Από τον Στράτο Γεωργούλη Το δέντρο που ξεριζώνεται, πρέπει να μεταφ υτευτεί, απο το θάνατο για να σώνεται, και θέλει μεγάλη προσοχή. ...
Το δέντρο που ξεριζώνεται,
πρέπει να μεταφ υτευτεί,
απο το θάνατο για να σώνεται,
και θέλει μεγάλη προσοχή.
Τον άνθρωπο που μπαίνει στη προφυγιά,
ποιός γιʼ αυτόν...
νοιάζεται;
Να βρεί στέγη,τροφή,παρηγοριά,
μη σαν λεπρός να χουγιάζεται.
Κανενός δεν είναι επιθυμιά,
νʼ αφήνει την πατρίδα
και μες την σκοτεινιά
να ψάχνει για καινούργια ηλιαχτίδα.
Του θανάτου η απειλή,
απο το τόπο του τον ξεριζώνει,
και δεν έχει άλλη επιλογή,
την ελπίδα ποτέ δεν την σκοτώνει.
Ο ουρανός δεν έχει τελειωμό,
ελπίδες παντού μοιράζει,
μέσα του βλέπουμε το Θεό,
η απανθρωπιά δεν μας ταιριάζει.
.jpg)
Εν έτει 2009 -τον Φεβρουάριο, συγκεκριμένα- η Ελλάδα κατέστησε νόμο του κράτους την αυστηρότατη κοινοτική νομοθεσία «για την πρόληψη και την καταστολή της νομιμοποίησης εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι της χρηματοδότησης της τρομοκρατίας». Η συγκεκριμένη νομοθετική ρύθμιση υποχρεώνει τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα κάθε χώρας να «βαράνε καμπανάκι» κάθε φορά που επιχειρεί οποιαδήποτε συναλλαγή -όπως, για παράδειγμα, το άνοιγμα τραπεζικού λογαριασμού- κάποιο «πολιτικώς εκτεθειμένο πρόσωπο».
Ως τέτοια, σύμφωνα με τον κοινοτικό νομοθέτη, νοούνται οι αρχηγοί κρατών, οι πρωθυπουργοί, τα μέλη των κυβερνήσεων και των κοινοβουλίων, οι δικαστές, οι
τραπεζίτες, οι διπλωμάτες, οι στρατιωτικοί, οι κρατικοί
αξιωματούχοι, αλλά και οι σύζυγοι, οι σύντροφοι, τα φυσικά και θετά παιδιά τους (και οι σύζυγοι/σύντρο-
φοί τους), οι γονείς τους, ακόμη και οι στενοί συνεργάτες τους!
Στην Ευρωπαϊκή Ενωση, ο νομοθέτης ορίζει σαφώς τους ελέγχους στους οποίους υπόκεινται όλοι αυτοί οι άνθρωποι ακριβώς γιατί θέλει πραγματικά να πιάσει στην τσιμπίδα του νόμου όλους όσοι ξεπλένουν
μαύρο και βρόμικο χρήμα. Τι κάνει, όμως, ο Ελληνας νομοθέτης που όπως εκ του αποτελέσματος προκύπτει- σε καμία περίπτωση δεν επιθυμεί να πιαστούν στη φάκα όσοι λαδώνονται (επειδή, προφανώς, μεταξύ αυτών είναι και οι ίδιοι οι νομοθέτες); Υιοθετεί πλήρως την αυστηρότατη κοινοτική νομοθεσία! Με το νι
και με το σίγμα, αλλά και με έναν αστερίσκο: ότι, στην Ελλάδα, από όλα αυτά τα αυστηρά εξαιρούνται τα «πολιτικώς εκτεθειμένα πρόσωπα» που είναι εγκαταστημένα στη χώρα μας. Δηλαδή, εξαιρούνται όλοι οι Ελληνες πολιτικοί κ.λπ. που διαμένουν μόνιμα στη χώρα.
Με άλλα λόγια, εξαίρεσαν τους εαυτούς τους και θεσμοθέτησαν μια ρύθμιση που «ξεσκονίζει» τις τραπε-
ζικές καταθέσεις και συναλλαγές μόνο των άλλων, των αλλοδαπών!
Και ποια απίστευτη δικαιολογία επικαλείται,παρακαλώ, ο Ελληνας νομοθέτης για να εξαιρέσει τον
εαυτό του από τον έλεγχο για τις «λαδιές» του; «Μα αφού», λέει, «εγώ υπάγομαι ήδη στον έλεγχο “πόθεν έσχες”». Αυτόν ακριβώς τον έλεγχο, δηλαδή, που ποτέ των ποτών δεν εντόπισε κανέναν να τα έχει πάρει, να έχει «λαδωθεί», ωσάν να ζούσαμε σε κοινωνία αγγέλων!
Εμείς φταίμε. Που τους αφήσαμε να μας κοροϊδεύουν κατάμουτρα, που ως ιθαγενείς μέναμε ικανοποιημένοι με χάντρες («σας παρακαλώ, κύριε υπουργέ, φροντίστε να μετατεθεί ο φαντάρος γιος μου στο σπίτι του»), που τους ψηφίζαμε αντί να τους πάρουμε με τη σανίδα τη βρεγμένη.
Γιώργος Χριστοφορίδης "ΘΕΜΑ"