Αδύναμος ο Αρχιεπίσκοπος...

...ν’ αντιμετωπίσει τις κυβερνητικές διαθέσεις, αναζητεί “σωσίβιο” στην Ιεραρχία. • Η Ιεραρχία είναι ένα καζάνι που βράζει… • Οι Αρχιερείς θ...

...ν’ αντιμετωπίσει τις κυβερνητικές διαθέσεις, αναζητεί “σωσίβιο” στην Ιεραρχία.
• Η Ιεραρχία είναι ένα καζάνι που βράζει…
• Οι Αρχιερείς θεωρούν ότι εμπαίζονται και χρησιμοποιούνται…


Του ΣΩΤΗΡΗ ΤΖΟΥΜΑ

Συνεκλήθη χθες εκτάκτως η Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος, προκειμένου να ασχοληθεί με την εχθρική, όπως την αντιλαμβάνεται, διάθεση της Κυβέρνησης, να φορολογήσει με 20%, όλα τα ακαθάριστα εισοδήματα της Εκκλησίας και να επεκτείνει, ενδεχομένως, τη βουλιμία της και στο πέρασμα της κινητής και ακίνητης περιουσίας της, υπό κυβερνητική κηδεμονία.
Είναι αλήθεια ότι ο Αρχιεπίσκοπος κ. Ιερώνυμος, ευθύς ως έγιναν γνωστές οι κυβερνητικές διαθέσεις αντέδρασε σθεναρώς με δηλώσεις και παρεμβάσεις του, πλην όμως δεν ελήφθη υπόψη, διότι…. θεωρείται δεδομένος!
Ο Αρχιεπίσκοπος κ. Ιερώνυμος, ευθύς ως ανήλθε στον αρχιεπισκοπικό θρόνο των Αθηνών, δεν έκρυψε τις πολιτικές προτιμήσεις του.
Όταν μάλιστα το ΠΑΣΟΚ έγινε Κυβέρνηση, ο κ. Ιερώνυμος αποδέχθηκε ευχαρίστως όλες τις αξιώσεις του Πρωθυπουργού και του Υπουργού Οικονομικών. Και μάλιστα τις αποδεχότανε χωρίς να έχει εξασφαλίσει προηγουμένως την σύμφωνη γνώμη της Ιεραρχίας.
Όπως ήταν φυσικό, το ένα έφερε το άλλο και η Κυβέρνηση μπροστά στη γενικότερη οικονομική δυσχέρεια ήταν φυσικό να επεκτείνει τις βλέψεις της και στην Εκκλησία. Άλλωστε το θέμα “πουλάει” από μόνο του, αποπροσανατολίζει την κοινή γνώμη, μεταφέρει το κέντρο βάρους της κρίσης και...

βγάζει την Εκκλησία στη σέντρα ως υπόλογο και απολογούμενο.

Το αδύναμο αρχιεπισκοπικό επιτελείο
Οι διορισμένες υπηρεσίες της Εκκλησίας που διαχειρίζεται τα περιουσιακά της στοιχεία, έχουν αποδειχθεί μέχρι στιγμής αδύναμες να υπερασπιστούν το δίκαιο της Εκκλησίας και να μιλήσουν με πραγματικά στοιχεία για τον… “μύθο”, της δήθεν αμύθητης περιουσίας της.
Επικοινωνιακά επίσης η Εκκλησία, είναι αδύναμη και αδύνατη ν’ αρθρώσει με επιχειρήματα έναν λόγο διαφορετικό, που να την κάνει σεβαστή στα μάτια της κοινής γνώμης.
Ο Αρχιεπίσκοπος κ. Ιερώνυμος, μετά από τόσο μεγάλο διάστημα ανυπάρκτου ποιμαντορίας και υποτακτικής συμπεριφοράς προς την Κυβέρνηση, είναι πλέον αργά να εκφράσει στεντορεία τη φωνή την άποψή του και να γίνει πιστευτός και σεβαστός.
Οι Ιεράρχες στο σύνολό τους- με ελάχιστες εξαιρέσεις που δεν θέλουν να κακοκαρδίσουν τον Αρχιεπίσκοπο- πνέουν τα γένεα κατά του κ. Ιερωνύμου και θεωρούν ότι με τον υποβαθμισμένο ρόλο που έχει πλέον η Εκκλησία, έχει καταστεί “εύκολη λεία”, για τους διώκτες τους, τους πολέμιούς της, τους άθεους και τους κάθε είδους κατηγόρους της, που βρήκαν ευκαιρία να βγάλουν τα απωθημένα τους, παρακινούμενοι από την ιδεοληψία τους, την εμπάθεια και τον κάθετο αρνητισμό της Εκκλησίας και όλων αυτών που εκφράζει.

“Σωσίβιο” η Ιεραρχία
Μπροστά στον κίνδυνο να αμφισβητηθεί πλέον ανοικτά ο κ. Ιερώνυμος από την πλειοψηφία των Ιεραρχών και να κλονισθεί ο θρόνος στον οποίο κάθεται, αποφάσισε να περάσει στην αντεπίθεση με μια σειρά δηλώσεων και συνεντεύξεων και να ζητήσει την “κάλυψη” της Ιεραρχίας την οποία συνεκάλεσε χθες, για να ζητήσει τη βοήθειά της στα δύσκολα.
Τόσο καιρό την αγνοεί και διοικεί την Εκκλησία κατά τρόπο απολυταρχικό, ώστε οι Ιεράρχες να δυσανασχετούν και να διαμαρτύρονται, διότι το “έλλειμμα Συνοδικότητας” έχει ξεπεράσει κάθε ιστορικό προηγούμενο.
Ούτε επί Αρχιεπισκοπείας, μεγάλων σε ηλικία Αρχιεπισκόπων που διοικούσαν την Εκκλησία για πολλά χρόνια και είχαν εκλέξει πολλούς Ιεράρχες, ώστε ν’ απολαμβάνουν του σεβασμού και της ανοχής τους στη διοίκηση, δεν είχαμε τέτοιο πρόβλημα στο θεσμό της Συνοδικότητας.
Ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος ο Β’, παρά τις περί του αντιθέτου διακηρύξεις του, στο παρελθόν αποδείχθηκε στα δύο χρόνια που βρίσκεται στο πηδάλιο της Εκκλησίας ο πιο απολυταρχικός Αρχιεπίσκοπος.
Γι’ αυτό ήρθε η ώρα ν’ αντιμετωπίσει τώρα, εξαιτίας της οικονομικής κρίσης που μαστίζει τον τόπο και της αδυναμίας της Κυβέρνησης να πείσει θεσμικούς παράγοντες του δημόσιου βίου μας, όπως είναι η Εκκλησία, να συνεισφέρουν οικειοθελώς και με όλες τους τις δυνάμεις σ’ αυτή την κρίση κι όχι με ετσιθελικές κυβερνητικές ρυθμίσεις και αναγκαστικούς νόμους.
Σαφώς και η Εκκλησία διαθέτει κάποια σεβαστή περιουσία. Δεν είναι, όμως, τόσο μεγάλη όσο διατείνονται οι άσχετοι που καθημερινά εμφανίζονται στα κανάλια και στα ραδιόφωνα και ρίχνουν λάσπη στον ανεμιστήρα.
Η Εκκλησία για να βγεί από την δύσκολη θέση στην οποία έχει περιέλθει, εξαιτίας της ανεπάρκειας του Αρχιεπισκόπου κ. Ιερώνυμου ν’ αντιμετωπίσει την κατάσταση, θα πρέπει να περάσει στην αντεπίθεση με συγκεκριμένες κινήσεις κι όχι με λόγια και ηχηρές αντιστάσεις.
Ήδη τη στιγμή που διαβάζονται οι γραμμές αυτές η Εκκλησία θα έπρεπε να έχει κάνει τις εξής κινήσεις:
(α). Να κάνει γνωστά, με επίσημη ανακοίνωση, όλα τα κινητά και ακίνητα περιουσιακά της στοιχεία.
(β). Να πει ευθέως, επιτέλους, πόσες μετοχές διαχειρίζεται και ποιες είναι αυτές οι μετοχές- σε ποιες εταιρείες.
(γ). Να αποκαλύψει τη σχέση της με την Εθνική Τράπεζα. Τι είδους σχέση είναι αυτή που τη συνδέει;
(δ). Να πει καθαρά και ξάστερα, στον Ελληνικό λαό ποιο είναι το συγκεντρωτικό ποσό που εισπράττει κάθε χρόνο από ενοίκια ακινήτων, σε όλες τις Μητροπόλεις.
(ε). Να κάνει λεπτομερή καταγραφή της ακίνητης περιουσίας της- κτίσματα, οικόπεδα, δασικές εκτάσεις- και τι απολαβές έχει απ’ αυτήν που έχει αξιοποιήσει, όπως και τι μένει αναξιοποίητο και γιατί!
(στ). Και το σπουδαιότερο: να δημιουργήσει εθελοντικές ομάδες βοήθειας και προσφοράς προς τους πάσχοντες συνανθρώπους.
(ζ). Να παρουσιάσει με στοιχεία και αριθμούς και ποσά το σπουδαίο κοινωνικό έργο που επιτελεί ως σύνολο αλλά και για κάθε Μητρόπολη ξεχωριστά, επιπροσθέτως τον επιδοτήσεων που λαμβάνει από τα δημόσια ταμεία.
Αν δεν τα κάνει όλα αυτά η Εκκλησία, μια ζωή θα αιωρείται η φήμη ότι η Εκκλησία δεν προσφέρει τίποτα κι ότι ο θεοΐδρυτος αυτός θεσμός που πέρασε τα πάνδεινα ανά τους αιώνες και άντεξε, δεν είναι παρά μια ομάδα καλοβολεμένων ρασοφόρων οι οποίοι καλοπερνούν και θησαυρίζουν ως βάρος του χριστεπώνυμου πληρώματος.
Ήδη οι αντιδράσεις του κόσμου για το αν πρέπει ή όχι να φορολογηθεί η Εκκλησία, είναι στη μεγάλη τους πλειοψηφία υπέρ της φορολόγησης.
Ο απλός κόσμος, αγανακτισμένος από τα μέτρα που κάθε μέρα επιβάλλονται από την Κυβέρνηση, βγάζει την αντίδρασή του κατά της Εκκλησίας την οποία σ’ αυτή τη δύσκολη φάση που διερχόμεθα, τη θέλουν αντάξια του ιστορικού ρόλου της: Εκκλησία τροφό και αιμοδότη του έθνους και του γένους των Ελλήνων κι όχι αδιάφορη και μητριά.
Ενδεχομένως, από τον φόβο αυτό ο Αρχιεπίσκοπος αναγκάσθηκε να συγκαλέσει την Ιεραρχία προκειμένου ν’ ακούσει και τη γνώμη των υπόλοιπων Ιεραρχών. Ήδη πολλοί απ’ αυτούς έχουν αποστείλει με φάξ τη διαφωνία τους για τον κακό χειρισμό της ηγεσίας της Εκκλησίας.
Φοβούνται οι Ιεράρχες ότι με τον τρόπο αυτό και η Εκκλησία πλήττεται ευθέως και το έργο της υποβαθμίζεται και οι ίδιοι διασύρονται με τρόπο βάναυσο.
Ενδεχομένως μάλιστα να υπάρξουν και κοινωνικές αντιδράσεις και αναταραχές, γεγονός που θα φέρει την Εκκλησία για πρώτη φορά αντιμέτωπη με το λαό.
Στην έκτακτη Δ.Ι.Σ. της περασμένης Τρίτης, ο Αρχιεπίσκοπος μίλησε για πρώτη φορά με σκληρά λόγια κατά της Κυβέρνησης, αλλά και για τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζεται η Εκκλησία.
Οι υπόλοιποι συνοδικοί Ιεράρχες άκουγαν άφωνοι τον συνήθως ήπιο Αρχιεπίσκοπο να ξιφουλκεί κατά της Κυβέρνησης.
Μάλιστα πολλοί απ’ τους Αρχιερείς υπομειδιούσαν εξαιτίας της συμπεριφοράς του Αρχιεπισκόπου, δεδομένου ότι στην περασμένη συνεδρίαση υπερθεμάτιζε για τους κυβερνητικούς χειρισμούς και έδινε εντολή για τη σύνταξη της Εγκυκλίου που αναγνώσθηκε- όχι με πολύ προθυμία ομολογουμένως- σε όλους τους ναούς της χώρας και η οποία Εγκύκλιος ούτε λίγο, ούτε πολύ, ανέλυε με τρόπο θεολογικό και μάλιστα με επίθετα υπερθετικού βαθμού, την οικονομική πολιτική της Κυβέρνησης.
Μάλιστα πολλές εφημερίδες, προσκείμενες στον Αρχιεπίσκοπο και στην Κυβέρνηση, “πίστωσαν” την Εγκύκλιο αυτή προσωπικά στον κ. Ιερώνυμο ως τον “νέο δεκάλογο του Ιερώνυμου”, για να κάνουμε το πέρασμά μας από την κρίση ευκολότερο.
Βέβαια μέσα στην παραζάλη που έχει δημιουργηθεί, σημειώθηκαν και κάποιες υπερβολές, οι οποίες οφείλονται περισσότερο στην επιθυμία κάποιων Ιεραρχών να συμβάλλουν στην ανέχεια που μαστίζει την χώρα και το λαό, παρά στη διάθεση των πρωταγωνιστών να φανούν και ν’ ακουσθούν.
Συγκεκριμένα οι Μητροπολίτες Μεσογαίας Νικόλαος και Αλεξανδρουπόλεως Άνθιμος, δήλωσαν ότι αποποιούνται του μισθού των προκειμένου να βοηθήσουν και με τον τρόπο αυτό στη δυσκολία που διερχόμεθα.
Επί της ουσίας, οι δύο αυτοί Αρχιερείς ήθελαν να κάνουν μια καλή πράξη και να παρασύρουν κι άλλους στο έργο τους… Όμως, θα μπορούσαν, αντί ν’ αποποιηθούν του μισθού τους- κάτι που πρακτικά δεν γίνεται- να δηλώσουν ότι θα διαθέτουν το μισθό τους κάθε μήνα σε πάσχοντες συνανθρώπους μας, μέλη του ποιμνίου τους. Με τον τρόπο αυτό θα ήταν πιο χρήσιμη και αποτελεσματική η συμβολή τους.

Από το μύθο της περιουσίας,
στο μύθο της φιλανθρωπίας.
Tέλος, καλά θα κάνουν οι Αρχιερείς μας μαζί με το μύθο της ακίνητης περιουσίας, να καταρρίψουν και το μύθο της φιλανθρωπίας και ν’ αφήσουν στην άκρη τις μεγαλόστομες απειλές, “τύπου Ζακύνθου”.
Όσοι ασχολούνται με την λεγόμενη Εκκλησιαστική Φιλανθρωπία και ασφαλώς οι ειδήμονες και οι κυβερνητικοί παράγοντες γνωρίζουν ότι τα περισσότερα Εκκλησιαστικά ιδρύματα, τα Γηροκομεία της Αρχιεπισκοπής και των Μητροπόλεων, έχουν κάνει συμβάσεις με τα δημόσια ταμεία του κράτους, τα οποία επιδοτούν τα ιδρύματα με ένα κάθε άλλο παρά ευκαταφρόνητο ποσό για κάθε τρόφιμο. Από την άλλη τα ιδρύματα εισπράττουν ως ατόφια δωρεά τις συντάξεις των τροφίμων των ιδρυμάτων ή άλλα περιουσιακά τους στοιχεία.
Επομένως γι’ αυτό είπε με το γνωστό αμείλικτο ύφος του ο Υπουργός Οικονομικών κ. Γ. Παπακωνσταντίνου- που γνωρίζει όσο λίγοι την κατάσταση που έχουν στήσει τα ιδρύματα με το Κράτος- όσα είπε στον Αρχιεπίσκοπο κ. Ιερώνυμο στο Προεδρικό Μέγαρο, όταν ο κ. Ιερώνυμος του είπε ότι «Ναι, να φορολογηθούμε αλλά επί των ακαθάριστων».
Και ο κ. Παπακωνσταντίνου του απάντησε:
- «Πιστέψτε με Μακαριώτατε, αλλά δεν σας συμφέρει κάτι τέτοιο…»