιοκτήτη, που ως γνωστόν εκμεταλλεύεται την υπεραξία των εργαζομένων, πληρώνοντάς τους όσο χρειάζονται για να συνεχίσουν να δουλεύουν, ενώ ο ίδιος καρπώνεται τη μερίδα του λέοντος, κλπ. κλπ. Μάλιστα... τα ξέρουμε όλα αυτά, με την προσθήκη οτι ξέρουμε επίσης και μια μικρή λεπτομέρεια: οτι αν δεν υπάρχει ιδιοκτήτης, ή αν ιδιοκτήτης είναι κάποιο συλλογικό όργανο όπως ένας συνεταιρισμός ή το κράτος (όπως γίνονταν στη Σοβιετική Ένωση καλή ώρα), τότε δεν υπάρχει κίνηση και δουλειά, δεν παράγει έργο η εταιρεία, και μετά από κάποιον καιρό γίνεται προβληματική, κλείνει, και πάμε όλοι σπίτια-μας. (Ή, ακόμα χειρότερα όπως στην περίπτωση της Σοβ. Ένωσης, πτωχεύει το ίδιο το κράτος, καταρρέει, και διαλύεται “εις τα εξ ων συνετέθει”.) Μ’ αυτή τη μικρή λεπτομέρεια, αντιλαμβανόμαστε ελπίζω όλοι οτι εκείνος ο #%@!$@!# ο ιδιοκτήτης, που πίνει το αίμα των εργατών και πλουτίζει απ’ τον ιδρώτα-τους, παραμένει στη θέση-του ως έχει, αλλιώς “το κλείσαμε το μαγαζί” (στην κυριολεξία).
Τώρα, ας πούμε πως είμαι εργαζόμενος σε μια εταιρεία, κ’ έχει μόλις ανατείλει η λαμπρή πρώτη μέρα του αναρχικού-μας βίου, του έτους 1 μ.Α. (μετά Αναρχοαυτοπροσδιορισμόν).
Γιατί να δουλέψω για το αφεντικό-μου; Μπορώ κάλλιστα να οργανωθώ με τους συναδέλφους συν-εργαζόμενους, κι αφού καταλάβουν κ’ εκείνοι και χωνέψουν τη νέα κατάσταση, να πάμε όλοι μαζί στο γραφείο του αφεντικού και να τον υποχρεώσουμε δια της βίας να μας παραχωρήσει τους τίτλους ιδιοκτησίας της εταιρείας. Ή ακόμα καλύτερα, να τον υποχρεώσουμε να πουλήσει εκείνος την εταιρεία και να μας δώσει εμάς το αντίτιμό της σε ρευστό. Μπορούμε να τον κρατήσουμε και όμηρο άμα θέλουμε, μέχρι να το κάνει. Ποιος θα μας εμποδίσει; Η αστυνομία; Ας γελάσω. Αφού την καταργήσαμε. Ή μήπως οι “σεκιουριτάδες”; Μα κι εκείνοι φουκαράδες εργαζόμενοι είναι, μπορούν να μπουκάρουν στο γραφείο του δικού-τους αφεντικού (αφού τους το εξηγήσουμε). Κι αν, αφού πουληθεί η εταιρεία και πάρουμε τα λεφτά, δεν έχουμε πια εργασία, τί μας νοιάζει ρε παιδιά; Αφού το ποσόν από την πώληση της εταιρείας θα είναι πολλαπλάσιο των όσων θα κερδίζαμε σε όλη-μας τη ζωή. Είναι-δεν-είναι, εμείς έτσι πιστεύουμε οτι πρέπει να είναι, γιαυτό και μπουκάραμε στου αφεντικού το λημέρι, και του ήπιαμε και όλο το ουΐσκι που είχε στο μπαράκι για να κερνάει τους υψηλούς καλεσμένους.
Μπορεί ν’ ακούγομαι σαν να μην τα λέω στα σοβαρά τα παραπάνω, όμως αν μπορείτε να φανταστείτε κάποιον πραγματικά σοβαρό λόγο για τον οποίο να μη τους συμφέρει τους εργαζόμενους να βάλουν στο χέρι την εταιρεία του αφεντικού-τους, παρακαλώ να μου τους πείτε να τους μάθω κι εγώ.
Πιστεύω οτι μπορεί να πάρει λίγο καιρό στους εργαζόμενους να το χωνέψουν οτι μπορούν όντως να το κάνουν το παραπάνω χωρίς καμιά νομική συνέπεια (νομική; χα-χα!) αλλά τελικά θα το καταλάβουν. Και θα το κάνουν. Κάποιοι τουλάχιστον θα το κάνουν, κι όταν δουν οι υπόλοιποι οτι γίνεται, θα το κάνουν κι εκείνοι. Και το παραπάνω δεν είναι το μόνο σενάριο με το οποίο οι εργάτες μπορούν να δράσουν, τώρα που δεν υπάρχει αστυνομία. Για παράδειγμα, μπορούν να σχηματίσουν μια συμμορία — ακόμα και μαζί με τ’ αφεντικό-τους — και να πάνε να καταστρέψουν την επιχείρηση του ανταγωνιστή-τους τη νύχτα. Το τί μπορεί να κάνει κανείς όταν απουσιάζουν οι συνέπειες περιορίζεται μόνο από τη φαντασία του καθενός.
Κοντολογίς, η επιχειρηματική δραστηριότητα θα πάει κι αυτή περίπατο.
Όμως, όπως ξαναέγραψα, σήμερα η ζωή-μας εξαρτάται αποκλειστικά από τα προϊόντα της τεχνολογίας, που είναι απόρροια επιχειρηματικής δραστηριότητας. Υπόψη οτι όταν λέω “τεχνολογία” δεν εννοώ την “υψηλή” τοιαύτη (πισιά, σιντιά, μιντιά, διαβόλια και τριβόλια), αλλά όλα τα προϊόντα της ανθρώπινης εργασίας, όπως μια καρέκλα ή ένα ψαλίδι. Ακόμα και το γάλα που αγοράζουμε, από κάποια επιχείρηση παράγεται — δεν αρμέγουμε αγελάδες! Και το ψωμί που παίρνουμε απ’ το φούρνο, κι αυτό από επιχείρηση βγαίνει: την επιχείρηση του αρτοποιού. (Ο κυρ-Αλέκος, ο αρτοποιός στη γειτονιά-μου, απασχολεί περί τα 15 άτομα στο φούρνο-του παρακαλώ.) Αλλά κι ο αρτοποιός προμηθεύεται το αλεύρι από κάποια επιχείρηση, δεν αλέθει το σιτάρι! Δεν παράγουμε εμείς οι ίδιοι την τροφή-μας πλέον, δεν είμαστε γεωργοί (τουλάχιστον όχι οι περισσότεροι από μας), ούτε κυνηγοί-συλλέκτες. Μα κι ο σημερινός γεωργός ακόμα, αγοράζει το ψωμί απ’ το φούρνο, ούτ’ εκείνος δεν παράγει την τροφή-του από δικές-του πρώτες ύλες, αλλά στηρίζεται σε άλλους, σε επιχειρήσεις. Όταν η επιχειρηματική δραστηριότητα σβήσει, μαζί-της θα σβήσουμε κι εμείς. Πώς νομίζετε οτι συντηρούνται τα δισεκατομμύρια ανθρώπων του πλανήτη, με αέρα κοπανιστό; Την τροφή που καταναλώνουν την παράγουν εταιρείες. Άρα...
Άρα η συντριπτική πλειοψηφία του πληθυσμού της Γης θα πεθάνει από λιμό. Θα μείνουν αρχικά μόνον οι λίγοι που είχαν στην κατοχή-τους γη και ζώα, αλλά κι αυτοί θα δοκιμαστούν σκληρά, καθώς θα πάψουν να λειτουργούν τα γεωργικά μηχανήματα — ποιος να τα συντηρήσει, ποιος να φτιάξει καινούρια — και θ’ αναγκαστούν ή να βρουν βόδια και άλογα, όπως στα αρχαία χρόνια, ή να τα εγκαταλείψουν όλα και να γίνουν κυνηγοί-συλλέκτες.
Τελικά, όσοι απομείνουμε, θα οδηγηθούμε πίσω στο στάδιο του κυνηγού-συλλέκτη. Αλλά ούτε εκεί θα επιβιώσουμε, γιατί το περιβάλλον-μας δεν είναι τέτοιο που να μπορεί να συντηρήσει κυνηγούς-συλλέκτες πλέον. Κοιτάξτε γύρω-σας τη χώρα-μας, πώς έχει γίνει μετά από αιώνες γεωργικής και κτηνοτροφικής εκμετάλλευσης. Αυτοί οι λόφοι με τις ξερολιθιές στη νότια Ελλάδα, στα αρχαία χρόνια ήσαν κατάφυτοι. Το γνωρίζουμε γιατί τα αρχαία κείμενα μιλούν για ζώα, όπως αγριόχοιρους, αρκούδες, λιοντάρια, κ.ά., που δεν θα μπορούσαν να ζήσουν στο σημερινό περιβάλλον γιατί δεν θα είχαν να κυνηγήσουν τίποτα. Τώρα, βλέπετε ζώα για κυνήγι πουθενά; Μπορεί ίσως σε καμιά ραχούλα στην Πίνδο, όμως πόσοι μπορούμε να πάμε να ζήσουμε στην Πίνδο, και για πόσους υπάρχει αρκετό κυνήγι; Και με τί θα κυνηγάμε; Οι σφαίρες σε λίγο θα μας τελειώσουν — είπαμε, τεχνολογία γιοκ! — άρα στις πέτρες και στα τόξα θα καταλήξουμε, και στα αυτοσχέδια αγκίστρια για να τρώμε και κανα ψάρι, με βιταμίνη που κάνει καλό στα μάτια.
Υπόψη οτι η ιδέα να εφαρμοστεί ο αναρχισμός σε τοπικό μόνο επίπεδο και όχι παγκόσμιο, π.χ. μόνο στην Ελλάδα, κρίνεται επιεικώς ηλίθια. Λίγο καιρό αφότου καταργήσουμε τις δομές όπως την αστυνομία και το στρατό στη χώρα-μας, και γίνουμε χώρα άναρχη, οι “φίλοι” και “σύμμαχοι” εξ ανατολών θα εισβάλλουν με το στρατό-τους — τον οποίο, αντίθετα μ’ εμάς τις διάνοιες, δεν θα έχουν διαλύσει — με το πιο γελοίο πρόσχημα: π.χ. της προστασίας των Ισλαμικών μειονοτήτων. Στη συνέχεια θα υποστούμε τους δικούς-τους κανόνες, που σήμερα περιλαμβάνουν λόγου χάρη μια όλο και αυξανόμενη τάση για επιβολή της μαντήλας στις γυναίκες (για να μη νταλκαδιάζονται οι άντρες, ντε!) την επιβολή ενός πολύ πιο στυγνού αστυνομικού κράτους από το δικό-μας, την καταστολή και απαγόρευση της σκέψης που διαφοροποιείται από αυτήν που θεωρείται “πρέπουσα”, και άλλα τέτοια ευχάριστα. Αν έχετε κι άλλες παρόμοιες ιδέες για το πώς μπορεί να εφαρμοστεί η αναρχία, έχω μια παράκληση: πάρτε το κουβαδάκι-σας και παίξτε παραπέρα.
Όποιος μπορεί ας αμφισβητήσει τα παρακάτω:
ΑπάντησηΔιαγραφή1.Ο Γιωργάκης είναι μισός αμερικανός.
2. Το πασόκ του παραδόθηκε (με ποίων διαταγή) με απόλυτα αντιδημοκρατική διαδικασία (δακτυλίδι).
3. Ο Γιωργάκης είχε πεί ΝΑΙ στο σχέδιο Ανάν που καταδίκαζε για πάντα την Κύπρο μας.
4. Ο Γιωργάκης δεν έχει ΠΟΤΕ επικροτήσει τη στάση του Καραμανλή στο Βουκουρέστι για τα Σκόπια.
5. Ο Γιωργάκης ΠΟΤΕ δεν έχει σχολιάσει τους Ρωσικούς αγωγούς στην Ελλάδα.
Η στάση του είναι από ύποπτη έως ξεκάθαρα αντεθνική.
Η Πάτρα ας αποτελέσει το παράδειγμα. Έλληνες γαμίστε και ξυλοφορτώστε τους αναρχομαλάκες, τους υποστηρικτές τους και τους πολιτικούς προστάτες τους που καίνει και κατατρέφουν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο Σύνταγμα σας παρέχει τη δυνατότητα
Άρθρο 120
Παρ 4. Η τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με τη βία.
Εμπρος στον δρομο που ανοιξαν οι Πατρινοι ! ΚΑΤΕΒΗΚΑΝ 3000 ΠΑΤΡΙΝΟΙ ΣΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΚΑΙ ΠΛΑΚΩΣΑΝ ΤΟΥΣ ΚΟΥΚΟΥΛΟΦΛΩΡΟΥΣ ΣΤΙΣ ΚΛΩΤΣΙΕΣ !!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑφου δεν μπορει η αστυνομια καθαρισαν οι κατοικοι και τα ακροαριστερα τσογλανια τρεχουν ακομη !
Δινουν παλι τα ρεστα τους τα καναλια σημερα. Οτι μαλακια θελει ο καθενας λεει. Και εχουν και κατι αγραμματα παιδακια που τα στελνουν στη πρωτη γραμμη για ανταποκριση για να φανε αυτα τα καυσαερια αντι γι'αυτους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚανει προλογο η δευτερατζα, Λαμπιρη(!), η Στεφανιδου που χθες τα ειχε με τους κουκουλοφορους και σημερα διαρρηγνυει τα ιματια της με τους κακους αστυνομικους, ο Παπαδοπουλος, ο Παυλοπουλος και κατι μουνοπανα στον Αλφα και τον Σκαι, για να παρουν δικαιως τη σκυταλη οι προυχοντες αργοτερα οταν θα αρχισει το κυριως καψιμο της Αθηνας, Χ'Νικολαου ο δηθεν σοβαρος, Τραγκας ο πριν δεκα μερες Ν.Δημοκρατης που δεν του δωσαν να ξεκοκκαλησει μερικα εκατομμυρια, το βαμμενο Πασοκικο μουνοπανο Μακρη, ο Κυριος της Κυριας Εισαγγελατος, η πατσουρα Μπιζογλη με εκτατη συμμετοχη του επισης αλλοτε Ν.Δημοκρατη Αυτια, καποια εκει πρωην ΚουΚουετζου που εχει παρει σβαρνα και παντρευεται καθε εφοπλιστη που βλεπει μπροστα της και αλλα ωραια μαργαριταρια της ωραιας αυτης οικογενειας των ΜΜΕ,που πονανε για τη πατριδα και τη τσεπη τους.
Αντε το εργο αρχιζει, πασατεμπο και στο καναπε. ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΧΑΣΑΠΗ!!!
Ο νέος Πρωθυπουργός ανακοίνωσε πριν από λίγο τη σύνθεση του Υπουργικού συμβουλίου, ως ακολούθως:
ΑπάντησηΔιαγραφήΠρωθυπουργός: Γ. Παπανδρέου ΓΕΝΙΚΟΣ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΣ ΤΟΠΟΤΗΡΗΤΗΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ (μισός έλληνας - μισός αμερικάνος, με ειδικότητα να μην ξέρει ούτε ποδήλατο)
Υπουργός Εξωτερικών: Μάργκαρετ Παπανδρέου (mother του Γενικού Τοποτηρητή, θα χειριστεί το Σκοπιανό, το Κυπριακό και τους ρωσικούς αγωγούς)
Υπουργός Εθνικής Οικονομίας: Γ. Παπαντωνίου (ειδικότητα στις χρηματιστηριακές φούσκες)
Υπουργός Οικονομικών: Ν.Χριστοδουλάκης (ειδικότητα να μιλάει 5 φορές τη μέρα στα κανάλια)
Υπουργός Τουρισμού: Χ. Πάχτας (ειδικότητα να εξυπηρετεί ξενοδόχους).
Υπουργός Εσωτερικών: Γ.Σκανδαλίδης (ειδικότητα να αλλάζει τους εκλογικούς νόμους)
Υπουργός Παιδείας: Γ.Βαλιανάτος (ειδικότητα στα σωστά πρότυπα στη νεολαία)
-Υφυπουργός σε θέματα Αθλητισμού: Γ. Λοβέρδος (ειδικότητα στο χουλιγκανισμό)
-Υφυπουργός σε θέματα Θρησκευμάτων: Μ.Δαμανάκη (ειδικότητα οι συναγωγές)
Υπουργός Πολιτισμού: T.Ζαχαράτος (ειδικότητα στα ποιοτικά θεάματα)
Υπουργός ΠΕΧΩΔΕ: Κ. Λαλιώτης (ειδικότητα στους μιζό-δρομους και το κτηματολόγιο)
Υπουργός Ναυτιλίας: Ν.Παπουτσής (ειδικότητα στα σκάφη τύπου Σάμινα)
Υπουργός Μεταφορών: Χ.Βερελής (ειδικότητα να μην λύνει ποτέ κανένα πρόβλημα)
Υπουργός Υγείας: Θ. Πάγκαλος (ειδικότητα στις μπουγάτσες και τη χοληστερίνη)
Υπουργός Επικρατείας –αρμόδιος για θέματα Τύπου: Βενιζέλος (ειδικότητα να μην καταλαβαίνει κανείς τι έχει στον χοντρό του εγκέφαλο)
-Υφυπουργοί Επικρατείας-αρμόδιοι σε θέματα λάσπης: Γ.Καρχιμάκης-Ν.Ρόβλιας
Υπουργός Εθνικής Άμυνας: Ά. Τσοχατζόπουλος (ειδικότητα στα αεροπλάνα και στα αντιεροπορικά)
Υπουργός Ισότητας: Β. Παπανδρέου (ειδικότητα να μοιάζει με άνδρα)
Υπουργός Βόρειας Ελλάδας: Αφιόν Καραχυσάν (και αυτή φιλέλληνας)
Υπουργός άνευ Χαρτοφυλακίου: Π.Τατούλης (ειδικότητα να προδίδει τους ψηφοφόρους του)
Γραμματέας του Κόμματος: Θ. Τσουκάτος (ειδικότητα στις εταιρικές συνεισφορές στο κόμμα)
……………………..
Η ορκωμοσία θα γίνει στο Αλλού Φάν Πάρκ, ενώπιον του Μητροπολίτη Ζακύνθου, με την ευγενική χορηγία της SIEMΕNS.
………………………
Το Θίασο χρηματοδοτεί η γνωστή ομάδα των πέντε:
[Μπόμπολας, Κοντομηνάς, Λαμπράκης, Αλαφούζος, Κυριακού]
με πρωταγωνιστές τους ηθοποιούς:
Γ.Πρετεντέρης (ο στρατηγός Νατάσσα )
Ο.Τρέμη ( η νυφίτσα του Κοσκωτά)
Π.Τσίμας (ο εποπτεύων της CIA)
Μ.Σπυράκη (η ανοργασμικιά)
Μ.Καψής (ο χαζός)
Δ.Βερύκιος (ο κομμουνιστής του δολάριου)
Ν.Ευαγγελάτος (ο φωνακλάς της λαικής)
Ν.Χατζηνικολάου (ο ύπουλος παντός καιρού)
Γ.Κύρτσος (ο κομπλεξικός)
Ν.Κακαουνάκης (ο γραφικός)
Γ.Οικονομέας (το ρετάλι επαναστάτης)
Δ.Καμπουράκης (ο τιμωρός της μπουγάτσας)
Γ.Βαρεμένος (ο βαρεμένος)
Α.Παυλόπουλος (η ποντικομαμή)
Κ.Μακρή (η ανέραστη σκύλα)
Ι.Χασαπόπουλος (ο χαζός νο 2)
Γ.Τράγκας (το ραμολιμέντο που ξεψυχάει)
Γ.Αυτιάς (ο κοκοβιός)
Γ.Παπαγιάννης (η μαιμού)
Α.Καψαμπέλης (ο νεκροθάφτης)
και πολλούς άλλους κομπάρσους.
ΕΙΝΑΙ ΥΠΕΡΠΑΡΑΓΩΓΗ, ΜΗ ΤΟ ΧΑΣΕΤΕ
EKTOS NOMOU NA TE8EI TO SYRIZA TWPA!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕμπρος στον δρομο που ανοιξαν οι Πατρινοι ! ΚΑΤΕΒΗΚΑΝ 3000 ΠΑΤΡΙΝΟΙ ΣΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΚΑΙ ΠΛΑΚΩΣΑΝ ΤΟΥΣ ΚΟΥΚΟΥΛΟΦΛΩΡΟΥΣ ΣΤΙΣ ΚΛΩΤΣΙΕΣ !!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑφου δεν μπορει η αστυνομια καθαρισαν οι κατοικοι και τα ακροαριστερα τσογλανια τρεχουν ακομη !
Βρε αρχιδι 7.57 τι μας πρηζεις τα αρχιδια με αυτο το σεντονι? Μαλακα.
ΑπάντησηΔιαγραφήυπαρχει αριστερα χωρίς μάρτυρες? φυσικά οχι. Η ελληνική αριστεροχριστιανική ιδεολογία που κυριαρχεί σε πολυ υψηλό ποσοστό αυτή την
ΑπάντησηΔιαγραφήχώρα χρειάζεται τους μάρτυρες τόσο όσο και η εκκλησία τους αγίους. Μην μας εντυπωσιάζει λοιπόν η χρήση του πρόσφατου γεγονότος.
Υποχρεώνεται να μετατρέπει ατομικά γεγονότα σε κοινωνικά προσδοκώντας στρατεύσιμο υλικό κυρίως από την νεολαία που είναι πολύ πιο
αυστηρή στην κοινωνική ηθική.
Αυτός είναι και ο βασικός λόγος που η ελληνική αριστερά αρνείται επίμονα οποιαδήποτε αλλαγή ή εκσυγχρονισμό -με την έννοια του
πλουραλισμού- στο σύστημα εκπαίδευσης της χώρας.
Ο ορθολογισμός θα αποτελούσε σοβαρό κίνδυνο στο επιχειρούμενο μάντρωμα της νεολαίας.
Ο σκοπός είναι απλός: ο νεολαίος όταν εγκαταλείπει τα σχολείο να έχει αποδεχτεί συνθήματα -δόγματατα στα οποία αντιδρά ενστικτωδώς
χωρίς να διαθέτει την ικανότητα ατομικής αξιολόγησης γεγονότων, καταστάσεων και φυσικά αντιδράσεων.
Σ'ενα μεγάλο ποσοστό αυτό έχει επιτευχθεί. Η ιδεολογία της αριστεράς με τον συντηρητισμό τον λαικισμό των αστικών κομμάτων και τον
τραμπουκισμό των ομάδων περιφρούρησης έχει απόλυτη παντοδυναμία στην ελληνική κοινωνία. Το ιδεολογικό της πάντρεμα με την ορθόδοξη
χριστιανική σκέψη συντελεί σε αυτό. Παπαδοπαίδια οι δολοφόνοι της 17νοέμβρη άλλωστε.
Το αποτέλεσμα είναι η μαζικοτερη συντηρητικοποίηση της κονωνίας με διεύρυνση σε όλο και μικρότερες ηλικίες.
Αδυνατεί λοιπόν η κοινωνία να απορροφήσει ακόμη και μικρές κρίσεις που αφορούν δράσεις ατομικών ψυχολογικών θεμάτων. Με το τρόπο
αυτό τα πλήθη των νεαρών -κυρίως μαθητών, χρησιμοποιούνται σχετικά εύκολα από τους καθοδηγητες. Την ιδια τακτική ακολουθεί
ιστορικά η δυτική και ανατολική εκκλησία. Τα συνθήματα του 1789 είναι πάντοτε επίκαιρα. Οι μεγάλες κοινωνικές αλλαγές ποτέ δεν
είναι σίγουρες, απαιτούν πολλά χρόνια και πολλές φορές αποτυγχάνουν. Μόνη διέξοδος είναι η ιδεολογική απελευθέρωση η οποία όμως
χρειάζεται σύγκρουση στον χώρο της σκέψης και διάλυση του σημερινού καθηγητικού κατεστημένου ιδεολογικό δημιούργημα του οποίου
είναι η σημερινή κατάσταση που ζούμε.
ΑΛΕΞΗ , ΚΑΙ ΣΕ ΣΚΟΤΩΣΑΝΕ, ΚΑΙ ΣΕ ΘΑΨΑΝΕ ,
ΑπάντησηΔιαγραφήΚΑΙ ΠΑΡΤΥ ΚΑΝΟΥΝ ΠΑΝΩ ΣΤΟΝ ΤΑΦΟ ΣΟΥ.
ΑΛΕΞΗ , ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΙΔΙΑ ΜΟΥΝΟΠΑΝΑ , ΠΟΥ ΠΕΡΥΣΙ
ΚΑΙ ΕΝΩ ΚΑΙΓΑΝΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ , ΑΥΤΟΙ ΓΛΕΝΤΑΓΑΝΕ.*
Ο ορισμός του προβοκάτορα σε διατεταγμένη υπηρεσία, είναι ο
ειδικός φονιάς και ο τρόπος με τον οποίο δολοφόνησε τον
άοπλο νεαρό Αλέξη Γρηγορόπουλο , στα Εξάρχεια.
Δέκα χρόνια ειδικός φονιάς (φρουρός) , δέκα χρόνια στα Εξάρχεια.
Ήξερε και τον ήξεραν και οι πέτρες.
Προσελήφθη πρώτος από τους πρώτους Ε.Φ. , το 1999 !!!!!
Αυτοί δεν περνάνε από πανελλαδικές, προσλαμβάνονται μέσω ΑΣΕΠ,
με μόρια και ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ !!!!!!!!!! Συνέντευξη υπήρχε από τότε !!!
Αυτοί που σκούζανε για τη συνέντευξη του Παυλόπουλου , απλά βάζουν
τεράστιες ποσότητες κρέατος στον κώλο τους.
Αλέξη , η επιλογή σου έγινε με εντελώς μαφιόζικο σχεδιασμό, για να έχουν και το ποθούμενο αποτέλεσμα και ο φονιάς σου να είναι ΑΠΟΛΥΤΑ ασφαλής. Πεθαμένος ή βαριά σακάτης πώς να χαρεί το εκατομμύριο που έχει εισπράξει ??????
Μικρή ομάδα, πολύ νεαρών και αόπλων .
Σιγά ,μην είσαστε 30 και με λοστάρια , και γύρναγε ο επαγγελματίας μαζί με τη μαλακισμένη ορντινάτσα του , με τα πόδια και δίχως αυτόματο , μόνο με το πιστόλι !!!!! Αλέξη μας , σε ποιους τα λένε αυτά ???
Έπρεπε να εκτελεστείς δίχως καμία αιτία , από απόσταση , δηλαδή να
φωνάζει από μόνο του , ότι ο εντολοδόχος επαγγελματίας και το μαλακιστήρι του δεν κινδύνευσαν , δεν ήλθαν σε τέτοια απόσταση από εσάς που θα μπορούσατε να τους κτυπήσετε με καδρόνι ή με λοστό, Αλέξη η εκτέλεση σου έπρεπε να φαινόταν άγρια , πολύ άγρια .
Πάνω στο κορμάκι σου αγόρι μου , τα μουνόπανα έχουν κτίσει άμεσες
πολιτικές αλλαγές . Βιάζονται . Θέλουν εδώ και τώρα να φέρουν στα πράγματα στην Ελλάδα , και ορντινάτσες με πτυχίο και ηλίθιους.
Αυτό το γαμημένο , το προδοτικό σχέδιο ΑΝΑΝ , που δεν πέρασε, τους έχει κάτσει στο λαιμό και στο κώλο.
Θυμήσου Αλέξανδρε , μαζί με τη μανούλα σου, τον πατέρα σου και την αδελφή σου , ποιοι φτιάξανε το σχέδιο ΑΝΑΝ, για να έχεις τους οργανωτές της δολοφονίας σου, και θυμήσου ποιοι εδώ στην Ελλάδα αναλάβανε το ρόλο της αυτόκλητης Φιλιπινέζας, για να έχεις τις ορντινάτσες , στις οποίες βιάζονται να παραδώσουν τούτο τον τόπο.
Μαζί με αυτό σκέψου και τους αγωγούς , για να έχεις όλη την εικόνα, για
να ξέρεις γιατί σου κόψανε το μίσχο του άνθους σου.
Οι σχεδιαστές του φόνου σου , έχουν γιουσουφάκια σε όλο το κομματικό τόξο, από τη μία άκρη στην άλλη .
Το πρόβλημα τους είναι ότι στο ένα από τα δύο μεγάλα κόμματα , και μάλιστα σε αυτό που είναι ακόμη στη κυβέρνηση, ο Αρχηγός, ο Καραμανλής δηλαδή , όχι απλά δεν τους ανήκει, αλλά τους πάει και
κόντρα , κάνοντας το πρώτα η Ελλάδα, πολιτική πρακτική και πράξη.
Αυτοί οι νεαροί, που στη μνήμη σου καίνε και σπάνε, αν μπορούσανε έστω και για λίγο να καταλάβουν τι υπηρεσίες προσφέρουν , σε αυτούς που υποτίθεται ότι αντιπαλεύουν, θα αυτοκτονούσαν δίχως δεύτερη κουβέντα.
Λαφρύ το χώμα που σε σκέπασε .
Μοναδική παρηγοριά σου , το ότι διαχρονικά , ο σκοπός αγιάζει τα μέσα , και πάνω σε αυτό το άθλιο αξίωμα έχουν στηθεί ιστορικά εγκλήματα , μερικά εκ των οποίων και με χιλιάδες νεκρούς.
*(Στο τέλος όμως τα φάγανε τα κόλλυβα , μακάρι τα αντανακλαστικά του Λαού μας να δουλέψουν και τούτη τη φορά σωστά)
ΚΡΕΜΑΛΑ ΣΤΟΝ ΠΡΟΒΟΚΑΤΟΡΑ ΕΙΔΙΚΟ ΦΟΝΙΑ
ΚΡΕΜΑΛΑ ΣΤΙΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΥΑΙΝΕΣ ΠΟΥ ΣΚΥΛΕΥΟΥΝ ΤΗ ΣΩΡΟ ΣΟΥ
ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ ΣΑΒΒΑΤΟ 9-12-2008
ΑπάντησηΔιαγραφήΩΡΑ 14.00 ΣΥΝΤΑΓΜΑ
Ο ΠΟΛΙΤΕΥΤΗΣ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ Β ΑΘΗΝΑΣ Δρ ΚΟΥΤΣΟΥΚΟΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΣΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΣΗΜΕΡΑ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΗΝ ΑΓΡΙΑ ΕΠΙΘΕΣΗ ΤΩΝ ΜΑΤ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ ΦΟΙΤΗΤΩΝ ΠΟΥ ΔΙΑΔΗΛΩΝΑΝ ΕΙΡΗΝΙΚΑ
ΜΠΗΚΕ ΜΠΡΟΣΤΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΥΣ ΣΩΣΕΙ ΑΠΟ ΒΕΒΑΙΗ ΣΦΑΓΗ ΚΑΙ ΕΒΓΑΛΕ ΤΗΝ ΚΟΜΜΑΤΙΚΗ ΤΟΥ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΕΤΣΙ ΜΕ ΤΟΝ ΗΛΙΟ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ ΚΑΘΗΛΩΣΕ ΤΑ ΜΑΤ ΕΠΙ ΕΙΚΟΣΙ ΛΕΠΤΑ ΔΙΝΟΝΤΑΣ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΣΕ ΜΑΘΗΤΕΣ ΚΑΙ ΣΠΟΥΔΑΣΤΕΣ ΝΑ ΥΠΟΧΩΡΗΣΟΥΝ ΧΩΡΙΣ ΘΥΜΑΤΑ!!!
ΜΑΛΙΣΤΑ ΕΠΙΑΣΕ ΑΠΟ ΤΟ ΧΕΡΙ ΤΟΝ ΑΓΩΝΙΣΤΗ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΑΝΤΩΝΗ ΚΑΡΡΑ ΚΑΙ ΕΣΩΣΑΝ ΑΠΟ ΜΑΚΕΛΙΟ ΤΟΥΣ ΦΟΙΤΗΤΕΣ ΜΑΘΗΤΕΣ !!!
ΤΟ "ΡΟΥΤΕΡ" ΜΑΛΙΣΤΑ ΠΗΡΕ ΕΚΤΕΝΗ ΠΛΑΝΑ ΤΗΣ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ Δρ ΚΟΥΤΣΟΥΚΟΥ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ ΚΑΙ ΑΝΤΩΝΗ ΚΑΡΑ ΜΠΡΟΣΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΓΡΟΤΙΚΗ ΣΤΙΣ ΑΡΧΕΣ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑ!!
ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΚΑΙ ΚΑΠΟΙΟΙ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΑΓΝΟΙ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΣΟΚ!!
ΝΙΚΗ ΠΑΣΟΚ
ΤΟ ΠΑΣΟΚ ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ ΕΝΩΜΕΝΟ ΔΥΝΑΤΟ!!
ΕΛΕΝΗ ΠΑΣΠ
Ο Αλφα το ειχε σε απευθειας μεταδοση...εξυψωσε το ηθικο των πασοκων!!!
9 Δεκέμβριος 2008 3:54 μμ
Ο Δρ Κουτσουκος εσωσε με αυταπαρνηση νεους "Αλεξηδες" απο τα Ματ!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠου ειναι οι δηθεν αλλοι πολιτικοί, οι "άκαπνοι" θέλουν να ξαναβγούν?
Ο Αλφα ειχε τον Δρ Κουτσουκο σε απευθειας μεταδοση...και ετσι τον γνωρισαν οι πρασινοφρουροί και εξυψωσε το ηθικο των πασοκων!!!
ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ ΣΑΒΒΑΤΟ 9-12-2008
ΩΡΑ 14.00 ΣΥΝΤΑΓΜΑ
Ο ΠΟΛΙΤΕΥΤΗΣ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ Β ΑΘΗΝΑΣ
Δρ ΚΟΥΤΣΟΥΚΟΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ
ΣΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΣΗΜΕΡΑ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΗΝ ΑΓΡΙΑ ΕΠΙΘΕΣΗ ΤΩΝ ΜΑΤ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ ΦΟΙΤΗΤΩΝ ΠΟΥ ΔΙΑΔΗΛΩΝΑΝ ΕΙΡΗΝΙΚΑ
ΜΠΗΚΕ ΜΠΡΟΣΤΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΥΣ ΣΩΣΕΙ ΑΠΟ ΒΕΒΑΙΗ ΣΦΑΓΗ ΚΑΙ ΕΒΓΑΛΕ ΤΗΝ ΚΟΜΜΑΤΙΚΗ ΤΟΥ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΕΤΣΙ ΜΕ ΤΟΝ ΗΛΙΟ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ ΚΑΘΗΛΩΣΕ ΤΑ ΜΑΤ ΕΠΙ ΕΙΚΟΣΙ ΛΕΠΤΑ ΔΙΝΟΝΤΑΣ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΣΕ ΜΑΘΗΤΕΣ ΚΑΙ ΣΠΟΥΔΑΣΤΕΣ ΝΑ ΥΠΟΧΩΡΗΣΟΥΝ ΧΩΡΙΣ ΘΥΜΑΤΑ!!!
ΜΑΛΙΣΤΑ ΕΠΙΑΣΕ ΑΠΟ ΤΟ ΧΕΡΙ ΤΟΝ ΑΓΩΝΙΣΤΗ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΑΝΤΩΝΗ ΚΑΡΡΑ ΚΑΙ ΕΣΩΣΑΝ ΑΠΟ ΜΑΚΕΛΙΟ ΤΟΥΣ ΦΟΙΤΗΤΕΣ ΜΑΘΗΤΕΣ !!!
ΤΟ "ΡΟΥΤΕΡ" ΜΑΛΙΣΤΑ ΠΗΡΕ ΕΚΤΕΝΗ ΠΛΑΝΑ ΤΗΣ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ Δρ ΚΟΥΤΣΟΥΚΟΥ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ ΚΑΙ ΑΝΤΩΝΗ ΚΑΡΑ ΜΠΡΟΣΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΓΡΟΤΙΚΗ ΣΤΙΣ ΑΡΧΕΣ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑ!!
ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΚΑΙ ΚΑΠΟΙΟΙ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΑΓΝΟΙ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΣΟΚ!!
ΝΙΚΗ ΠΑΣΟΚ
ΤΟ ΠΑΣΟΚ ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ ΕΝΩΜΕΝΟ ΔΥΝΑΤΟ!!
ΕΛΕΝΗ ΠΑΣΠ
Ο Αλφα το ειχε σε απευθειας μεταδοση...εξυψωσε το ηθικο των πασοκων!!!
ΓΙΑ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΤΙ ΘΑ ΠΟΥΝ ΟΙ "ΓΝΩΣΤΟΙ - ΑΓΝΩΣΤΟΙ" ΨΕΥΤΟΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΠΟΥ ΧΩΡΙΣ ΑΓΩΝΕΣ "ΕΚΛΕΓΟΝΤΑ" ΕΠΙ ΔΕΚΑΕΤΙΕΣ!!
9 Δεκέμβριος 2008 3:54 μμ
Ακόμη περιμένουμε τον Αλαβάνο και τον Τσίπρα να αποδοκιμάσουν τα έκτροπα. Αυτό είναι κατάντημα. Αλλά ο λαός τιμωρεί και θα το δείτε στις επόμενες εκλογές.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ Πάτρα ας αποτελέσει το παράδειγμα. Έλληνες γαμίστε και ξυλοφορτώστε τους αναρχομαλάκες, τους υποστηρικτές τους και τους πολιτικούς προστάτες τους που καίνει και κατατρέφουν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο Σύνταγμα σας παρέχει τη δυνατότητα
Άρθρο 120
Παρ 4. Η τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με τη βία