Μάνα-μάνατζερ...

Aπό http://kats-woman.blogspot.com/2011/01/blog-post.html Εντάξει. Το έχω κάνει κι εγώ . Αλλά δεν ήταν ακριβώς το ίδιο. Από μικρός ο γιο...

Aπό http://kats-woman.blogspot.com/2011/01/blog-post.html

Εντάξει. Το έχω κάνει κι εγώ. Αλλά δεν ήταν ακριβώς το ίδιο. Από μικρός ο γιος μου είχε μια αγάπη για τη μουσική (κλασική και τζαζ, για να συνεννοούμαστε). Ε, είπα κι εγώ να του κάνω την αγάπη κλίση. Στα τέσσερα χρόνια του, τον έστειλα να μάθει βιολί. Ακολούθησε το μουσικό σχολείο και το σαξόφωνο. Φρόντισα να μπει σε μπάντες, αν και το είχε το ταλέντο του, το σκατούλι, οπότε τον έπαιρναν εύκολα. Τώρα που πλέον είναι...
φοιτητής (μουσικές σπουδές παρεμπιπτόντως) προσπάθησα να του δώσω συμβουλές για την "πρόοδό του". Του πρότεινα να μπει στην ΠΑΣΠ, έτσι ώστε να δικτυωθεί και να χωθεί εκεί που μόνο τα κομματόσκυλα χώνονται. Αυτό έγινε πέρυσι, όταν το ΠΑΣΟΚ ήταν φρέσκο στην κυβέρνηση, πριν αποκαλυφθεί η σαπίλα του. Αρνήθηκε κατηγορηματικά και καλά έκανε. Ήθελε να έχει το κούτελο καθαρό, βρε αδερφέ. Σ' αυτό συνέβαλε και η ανατροφή του. Έτσι είχε μάθει. Να μη γαμεί ψηλά καπέλα. Κι απορώ με τον εαυτό μου. Πώς έφτασα στο σημείο να του κάνω τέτοια υπόδειξη. Από τότε αποφεύγω να κάνω οποιαδήποτε παρέμβαση στη ζωή του. Αυτός ξέρει καλύτερα από μένα τι θέλει.
Η μάνα μου προσπαθεί ακόμη να μου κάνει ανάλογες υποδείξεις. Να πάω να βρω τον κύριο τάδε, που τον ξέρω καλά και είναι μέσα στα πράγματα, να με χώσει από το παράθυρο σε καμιά καλή δουλειά, μόνιμη και σταθερή. Γιατί δεν έκατσα στον κύριο αρχιτέτοιο που μου την έπεσε; Ντιπ χαϊβάνι είμαι. Θα τον είχα του χεριού μου, θα με βόλευε κι αυτός σε καμιά θέση. Δε θυμάμαι την πρώην συνάδελφο που έκατσε σε έναν άλλο αρχιτέτοιο και δημιούργησε θέση για να τη βολέψει; Το αν αυτή η θέση δεν υπάρχει πια κι αν την πρώην συνάδελφο την έφαγε η μαρμάγκα, είναι άλλο θέμα. Κι αυτόν τον πλούσιο παντρεμένο που με γυροέφερνε, γιατί τον άφησα να μου ξεφύγει; Όλο και κάτι θα μου έμενε απ' αυτήν την ιστορία. Ορίστε τώρα. Κάθομαι και παιδεύομαι και δεν ξέρω ποια τρύπα να μπαλώσω. Αλλά είμαι καλά με τον εαυτό μου, να συμπληρώσω.
Έμαθα τις προάλλες για κάποιον που ο κύριος πολιτικοπαράγοντας του έφαγε την γκόμενα. Έχτιζε την πολιτική της καριέρα, η κοπέλα. Μια μέρα θα γίνει μεγάλη και τρανή. Και στο χωριό της, όλοι θα τρίβουν τα μάτια τους. Η μάνα της έπαιξε πολύ σημαντικό ρόλο σ' αυτήν την αλματώδη πορεία. Πέρα από το δασκάλεμα, καλοδέχτηκε τον αρκετά μεγαλύτερό της πολιτικοπαράγοντα που της γαμούσε την κόρη. Στα πίπουλα τον είχε. Του έστελνε και λάδι και κρασί παραγωγής τους. Τον κάλεσε και στο χωριό και τον έβγαλε έξω για φαγητό. Να σκάσουν όλοι για την τύχη της κόρης της. Απ' τα γέλια.
Στέκονται πάνω από τα κεφάλια των παιδιών τους, τα δασκαλεύουν, τα προωθούν, τα καθοδηγούν. Τα βγάζουν στο παζάρι και τα πουλάνε. Θεωρούν πως η ζωή τις αδίκησε και ήρθε η ώρα, μέσω των παιδιών τους, να πάρουν το αίμα τους πίσω. Τα παντρεύουν με αυτόν/αυτήν που γουστάρουν, πιστεύοντας ότι θα κερδίσουν κοινωνική καταξίωση και άνετη ζωή. Ή για να πετύχουν δικούς τους στόχους. Δεν ξέρω αν αυτές οι μάνες θα κλαίνε μια μέρα για τη δυστυχία των παιδιών τους. Όταν θα σιχαίνονται τη ζωή τους, όταν θα το ρίξουν στο αλκοόλ και τα ψυχοφάρμακα. Μάλλον αγαπάνε τόσο πολύ τον κώλο τους και μόνο, που ούτε θα το πάρουν χαμπάρι.
(Περισσότερα για τη μάνα-μάνατζερ, στον Κώδικα Γυναικείας Πουτανιάς που ετοιμάζω).