Του Καθηγητή ΓΙΩΡΓΟΥ ΠΙΠΕΡΟΠΟΥΛΟΥ Τα μεγάλα ψυχοκοινωνικά φαινόμενα , αυτά που με την ολοκλήρωσή μορφοποιούν νέους θεσμούς, δομές και σχή...
ΓΙΩΡΓΟΥ ΠΙΠΕΡΟΠΟΥΛΟΥ
Τα μεγάλα ψυχοκοινωνικά φαινόμενα, αυτά που με την ολοκλήρωσή μορφοποιούν νέους θεσμούς, δομές και σχήματα είναι δύσκολο, εάν όχι σχεδόν ακατόρθωτο, να τα αξιολογήσουμε την ώρα που βρίσκονται στη δυναμική φάση της εξέλιξής τους. Στην Ελλάδα μας οι μορφοποιήσεις έχουν ήδη ξεκινήσει και νέοι θεσμοί, δομές και σχήματα, άγνωστα μέχρι σήμερα, κρυσταλλώνονται προοδευτικά στο συλλογικό μας υποσυνείδητο!ΟΛΟΙ οι ενασχολούμενοι με την Πολιτική αρνούνται την ύπαρξή τους και υποβαθμίζουν τη σημασία τους για να συνεχίσουν τον ερωτικό τους εναγκαλισμό με την εξουσία ή με την προσδοκία κατάκτησής της και τα μύρια όσα...αυτή η σχέση, αποδεδειγμένα από...
εξεταστικές επιτροπές, αποδίδει!
Mετά την «αποδημία» Καραμανλή και Παπανδρέου με τη δική μου, την δηκτική αλλά όχι παρεξηγήσιμη, γνωστή σε εσάς μέσα από τη «μπλογκόσφαιρα» σκοπιά , ΔΙΑΦΩΝΩ με αυτούς που διατείνονται ότι η πολιτική μας ζωή χαρακτηρίζεται από ... «χρυσές μετριότητες»!
Στα μεγάλο οικονομικά, κοινωνικά, πολιτικά προβλήματα που συσσωρεύθηκαν επί πολλά χρόνια προστίθενται νέα και αντί για λύσεις έχουμε «επιταγές της τρόικα» (δεν αντιλαμβάνονται τα Κυβερνητικά στελέχη ότι κάθε φορά που επικαλούνται την…τρόικα για τις ανάλγητες αποφάσεις τους ουσιαστικά ΑΠΑΞΙΩΝΟΥΝ τον θώκο εξουσίας που κατέχουν;)Τα χρονίζοντα σημαντικά αιτήματα του λαού όχι μόνο δεν ικανοποιούνται αλλά διογκώνοντα με ταχείς ρυθμούς, και επί πλέον ως έθνος, λαός και κοινωνία απογυμνωμένοι από οράματα και ΕΛΠΙΔΑ βιώνουμε την ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ έχοντας βουλιάξει στο τέλμα της μίζας, της ρεμούλας, της αφιλοτιμίας, του ωχαδερφισμού της ανυποληψίας!...
Δεν ισχυρίζομαι ότι οι νεότεροι πολιτικοί μας ηγέτες μας οδήγησαν εδώ...εκ προθέσεως! Είναι αλήθεια, όμως, ότι έρπουμε πλέον εμείς οι κάποτε υψιπετείς Ελληνες και Ελληνίδες. Νέοι και νέες μέσα στα πανεπιστημιακά αμφιθέατρα αλλά και σε ζωντανές ομιλίες μου σε διάφορες πόλεις της πατρίδας μας μου θέτουν ένα οδυνηρό και αφοπλιστικό ερώτημα «αλήθεια πόσο πρέπει να μας μισείτε για να μας κληροδοτήσετε τον κόσμο που ετοιμάσατε για το δικό μας αύριο;»
Να θυμίσω ότι στην πατρίδα μας, οι γονείς μας και οι παππούδες μας που ήταν δεμένοι με διάφορους τρόπους με τη γη το έλεγαν πεντακάθαρα ‘Όπου λιγοστεύουν οι ΑΕΤΟΙ και μαζί τους και οι πελαργοί πληθαίνουν τα...ερπετά!»
Τα προβλήματα του 21ου αιώνα οικολογικά, οικονομικά, κοινωνικά, πολιτικά και πληθυσμιακά διογκώνονται με γεωμετρικούς ρυθμούς και συνιστούν τεραστίων διαστάσεων προκλήσεις, που απαιτούν σπουδαίους ανθρώπους στους θώκους της πολιτικής, επιχειρηματικής, θρησκευτικής, ακαδημαϊκής και άλλων τύπων εξουσίας όχι μόνο για να μπορέσουμε άμεσα να τα αντιμετωπίσουν αλλά και και να τα επιλύσουν ώστε να δημιουργηθούν προοπτικές για τις επόμενες γενιές...
Για τους παραπάνω και άλλους ευνόητους και για εσάς λόγους φίλες και φίλοι αναγνώστες ΔΗΛΩΝΩ από το βήμα του blog, δημοσίως, ότι δεν αντιλαμβάνομαι τη λογική των «χρυσών» μετριοτήτων! Από πότε δηλαδή μιά μετριότητα μπορεί να είναι «χρυσή», όπως μερικοί περιγράφουν αυτούς και αυτές που πρυτανεύουν στην πολιτική, οικονομική, πνευματική ζωή του τόπου, όταν η ίδια η έκφταση είναι αντιφατική;
Η Οικουμένη, βουλιάζοντας στην εξελισσόμενη δίνη τεραστίων προβλημάτων και μαζί η Ελλάδα μας χρειάζονται ιστορική συνέπεια, κυμπαρλίκι και φιλότιμο...
Ηγέτες ή μάλλον ΑΕΤΟΥΣ χρειαζόμαστε για να σταματήσουν να μας οδηγούν στον ευτελισμό και την έρπουσα αναξιοπρέπεια της αδιαφάνειας και της διαφθοράς εκείνοι και εκείνες που το κάνουν για να θησαυρίζουν όντας, φοβάμαι δυστυχώς, μάλλον επιβήτορες και όχι ικανοί, αυθεντικοί και υπεύθυνοι ηγέτες στους κάθε λογής θώκους της εξουσίας!...
ΠΑΣΟΚ: Από …πατριωτισμό φέραμε το ΔΝΤ και την Τρόικα !!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΌταν η εκχώρηση εθνικής κυριαρχία γίνεται …πατριωτισμός !!!!!
«Πατριωτικό μας καθήκον ως Έλληνες και Σοσιαλιστές ήταν να σώσουμε την Ελλάδα και όχι να αποδεχθούμε αμαχητί την χρεοκοπία της».
Αυτό το εκπληκτικό και ομολογουμένως απίστευτο αναφέρεται σε ειδικό δελτίο του «Τομέα Τύπου και ΜΜΕ» του ΠΑΣΟΚ που διανέμεται από σήμερα προκειμένου να εξοπλίσει τις οργανώσεις και τα στελέχη του Κινήματος με επιχειρήματα μπροστά στην γενικευμένη κατακραυγή της κυβερνητικής πολιτικής ( και Eντυπωσιακή φθορά της κυβέρνησης).
ΧΑΧΑχουχααααααααααα...
Τι ΑΛΛΟ να πείς, εκτός απο...
ΟΧΙ ΣΤΑ ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ.
ΠΡΩΤΑ ΣΕ ΧΑΖΕΥΟΥΝ
ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΣΕ ΣΚΟΤΩΝΟΥΝ.
ΠΑΛΙ Ο ΠΙΠΕΡΟΠΟΥΛΟΣ ΥΠΟ ΕΠΗΡΕΙΑ ΑΛΚΟΟΛ - ΠΑΡΑΚΜΗ ΚΑΙ ΑΥΤΟ-ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ ΣΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια όλους αυτούς που μέσω των blogs επιμένουν πως αποτελούν το μέλλον της συγγραφής και της δημοσιογραφίας, ο αμερικανός συγγραφέας και δημοσιογράφος P.J. O’ Rourke έκανε το ακόλουθο σχόλιο:
"Η συγγραφή αποτελεί μιά αργή και δύσκολη πνευματικά διαδικασία. Οταν οι λέξεις χαράσσονταν σε πέτρα με ένα αιχμηρό εργαλείο, αποκτήσαμε τις Δέκα Εντολές. Οταν η πένα από νύχι πτηνού εφευρέθηκε και ήσουνα αναγκασμένος να κυνηγάς μιά χήνα στην αυλή, να κάνεις αιχμηρή την πένα και να βράζεις το μελάνι, και τόσα άλλα, ήρθε ο Σαίξπηρ. Οταν εμφανίσθηκε το στυλό μελάνης, μαζί του βρέθηκε κοντά μας κι ο Χένρυ Τζέημς. Με την παρουσία της γραφομηχανής ήρθε στη ζωή μας ο Τζάκ Κέρουακ. Και τώρα που έχουμε τον ηλεκρονικό υπολογιστή, αποκτήσαμε το Facebook. Μήπως διαπιστώνετε κάποια τάση σε όλα αυτά;"
Να ήτανε μετριότητες τι καλά που θα ήτανε!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ μύθος του Αισώπου με το φίδι που άφησε την ουρά του να κάνει κουμάντο ισχύει εδώ.
Μιά μέρα η ουρά λέει στο κεφάλι του φιδιού..
Γιατί είσαι τόσο υπερόπτης που δεν με αφήνεις και μένα για λίγο να κάνω κουμάντο να κατευθύνω και να παίρνω αποφάσεις? Γιατί με υποβιβάζεις τόσο πολύ και πιστεύεις ότι εγώ είμαι άχρηστη? Ε λοιπόν κύριες τέλειε αυτό που κάνεις δεν είναι καθόλου σωστό παρόλο που πιστεύεις ότι τα κάνεις όλα τέλεια.
Το κεφάλι το σκέφτηκε το ξανασκέφτηκε η ουρά δεν καθόταν ήσυχη του έκανε κανονικό ψηστήρι.
Έλα που να ξεκουραστείς και λίγο..
και έτσι κάποια στιγμή είπε στην δύστυχη καχεκτική και ανίκανη ουρά..
"Εντάξη.. Αλλά θα είσαι προσεκτική. Μη νομίζεις ότι είναι εύκολο.
Παραχώρησε λοιπόν στην ουρά τις αρμοδιότητές του.
Η ουρά καταχάρηκε και ξεκίνησε τα κουμάντα.
Στραβά κουτσά και ανάποδα το πήγαινε το φίδι.
Τι από αγκάθια το πέρναγε, τι σε πέτρες το καταχτύπαγιε....
Το κεφάλι κάποια στιγμή είπε. "Ε!πρόσεχε δεν τα πάς καλά.
-Σιγά καημένε! κάνε λίγη υπομονή τώρα μόλις ξεκίνησα. Θα δείς θα στρώσω. Εξάλλου και εσύ στην αρχή δεν τα πήγαινες καλύτερα. Μην κοιτάς που εγώ δεν διαμαρτυρόμουνα.
Μούγκα λοιπόν το κεφάλι το οποίο καταχτυπούσε κάθε λίγο και λιγάκι στις πέτρες που το χτύπαγε η ουρά και είχε αρχίσει να μην νοιώθει καθόλου καλά και να μην μπορεί να αντιδράσει.
Η ουρά έτσι όπως ήταν το κεφάλι χάλια πήρε τα πάνω της για τα καλά και σταμάτησε να προσέχει εντελώς.
Δέν άφησε πέτρα για πέτρα, λακούβα για λακούβα και αγκάδι για αγκάθι που να μήν πέσει.
Κάποια στιγμή το κεφάλι φώναξε. "Πρόσεχε γκρεμός μπροστά μην πέσουμε"
Η ουρά ούτε που του έδωσε σημασία.
'Ετσι όπως ήταν άλλωστε χτυπημένο και σε αθλία κατάσταση τι να δώσει σημασία.
Και ξαφνικά εκεί που όλα πήγαιναν καλά (κατά τη γνώμη της) έχασε το έδαφος κάτω από τα "πόδια της". Είχαν πέσει στον γκρεμό και έπεφταν, έπεφταν, έπεφταν,.......
Τότε πιά άλλος έκανε κουμάντο...
Ο ΝΟΜΟΣ ΤΗΣ ΒΑΡΥΤΗΤΑΣ.
VAMOS SEXTA!!! VAMOS ΛΕΒΕΝΤΕΣ!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑΝΩΝΥΜΕ,03 Αυγ 2010 8:50:00 π.μ
ΑπάντησηΔιαγραφήΒρε μασκαρά "ομογενή" όταν ο δάσκαλός μας άκουγε ΖΩΝΤΑΝΑ Κερουάκ στη Νέα Υόρκη εσύ που...αυτοικανοποιούσες την ανώνυμη μεγαλειότητά σου;
Πέρα από τα blogs όπου τον διαβάζει πολύ κόσμος έχεις διαβάσει κανένα βιβλίο του;
Μακάρι και άλλοι πανεπικστημιακοί να έγραφαν στα blogs για να ξυπνήσει αυτός ο λαός!
Άσε λοιπόν κατά μέρος τις πικρό-χολες κριτικές σου και γράψε επώνυμα κανένα καλό κείμενο...