6/12: O homo canapeus τιμά…Τι ακριβώς τιμά;

Από το http://antiparos-blog.blogspot.com/ . Ένα χρόνο μετά την δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου, καμία αποτίμηση δε μπορεί να γίνει με ασφ...

Από το http://antiparos-blog.blogspot.com/
.
Ένα χρόνο μετά την δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου, καμία αποτίμηση δε μπορεί να γίνει με ασφάλεια. Οι πρώτες όμως διαπιστώσεις αρχίζουν να δείχνουν το πρόσημο μιας αληθινής εξέγερσης κι όχι ενός “πλιάτσικου” όπως γραφικοί εθελοτυφλούντες σε κανάλια, μπλογκς, έντυπα και έδρανα δήλωναν και δηλώνουν ακόμα.
19 μέρες βίαιων ταραχών, εξαπλωμένες ταυτόχρονα σε πολλές πόλεις της χώρας, με σαφή στόχευση κατά συμβόλων της κρατικής εξουσίας (κόμματα, αστυνομία, τράπεζες, εκκλησία, ΜΜΕ κ.ά.), με άμεση μεταλαμπάδευση αυτής της ορμής και σε άλλες χώρες… Όλα αυτά καθιστούν τα γεγονότα του περασμένου Δεκέμβρη ΕΞΕΓΕΡΣΗ κι όχι πλιάτσικο ή οτιδήποτε άλλο.
Ένα χρόνο μετά, οι ίδιες κοινωνικές συνθήκες που επωάζουν την ανασφάλεια και...

την έλλειψη οράματος στην κοινωνία και ειδικότερα στους νέους, είναι ακόμα εδώ, ίσως ακόμα πιο έντονες. Η γενιά των 700 ευρώ, όρος του περασμένου Δεκέμβρη, που συμμετείχε ενεργά στις εξεγέρσεις, και είναι η πρώτη γενιά που απειλείται να ζει χειρότερα από την προηγούμενη, αντί να συρρικνώνεται, διογκώνεται. Κι η οργή έναντι της καθημερινής βίας που απειλεί την αξιοπρέπεια του πολίτη σε κάθε του δραστηριότητα εξακολουθεί να φουσκώνει.
“Καταδικάζουμε τη βία απ’ όπου κι αν προέρχεται…” δηλώνανε οι αρχηγοί των κομμάτων, παραβλέποντας τη βία της αστυνομίας, τη βία κάθε λαϊκής εξέγερσης, τη βία των εθνικών επαναστάσεων που τιμάμε κάθε χρόνο, τη βία της καθημερινότητας. “Καταδικάζουμε τη βία απ’ όπου κι αν προέρχεται…” δήλωναν και θα δηλώνουν οι θιασάρχες στα κανάλια, κι ας στήνουν τους δημοσιογράφους των 700 ευρώ ελεύθερους σκοπευτές στις ταράτσες για να μη χάσουν ούτε μία μολότωφ. Στο κάτω κάτω, η βία που μετριέται με το σπάσιμο μιας τζαμαρίας είναι αμελητέα μπροστά στη βία που υφίσταται ο περίοικος του Αγ. Παντελεήμονα από τους ακροδεξιούς αυτόκλητους δρομομπάτσους και τη βία που αντιμετωπίζει ο μέσος έλληνας στην καθημερινή του επαφή με κάθε έκφανση του δημόσιου τομέα. Κι η ντροπή κι απαξίωση του μέσου πολίτη είναι αυτή που μεταμορφώνεται δυνητικά σε εντροπία της εξέγερσης.
Ένα χρόνο μετά και τα ΜΜΕ, κυρίως τα κανάλια των 8, χρίσθηκαν μέσω του ρόλου που κράτησαν τότε, σε διαμορφωτές της κοινής γνώμης, παύουν να είναι ειδησεογραφικά, αλλά αμιγώς κατευθυντήρια της κοινής γνώμης. Όποιος αμφιβάλει, ας θυμηθεί την οργή και δημόσια κατακραυγή γι α το πανώ που απλώθηκε στην Ακρόπολη ή το πανώ στο στούντιο της ΝΕΤ, που παρουσιάστηκαν από τα δελτία των 8 ως πανεθνική απειλή κατά της δημοκρατίας. Παράλληλα, υποβαθμίσθηκαν πολλές άλλες ειρηνικές δραστηριότητες που έλαβαν χώρα εκείνο το διάστημα, προεξοφλώντας τη χαμηλή δυναμική τηλεθέασης που έχουν τέτοιες ακτιβιστικές ενέργειες για τον αιμοβόρο homo canapeus.
Η δε αστυνομία, τουλάχιστον στην πρωτεύουσα, βιώνει από τότε τη μεγαλύτερη απαξίωσή της, χωρίς(;) να της αξίζει και χωρίς να ευθύνεται αποκλειστικά η ίδια.
Τουλάχιστον, εκείνη ακριβώς την περίοδο, το διαδίκτυο έδωσε την πιο πολύπλευρη, αντικειμενική και άμεση πληροφόρηση, μέσω των πολλαπλών portals, forums και blogs. Αυτή η δυναμική που φωτίζει πλέον καθαρότερα την αλήθεια, αποκαλύπτοντας ότι υπάρχει κι άλλη αλήθεια από αυτή του κάθε Τρεμοπρετεντέρη, διατηρείται μέχρι σήμερα και αποτελεί ένα από τα κέρδη της εξέγερσης, μαζί με την γνώση των κυβερνώντων ότι η ίδια λαϊκή δυσθυμία μπορεί υπό προϋποθέσεις να μετατραπεί πάλι σε κύμα λαϊκής οργής ή σε μία νέα εξέγερση, υπακούοντας στο νόμο της κοινωνικής εντροπίας.
Ακόμα τίποτα δεν έχει αναγνωσθεί σωστά. Κι εδώ εκφράζεται ασφαλώς μόνο μία άποψη.
Πολλοί θα καπηλευτούν το γεγονός της δολοφονίας, πολιτικοί, αντιεξουσιαστές, δημοσιογράφοι. Για κάποιους η 6η Δεκέμβρη θα αποτελεί ημερομηνία επετείου, για κάποιους νεοσσούς πολίτες ημερομηνία ορόσημο και για τους πολλούς, τους homo canapeus και τα παιδιά τους άλλη μία ημέρα λιγδωμένης αποχαύνωσης.
Όλως τυχαία, τις μέρες αυτές, το τραγουδάκι του gummy bear, που με αντάλλαγμα ένα παριζάκι, θα κοιμηθεί νωρίς, θα είναι καλό παιδί και άριστος μαθητής, κατακλύζει τα κανάλια, και μπολιάζει τις τρυφερές γενιές με τις αξίες της ελαφρότητας και της κοινωνικής πειθαρχίας και υπακοής, που τόσο πολύ θα χρειαστούν οι επόμενοι ηγέτες να διαθέτουν οι πολίτες τους.