Η τοποθέτηση Διευθυντών στην ΔΕ Α Αθήνας...

Aπό την ΕΝΩΣΗ ΥΠΟΣΤΗΡΙΚΤΩΝ & ΦΙΛΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ (ΕΥΦΕΕ) . Κύριε Γιαλούρη 29-12-2009 Με την απόφασή σας Φ.32/12579 στις 23/12/20...

Aπό την ΕΝΩΣΗ ΥΠΟΣΤΗΡΙΚΤΩΝ
& ΦΙΛΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ (ΕΥΦΕΕ)
.
Κύριε Γιαλούρη 29-12-2009
Με την απόφασή σας Φ.32/12579 στις 23/12/2009 διαπράξατε ένα διοικητικό ατόπημα, που είναι πολύ δυνατόν να έχει επιπτώσεις σε προσωπικό επίπεδο, από αποφάσεις πολιτικών δικαστηρίων που θα προκληθούν με προσφυγές όσων εκπαιδευτικών θεωρούν ότι έχουν θιγεί. Η απόφαση 791/2009 του ΔΕΑ που ακύρωνε την Φ.32/8981/19-11-2007 απόφαση του Περιφερειακού Διευθυντή εκπαίδευσης Αττικής υποδήλωνε ότι υφίσταται η προτέρα κατάσταση και αρχίζει η όλη διαδικασία από την αρχή με έλεγχο της δήλωσης προτίμησης σχολικών μονάδων, αντικειμενικών κριτηρίων κ.λ.π. Επιπλέον καταλογισμός στους υπεύθυνους της αποζημίωσης του Διευθυντικού επιδόματος που εισέπραξαν οι τοποθετημένοι Διευθυντές και που οφείλουν να επιστρέψουν. Αυτό αναφέρεται στο διοικητικό δίκαιο και τη νομοθεσία. Πληρώνει δε όποιος με τις ενέργειες του ζημιώνει το δημόσιο και...

δημιουργεί κλίμα αναξιοπιστίας προς αυτό. Από τον Απρίλιο του 2009 που εξεδόθη η απόφαση του ΔΕΑ μέχρι σήμερα είναι αρκετός ο χρόνος, ο οποίος δηλώνει ολιγωρία, έντονες διαβουλεύσεις με φορείς και άτομα που υπερασπίζονται τα ατομικά τους συμφέροντα, αλλά όχι του δημοσίου. Όταν ένα υπηρεσιακό συμβούλιο, χωρίς νομικές και διοικητικές γνώσεις, αποφασίζει να λειτουργήσει έτσι με κύριο σκεπτικό ότι θα δημιουργηθεί πρόβλημα στις σχολικές μονάδες οφείλει ο Περιφερειακός Διευθυντής εκπαίδευσης να το επαναφέρει στην τάξη και στη νομιμότητα. Σε κάθε σχολική μονάδα υπάρχει Υποδιευθυντής ή αναπληρωτής του Διευθυντή ή εκπαιδευτικός με τουλάχιστον 15 έτη υπηρεσίας που είναι ικανός να αναλάβει τη διεύθυνση της σχολικής μονάδας για δύο ή τρεις μήνες.
Παρακολουθούμε την υπόθεση αρκετό χρόνο και θα πρέπει να γνωρίζετε ότι ενδιαφέρονται και άλλοι για την Ελληνική εκπαίδευση ανιδιοτελώς, εκτός των εκπαιδευτικών και των φορέων τους. Πολλοί ασελγούν πάνω στην Ελληνική εκπαίδευση με πρώτη την επίσημη πολιτεία που έχει ως φαίνεται συμπαραστάτες πάρα πολλούς εκπαιδευτικούς. Τα σχολεία χρειάζονται δασκάλους στις σχολικές αίθουσες αλλά και ικανά και επαρκή στελέχη να τα διοικούν. Η επικοινωνιακή μεθόδευση και η αναντίρρητη υπακοή σε προφορικές εντολές δεν αποτελούν προσόν για γίνει κάποιος Διευθυντής. Οι πλειονότητα των Διευθυντών, που τα τελευταία είκοσι χρόνια έχουν αναλάβει αυτό έργο, έχει αποδείξει ότι είναι ανεπαρκής παρόλο τα πτυχία και τα μεταπτυχιακά που έχει. Δεν είναι σε θέση να επιβάλλουν στοιχειώδεις κανόνες αγωγής και συμπεριφοράς στους μαθητές, ευσυνειδησίας και καθήκοντος εργαζόμενου στους εκπαιδευτικούς. Το πώς έγιναν Διευθυντές είναι σε όλους μας γνωστό. Το 85% έχει βαθμό στην ικανότητα άσκησης του έργου του από 0 έως 2 με άριστα το 10. Αυτό είναι αποτέλεσμα έγκυρης έρευνας Πανεπιστημιακού ιδρύματος και τη γνωρίζουν αρκετοί. Και όμως έγιναν και πάλι έγιναν Διευθυντές. Ο τρόπος είναι γνωστός. Κομματική ταυτότητα, συνδικαλιστική θεώρηση και υποστήριξη, αδιαφάνεια, παρεούλες, εκκλησιαστικές και τοπικές υποστηρίξεις κ.ά.
Στην χρεοκοπημένη οικονομικά Ελλάδα, το κλίμα το διαμόρφωσαν πρώτα και το συντηρούν ακόμη η χρεοκοπία της ηθικής, της πολιτικής, του δικαίου, της εκπαίδευσης και γενικότερα της παιδείας που οδηγούν σε διχασμό την κοινωνία.
Όλες οι διαδικασίες και οι ενέργειες από το 2007 είναι παράτυπες και εν μέρει παράνομες και απορούμε που δεν έχουν πάρει θέση τα έγκριτα όργανα και οι οργανώσεις των εκπαιδευτικών, γιατί και σε άλλες περιοχές της Ελληνικής επικράτειας έχουν παρουσιασθεί παρόμοια γεγονότα (Αχαΐα, Δωδεκάνησα, Μακεδονία, Καρδίτσα, Ιωάννινα). Η εκπαίδευση που αποτελεί μέρος της Παιδείας αποτελεί το πρώτο βάθρο της Δημοκρατίας και όσοι με διάφορους τρόπους ασελγούν πάνω τους τιμωρούνται, αν όχι υπηρεσιακά οπωσδήποτε κοινωνικά.
Είναι μεγάλο το ατόπημα που έχετε κάνει και οι επιμέρους παρανομίες που έχουν συντελεσθεί. Αν κάποιος απλά αναφέρει τα γεγονότα αυτά στην ΕΕ είναι δυνατόν να προκαλέσει αυτεπάγγελτη επέμβαση του Ευρωπαϊκού δικαστηρίου.
Ο καθένας αναλαμβάνει τις ευθύνες του.