ΒΑΚΧΕΣ στο θέατρο "Πορεία"...

Ευρηματικό, ομολογώ, το happening στην αρχή της παράστασης, κερδίζει σίγουρα τους ενδοτικούς στην ανθρώπινη επαφή. Έργο για την εξουσία,την ...

Ευρηματικό, ομολογώ, το happening στην αρχή της παράστασης, κερδίζει σίγουρα τους ενδοτικούς στην ανθρώπινη επαφή. Έργο για την εξουσία,την έκπτωση στις αξίες, τις ιδέες και την πολιτική βούληση,στοιχεία που δεν έχασαν το διαχρονικό τους χαρακτήρα.Ο Διόνυσος συνδετικός κρίκος του ατόμου με την ευδαιμονία του.Η Βακχεία μανιακός και ίσως εμμονικός τρόπος του ατόμου να διεκδικήσει την ευδαιμονία του τον οδηγεί σε συνειδησιακό λήθαργο. Ο Πενθέας λειτουργεί ως Φροϋδικό υπερεγώ.
Αρχικά υποστηρικτής του απόλυτου καλού, σύντομα αμφιταλαντεύεται μεταξύ των εκ διαμέτρου αντιθέτων. Η αδυναμία του να διαχειριστεί τη διαφθορά και...
να επινοήσει το εναλλακτικό για το λαό του(άραγε ποιόν θυμίζει;) μετακινείται μεταξύ παθητικής αντίστασης και καταλήγει στην μελαγχολική υποταγή.Αυταπατάται όταν παρησφύει στις Βάκχες,με στόχο την «οικειοποίηση» τους από εκείνον. Άραγε η χειριστική του διάθεση ή η εξουσιαστική του έπαρση ή κάτι άλλο τον οδηγούν στο θάνατο με υπαιτιότητα της Αγαύης ,της μητέρας του. Ο Κάδμος,πατέρας της Αγαύης αφυπνίζει τη συνείδησή της και σηματοδοτεί την απώλεια και το θάνατο. Η συγχώρεση του πατέρα πέρα από...
... τη συγκίνηση που μεταδίδει, είναι έναυσμα συνειδητοποίησης της απώλειας του μέτρου και της υποβάθμισης του μητρικού ρόλου έναντι της τάσης προς τη «Βακχεία». Οι ρόλοι των Τειρεσία, Διονύσου και Αγγελιοφόρου ερμηνεύτηκαν κάτω από το πρίσμα της φρεσκάδας, της ειρωνείας, της αμεσότητας ,και της εφερευτικότητας της σκηνοθετικής ματιάς.Δυνατή,συνεπής- ίσων αποστάσεων από την απώλεια του εγγονού και τον υπαίτιο του θανάτου του- η φωνή του Κάδμου.
Τρεις κούκλες στον έλεγχο του σώματος τους, ευλύγιστες και φωνητικά συγχρονισμένες απετέλεσαν τον χορό. Η Αγαύη με μοναδικά εκφραστικά προσόντα «άγγιξε» εκείνους που γνωρίζουν από απώλειες. Ο ρόλος του Πενθέα ερμηνεύτηκε με την εσωτερικότητα,την πνευματικότητα και την κινησιολογία που είναι προσωπικά χαρίσματα του κ.Τάρλοου.Η νεανική του εμφάνιση δεν ανέστειλε το αποτέλεσμα,αφού το χρώμα των μαλλιών του και η χρήση γυαλιών λειτούργησαν εξισορροπιστικά. Άραγε η χρήση των γυαλιών να συμβολίζουν την εθελοτυφλία προς τη διαφθορά ή/ και την ανοχή του Πενθέα στο not familiar.;;
Ίσως πάλι η χρήση τους να υπήρξε ασφαλιστική δικλίδα μεταξύ αντίστασης και τελικής υποταγής του. Σίγουρα είναι συμβολικό έναυσμα της πρόθεσης του ηγέτη να αντιδράσει από την «ύπνωση». Είναι, άραγε, το αίσθημα ανωτερότητας του αυταπατημένου ηγέτη, ή η υποτίμηση και η χρήση του μη οικειοποιημένου που οδηγούν τον ίδιο στην αυτοκαταστροφή του; Ο κ.Τάρλοου απέδειξε ότι η αντίσταση στην τελειομανία και την αποτελεσματοθηρία επιτυγχάνεται με πρόκληση της σκέψης και του συναισθήματος στον θεατή με την προϋπόθεση ότι ο τελευταίος προσεγγίζει την παράσταση «ανυποψίαστος».Congratulations are in order!!!!!
Δήμητρα Τ.