Εν κατακλείδι για τον Αρη...

Από το http://arismania.com/    Πέρασε και αυτό, η ομάδα δε μπόρεσε να κάνει το απόλυτο στην έδρα της σε δύο συνεχώμενα εντός έδρας παιχ...

Από το http://arismania.com/  

Πέρασε και αυτό, η ομάδα δε μπόρεσε να κάνει το απόλυτο στην έδρα της σε δύο συνεχώμενα εντός έδρας παιχνίδια. Εκστασιασμένοι απο το παιχνίδι που είδαμε στο Λεβερκούζεν, το άδικο μα τόσο γνώριμο τρόπο που ήρθε η ήττα, περιμέναμε να δούμε ακόμη μια μοναδική παράσταση της ομάδας μας. Αν και δε γεμίσαμε το γήπεδο όπως οφείλαμε, είδαμε ένα φάντασμα της ομάδας εκείνης που πολέμησε στο λεβερκούζεν. Αν και η μπάλα κόντεψε να μας κάνει τη χάρη και να νιώσουμε όπως ένιωθαν οι οπαδοί της Λεβερκούζεν εκείνο το βράδυ, να πάρουμε ένα αποτέλεσμα χωρίς να το αξίζουμε.
Δε μπορεί μια χάλια εμφάνιση της ομάδας να μας κάνει να καταστροφολογούμε, δεν επιτρέπεται.
Έχουμε κλείσει τη μιζέρια σε...
 ένα σεντούκι, το έχουμε διπλοκλειδώσει και το έχουμε στείλει ταξίδι στο κέντρο της γης. Σε ένα ταξίδι δίχως επιστροφή, στον αγύριστο. Η μιζέρια δεν έχει χώρο στις κεκίδες του "Κλεάνθης Βικελίδης", ανάμεσα στις τάξεις των οπαδών του ΘΕΟΥ του ΠΟΛΕΜΟΥ. Δε περισσεύει χώρος για να μπορέσει να μπεί και να παραμείνει, καταφέραμε και γεμίσαμε τη ζωή μας με τόσα πολλά πράγματα για τον ΑΡΗ, που την εκτοπίσαμε τελείως.
Πολλοί το ονόμασαν Σκωτσέζικο ντουζ, άλλοι το αποκάλεσαν απλά μια ζέστη, μία κρύο. Κανείς δεν είπε ότι η ομάδα παίζει φοβερό ποδόσφαιρο, ότι έχει σταθερή απόδοση. Κανείς δε μπορεί να πει όμως ότι η ομάδα δεν προσπάθησε, δε μόχθησε. Η ομάδα χτίζεται σιγά σιγά και βήμα βήμα θα την ανεβάσουμε εκεί που θέλουμε όλοι, στην κορυφή. Η Ρώμη δε χτίστηκε σε μια μέρα και έτσι δε μπορουμε να περιμένουμε πρωταθλήματα και τίτλους άμμεσα. Η καλόπιστη και καλοπροαίρετη κριτική βοηθά την ομάδα και εμάς τους ίδιους, αλλά το κράξιμο και η πλήρης ισοπέδωση όλων μόνο κακό μπορεί να φέρει.
Γιατί όταν βγαίνει κάποιος σε ραδιόφωνα και κατηγορεί ονομαστικά εν ενεργεία αθλητές του συλλόγου, μόνο κακό μπορεί να φέρει με την κίνηση του αυτή. Μη ξεχνάτε ότι οι ποδοσφαιριστές που σήμερα κράζεις, μένουν στην ίδια πόλη με τη δική μας και είναι μέλη της δικής μας κοινωνίας. Δε κάνεις καλό στην αυτοπεποίθηση και στο σκεπτικό του αθλητή όταν τον καθυβρίζεις αισχρά και διαγράφεις ότι έχει κάνει για την ομάδα. Είμαστε κατά της προσωπολατρείας και της θεοποίησης των πάντων. Αλλά και η κριτική έχει κάποια όρια.
Δε μπορείς να συμπεριφέρεσαι στην επίσημη φωνή του ΑΡΗ, το ραδιόφωνο του σα να πρόκειται για κάποια γραμμή ψυχολογικής στήριξης. Μετά απο κάθε άσχημη εμφάνιση το τηλεφωνικό κέντρο του σταθμού πλυμμηρίζει απο υβριστικά μηνύματα και τάσεις αυτοκατασροφής ξεχειλίζει απο τις τηλεφωνικές γραμμές. Πρέπει να καταλάβουμε ότι αυτό το ραδιόφωνο δημιουργήθηκε για να μπορούμε να έχουμε την όαση μας μέσα στην έρημο της Ελληνικής σαπίλας. Ας μη μολύνουμε το μοναδικό αποκούμπι μας με το δηλητήριο της διχόνοιας και της καταστροφολογίας, θα είμαστε αδικαιολόγητοι αν καταφέρουμε να σιγήσουμε τη δυνατή φωνή μας με αυτές τις ενέργειες.
Κάντε την κριτική σας, την αυτοκριτική σας και κοιτάξτε μήπως το ποτήρι είναι μισογεμάτο και όχι μισοάδειο. Έρχονται καλύτερες μέρες και το μέλλον είναι ευοίωνο για τον ΑΡΗ και τους πολεμιστές του. Εσείς που στηνόσασταν ατελείωτες ώρες σε ουρές για να εξασφαλίσετε ένα μαγικό χαρτάκι για τον τελικό κυπέλου, εσείς που βυσματώσατε για να πάρετε ένα μαγικό χαρτάκι του τελικού κυπέλου στην πόλη μας, αναλογιστείτε τα εξής : αξίζει πραγματικά να είσαι στο πλάϊ του ΘΕΟΥ μόνο στις χαρές και τα πανηγύρια? Αξίζει να κάνεις τούμπες, όπως ακριβώς κάνουν οι απέναντι, με την πρώτη στραβή και να εγκαταλείπεις τον ΑΡΗ μόνο του? Αξίζει πραγματικά να ασχολείσαι με το ΘΕΟ του ΠΟΛΕΜΟΥ σαν ένα χόμπυ, μια ενασχόληση για να γεμίσεις απλά το χρόνο σου;
Αναλογιστείτε όλα αυτά, δώστε πνοή σε όλα τα αδέρφια γύρω σας να δυναμώσουν τη φωνή τους. Γίνετε μέρος της έμπνευσης που θα πάρει όλους εμάς απο το χέρι και θα μας οδηγήσει στην κορυφή, εκεί που ανήκει ο ΑΡΗΣ, εκεί που ανήκουμε εμείς. Μοιραστείτε την ελπίδα αυτή και μη σκέφτεστε μόνιμα αρνητικά και με σκυμμένο το κεφάλι. Η διαρκής μάχη που δίνουμε για τον ΑΡΗ, μας κρατά ζωντανούς, μας δίνει το λόγο ύπαρξης σε αυτή τη ζωή. Αν δε μπορείς να νιώσεις αυτό, τότε ίσως είναι καλύτερα να αναθεωρήσεις απο την αρχή τις επιλογές και τις πράξεις σου.
Γεννηθήκαμε πολεμιστές στο πλευρό του πολέμου, πήραμε το βάπτισμα του πυρός σε κάποια μάχη της κερκίδας και απο τότε δεν εγκαταλείψαμε ποτέ. Δεν υποχωρήσαμε ούτε πόντο απο τις αξίες και τα ιδανικά μας. Τα θέλω μας είναι και θέλω του ΑΡΗ, τα πρέπει του ΑΡΗ είναι και δικά μας πρέπει . Οι πολεμιστές του Φωτός συνεχίζουν και σχεδιάζουν τις κινήσεις τους ακόμη πιο προσεκτικά. Όσο μας πληγώνεις, τόσο μας πορώνεις. Κάθε ατυχία και πίκρα, μας δίνει ενέργεια και δύναμη να αγωνιστούμε με μεγαλύτερο πάθος και περισσότερη μανία.
Εν κατακλείδι, δε περισσεύει κανείς. Όλοι μαζί θα τραβήξουμε το κάρο απο τη λάσπη και θα βγούμε στον ίσιο δρόμο.