Τα αστεία ξύλινα κλισέ εναντίον της αποχής...

Από τον Θύμιο Παπανικολάου http://www.resaltomag.gr/    Εδώ θα καταπιαστούμε με τη γελοία «φιλοσοφία» κάποιων «επιχειρημάτων» κατά της απο...

Από τον Θύμιο Παπανικολάου
http://www.resaltomag.gr/  

Εδώ θα καταπιαστούμε με τη γελοία «φιλοσοφία» κάποιων «επιχειρημάτων» κατά της αποχής, γαλάζιας, κυρίως, προέλευσης.
Ο άξονας αυτών των «επιχειρημάτων» είναι μια ηθική αφαίρεση: «Η αποχή δεν είναι λύση, είναι φυγή»!!!
Βεβαίως εννοούν όλοι αυτοί «λύση» την ήττα του ΠΑΣΟΚ και τη νίκη της Ν.Δ.: Τι «λύση είναι η Ν.Δ., αυτό δεν μας εξηγούν.
Δεν εξηγούν επίσης τι εννοούν με τη «φυγή». Φυγή από τι. Μήπως από την απάτη της εκλογικής εναλλαγής μιας δωσίλογης κυβέρνησης από μια άλλη δωσίλογη;
Δωσίλογο είναι ολόκληρο το καθεστώς, το...
ολοκληρωτικά υποταγμένο στην ΕΕ και τους διεθνείς οργανισμούς του κεφαλαίου.
Η Ευρωπαϊκή ένωση και το ευρώ, γενικά το καθεστώς της παγκοσμιοποίησης, είναι που οδήγησαν την Ελλάδα σε αυτή την κατάσταση, που αποφάσιζαν για τα πάντα και ΕΠΕΒΑΛΑΝ σήμερα την ανοικτή ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ της τρόικας: Των δικών τους οργάνων.
Πότε και πού αμφισβήτησε η Ν.Δ την παγκοσμιοποίηση, την ΕΕ και τους μηχανισμούς της;
Το αντίθετο: Αγωνίστηκε πρωταγωνιστικά για την «ολοκλήρωση» της δικτατορίας των μηχανισμών της παγκοσμιοποίησης. Και σήμερα έβαλε πλάτες στην κατοχική κυβέρνηση.
Αν δεν επέλεξαν οι μηχανισμοί της Νέας Τάξης τη ΝΔ, να κάνει αυτά που κάνει το ΠΑΣΟΚ, αυτό οφείλεται όχι στη δική της «διαφωνία» (προθυμότατη ήταν), αλλά στην αναποτελεσματικότητά της, στην ανικανότητά της να προχωρήσει σε γρήγορους ρυθμούς: Ιδεολογική αναποτελεσματικότητα (η «δεξιά» είναι στίγμα), κοινωνική αναποτελεσματικότητα (δεν έχει κοινωνικές εφεδρείες, συνδικάτα κ.λπ) και πολιτική αναποτελεσματικότητα (δεν διαθέτει ούτε πολιτικές εφεδρείες με κύρος, «αριστερά» δεκανίκια).
Το ΠΑΣΟΚ τα διαθέτει όλα αυτά. Πετυχαίνει μια μίνιμουμ ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ που η Ν.Δ. δεν είχε ΠΟΤΕ. Το ΠΑΣΟΚ είναι η νέα δεξιά, πιο μοχθηρή διότι είναι πιο αποτελεσματική από την παλιά.
Γι' αυτό, όλοι οι μηχανισμοί του καθεστώτος δούλεψαν μανιακά να βγει το ΠΑΣΟΚ και ο Γιωργάκης συγκεκριμένα που είχε και το όνομα «Παπανδρέου»!!!
Το ίδιο αγωνίστηκε απεγνωσμένα όλη η ΝΔ και ο Κωστάκης ιδιαίτερα να συντριβούν.
Αν υπήρχε, λοιπόν, μια δυνατότητα, τονίζουμε ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ, να καθυστερήσει η σημερινή λαίλαπα, με την ελπίδα ο λαός να εξεγερθεί και να ανατρέψει τα σχέδια, αυτή ήταν η ήττα του ΠΑΣΟΚ στις τελευταίες εκλογές.
ΤΩΡΑ τα πάντα έχουν συντελεστεί με τη αγαστή συμπαράσταση και βοήθεια ΟΛΩΝ των κομμάτων και ιδιαίτερα της Ν.Δ.
ΤΩΡΑ έχει παραμείνει η μόνη και η ΙΔΙΑ ελπίδα: Η εξέγερση του λαού.
ΚΑΘΕ εκλογική συμμετοχή στο καθεστώς αυτό είναι μανούβρα απάτης, μανούβρα νομιμοποίησης της απάτης, τέχνασμα εκτόνωσης της λαϊκής οργής.
Η ΑΠΟΧΗ συνεπώς είναι ΣΥΝΕΙΔΗΤΗ ΦΥΓΗ από αυτή την απάτη, συνειδητή απόρριψη των εκλογικών διαδικασιών απάτης, συνειδητή απόρριψη των διακοσμητικών ντεκόρ της απάτης: Κοινοβούλια, Νομαρχίες, δήμοι και κοινότητες και ΚΟΜΜΑΤΑ.
Η ΑΠΟΧΗ είναι ΣΥΝΕΙΔΗΤΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΘΕΣΗ ΚΑΙ ΣΤΑΣΗ υπέρ της αυτενέργειας και αυτό-οργάνωσης του λαού, υπέρ της πραγματικής του ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ στα πράγματα. Δηλαδή της ενεργητικής ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ του στην αρένα που αποφασίζει ο ίδιος και όχι οι εγκάθετοι του καθεστώτος.
Και η αρένα αυτή δεν είναι τα διακοσμητικά κοινοβούλια και τα κόμματα προτεκτοράτα. ΕΙΝΑΙ Ο ΔΡΟΜΟΣ: ΟΙ ΛΥΣΕΙΣ ΕΚΕΙ ΘΑ ΔΟΘΟΥΝ.
Θα συνεχίσουμε πάνω στο ζήτημα γιατί μέχρι τις εκλογές θα μα πρήξουν τα παπαγαλάκια, τα οποία αγνοούν το αλφάβητο της πολιτικής: Μια οποιαδήποτε θέση, και εκλογική, καθορίζεται με γνώμονα το τι συμφέρει το λαϊκό κίνημα, το τι το προωθεί και το απεγκλωβίζει από αυταπάτες, ΚΑΙ ΟΧΙ το τι συμφέρει το κομματικό συμφέρον, το καθεστωτικό ντεκόρ.
Το ψηφοδέλτιο ΠΟΤΕ δεν άλλαξε καμιά κατάσταση. Απλώς εξέφραζε τους κοινωνικούς συσχετισμούς και αποτελούσε, κάτω από ορισμένες συνθήκες, επικουρικό, αλλά δυναμικό στοιχείο υπέρ της ανάπτυξης των λαϊκών κινημάτων, συνακόλουθα υπέρ της προώθησης κάποιων κατακτήσεων.
Αυτό, όμως είχε ως βασική προϋπόθεση δύο καταλυτικούς παράγοντες:
α). Το ΕΘΝΙΚΟ πλαίσιο της πολιτικής αρένας, δηλαδή την εθνική υπόσταση και δομή της κοινωνίας.
β). Την εθνική ΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ, ΟΡΓΑΝΩΣΗ και δυναμική της εργατικής τάξης και του λαού.
ΣΗΜΕΡΑ καμία από αυτές τις προϋποθέσεις δεν υπάρχει.
Αλλά αυτά για τα πολύχρωμα παπαγαλάκια είναι ψιλά γράμματα και ακατανόητα. Γι' αυτά η πολιτική είναι η άλγεβρα των αριθμών και των ποσοστών.