Ο Νίκος Μουρατίδης σε πρώτο ενικό...

...μιλά για άγνωστες πτυχές της ζωής του και απαντά στις προσωπικές ερωτήσεις του Προυστ... . Ο κριτής τίθεται για κρίση, αποκλειστικά στο P...

...μιλά για άγνωστες πτυχές της ζωής του και απαντά στις προσωπικές ερωτήσεις του Προυστ...
.
Ο κριτής τίθεται για κρίση, αποκλειστικά στο PRESS-GR!

(Επιμέλεια: Αντώνης-Μάριος Παπαγιώτης)

Γεννήθηκα στην Νίκαια του Πειραιά και τελειώνοντας το σχολείο ανακάλυψα ότι δεν ήθελα να κάνω τίποτα άλλο από το να σπουδάσω σκηνοθεσία κινηματογράφου. Ήμουν ένα παιδί από μια μέση συνοικιακή οικογένεια, πού γοητευόταν από το περιοδικό Αρχιτεκτονική και διακόσμηση, από το μηνιαίο περιοδικό ΘΕΑΤΡΟ και το Σινεμά του Ρεντζή. Κάτι με γοήτευε σ' αυτό που λέμε τέχνη. Όταν άλλοι πήγαιναν γήπεδο εγώ έτρεχα στο ΚΥΤΤΑΡΟ ν' ακούσω τον Σαββόπουλο και τους Socrates. Έτρεχα να βλέπω Αραμπάλ στην ΣΤΟΑ στου Ζωγράφου ή Μπέκετ στο ΘΕΑΤΡΟ ΤΕΧΝΗΣ, στο υπόγειο του Κάρολου Κουν. Επίσης, κάτι άλλο πρωτόγνωρο για την εποχή και για την οικογένεια μας ήταν ότι στα 19 μου, απέκτησα την «ανεξαρτησία» μου φεύγοντας από το πατρικό στην Νίκαια και μετακομίζοντας στην Αθήνα. Οι δουλειές πού έκανα παράλληλα με την σχολή σκηνοθεσίας Λυκούργου Σταυράκου ήταν καλλιτεχνικής φύσεως. Διαφημιστικά γραφεία με προσφερόμενες εκπομπές στο ραδιόφωνο, και τηλεοπτικά προγράμματα. Έτσι, γνωρίστηκα με ανθρώπους της τηλεόρασης και των εταιριών δίσκων και τελειώνοντας την σχολή βρέθηκα να δουλεύω στο τμήμα δημοσίων σχέσεων της PolyGram, βοηθός του Ζακ Μεναχέμ. Έκανα ένα ταινιάκι 8mm, για το πτυχίο μου, την Σαλώμη, στο οποίο έπαιξαν και βοήθησαν φίλοι και γνωστοί, και αυτό ήταν. Σκηνοθεσία τέλος.
Δούλευα για καλλιτέχνες όπως: Μαρινέλλα, Μητροπάνος, Τουρνάς, Ελπίδα, Χατζηνάσιος, Ρίτα Σακελάριου, Δούκισσα, Robert Williams, Σταύρος Λογαρίδης, Πασχάλης, Τσανακλίδου, Καλογιάννης, Χριστιάννα και πολλούς ακόμα. Εκεί γνώρισα τον Άκη Πάνου, τον Γιώργο Ζαμπέτα, τον Μίκη Θεοδωράκη, τον Σταμάτη Κραουνάκη που έχουμε μείνει ακόμα φίλοι κ.α. Αισθάνθηκα υπέροχα όταν...

γνώρισα τον Βαγγέλη Παπαθανασίου και την Ειρήνη Παπά. Είχαν κάνει το δίσκο Ωδές και έπρεπε να οργανώσω όλη την προβολή του δίσκου. Είχα οργανώσει τόσες συνεντεύξεις και τόσα εξώφυλλα της Ειρήνης πού από ότι μου έλεγε και η ίδια ποτέ στην καριέρα της δεν είχε τόση δημοσιότητα. Λίγα χρόνια πριν η φίλη μου και συμφοιτήτρια μου στου Σταυράκου, Μανουέλλα Παυλίδου με είχε γνωρίσει με τον ζωντανό μύθο πού λεγόταν Μελίνα Μερκούρη.
Δούλεψα με την Μελίνα για τις εκλογές του '81. Ήταν υποψήφια με το ΠΑΣΟΚ στην β' Πειραιά και μια και ήταν η περιοχή μου -και το πατρικό μου- ήμουν στο πλευρό της. Βγήκε πρώτη βουλευτής και βεβαίως έγινε υπουργός Πολιτισμού. Με την Μελίνα συνεργάστηκα ακόμα δύο φορές- μείναμε όμως φίλοι μέχρι τέλους. Μία στο "Γλυκό πουλί της νιότης" του Τεννεσί Ουίλιαμς και σε μια παράσταση-αφιέρωμα στον Μπρεχτ. Καταλαβαίνετε λοιπόν, ότι για μένα όλα αυτά ήταν λίγο πολύ «μαγικά». Ήμουν σαν την Αλίκη στη χώρα των θαυμάτων. Μέσα σε πολύ λίγο χρονικό διάστημα είχα γίνει μεγάλη φίρμα στο χώρο των δισκογραφικών εταιριών και τώρα με ζήταγαν από την CBS (νυν SONY) με τον διπλάσιο μισθό από αυτό πού έπαιρνα στην POLYGRAM. Έπαιρνα δηλαδή 35.000δρχ. και μου έδιναν 70.000. Ενοίκιο βέβαια πλήρωνα 5.000, για να καταλάβετε τις αντιστοιχίες. Και την έκανα. Πήγα, για ένα μόνο χρόνο υπεύθυνος γραφείο τύπου Ελληνικού και ξένου ρεπερτορίου. Δούλευα λοιπόν από την μια για τον Michael Jackson και το Thriller, τους Police, τον Bryan Adams, την Bonnie Tyler και διάφορους άλλους, και από την άλλη για τον Πανταζή, την Αντζελα Δημητρίου, τον Αγγελο Διονυσίου αλλά και για τον Θάνο Μικρούτσικο ή τον Βλάση Μπονάτσο.
Εκείνη την εποχή λοιπόν, η Ζωή Λάσκαρη πού ήθελε να επανέλθει στο θέατρο με το μιούζικαλ Οι άντρες προτιμούν τις ξανθιές ζήτησε να με γνωρίσει για να αναλάβω την προβολή του έργου και την δική της. Το θέατρο γέμισε!!! Και εγώ πια ήμουν γνωστός και στο χώρο του θεάτρου. Με την Ζωή περάσαμε πολύ ωραία για μερικά χρόνια, δουλεύοντας και κάνοντας παρέα. Αμέτρητες οι ωραίες στιγμές, τα ξενύχτια, τα πάρτι και οι βραδιές στο Εργοστάσιο του Μελετόπουλου στην Βουλιαγμένης, με τον Δαβαράκη στην πόρτα.
Το τηλεφώνημα της Αλίκης Βουγιουκλάκη για να δουλέψουμε μαζί, με ενθουσίασε και συνεργαστήκαμε στο μιούζικαλ Αννυ, στο Βίκτωρ Βικτόρια και στην Εύθυμη χήρα τόσο πού αποφάσισα να αφήσω την δισκογραφία και να ασχοληθώ με το γραφείο τύπου διαφόρων καλλιτεχνών. Παράλληλα με ότι κάνω, συγχρόνως δουλεύω σε διάφορα έντυπα (με πιο μακρόχρονη συνεργασία στην Μανίνα), κάνω σκόρπιες εκπομπές στο κρατικό ραδιόφωνο και γενικώς αισθάνομαι κουρασμένος γιατί όλα αυτά που σας περιγράφω δεν ήταν ρόδινα. Υπήρχαν και κάποιοι πού δεν έβλεπαν με καλό μάτι την είσοδό μου στα πράγματα, και προσπαθούσαν να μου τραβήξουν το χαλί κάτω από τα πόδια. Όταν λοιπόν γύρω στο 1985 με πήραν από την ΕΜΙ να αναλάβω την Αλέκα Κανελλίδου και μετά μου πρότειναν να πάω μόνιμα στην εταιρία σαν διευθυντής Δημοσιών σχέσεων Ελληνικού και ξένου ρεπερτορίου το δέχτηκα. Το γραφείο μου στην ΕΜΙ ήταν σαν ένα καινούργιο καταφύγιο. Ο Γιώργος Κυβέλος και ο Τάσος Φαληρέας ήθελαν να φτιάξουν από την αρχή την εταιρία με φρέσκα ονόματα όπως οι Φατμέ, ο Πανούσης, ο Μανώλης Ρασούλης, ένα καινούργιο ντουέτο Χάρης και Πάνος Κατσιμίχας, ο Χαριτοδιπλωμένος με το Lost in the night, κ.α. Για δύο χρόνια δούλεψα με πολύ μεγάλη όρεξη. Θυμάμαι οι Φατμέ είχαν κυκλοφορήσει τότε το Ρίσκο και το Καλοκαιράκι και τους είχα κάνει τέτοιο publicity που δεν πίστευαν στα μάτια τους. Ακόμα μου το λέει ο Πορτοκάλογλου όποτε συναντιόμαστε.
Ευτυχισμένη στιγμή όταν έστειλα (πριν κυκλοφορήσει στην αγορά) την κασέτα των Κατσιμιχαίων στον Γιώργο Νταλάρα, ο οποίος ενθουσιάστηκε - όπως και γω - με τα Ζεστά Ποτά και τους πρότεινε συνεργασία, κάνοντας τους γνωστούς στο Πανελλήνιο. Τον Σεπτέμβριο του 1987 μετακόμισα και πάλι στην PolyGram, αυτή τη φορά σαν υπεύθυνος ξένου ρεπερτορίου. Ήμουν βεβαίως και ο μυστικός σύμβουλος του Βίκο Αντίππα στο Ελληνικό. Εγώ ήμουν εκείνος πού τον έβαλε να αλλάξει την εικόνα την εταιρίας και να πάρει καλλιτέχνες σαν τον Διονύση Σαββόπουλο, τον Σταμάτη Σπανουδάκη, την Δήμητρα Γαλάνη, την Χαρούλα Αλεξίου, την Ελευθερία Αρβανιτάκη κ.α. Μέχρι το 1992 ήμουν σ' αυτή τη θέση, την οποία και άφησα γιατί η δισκογραφία δεν με κάλυπτε πια.
Πάντα στις δουλειές πού έκανα, μόλις βαριόμουνα, ή διαπίστωνα ότι δεν είχα να τους δώσω άλλα ούτε και εκείνες, έφευγα. Ήθελα πάντα ότι έκανα να ήταν γεμάτο από ενθουσιασμό και όχι από βαρεμάρα. Βεβαίως είχα ήδη ξεκινήσει το ζωντανό ραδιόφωνο στον Antenna και γνώριζα καινούργιες δόξες. Η εκπομπή μου Προσωπικές ιστορίες ήταν Νο1 σε ακροαματικότητα από όλα τα ραδιόφωνα. Συγχρόνως κάνοντας την μουσική επιμέλεια στους Απαράδεκτους άρχισε να μου μπαίνει το μικρόβιο της τηλεόρασης.
Στην δεκαετία του '90 λοιπόν ασχολήθηκα με το ραδιόφωνο (10 χρόνια στο ΚΛΙΚ 10-12 το βράδυ) την τηλεόραση, ανακάλυψα και ήμουν μάνατζερ του Γιώργου Μαζωνάκη από το 1992 μέχρι το 1998 και για πρώτη φορά βρέθηκα να παίζω μουσική σε clubs. Ο άνθρωπος πού με έπεισε να παίξω, ήταν ο Τάσος Μελετόπουλος, ο οποίος τότε έφτιαχνε το AΤΟΜΟ στο τέρμα της Ερμού προς την Πειραιώς. Λέγαμε ότι ήταν τρελός πού έκανε club εκεί κάτω!!! Τότε οι περιοχές Γκάζι και Ψυρρή δεν υπήρχαν στον... χάρτη. Κι' όμως το AΤΟΜΟ έσκισε και με έκανε να ξεκινήσω να παίζω σε διάφορα club.
Η πρώτη δεκαετία του καινούργιου αιώνα, με βρίσκει πρώτον, εκτός Κλικ fm μια και πουλήθηκε, δεύτερον στην τηλεόραση και τρίτο, σκυμμένο στην γραφομηχανή μου να γράφω το πρώτο μου παιδικό βιβλίο. Από το ΚΛΙΚ μετακομίσαμε στον BEST και μετά έμεινα εκτός ραδιοφώνου για μερικά χρόνια και πιστεύω ότι μου έκανε καλό. Εκμεταλλεύτηκα την αποχή μου απ' τις καθημερινές μου υποχρεώσεις, ταξίδεψα αρκετά, είδα πολύ θέατρο που μου είχε λείψει, και ένα έκανα δύο μεγάλες περιοδείες σε διάφορες πόλεις, είτε για dj sets, είτε για παρουσιάσεις του βιβλίου είτε και για τα δύο μαζί (κάντε κλικ εδώ αν θέλετε να δείτε σε πόσες και σε ποιες πόλεις έχω ταξιδέψει για το βιβλίο μου).
Έχω λοιπόν να σας πω ότι οι άνθρωποι εκτός Αθηνών, περνάνε καλύτερα, είναι πλήρως ενημερωμένοι, πιο ήρεμοι και σε ορισμένα πράγματα πιο ψαγμένοι και πιο φιλοσοφημένοι. Η Ελληνική επαρχία είναι αρκετά αυτόνομη - λίγο γκρινιάρα σε ορισμένες περιπτώσεις- αλλά κατά βάθος υγιής.
Η συμμετοχή μου στα reality-talent show της τηλεόρασης με τρέλαναν λιγάκι, με αποδιοργάνωσαν, και με έμπλεξαν σε καταστάσεις και με ανθρώπους που σε άλλη περίπτωση δεν θα τους έλεγα ούτε καλημέρα, αλλά είπαμε: Όποιος ανακατεύεται με τα πίτουρα τον τρώνε οι κότες! Ίσως το μόνο καλό που προέκυψε απ' όλη αυτή την ιστορία ήταν οι δύο εκπομπές που έκανα στον Antenna [Θεά τον έκανες τον μουσακά] και στο Alter [Στην βεράντα] που τις έκανα πολύ κέφι. Περισσότερες πληροφορίες για τις δύο αυτές εκπομπές θα βρείτε στο κεφάλαιο: Τηλεόραση. Η πρώτη δεκαετία της καινούργιας χιλιετίας τελειώνει και εγώ πάλι δουλεύω σαν τρελός, και μάλιστα σε 4 δουλειές. Έκανα τον δικό μου εκδοτικό οίκο ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΤΕΤΡΑΓΩΝΟ, κάνω το X-Factor, γράφω στην εφημερίδα VETO και επέστρεψα στο ραδιόφωνο, κάνοντας καθημερινές εκπομπές στον Real FM.

Η απόλυτη ευτυχία για σένα είναι;
Καλοκαίρι μεσημέρι σε παραλία νησιού κάτω από δέντρο με τον έρωτα της ζωής μου.
Τι σε κάνει να σηκώνεσαι το πρωί;
Η σκέψη ότι θα μου συμβεί κάτι συγκλονιστικό.
Η τελευταία φορά που ξέσπασες σε γέλια;
Ούτε που θυμάμαι.
Το βασικό γνώρισμα του χαρακτήρα σου είναι;
Ανυπόμονος, φωνακλάς, βιαστικός, πεισματάρης.
Το βασικό ελάττωμά σου;
Ανυπόμονος, φωνακλάς, βιαστικός, πεισματάρης.
Σε ποια λάθη δείχνεις τη μεγαλύτερη επιείκεια;
Στα δικά μου.
Η τελευταία φορά που έκλαψες;
Χτες, ακούγοντας ένα τραγούδι του Αλκίνοου Ιωαννίδη.
Με ποια ιστορική προσωπικότητα ταυτίζεσαι περισσότερο;
Με καμία.
Ποιοι είναι οι ήρωές σου σήμερα;
Οι άνθρωποι που παραιτούνται της θέσης τους από ευθυξία, από αξιοπρτέπεια και από περηφάνια.
Ποια είναι η ταινία που σε σημάδεψε;
Πολλές... "Τα καλύτερα μας χρόνια", "Ο πολίτης Κέην", "Rich and famous"....
Το αγαπημένο σου ταξίδι;
Το μουσικό....
Οι αγαπημένοι σου συγγραφείς;
Άγγελος Τερζάκης, Μαίρη Ρενώ και ένα σωρό ακόμα.
Ποια αρετή προτιμάς σε έναν άντρα;
Ακεραιότητα, τόλμη και πίστη.
…Και σε μια γυναίκα;
Ακεραιότητα, τόλμη και πίστη.
Ο αγαπημένος σου συνθέτης;
Μάνος Χατζιδάκις.
Το τραγούδι που σφυρίζεις κάνοντας ντους;
Κάπου υπάρχει η αγάπη μου...
Το βιβλίο που σε σημάδεψε;
Ένα παιδί μετράει τ' άστρα.
Ο αγαπημένος σου ζωγράφος;
Henry Matisse.
Το αγαπημένο σου χρώμα;
Μαύρο, κόκκινο...
Ποια θεωρείς ως τη μεγαλύτερη επιτυχία σου;
Απ' τη στιγμή που γυρίζω σπίτι και είμαι μόνος δεν θεωρώ ότι έχω πετύχει κάτι.
Το αγαπημένο σου ποτό;
Κόκκινο κρασί.
Για ποιο πράγμα μετανιώνεις περισσότερο;
Που δεν έφυγα όταν έπρεπε στο εξωτερικό.
Τι απεχθάνεσαι περισσότερο απ’ όλα;
Το ψέμα, την υποκρισία, τη βία, την απάτη.
Ποια είναι η αγαπημένη σου ασχολία;
Σεξ, σινεμά, εκδρομές.
Ο μεγαλύτερος φόβος σου;
Να χάσω τη σκέψη μου.
Σε ποια περίπτωση επιλέγεις να πεις ψέματα;
Δεν λέω ποτέ ψέματα.
Ποιο είναι το μότο σου;
Καν' το αλλιώς.
Πώς θα επιθυμούσες να πεθάνεις;
Σε πλήρη διαύγεια.
Εάν συνέβαινε να συναντήσεις το Θεό, τι θα ήθελες να σου πει;
"Γιατί βρε αταχτούλη;"
Σε ποια πνευματική κατάσταση βρίσκεσαι αυτόν τον καιρό;
Ανοιξιάτικη...