Του Στράτου Γεωργούλη Τα αισθήματά μας και τα έργα μας εξετάσεις σε σένα δίνουν, την ανθρωπιά μας εσύ δοκιμάζεις, ολα γύρω μας...
Τα αισθήματά μας και τα έργα μας εξετάσεις
σε σένα δίνουν,
την ανθρωπιά μας εσύ δοκιμάζεις,
ολα γύρω μας και η ζωή ζωντανά για να μείνουν,
πρέπει με μας τους μεγάλους, εσύ να μη...
τρομάζεις.
Όλοι μαζί, εργαζόμενοι δημόσιου κι ιδιωτικού τομέα, εκπαιδευτικοί, γονείς και μαθητές συμμετέχουμε στις κινητοποιήσεις κόντρα στην κατάργηση σχολείων, στη δραματική μείωση της χρηματοδότησης της Παιδείας από Υπουργείο και Δήμους, στο βίαιο πετσόκομμα θέσεων εργασίας, μισθών, ασφάλισης και συντάξεων, στην ισοπέδωση της ζωής μας, στην υποθήκευση των παιδιών μας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌλοι οι χορτάτοι αυτού του κόσμου, όλοι όσοι καρπώθηκαν τον ιδρώτα των εργαζόμενων δεκαετίες ολόκληρες, τώρα ζητούν το αίμα μας. Η μαύρη πολιτική τους είναι ιστορικού χαρακτήρα. Δεν έχουμε να κάνουμε με έκτακτα, προσωρινά μέτρα για την αντιμετώπιση του ελλείμματος. Τα διαδοχικά μνημόνιά τους οδηγούν τα εργασιακά, οικονομικά κι ασφαλιστικά δικαιώματα έναν αιώνα πίσω.
Δεν τους ενδιαφέρει το δημοσιονομικό έλλειμμα της χώρας. Οι ίδιοι παραδέχονται ότι η μετά ΔΝΤ εποχή θα μας αφήσει με ένα χρέος ακόμη πιο δυσβάσταχτο.
Στόχοι τους είναι:
· Για τη χώρα και το δημόσιο πλούτο, το απόλυτο ξεπούλημα και η μετατροπή της σε αποικία.
· Για το λαό, μια στρατιά άνεργων, απελπισμένων, παραιτημένων από κάθε δικαίωμα και αξιοπρέπεια.
Αν δεν εξεγερθούμε,
η ζωή μας και το μέλλον των παιδιών θα γίνουν κόλαση.
Αυτή η πατρίδα έχει δυο κόσμους.
Τον κόσμο των άνεργων, των χαμηλοσυνταξιούχων, της εργατιάς, της μισθωτής υπαλληλίας, της ιδιωτικής αφαίμαξης, τον ωρομίσθιο, το συμβασιούχο, με το μισθό να τελειώνει πριν ολοκληρωθεί ο μήνας, την τράπεζα να απειλεί, με την αγωνία να καλύψουμε τις ανάγκες των παιδιών μας, με την ανεργία να χτυπά κάθε σπίτι, με το συναίσθημα της αστάθειας, της απογοήτευσης και της απελπισίας.
Και τον κόσμο των χορτάτων, αυτών που κερδοφορούν απ’ τη δουλειά μας, αυτών που ξέρουν να φοροδιαφεύγουν και να έχουν υψηλή προστασία, που επιδοτούνται για να πάνε τις κρατικές επιδοτήσεις στις off shore και να μεταφέρουν τα εργοστάσιά τους, εκτός συνόρων, αυτών που ζουν μέσα στη χλιδή, τη σπατάλη και ζητούν θυσίες από τους πεινασμένους.
Τι κόσμο θα παραδώσουμε στα παιδιά μας;
Τσακίζουν την ελάχιστη εργασιακή και ασφαλιστική αξιοπρέπεια, που κερδίσαμε με αίμα.
Ο κόσμος που θέλουν είναι εφιαλτικός. Δουλειά χωρίς καθορισμένο ωράριο, ασφάλεια και περίθαλψη, με τους χορτάτους εργοδότες να απολύουν όποτε γουστάρουν. Δουλειά μέχρι να βγει η ψυχή μας κι αν δεν τους κάνουμε το χατίρι, συντάξεις προνοιακού χαρακτήρα, σε μια χώρα λεηλατημένη που την κυβερνούν μαριονέτες και λήσταρχοι.
ΤΩΡΑ ΕΙΝΑΙ Η ΩΡΑ
Για να πάρουμε πίσω τη ζωή που μας κλέβουν.
Για να μη μας πουν τα παιδιά μας ραγιάδες.
Όλοι μαζί, εργαζόμενοι δημόσιου κι ιδιωτικού τομέα, εκπαιδευτικοί, γονείς και μαθητές συμμετέχουμε στις κινητοποιήσεις κόντρα στην κατάργηση σχολείων, στη δραματική μείωση της χρηματοδότησης της Παιδείας από Υπουργείο και Δήμους, στο βίαιο πετσόκομμα θέσεων εργασίας, μισθών, ασφάλισης και συντάξεων, στην ισοπέδωση της ζωής μας, στην υποθήκευση των παιδιών μας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌλοι οι χορτάτοι αυτού του κόσμου, όλοι όσοι καρπώθηκαν τον ιδρώτα των εργαζόμενων δεκαετίες ολόκληρες, τώρα ζητούν το αίμα μας. Η μαύρη πολιτική τους είναι ιστορικού χαρακτήρα. Δεν έχουμε να κάνουμε με έκτακτα, προσωρινά μέτρα για την αντιμετώπιση του ελλείμματος. Τα διαδοχικά μνημόνιά τους οδηγούν τα εργασιακά, οικονομικά κι ασφαλιστικά δικαιώματα έναν αιώνα πίσω.
Δεν τους ενδιαφέρει το δημοσιονομικό έλλειμμα της χώρας. Οι ίδιοι παραδέχονται ότι η μετά ΔΝΤ εποχή θα μας αφήσει με ένα χρέος ακόμη πιο δυσβάσταχτο.
Στόχοι τους είναι:
· Για τη χώρα και το δημόσιο πλούτο, το απόλυτο ξεπούλημα και η μετατροπή της σε αποικία.
· Για το λαό, μια στρατιά άνεργων, απελπισμένων, παραιτημένων από κάθε δικαίωμα και αξιοπρέπεια.
Αν δεν εξεγερθούμε,
η ζωή μας και το μέλλον των παιδιών θα γίνουν κόλαση.
Αυτή η πατρίδα έχει δυο κόσμους.
Τον κόσμο των άνεργων, των χαμηλοσυνταξιούχων, της εργατιάς, της μισθωτής υπαλληλίας, της ιδιωτικής αφαίμαξης, τον ωρομίσθιο, το συμβασιούχο, με το μισθό να τελειώνει πριν ολοκληρωθεί ο μήνας, την τράπεζα να απειλεί, με την αγωνία να καλύψουμε τις ανάγκες των παιδιών μας, με την ανεργία να χτυπά κάθε σπίτι, με το συναίσθημα της αστάθειας, της απογοήτευσης και της απελπισίας.
Και τον κόσμο των χορτάτων, αυτών που κερδοφορούν απ’ τη δουλειά μας, αυτών που ξέρουν να φοροδιαφεύγουν και να έχουν υψηλή προστασία, που επιδοτούνται για να πάνε τις κρατικές επιδοτήσεις στις off shore και να μεταφέρουν τα εργοστάσιά τους, εκτός συνόρων, αυτών που ζουν μέσα στη χλιδή, τη σπατάλη και ζητούν θυσίες από τους πεινασμένους.
Τι κόσμο θα παραδώσουμε στα παιδιά μας;
Τσακίζουν την ελάχιστη εργασιακή και ασφαλιστική αξιοπρέπεια, που κερδίσαμε με αίμα.
Ο κόσμος που θέλουν είναι εφιαλτικός. Δουλειά χωρίς καθορισμένο ωράριο, ασφάλεια και περίθαλψη, με τους χορτάτους εργοδότες να απολύουν όποτε γουστάρουν. Δουλειά μέχρι να βγει η ψυχή μας κι αν δεν τους κάνουμε το χατίρι, συντάξεις προνοιακού χαρακτήρα, σε μια χώρα λεηλατημένη που την κυβερνούν μαριονέτες και λήσταρχοι.
Όλοι μαζί, εργαζόμενοι δημόσιου κι ιδιωτικού τομέα, εκπαιδευτικοί, γονείς και μαθητές συμμετέχουμε στις κινητοποιήσεις κόντρα στην κατάργηση σχολείων, στη δραματική μείωση της χρηματοδότησης της Παιδείας από Υπουργείο και Δήμους, στο βίαιο πετσόκομμα θέσεων εργασίας, μισθών, ασφάλισης και συντάξεων, στην ισοπέδωση της ζωής μας, στην υποθήκευση των παιδιών μας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌλοι οι χορτάτοι αυτού του κόσμου, όλοι όσοι καρπώθηκαν τον ιδρώτα των εργαζόμενων δεκαετίες ολόκληρες, τώρα ζητούν το αίμα μας. Η μαύρη πολιτική τους είναι ιστορικού χαρακτήρα. Δεν έχουμε να κάνουμε με έκτακτα, προσωρινά μέτρα για την αντιμετώπιση του ελλείμματος. Τα διαδοχικά μνημόνιά τους οδηγούν τα εργασιακά, οικονομικά κι ασφαλιστικά δικαιώματα έναν αιώνα πίσω.
Δεν τους ενδιαφέρει το δημοσιονομικό έλλειμμα της χώρας. Οι ίδιοι παραδέχονται ότι η μετά ΔΝΤ εποχή θα μας αφήσει με ένα χρέος ακόμη πιο δυσβάσταχτο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτόχοι τους είναι:
· Για τη χώρα και το δημόσιο πλούτο, το απόλυτο ξεπούλημα και η μετατροπή της σε αποικία.
· Για το λαό, μια στρατιά άνεργων, απελπισμένων, παραιτημένων από κάθε δικαίωμα και αξιοπρέπεια.
Αν δεν εξεγερθούμε,
η ζωή μας και το μέλλον των παιδιών θα γίνουν κόλαση.
Αυτή η πατρίδα έχει δυο κόσμους.
Τον κόσμο των άνεργων, των χαμηλοσυνταξιούχων, της εργατιάς, της μισθωτής υπαλληλίας, της ιδιωτικής αφαίμαξης, τον ωρομίσθιο, το συμβασιούχο, με το μισθό να τελειώνει πριν ολοκληρωθεί ο μήνας, την τράπεζα να απειλεί, με την αγωνία να καλύψουμε τις ανάγκες των παιδιών μας, με την ανεργία να χτυπά κάθε σπίτι, με το συναίσθημα της αστάθειας, της απογοήτευσης και της απελπισίας.
Και τον κόσμο των χορτάτων, αυτών που κερδοφορούν απ’ τη δουλειά μας, αυτών που ξέρουν να φοροδιαφεύγουν και να έχουν υψηλή προστασία, που επιδοτούνται για να πάνε τις κρατικές επιδοτήσεις στις off shore και να μεταφέρουν τα εργοστάσιά τους, εκτός συνόρων, αυτών που ζουν μέσα στη χλιδή, τη σπατάλη και ζητούν θυσίες από τους πεινασμένους.
Τι κόσμο θα παραδώσουμε στα παιδιά μας;
Τσακίζουν την ελάχιστη εργασιακή και ασφαλιστική αξιοπρέπεια, που κερδίσαμε με αίμα.
Ο κόσμος που θέλουν είναι εφιαλτικός. Δουλειά χωρίς καθορισμένο ωράριο, ασφάλεια και περίθαλψη, με τους χορτάτους εργοδότες να απολύουν όποτε γουστάρουν. Δουλειά μέχρι να βγει η ψυχή μας κι αν δεν τους κάνουμε το χατίρι, συντάξεις προνοιακού χαρακτήρα, σε μια χώρα λεηλατημένη που την κυβερνούν μαριονέτες και λήσταρχοι.
ΤΩΡΑ ΕΙΝΑΙ Η ΩΡΑ
Για να πάρουμε πίσω τη ζωή που μας κλέβουν.
Για να μη μας πουν τα παιδιά μας ραγιάδες.
Δεν τους ενδιαφέρει το δημοσιονομικό έλλειμμα της χώρας. Οι ίδιοι παραδέχονται ότι η μετά ΔΝΤ εποχή θα μας αφήσει με ένα χρέος ακόμη πιο δυσβάσταχτο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτόχοι τους είναι:
· Για τη χώρα και το δημόσιο πλούτο, το απόλυτο ξεπούλημα και η μετατροπή της σε αποικία.
· Για το λαό, μια στρατιά άνεργων, απελπισμένων, παραιτημένων από κάθε δικαίωμα και αξιοπρέπεια.
Αν δεν εξεγερθούμε,
η ζωή μας και το μέλλον των παιδιών θα γίνουν κόλαση.
Αυτή η πατρίδα έχει δυο κόσμους.
Τον κόσμο των άνεργων, των χαμηλοσυνταξιούχων, της εργατιάς, της μισθωτής υπαλληλίας, της ιδιωτικής αφαίμαξης, τον ωρομίσθιο, το συμβασιούχο, με το μισθό να τελειώνει πριν ολοκληρωθεί ο μήνας, την τράπεζα να απειλεί, με την αγωνία να καλύψουμε τις ανάγκες των παιδιών μας, με την ανεργία να χτυπά κάθε σπίτι, με το συναίσθημα της αστάθειας, της απογοήτευσης και της απελπισίας.
Και τον κόσμο των χορτάτων, αυτών που κερδοφορούν απ’ τη δουλειά μας, αυτών που ξέρουν να φοροδιαφεύγουν και να έχουν υψηλή προστασία, που επιδοτούνται για να πάνε τις κρατικές επιδοτήσεις στις off shore και να μεταφέρουν τα εργοστάσιά τους, εκτός συνόρων, αυτών που ζουν μέσα στη χλιδή, τη σπατάλη και ζητούν θυσίες από τους πεινασμένους.
Τι κόσμο θα παραδώσουμε στα παιδιά μας;
Τσακίζουν την ελάχιστη εργασιακή και ασφαλιστική αξιοπρέπεια, που κερδίσαμε με αίμα.