O Σιόπα πίσω από την επίσκεψη Τζιαμπάο στην Αθήνα...

Του Δημήτρη Γιαννακόπουλου Αν αναζητείτε να μάθετε ποιος κανόνισε την επίσκεψη και κυρίως το περιεχόμενο της επίσκεψης του πρωθυπουργού τη...

Του Δημήτρη Γιαννακόπουλου

Αν αναζητείτε να μάθετε ποιος κανόνισε την επίσκεψη και κυρίως το περιεχόμενο της επίσκεψης του πρωθυπουργού της Κίνας Γουέν Τζιαμπάο στην Αθήνα, ρωτήστε στην Κεντρική Τράπεζα των ΗΠΑ. Αν δεν σας πουν, αλλά χαμογελάσουν με νόημα, θα πρέπει να καταλάβετε! Δεν πρέπει να είμαστε αχάριστοι, ο κ. Τομάσο Παντόα Σιόπα αποδείχθηκε αποτελεσματικός στην οικονομική διπλωματία. Η συμφωνία που έκανε με την κινεζική πλευρά, ως εκπρόσωπος των Δυτικών συμφερόντων, έφερε τον Κινέζο πρωθυπουργό στην Ευρώπη και Τουρκία, ως μια πρώτη συμβολική κίνηση για να σπάσει ο πάγος μεταξύ της κινεζικής ηγεσίας και της μονιασμένης πλέον ΕΕ με τις ΗΠΑ.

Σε αδρές γραμμές η συμφωνία περιλαμβάνει: αντί για ανατίμηση του γουάν συνέχιση στήριξης των αμερικανικών ομολόγων και κρατικών ομολόγων άλλων ευρωπαϊκών χωρών, όπως θα υποδεικνύει η Fed. Σημειώστε ότι...
 το νόμισμα της Κίνας είχε ανατιμηθεί έναντι του δολαρίου κατά 20% από το 2005, όταν όμως ξέσπασε η παγκόσμια οικονομική κρίση, οι κινέζοι για να προστατέψουν την οικονομία τους το οδήγησαν σε σημαντική πτώση. Εμπνευστής αυτής της πολιτικής υπήρξε ο Γουέν Τζιαμπάο, ο οποίος επιμένει ότι το γουάν δεν είναι υποτιμημένο και ότι θα πρέπει να διατηρηθεί σε αυτό περίπου το ύψος, ώστε να συνεχιστεί η ενίσχυση της εξωστρέφειας της κινεζικής οικονομίας. Αυτό που δέχθηκαν οι Κινέζοι κατά την πρόσφατη επίσκεψη του Τομάσο Παντόα Σιόπα στον επικεφαλής της Κεντρικής Τράπεζας Τσου Ξιαοτσουάν, είναι εκτός από τη στήριξη αμερικανικών και ευρωπαϊκών κρατικών ομολόγων, να προχωρήσουν σε βήμα-βήμα ενίσχυση της εσωτερικής τους αγοράς και παράλληλα σε επενδύσεις στην Ευρώπη και ΗΠΑ, αρκεί να μην υπάρξουν περιορισμοί.
Όπως σας είχα πριν από μήνες ενημερώσει, η κρίση που προκλήθηκε στην Ελλάδα σχετίζεται απολύτως, όχι μόνον με την διεθνή χρηματοπιστωτική κρίση, αλλά και με την διένεξη μεταξύ Κίνας-ΗΠΑ-Γερμανίας. Η επίσκεψη του Γουέν Τζιαμπάο, που είναι ο οικονομικός εγκέφαλος στην χώρα του, στην πλέον θερμή εστία που άφησε πίσω της η κρίση, δείχνει σημειολογικά ότι επήλθε συμφιλίωση μεταξύ των κέντρων αυτής της λανθάνουσας διένεξης, την οποία σας είχα περιγράψει.
Άρα, ψέματα ως προς τις προθέσεις της Κίνας για την χώρα μας δεν είπε ο Κινέζος πρωθυπουργός. Μάλλον χαριτολογώντας, κινέζος διπλωμάτης μου έλεγε ότι ακόμη και βιομηχανία αυτοκινήτων θα σας φτιάξουμε αν συμφέρει και είναι ανταγωνιστική. Εννοώντας ο άνθρωπος ότι εάν η Ελλάδα πετύχει να προσφέρει το χαμηλότερο κόστος εργασίας στην ΕΕ και καλή υποστήριξη από υποδομές και γραφειοκρατία, τότε θα μπορούσε να αποτελέσει παράλληλα με την Τουρκία, τους δύο πόλους οικονομικού ενδιαφέροντος στην Ευρώπη. Σημειώστε ότι επανειλημμένως κινέζοι διπλωμάτες αλλά και ειδικοί στις διεθνείς σχέσεις αφήνουν να φανεί ότι βλέπουν Τουρκία και Ελλάδα σε συνδυασμό για την προώθηση της στρατηγικής τους στην περιοχή.
Φαντάζομαι ότι τώρα καταλαβαίνετε γιατί παρά τις επίμονες «εκκλήσεις» μου – μέχρι παρεξηγήσεως - από την πρώτη μέρα που ήρθε στα πράγματα αυτή η κυβέρνηση, να επισκεφθεί ο Γιώργος Παπανδρέου την Κίνα για μια σοβαρή οικονομική συζήτηση, αυτό δεν έγινε τότε και γίνεται σήμερα. Προφανώς ο συντάκτης αυτών των γραμμών είναι αντίθετος στην πολιτική των διομολογήσεων. Η χώρα θα μπορούσε να αναπτύξει πολύ στενές σχέσεις με την Κίνα μόνον στο επίπεδο του κοινού συμφέροντος. Εννοώ ότι οι κινεζικές επενδύσεις στην Ελλάδα θα πρέπει να γίνονται με τους κανόνες που γίνονται ευρωπαϊκές και αμερικανικές επενδύσεις στην Κίνα. Όμως δεν βλέπω καμία τέτοια προοπτική. Και πώς άραγε θα μπορούσε να υπάρξει, την στιγμή κατά την οποία το ελληνικό δημόσιο ενδιαφέρεται μόνον να ξεφορτωθεί επιχειρήσεις και όχι να δημιουργήσει μικτές επιχειρήσεις με ξένους κεφαλαιούχους σε τομείς που κρίνει ότι μεσοπρόθεσμα θα μπορούσαν να ενισχύσουν την ελληνική οικονομία και το παραγωγικό δυναμικό της;
Δυστυχώς, αν και τα ΜΜΕ εμφανίζουν την κυβέρνηση ικανή να ασκήσει διεθνή πολιτική, αυτή έχει αφεθεί στα στοργικά χέρια του διεθνούς χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου και της ελίτ που διαμορφώνει τις συνθήκες ανάπτυξης της παγκοσμιοποίησης. Διεθνή πολιτική θα ασκούσε ο Γιώργος εάν πήγαινε στην Κίνα όταν τον προέτρεπα. Τώρα ασκεί απλώς τα καθήκοντά του στο πλαίσιο που άλλοι αποφασίζουν. Είμαστε στα χέρια τους και εύχομαι να μας φερθούν … τρυφερά! Πριν από αυτό δοκίμασα άλλες ευχές που σχετίζονται με την ενεργοποίηση του ελληνικού λαού, αλλά δεν έπιασαν.