Με αφορμή την περίπτωση Σχοινά...

Διαγράφει ή διαγράφεται η Δημοκρατία; Του Θωμά Λεχωβίτη http://paramythia.pblogs.gr/ Η Κοινοβουλευτική Δημοκρατία αποτελεί Αγγλοσαξωνική επι...

Διαγράφει ή διαγράφεται η Δημοκρατία;

Του Θωμά Λεχωβίτη
http://paramythia.pblogs.gr/

Η Κοινοβουλευτική Δημοκρατία αποτελεί Αγγλοσαξωνική επινόηση διαχείρισης της εξουσίας. Ίσως γι' αυτό η αντιγραφή της από το Ελληνικό Πολιτικό Σύστημα, δεν υπήρξε ποτέ ιδιαίτερα ευτυχής. Άλλες χώρες που την υιοθέτησαν, αφού πλέον έχει επιβληθεί ως κρατούσα μορφή άσκησης (υποτίθεται) λαϊκής εξουσίας, είναι τουλάχιστον περισσότερες ειλικρινείς στην αδυναμία τους να υποδυθούν σχήματα διαχείρισης εξουσίας, υπό (αμφισβητούμενη) λαϊκή νομιμοποίηση. Έτσι οι αγώνες πυγμαχίας στο κοινοβούλιο της Ν. Κορέας, ίσως να αποτελούν γνησιότερη μορφή πολιτικής αντιπαράθεσης, από αυτήν, που μας επιφυλάσσει η νεόκοπη σοβαροφανής (και ελάχιστά σοβαρή) Ελληνική Κοινοβουλευτική πολιτική εμπειρία. Η οποία σημειωτέον «κόπτεται» για την συνταγματικά κατοχυρωμένη ελευθερία λόγου του Έλληνα Βουλευτή, υπό την προϋπόθεση βέβαια ότι αυτή συμμορφώνεται πάντα στην ήδη διαμορφωθείσα κομματική θέση.
Η ηγετική ομάδα ενός Ελληνικού Κόμματος μπορεί να αλλάζει ιδεολογική προσέγγιση σε οποιοδήποτε θέμα ανά εξάμηνο, (θυμηθείτε διαγραφές Σουφλιά, Μάνου, Ανδριανόπουλου από τον Καραμανλή, όπως και διαφοροποιήσεις του ΠΑΣΟΚ για το άρθρο 16 του Συντάγματος), με παράλληλη υποχρέωση των αντιπροσώπων στη Βουλή, να υιοθετούν κάθε φορά, εκ διαμέτρου αντίθετα επιχειρήματα πειθούς της κομματικής βάσης.
Υπό προφάσεις, νομιμοποιητικές της ενδυνάμωσης της κομματικής εξουσίας, ενισχύθηκε η...
διάθεση χειραγώγησης των κοινοβουλευτικών αντιπροσώπων - (ενδεικτικά η ψήφιση του ασυμβίβαστου, το όριο του 3% για την εισαγωγή στο Κοινοβούλιο).
Ο διπολισμός βέβαια στην αγωνία του να αναπαράγει τα διλήμματα επικράτησης του, προσφέρει καμία φορά ρήγματα στην ίδια τη λογική επιβίωσης του. Έτσι μέχρι στιγμής κάθε κυβερνητικό κόμμα που προεξοφλούσε την ήττα του στις προσεχές εκλογές, ψήφιζε εκλογικό νόμο αποδυνάμωσης του αυριανού κυβερνητικού πλέον αντιπάλου του. Με τις γνωστές συνέπειες των ετών 1989 - 1990 και πρόσφατα την οριακή πλειοψηφία της Ν.Δ. Η οποία δεν έχει πλέον τη πολυτέλεια (που είχε παλαιότερα) διαγραφής του δυστυχούς βουλευτή της Πολύζου, ο οποίος στην ασημότητα του, είπε το αυτονόητο δηλ. ότι κάθε κομματικό σώμα έχει τις ψείρες του, αλλά επιμένει να διατηρεί στις τάξεις της τον πρώην υπουργό Παυλίδη, παραπεμφθέντα στην προανακριτική επιτροπή της Βουλής, όταν για άλλου ψύλλου πήδημα, διέγραφε κάθε λογής Κουκοδήμους.
Στην άλλη όχθη της πολιτικής μας περιπέτειας, το προηγούμενο δημοσκοπικά ΠΑΣΟΚ οφείλει να άρει κάθε σημείο ανάσχεσης της πορείας του προς την εξουσία, αποκαθηλώνοντας τον (άκουσον, άκουσον) διαγραφέντα πρώην πρωθυπουργό κ. Σημίτη.
Η μακροσκελής εισαγωγή μου αφορούσε στη πρόσφατη διαγραφή του πολιτευτή της Ν.Δ. στο νομό μας Κ. Σχοινά ως απόπειρα εξεύρεσης των λόγων που την επέβαλαν. Όσο περισσότερο αδυνατούσα να συνειδητοποιήσω γιατί σε καιρό κρίσης του κυβερνώντος κόμματος, ένας άγνωστος στη κεντρική πολιτική σκηνή πολιτευτής ενός υποβαθμισμένου καθ' όλα νομού, χωρίς να έχει ποτέ αμφισβητήσει τη ΚΑΤΑΣΤΑΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΘΕΣΗ του κόμματος του ή την κυρίαρχη πολιτική του ιδεολογία, διαγράφεται, τόσο περισσότερο προσχωρώ στην πεποίθηση ότι το πολιτικό παιγνίδι θα παίζεται ΕΝ ΟΥ ΠΑΙΚΤΟΙΣ.
Με τον κ. Σχοινά δεν με συνέδεσε ποτέ τίποτα.
Μάλιστα αμφισβητούσα ανέκαθεν την πολιτική του δράση, ως εκ μέρους του διάθεση ανακαίνισης του επιτυχόντος ψηφοθηρικά Κεφαλογιαννικού μοντέλου, χωρίς διαφοροποίηση στις πολιτικές του όμως συνιστώσες και παράλληλα πάντα θεωρούσα ότι η έως υπερφίαλη προβολή ενός αντικεφαλογιαννικού υποψηφίου, που δεν ενείχε στοιχεία διακριτής αξιολογικής πολιτικής παρουσίας, αλλά αποσκοπούσε στην κατάληψη της βουλευτικής έδρας, δια των πλεονεκτημάτων που τα εγγενή χαρακτηριστικά του, του προσέφεραν, είναι πολιτικά παντελώς αδιάφορη.
Παρά ταύτα η διαγραφή του, λογικά και πολιτικά έκθετη, τον καθιστά συμπαθή. Πρώτον γιατί του επιτρέπει να ισχυρισθεί ότι αυτό συνέβη, όχι γιατί αμφισβήτησε τις βασικές καταστατικές αρχές του κόμματος του, ή την ηγεσία του, αλλά γιατί σε περιφερειακό επίπεδο αμφισβήτησε επιλογές υπουργών της κυβέρνησης, βλαπτικών για την ανάπτυξη του νομού του. Δεύτερον γιατί η ενεργοποίηση του Κεντρικού Πειθαρχικού Συμβουλίου της Ν.Δ. σε βάρος του, ανέδειξε το ειδικό βάρος του, (εφόσον επί της ουσιαστικής κυρίαρχης ιδεολογικής άποψης δεν υφίσταται διαφοροποίηση), σε σχέση με την εσωκομματική του αντίπαλο. Τρίτον γιατί η μελλοντική του αποκατάσταση θα του επιτρέπει να επιχαίρει, ισχυριζόμενος ότι, πολιτικά δοκιμάσθηκε, διαφοροποιούμενος υπέρ των εκλογέων του από τις αποφάσεις της εκτελεστικής εξουσίας, όταν αυτές δεν εκινούντο στην κατεύθυνση ανάπτυξης της εκλογικής του περιφέρειας.
Τέταρτο, γιατί η εκλογική του βάση, ούσα συμπαγής, θα τον επιβάλλει εκ νέου ως υποψήφιο στην μετεκλογική εποχή. Πέμπτον, γιατί εισάγει σε βάρος της αντιπάλου του στο νομό, τον ουσιαστικό πολιτικό υπαινιγμό συμμετοχής της σε μια πολιτική αθλιότητα. Έκτον, γιατί καταγράφεται εφεξής στον ενδιάμεσο πολιτικό χώρο, ο οποίος είναι ρευστός στο Νομό, μεταξύ ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ. δεκτικό επομένως σε οφέλη από αμφοτέρους τους πολιτικούς σχηματισμούς.
Έβδομον, γιατί του επιτρέπει πλέον να εκφεύγει από τα πολιτικά χαρακτηριστικά ενός τοπικού υποψηφίου και να σχηματοποιείται ο πυρήνας της εκλογικής του βάσης, ως ουσιαστικός, όχι πια αντικεφαλογιαννικός, αλλά συμπαγής και αυτόνομος, με το ότι αυτό συνεπάγεται.
Όγδοον, γιατί δια της διαγραφής του, αναγορεύθηκε σε αυτόνομη πολιτική μονάδα, χειραγωγηθείς πλέον από την αρχική του υποψηφιότητα, ως υιός του πατέρα του, άλλοτε αντιπάλου υποψηφίου του Γ. Κεφαλογιάννη.
Ένατον, γιατί υπό το κράτος της φιλοδοξίας του σε κάθε περίπτωση θα μπορεί να παρεμβαίνει στα τοπικά ζητήματα, διαθέτων ένα πρόθυμο εκλογικό ακροατήριο και επομένως να είναι παρών, με ειδικό βάρος που του προσφέρθηκε.
Τέλος, γιατί διεγράφη από όργανο με Πρόεδρο τον κ. Απόστολο Κράτσα, τελευταία μόνιμα υποψήφιο και συνεχώς αποτυχόντα βουλευτή της Ν.Δ., ο οποίος θα κατουριόταν πάνω του, αν η πρόταση διαγραφής αφορούσε τον κ. Κεφαλογιάννη, ή την κόρη του και προήδρευε αυτός του πειθαρχικού οργάνου.
*Ο Θωμάς Λεχωβίτης είναι δικηγόρος
(To άρθρο δημοσιεύεται στην εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΙΩΤΙΚΑ ΝΕΑ στις 15/4/2009 http://www.rethnea.gr/news/index.php)