Μαζοχισμός ή σχέση εξάρτησης;...

Toυ Αντώνη-Μάριου Παπαγιώτη Ο αυστριακός Λεοπόλδος Μαζόχ ( Leopold von Sacher-Masoch, 1836-1895 ) έγραψε νουβέλες και μυθιστορήματα. ...

Toυ Αντώνη-Μάριου Παπαγιώτη

Ο αυστριακός Λεοπόλδος Μαζόχ (Leopold von Sacher-Masoch, 1836-1895) έγραψε νουβέλες και μυθιστορήματα. Ανάμεσα στους θαυμαστές του συγκαταλέγονταν ο Εμίλ Ζολά, ο Ερρίκος Ίψεν και ο Βίκτωρ Ουγκώ.
Ο όρος “μαζοχισμός” καθιερώθηκε, εν αγνοία του συγγραφέα, από τον αυστριακό ψυχίατρο Κραφτ-Έμπινγκ (Richard von Krafft-Ebing), για να δηλώσει τη σεξουαλική διαταραχή κατά την οποία ο άνθρωπος νοιώθει ηδονή από τον πόνο. Ο ψυχίατρος Έμπινγκ, μάλλον, αδίκησε και κατέστρεψε την υστεροφημία του υπερευαίσθητου συγγραφέα Μαζόχ, που, ίσως, να του άρεσε να παίζει το ρόλο του θύματος στις ερωτικές σχέσεις, αλλά δεν ήταν μια...
διαταραγμένη προσωπικότητα (βλ.π. περισσότερα για το βιογραφικό του Μαζόχ: 24grammata.com). Έργα του Μαζόχ είναι τα: “η Αφροδίτη με τη γούνα” εκδ. Ερατώ, “ο έρωτας του Πλάτωνα”, εκδ. Αστάρτη, “σκληροί έρωτες” εκδ. Ηριδανός.
Ο εγγονός του δικτάτωρα Παγκάλου και αντιπρόεδρος της κυβέρνησης ΓΑΠ δεν θα μπορούσα να γνωρίζω αν πάσχει από μαζοχισμό, καθώς δεν είμαι ούτε φίλος του ούτε θεράπων ιατρός του. Με την ευρύτερη, παραποιημένη (από άλλους κι όχι πρώτα από εμένα) έννοια του όρου όμως, δημιουργεί μαζοχιστικές τάσεις στο ευρύτερο ακροατήριό του που δεν είναι άλλο από την πλειοψηφία του ελληνικού λαού. Ενός λαού του οποίου καίγεται η γούνα και προφανώς δεν έχει όρεξη να ακούει τις "σοφίες" του καθένα επαγγελματία πολιτικού για τον πως έφτασε στην φτώχεια. Ο κ. Θεόδωρος Πάγκαλος, όμως, προσπερνά αυτή την πραγματικότητα κι αρέσκεται να προκαλεί την πανεθνική αντίδραση και τον μεγάλο θυμό (ελπίζω όχι ηδονή) των πολιτών αυτής της χώρας, λέγοντας με στυγνά ωμό τρόπο αλήθειες ("τα σώματα ασφαλείας είναι αντιπαραγωγικά") ή ψέματα ("μαζί τα φάγαμε") ή ιστορικές,προσωπικές του αλήθειες που η σημερινή του πραγματικότητα τις κατέστησε ψέματα [«Θα φύγω από το ΠΑΣΟΚ αν γίνει αρχηγός ο Γιώργος Παπανδρέου» («Ελευθεροτυπία» 7.8.2001) και «Δεν θα ξαναμιλήσω φιλικά με τον Γιώργο Α. Παπανδρέου. Δεν θα τον συγχωρήσω ποτέ, δεν έχει πολλά κοινά με τον πατέρα του» («Βήμα», 3.10.2007)], ενώ το ακροατήριο είναι υποχρεωμένο να τον ακούει. Δεν μπορεί να μην τον ακούει, καθώς σε ενοχλητικό σημείο βομβαρδίζεται καθημερινά από τα ΜΜΕ για τα ευφυολογήματα του Αντιπροέδρου και για τις αντιδράσεις που προκαλούν. Την τελευταία μάλιστα περίοδο και μετά την ηχηρή ήττα της συζύγου του κ. Πάγκαλου, τα δημοσιεύματα μοιάζουν ενορχηστρωμένα και στοχευμένα στην απομάκρυνσή του, ενώ ο ίδιος συνεχίζει να δίδει απλόχερα τροφή για αρνητικό, αβυσσαλέο σχολιασμό, μετά και την απειλή στη zougla.gr για τη ζούγκλα των ανώνυμων ύβρεων. Δεν ξέρω αν ο κ. Πάγκαλος πιστεύει ότι μ' αυτόν τον τρόπο γεννά "σκληρούς έρωτες", αλλά μέσα σ' ένα τέτοιο μαζοχιστικό κλίμα, απορώ πως ο Πρωθυπουργός διατηρεί ακόμη ακούνητο τον δυσκίνητο κ. Πάγκαλο επιπροσθέτοντας κι άλλους τόνους μαζοχισμού στην αποπνικτική ατμόσφαιρα. Γιατί αν αναλογιστείς το τί έχει ακούσει παλαιότερα και ο ίδιος ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ από τον Αντιπρόεδρο, το πόσα επιπρόσθετα επικοικωνιακά προβλήματα του γεννά, τους κοινωνικούς τριγμούς που προκαλεί και τον πανελλήνιο εκνευρισμό στους εν δυνάμει ή ήδη ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ είναι πράγματι μαζοχιστική η διατήρησή του και η ενδυνάμωσή του -δίχως την όποια συμβουλευτική προτροπή να το φιμώσει- με κυβερνητικό βήμα για να εξαπολύει τα βαρύγδουπα και αντιπαραγωγικά σχόλιά του. Εκτός βέβαια αν υπάρχει μεταξύ των σχέσης εξάρτησης και αλληλοδιασύνδεσης από την εποχή που κατοικοέδρευαν και διηύθυναν το υπουργείο Εξωτερικών στις γκρίζες μέρες της σημιτικής ευημερίας...