Οι ναύτες για τις περικοπές Βενιζέλου...

Από το http://diktiospartakos.blogspot.com/    ΝΑΥΤΕΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΚΑΙ ΤΙΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΕΣ ΠΕΡΙΚΟΠΕΣ ΤΟΥ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ Είναι σαφές πλέον...

Από το http://diktiospartakos.blogspot.com/  

ΝΑΥΤΕΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΚΑΙ
ΤΙΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΕΣ ΠΕΡΙΚΟΠΕΣ ΤΟΥ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ
Είναι σαφές πλέον ότι το αντικοινωνικό Μνημόνιο της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, του ΔΝΤ και της Ε.Ε. όχι μόνο αποσκοπεί στην εξασφάλιση των κερδών ξένων και Ελλήνων δανειστών, που κατάκλεψαν και συνεχίζουν να κλέβουν τον λαό μας με τους ληστρικούς όρους δανεισμού, τους τόκους και τα επιτόκια, αλλά ταυτόχρονα δίνει την ευκαιρία στο αστικό σύστημα εξουσίας στην Ελλάδα να κάνει πράξη τα πιο αντεργατικά όνειρα των εργοδοτών, καταργώντας κάθε δικαίωμα και κατάκτηση, αλλάζοντας το μοντέλο εργασίας και επιβάλλοντας Μεσαιωνικές εργασιακές σχέσεις.
Συνέχεια αυτής της πολιτικής είναι τα όσα επιβάλλει ο υπουργός Εθνικής Άμυνας Ευ. Βενιζέλος στις Ένοπλες Δυνάμεις.
Με πρόσχημα τον περιορισμό των λειτουργικών δαπανών, αλλά όχι των εξοπλισμών και των αποστολών εκτός συνόρων για τις...
 ανάγκες ΝΑΤΟ-ΕΥΡΩΣΤΡΑΤΟΥ, οι μισθοί, τα ασφαλιστικά δικαιώματα και τα επιδόματα του μόνιμου προσωπικού πετσοκόβονται. Παράλληλα, οι ρυθμίσεις για τον Ειδικό Έφεδρο Οπλίτη αποκαλύπτουν ότι η κυβέρνηση και η Ε.Ε. θεωρεί την νεολαία δεξαμενή άντλησης δωρεάν εργασίας με πρόσχημα την Υποχρεωτική Στράτευση και ακόμη χειρότερα, Μισθοφόρων Part Time, χωρίς καθορισμένο μισθό και σύμβαση εργασίας, κάνοντας την αρχή θεσμοθέτησης του εργαζόμενου χωρίς δικαιώματα, σε Δημόσιο και Ιδιωτικό τομέα.
Οι φαντάροι είναι και αυτοί θύματα της πολιτικής περικοπών. H Υποχρεωτική Στράτευση αποκαλύπτεται εκτός των άλλων και ως μηχανισμός φορολόγησης της λαϊκής οικογένειας που αναλαμβάνει το κόστος της θητείας (τηλεφωνική επικοινωνία, κόστος ταξιδιών, διασκέδαση, φαγητό κλπ) καθώς οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ-ΝΔ χρησιμοποιούν τους φαντάρους για να στηρίζουν τα ντόπια οικονομικά συμφέροντα, τα ΚΤΕΛ, το ιδιωτικό μονοπώλιο της Ολυμπιακής του Βγενόπουλου και τους εφοπλιστές που με τα σαπιοκάραβα τους κουβαλούν στρατιώτες στα ακριτικά νησιά όλο το χρόνο. Στο Κέντρο Εκπαίδευσης Κορίνθου κόβουν τους μισθούς ακόμη και των 8 ευρώ, ενώ τα τεράστια κενά των Υγειονομικών Υπηρεσιών προκαλούν δύο θανάτους φαντάρων. Απορρυπαντικά δεν δίνονται και οι συνθήκες υγιεινής είναι άθλιες. Οι καταστάσεις επιβίβασης περιορίζονται και ο τελικός στόχος είναι να καταργηθούν μαζί με τον μισθό των φαντάρων.
Απάντηση σε αυτή τη δραματική κατάσταση δόθηκε στο Ναυτικό Σταθμό Σκύρου, όπου ναύτες απαίτησαν να βγουν στην Αναφορά, όπως είχαν κάθε δικαίωμα, επιδιώκοντας να εκφράσουν τα παράπονα τους στον Αρχηγό ΓΕΝ και στον Υπουργό Εθνικής Άμυνας.
Ο διοικητής της μονάδας και οι αξιωματικοί, για να μην φέρουν σε δύσκολη θέση το ΓΕΝ και το ΥΠΕΘΑ, φοβούμενοι για το μέλλον της καριέρας τους, ΠΑΡΑΝΟΜΗΣΑΝ και αρνήθηκαν το νόμιμο δικαίωμα των ναυτών να βγουν Παραπονούμενοι!
Κατά τη γνώμη μας αυτή η πρωτοβουλία των συγκεκριμένων ναυτών αποτελεί κορύφωση των συνδικαλιστικών διεργασιών σε έφεδρους στρατιώτες και μόνιμο προσωπικό. Αποτελεί συνέχεια των καθημερινών αντιστάσεων στις μονάδες, όπου στρατιώτες είτε ατομικά είτε συλλογικά βγαίνουν στην αναφορά και διεκδικούν βελτίωση των συνθηκών, αφού στα περισσότερα στρατόπεδα οι συνθήκες στέγασης και σίτισης είναι άθλιες. Είναι ενδεικτικό ότι συχνά το φαγητό που χορηγείται στους φαντάρους είναι άθλιο και οι ποσότητες δεν επαρκούν. Ταυτόχρονα, καθώς η κυβέρνηση δεν κλείνει τα δεκάδες άχρηστα στρατόπεδα, ετοιμάζοντας τα «νέα Βατοπέδια» του χακί Real Estate, οι φαντάροι τείνουν να θεωρήσουν είδος προς εξαφάνιση τις εξόδους, αφού οι υπηρεσίες «δεν βγαίνουν» και οι συνάδελφοι συνεχίζουν εξαντλημένοι το ατέρμονο δρομολόγιο υπηρεσία-αγγαρεία-εκπαίδευση-σκοπιά και φτου από την αρχή.
Συχνά, συμπαραστάτες σε αυτή τη μαχητική στάση οι φαντάροι βρίσκουν στο πρόσωπο των γονιών τους. Οι τελευταίοι συνειδητοποιούν ότι η επιλογή τους βύσματος είναι αδιέξοδη και αναξιοπρεπής, ότι ο μόνος δρόμος που υπάρχει για τη βελτίωση της κατάστασης είναι ο συλλογικός και μαχητικός: παίρνουν τηλέφωνο εξαγριωμένοι τους διοικητές, παρεμβαίνουν στα μονάδες.
Επίσης πληθαίνουν οι δημόσιες καταγγελίες και η αποστολή επιστολών διαμαρτυρίας στα ΜΜΕ, που πάντα φέρνουν αποτελέσματα.
Εμείς θεωρούμε ότι πρέπει συλλογικά να απαντήσουμε. Να κλιμακώσουμε τις προσπάθειες μας για Κίνημα Μαζικό Μέσα και Έξω από τον Στρατό. Να διεκδικήσουμε την επίσημη θεσμοθέτηση του Ελεύθερου Συνδικαλισμού των Φαντάρων.
Πιστεύουμε ότι αυτή η πρωτοβουλία των φαντάρων, να βγουν Παραπονούμενοι σε Αρχηγό ΓΕΝ και Υπουργό Εθνικής Άμυνας, σύντομα θα βρει πολλούς μιμητές!
ΔΙΚΤΥΟ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΦΑΝΤΑΡΩΝ ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ
ΤΗΛ. ΕΠΙΚ. 6932 955437
Diktiospartakos.blogspot.com
Δημοσιεύουμε την επιστολή καταγγελίας των ναυτών, για να αποκαλύψουμε τη φοβία της πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας μπροστά στην υπερήφανη και αγωνιστική στάση των ναυτών, αλλά και τις παράνομες μεθόδους που χρησιμοποιούν για να κλείσουν τα οργισμένα και αγανακτισμένα στόματα της κοινωνικής πλειοψηφίας.
ΣΤΟ ΝΑ.Σ.ΣΚΥ ΔΙΟΙΚΗΤΗΣ ΚΑΙ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΙ «ΚΟΒΟΥΝ» ΑΝΑΦΟΡΕΣ ΝΑΥΤΩΝ
ΠΡΟΣ ΤΟ ΓΕΝ ΚΑΙ ΤΟΝ ΥΠΟΥΡΓΟ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΜΥΝΑΣ
ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΟΝΤΑΣ ΚΑΡΙΕΡΑ ΚΑΙ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ
Ένας ναύτης ο οποίος υπηρετεί στο ΝΑ.Σ.ΣΚΥ. θα πάρει κατά τη διάρκεια της θητείας του 11 άδειες (ανά 15 ημέρες). Σε κάθε του άδεια θα κληθεί να πληρώσει για να μεταβεί στην Αθήνα (που είναι η ελάχιστη διαδρομή για την πλειοψηφία των ναυτών) πάνω από 15 ευρώ (μιας και τα ΚΤΕΛ και τα πλοία στο πλαίσιο της γενικευμένης ακρίβειας αύξησαν εκ νέου τα ναύλα). Ένας μεγάλος αριθμός ναυτών όμως, που ο τελικός του προορισμός βρίσκεται αρκετά μακρύτερα (Στερεά Ελλάδα, Θεσσαλία, Θεσσαλονίκη ακόμη και Ήπειρο) θα κληθεί να δώσει 15-25 ευρώ ακόμα για να φτάσει στο σπίτι του. Δηλαδή για την άφιξη μόνο στον τόπο κατοικίας του χρειάζεται πάνω κάτω τουλάχιστον 30 ευρώ, τα οποία γίνονται 60 αν υπολογίσει κανείς και την επιστροφή του στον τόπου όπου υπηρετεί. Για τις μετακινήσεις του και μόνο λοιπόν κατά τη διάρκεια 12 μηνών (γιατί προφανώς τα έξοδα ενός στρατευμένου ειδικά σε νησί δεν είναι μόνο τα ναύλα), ένας ναύτης θα χρειαστεί περί τα 660 ευρώ!
Από αυτά τα 660 τι έδινε, και τι συνεχίζει να δίνει το Πολεμικό Ναυτικό; Δίνει μηνιαίο μισθό-αποζημίωση 8,77 ευρώ (δηλαδή 105,24 το χρόνο) και κάτι ψιλά παραπάνω για τους Διόπους και έδινε μέχρι πριν περίπου τρις μήνες 6 καταστάσεις επιβίβασης (δωρεάν εισιτήρια αναχώρησης και επιστροφής). Στο πλαίσιο της οικονομικής και πολιτικής χούντας που επιβάλει το τελευταίο διάστημα η κυβέρνηση, με τη συνδρομή ΕΕ και ΔΝΤ, και μεταφράζεται σε μια άνευ προηγουμένου καταλήστευση του εισοδήματος και των δικαιωμάτων της θιγόμενης κοινωνικής πλειοψηφίας, οι καταστάσεις επιβίβασης από 6 έγιναν 4 κατ' εντολήν του υπουργού Εθνικής Άμυνας κ. Ελ. Βενιζέλου (η αντίστοιχη περικοπή έγινε και στα υπόλοιπα σώματα των ενόπλων δυνάμεων).
Πολύ απλά λοιπόν, η κυβέρνηση, το υπουργείο και η ιεραρχία λεν ευθαρσώς πως η στρατευμένη νεολαία για να υπηρετήσει τη θητεία της θα πρέπει να πληρώσει από την τσέπη της ένα ακόμη χαράτσι (το ποσό που απομένει από το κόστος των μετακινήσεων και δεν καλύπτεται ούτε από το μισθό, ούτε από τα δωρεάν εισιτήρια είναι για τους ναύτες της Σκύρου 315 ευρώ!) εξίσου βαρύ και εξίσου άδικο σαν και αυτά που πληρώνει η εργαζόμενη πλειοψηφία και συνιστούν άγρια κλοπή και ανακατανομή του πλούτου προς όφελος των ντόπιων και ξένων αρπακτικών του κεφαλαίου.
Και γιατί είναι άδικο; Γιατί κατ' αρχάς το κόστος της θητείας συνολικά, από τη στιγμή που οι φαντάροι δεν μπορούν να εργαστούν αντικειμενικά (πολλοί από αυτούς προκειμένου να υπηρετήσουν τη θητεία τους παράτησαν δουλειές, που ήταν το μοναδικό εισόδημα για αυτούς, και είναι πολύ πιθανό απολυόμενοι να μην τις ξαναβρούν) έπρεπε να καλύπτεται αποκλειστικά από το τις ένοπλες δυνάμεις. Δευτερεύον, εδώ τίθεται ερώτημα και για τις περικοπές εις βάρος της θιγόμενης πλειοψηφίας. Τι ακριβώς χρωστάει η νεολαία και οι εργαζόμενοι και αυτή τη στιγμή, οπουδήποτε και αν βρίσκονται (από τη νεολαία της ελαστικής εργασίας μέχρι τους φαντάρους και από τον κάθε είδους μισθωτό μέχρι και τους συνταξιούχους); με ποια ακριβώς καλούμαστε να πληρώσουμε την κρίση τους, έχοντας ήδη πληρώσει τα κέρδη τους; Ποια έξοδο από την κρίση ευαγγελίζονται από τη στιγμή που τα μέτρα τους βυθίζουν σε κρίση επιβίωσης την πληττόμενη πλειοψηφία;
Κι εν τέλει, γιατί οι περικοπές και στο στρατό (όπως και στην κοινωνία) δεν αφορούν το σύνολο της δραστηριότητάς του, αλλά κατευθύνονται κυρίως πάλι εναντίων των δικαιωμάτων των φαντάρων οι οποίοι αποτελούν τη συνέχεια και τα παιδιά της θιγόμενης κοινωνικής πλειοψηφίας μέσα στο στρατό. Αν υπήρχε πραγματικά πανκοινωνική ανάγκη γιατί δεν διακόπηκαν οι πολυδάπανες δεκάδες αποστολές στο εξωτερικό; Γιατί συγκεκριμένα το Πολεμικό Ναυτικό δεν ανακαλεί τις φρεγάτες του από τη Σομαλία; Γιατί δεν παγώνουν τα υπέρογκα εξοπλιστικά προγράμματα και γιατί δεν κλείνουν τα στρατόπεδα, που εξάλλου ο ίδιος ο υπουργός Εθνικής Άμυνας είχε προαναγγείλει πριν από κάποιο καιρό;
Όλα αυτά τα γιατί έχουν μια και μοναδική απάντηση. Γιατί, από τη μια, τόσο το πετσόκομμα των μισθών (κι όχι μόνο) όσο και των δικαιωμάτων των φαντάρων στο στρατό, και από την άλλη η διατήρηση του επιθετικού και κατασταλτικού ρόλου των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων, αναβαθμίζει τα συμφέροντα των Ελλήνων επιχειρηματιών.
Ενώ λοιπόν μια μεγάλη πλειοψηφία στρατεύσιμων νέων βλέπει τις βίαιες επιπτώσεις αυτής της πολιτικής που τους ωθεί με μαθηματική ακρίβεια στη χρεοκοπία και στα 'όρια της επιβίωσης (τη στιγμή δε που κάποιοι, όπως οι τράπεζες με τα «πακέτα στήριξης» και οι επιχειρήσεις που εμπλέκονται με τους πολεμικούς εξοπλισμούς πλουτίζουν εις βάρος τους) καθώς και την αδικία που τη χαρακτηρίζει, να τους ακολουθεί ακόμη και στο στρατό, τι θα ήταν πιο φυσικό από τα να διαμαρτυρηθούν και να παραπονεθούν για την υφιστάμενη κατάσταση;
Αυτή η διαμαρτυρία εκφράστηκε στο ΝΑ.Σ.ΣΚΥ. με την προσπάθεια να γίνει αναφορά παραπόνων για την περικοπή των καταστάσεων επιβίβασης η οποία επιδεινώνει ακόμη περισσότερο τη δεινή οικονομική κατάσταση των ναυτών. Οι αξιωματικοί και οι υπαξιωματικοί του στρατοπέδου (με ενορχηστρωτή, όπως φαίνεται, τον διοικητή πλωτάρχη Δραγκιώτη) επιχείρησαν (κι εν τέλει πέτυχαν) να μπλοκαριστεί και τελικά να μην αποσταλεί πουθενά αυτή η αναφορά.
Το κύριο επιχείρημα για το «θάψιμο» και «κόψιμο» της αναφοράς ήταν πως η διαταγή για την περικοπή των καταστάσεων επιβίβασης είναι νόμος και δεν προβλέπεται αναφορά για νόμους! Η ουσία όμως δεν ήταν πως η περικοπή των καταστάσεων επιβίβασης είχε δημοσιευτεί στην εφημερίδα της κυβέρνησης και δεν αποτελούσε απλά διαταγή του ΓΕΝ, αλλά το ότι η περικοπή των καταστάσεων και ακολούθως η οποιαδήποτε αμφισβήτησή της έχει σαφείς πολιτικές προεκτάσεις που θίγουν την πολιτική και στρατιωτική ηγεσία, οι οποίες αν θιγούν (ιδιαίτερα μέσα στο στρατό) θα αποτελέσουν τροχοπέδη για την καριέρα των εμπλεκόμενων αξιωματικών.
Αυτό εξάλλου επιβεβαιώνεται και από τρία άλλα γεγονότα. Πρώτον, πως η επιχειρηματολογία των αξιωματικών και υπαξιωματικών συμπεριλάμβανε ένα είδος απειλής-κοροϊδίας: «αν δεν βγαίνετε οικονομικά να γυρίσουμε το 15-15 σε 1-1». Αλήθεια, ποιος ευφυής σκαρφίστηκε αυτό το αντεπιχείρημα; Περισσότερα χρήματα θα χαλάμε όταν καθόμαστε 15 ημέρες συνεχόμενα μέσα στο στρατόπεδο ή όταν θα βγαίνουμε μέρα παρά μέρα σε ένα μέρος που όχι απλά δεν αποτελεί τόπο κατοικία μας, αλλά μας χωρίζουν από αυτόν εκατοντάδες χιλιόμετρα; Δεύτερον, κατώτεροι αξιωματικοί και υπαξιωματικοί του στρατοπέδου άφηναν να εννοηθεί σαφώς πως κανένας διοικητής (ιδιαίτερα τη στιγμή που περιμένει ανέλιξη, όπως ο Πλωτάρχης Δραγκιώτης) δε θα έμπλεκε σε ιστορίες με πολιτικές προεκτάσεις (όπως ήταν αυτή η διαμαρτυρία) οι οποίες θα έθεταν σε κίνδυνο την καριέρα του. Και τρίτον, και ίσως το πιο ενδεικτικό, είναι η ίδια η δήλωση του Διοικητή Πλωτάρχη κ. Δραγκιώτη, ο οποίος ερωτηθείς για την αναφορά είπε «πού να τη στείλω, στον Παπακωνσταντίνου;»
Εδώ λοιπόν υπάρχουν δύο τινά. Ή κάποιοι, στο όνομα της καριέρας και της προστασίας του ονόματός τους, δε διστάζουν να γίνουν, αποκρύπτοντας τις διαμαρτυρίες, συνεργοί στο πετσόκομμα που επιχειρεί η κυβέρνηση στο σύνολο της θιγόμενης πλειοψηφίας και στους στρατευμένους νέους, ή πολύ απλά είναι και αυτοί οι ίδιοι κοινωνοί αυτής της σκληρής αντιλαϊκής πολιτικής και προφανώς από το δικό τους μετερίζι κάνουν το παν για να την υπερασπιστούν. Όποια και από τις δύο εκδοχές και αν ισχύει το μόνο σίγουρο είναι πως στρέφεται ενάντια στη στρατευμένη νεολαία και στα δικαιώματά της.
Τη στιγμή λοιπόν που ο πλούτος που κυκλοφορεί γύρω μας, «βγάζει μάτι» και κέρδη μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων «τραβούν την ανηφόρα», τη στιγμή που οι ελληνικές ένοπλες δυνάμεις έχουν λεφτά για εξοπλισμούς και για τις αποστολές στο Αφγανιστάν, στη Σομαλία κτλ, δε μας πείθουν τα σενάρια περί έκτακτης κατάστασης και πτώχευσης. Αυτή η πτώχευσή εξάλλου με τα μέτρα τους γίνεται μέρα με τη μέρα πραγματικότητα για τον κόσμο της εργασίας και τη νεολαία. Κόντρα λοιπόν στο σχέδιο αφαίμαξης της κοινωνικής πλειοψηφίας για να διασώσουν τα κέρδη τους και το σύστημά τους, εμείς λέμε καμία περικοπή στα δικαιώματά μας.
Δε θα πληρώσουμε εμείς την ανταγωνιστικότητα του ελληνικού κεφαλαίου. Αντίθετα διεκδικούμε και θα συνεχίσουμε να παλεύουμε για αυτά που πρέπει και μπορούμε να έχουμε.
ΠΛΗΡΗ ΚΑΛΥΨΗ ΤΩΝ ΕΞΟΔΩΝ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΙΣΗΤΗΡΙΩΝ ΑΠΟ ΤΟ ΣΤΡΑΤΟ
ΜΙΣΘΟ ΠΟΥ ΝΑ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΝΕΤΑΙ ΣΤΙΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΤΩΝ ΣΤΡΑΤΕΥΜΕΝΩΝ
Η νεολαία και οι εργαζόμενοι όπου κι αν βρίσκονται, μέσα και έξω από το στρατό, θα δώσουν τη μάχη και θα νικήσουν.